προς απογοήτευση του Γάλλου μοναρχικού,
πατέρα του φυλετικού ρατσισμού,
και ηθικού αυτουργού της λευκής ανωτερότητας,
Αρθούρου Γκομπινώ, (1816-82),
επίσης του αριολόγου που μετέτρεψε
μια γλωσσολογική ονομασία σε φυλετική
γράφει στο κεφάλαιο «Les Grecs sémitiques»
από το Δοκίμιο για την ανισότητα των ανθρώπινων φυλών:
«Η εξουσία, η πιο δυνατή πρέπει
να απορροφά την πιο αδύναμη,
και όπως ακριβώς
η σημιτισμένη Αίγυπτος
προσκολλήθηκε στην Περσική Μοναρχία,
που κυβερνιόταν από το άριο πνεύμα,
έτσι και η Ελλάδα, όπου
κυριαρχούσε πια η σημιτική αρχή,
(η δημοκρατία)
θα έπρεπε να υποταχτεί
στην ανωτερότητα
της μεγάλης οικογένειας,
από όπου βγήκαν οι μητέρες (γλώσσες)
των λαών της,
γιατί δεν υπήρχαν πια περισσότεροι
Άριοι στην Αθήνα, τη Θήβα,
ακόμα και στη Σπάρτη,
από όσοι στα Σούσα.
ήταν μια διαμάχη μεταξύ συγγενών,
«ενός καθαρού, και ενός μιγά».
Αυτό το γνώριζε ο Αισχύλος,
γιαυτό στο όνειρο της Άτοσσας
εμφανίζει δύο αδερφές
του ίδιου γένους,
που στη μία έλαχε ο κλήρος
να ζήσει στην Ελλάδα,
και η άλλη σε ξένη γη.
ἡ μὲν πέπλοισι Περσικοῖς ἠσκημένη,
ἡ δ᾽ αὖτε Δωρικοῖσιν, εἰς ὄψιν μολεῖν,
μεγέθει τε τῶν νῦν ἐκπρεπεστάτα πολύ,
κάλλει τ᾽ ἀμώμω, καὶ κασιγνήτα γένους
ταὐτοῦ· πάτραν δ᾽ ἔναιον ἡ μὲν Ἑλλάδα
κλήρῳ λαχοῦσα γαῖαν, ἡ δὲ βάρβαρον.
(Πέρσες, 182-187)
...παρά το απροσδόκητο αποτέλεσμα
των περσικών πολέμων,
«να νικηθεί ο ανώτερος από κατώτερο»,
η Ελλάδα ήταν αναγκασμένη
λόγω του μιγαδικού της αίματος
να επιστρέψει, αργά ή γρήγορα
στο πεπρωμένο της Ασίας...
...οι Έλληνες Άριοι (Ινδοευρωπαίοι) άρχισαν
να κατεβαίνουν στο Αιγαίο από το 1500,
και αναμίχτηκαν με αυτόχθονες
και σημίτες αποίκους.
Αν δεν είχαν ανακατωθεί
με όλους αυτούς τους «κατώτερους» λαούς,
δεν θα καταντούσαν
πολίτες, αυτόνομοι,
και δυσκολοκυβέρνητοι,
αλλά θα είχαν σχηματίσει
μια συγκεντρωτική μοναρχία
ανάλογη των Περσών...
Αυτή είναι η συλλογιστική
του στρατευμένου στο μοναρχικό πολίτευμα
Αρθούρου. Μάλιστα, αφιέρωσε
το βιβλίο του σε ένα γερμανό βασιλιά
που κυβερνούσε το Ανόβερο.
Les Grecs autochtones ; les colons sémites ; les Arians Hellènes.
https://fr.wikisource.org/wiki/Essai_sur_l’inégalité_des_races_humaines/Livre_quatrième/Chapitre_III
Les Grecs sémitiques
Στην Γαλλία δεν καρποφόρησε,
αλλά στη Γερμανία διέσπειρε
τον γκομπινισμό,
αρχικά ανάμεσα στους βαγκνερικούς.
Αποσπάσματα του βιβλίου του
διδάσκονταν στο ναζιστικό δημόσιο σχολείο.
Άλλες χώρες, όπου επέδρασε,
η Ρουμανία, η Βραζιλία,
οι Ηνωμένες Πολιτείες,
από την έκδοση του βιβλίου έκοψαν
όσα έλεγε για τη λευκή Αμερική
ως μικτό έθνος
με κατώτερους λαούς,
όπως Ιρλανδούς, Ιταλούς και Έλληνες.
Ο ίδιος αυτοπροσδιοριζόταν ως γερμανογενής Φράγκος,
και υποτιμούσε τις γαλατικές
και μεσογειακές επιρροές της πατρίδας του.
Στην Οθωμανική αυτοκρατορία,
οι Νεότουρκοι βρήκαν ενδιαφέρουσα
τη θεωρία περί Αρίας φυλής
που πήγασε από την κεντρική Ασία,
όπως και οι πρώτοι Τούρκοι,
ως αρχή διαφοροποίησης από τους Άραβες.
Στην Ελλάδα επηρέασε
τον Ίωνα Δραγούμη
και τον Πέτρο Βλαστό.
Όταν ήταν εδώ πρέσβης
συνέλαβε ως αναρχικό
που βοηθά την Κρητικούς επαναστάτες,
τον Γκουστάβ Φλουράνς,
που ενέπνευσε τον καπετάνιο Νέμο
στον Ιούλιο Βερν.
Όπως ήταν ντυμένος με τη κρητική στολή
τον έστειλε πίσω στη Μασσαλία.
Για αυτή του την πράξη
μετατέθηκε στη Βραζιλία
Εκεί είπε:
«Γράφοντας στην Ελλάδα τους Πέρσες μου,
ξαναβρήκα την ιστορία του παρόντος
σε αυτή του παρελθόντος.
Οι Αγησίλαοι, οι Χαβρίες, οι Τιμόθεοι,
και το υπόλοιπο σκυλολόι, είναι το ίδιο ακριβώς,
επίπεδοι παλιάνθρωποι, το ίδιο ψεύτες
και δειλοί με τους σημερινούς.
Η Κρητική Επανάσταση του 1866 είναι
από τις πιο δυσάρεστες σελίδες της ιστορίας,
βοηθά πολύ να κατανοηθούν
οι μάχες του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας και των Πλαταιών,
οι οποίες δεν είναι αληθινές, όπως δεν είναι
και η ιστορία του Μιλτιάδη και η τιμιότητα του Θεμιστοκλή,
ενός κακούργου και απατεώνα»
...οπότε απέδειξε τη συνέχεια του «κακόφημου» Ελληνισμού
Πάντως, όταν πήγε στην Περσία
απογοητεύτηκε, τη βρήκε πολύ δημοκρατική,
γιατί δέχονταν ισότητα λευκών και μαύρων.
un orientaliste de pacotille
ένας οριενταλιστής απ' τα σκουπίδια,
έτσι ονόμαζαν τους επιπόλαιους ασιατομανείς
του 19ου αιώνα οι Γάλλοι
το ανθελληνικό απόσπασμα από ομιλία
της Ασημακοπούλου Φωτεινή το 2014
Δοκίμιο περί της ανισότητας των ανθρώπινων φυλών.
Ξεχνιέται ο Αδόλφος Χίτλερ;
έτσι τιτλίζεται ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου
αλήθεια – των αδυνάτων αδύνατο –
ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω
αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε
το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου
– το εφήμερο
της παράλογης ζωής του –
κι ανακαλύπτουνε διαφορές
– γιομάτοι μίσος – διαφορές
σε χρώμα δέρματος φυλή
θρησκεία
Και γράφει η Φωτεινή:
Τον 21ο αιώνα τόσο ο Γκομπινώ όσο και οι Έλληνες που επηρεάστηκαν από τη φυλετική του θεωρία επανέρχονται. Στην πρώτη περίπτωση από τους ακροδεξιούς κύκλους της Βρετανίας που προσπαθούν να αποκαθάρουν τον Γκομπινώ, «γενάρχη», «πατέρα» ή «θεωρητικό» του ρατσισμού, και να κατοχυρώσουν την προέλευση της λέξης ρατσισμός, αλλά και τη θεωρία και τις πρακτικές του, στον Λέοντα Τρότσκυ, καθώς διαδίδουν ότι εμφανίζεται η λέξη για πρώτη φορά στην Ιστορία του με τη ρώσικη επανάσταση. Στις δε ελληνικές «μαύρες» ιστοσελίδες ο Πέτρος Βλαστός και ο Ίων Δραγούμης αναφέρονται παραδειγματικά.
Συμπερασματικά,
στο ξεκίνημά του ο ρατσισμός
δεν έκρυβε τον ανθελληνισμό του,
γιατί δεν ανεχόταν την αυτοθέσμιση,
την αυτονομία των πόλεων
και των κοινών των πολιτών,
ότι μέσα από αυτές τις διαδικασίες
θα μπορούσε ένας κατώτερος
να γίνει ανώτερος.
Αυτά καθορίζονται εξ αίματος,
ο άριστος γεννιέται, δεν γίνεται,
και δεν αναμιγνύεται.
Ο λαός παραμένει λαός,
πλέμπα, λάσπη, la boue,
όπως έγραφε ο Αρθούρος,
και όλο φοβόταν μήπως
η μάνα του, ή η γυναίκα του
είχε κάποιο μακρινό αφρικάνο πρόγονο.
Τέτοιες σκέφτονται σκουριές
οι ανθέλληνες μας ρατσιστές.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου