Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

No Wall for he can sing



As Karim sings "a lark born",
"Allakh-barn" misheard my God.

A barn of love with no limits
In Jeladdin Rumi's Irish spirit.

There, all animals don't cry
There, all loneliness have died.

This is love: to fly toward a secret sky,
To cause a hundred veils to fall at first sight.

Waiting for rays on the weather here
A drum beats my soul's ear. 

Because of the raining tide
I press verse-blender all the night.

In front of Trump's Tower he stands
Blindfold begging for passing hugs.

In his trust lies for him
Home where he can sing.

In his trust lies for him
No Wall for he can sing.



November 19, 2016 Central Park West

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

Σκουπιδοπαγίδες Απορροής



Τον περασμένο Μάρτη η Κουινάνα,  πόλη κοντά στο Περθ, της Αυστραλίας χαμηλόζερβα, μπούκωσε τους σωλήνες αποχέτευσης με δίχτυα ατσαλένια (γράψε drainage nets, Kwinana βγάνει). Δοκιμαστικά σε δυο σημεία. Κόστισε για το καθένα 6500 ευρώ η σχεδίαση, εγκατάσταση και επίβλεψη, ενώ σε  πέντε μήνες αδειάστηκαν τρεις φορές, εγκλωβίζοντας 370 κιλά σκουπίδια που θα μόλυναν τη θάλασσα. Το συμβούλιο της πόλης έκρινε το πείραμα επιτυχημένο και στον προϋπολογισμό του 2019 θα προταθούν άλλα τρία σημεία παρόμοιας σκουπιδοσυλλογής. (https://www.communitynews.com.au/weekend-courier/news/drainage-nets-prove-successful-for-city-of-kwinana/)

ΥΓ
Η πόλη ονομάστηκε από το ατμόπλοιο (Steam Ship) SS Kwinana που στις ακτές της τσακίστηκε το 1922.  Kwinana, ξανθό κορίτσι σε αμπορίτζιναλ διάλεκτο. Μόλις το 1954 έγινε δήμος και δεν έχει ούτε σαράντα χιλιάδες κατοίκους.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018

Ορέστης ο φονιάς


Ορέστης ο φονιάς, 
Σπαρτιάτισσας γενιάς
και ενός ρηγά Ατρείδη.
Eχτές την Κυριακή
μετά τον δικαστή,
ήρθε στου Ευριπίδη.

Του βγάλαμε ζωμό
του βγάλαμε σιτάρι,
μα για το φονικό
σιωπή τον είχε πάρει.

Μονάχα η αδερφή,
Ηλέκτρα η πατρική,
χωρίς αμφιβολία,
του φίλησε κλεφτά
τα χέρια τα βαριά,
και βγήκε απ' τα βιβλία.

Δεν μπόρεσε κανείς
το χάσμα τους ν’ αντέξει,
στα δύο οι συγγενείς
μα δεν εβγάλαν λέξη.

Κι ο Ορέστης ο φονιάς,
στην άκρη της γωνιάς,
στης Ερινυάς τ’ αγκάθι,
θυμήθηκε ξανά
μια μητρική αγκαλιά,
που από τα χέρια εχάθη.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

We are rivers in a plight!

- We are rivers in a plight,
 I go left and you go right. 
 We'll find on the other side 
 who we are, who we are...
....
- Rivers, take these broken souls
Make them as good as new
Put them together into water-loving mood.



reveal-dramatic-effect-war-1622083 (Συρία-Ιράκ 2012 -> 2016)


We 're like rivers in the night



ΥΓ
...μα να μην υπάρχει γεωγραφικός όρος "αδερφοπόταμοι, brother-rivers";;

Αδερφοπόταμοι εμείς, ο Τίγρης κι ο Ευφράτης,
ανθρώπου μίσος πνίγουμε για κάθε αποστάτη.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018

"Πρόληψη για ουλές, κρυσταλλωμένα δάκρυα"


Κάποτε, ὅταν ὅλα «...τἄσκιαζε ἡ φοβέρα..», ὁ Νίκος εἶχε ζήσει μιά, ὅπως τὴν ὀνόμαζε «περιπέτεια» ποὺ ἤτανε ὅπως πολὺ ἀργότερα ἔγραφε, ἀπὸ τὶς περιπέτειες ἐκεῖνες ποὺ χαράζουν στὸ σῶμα τῆς μνήμης γραμμὲς βαθιές, ποὺ ἀπομένουν παντοτινὰ ἐκεὶ νὰ φαίνονται, ὅποτε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς γυρίζουν νὰ τὶς κοιτάξουν, σὰν οὐλὲς ἤ κρυσταλλωμένα δάκρυα. Ὁ Νίκος  εἶχε  «ἀφήσει» αὐτὴ τὴν «περιπέτεια».

***

Στὴ συζήτηση-συνομιλία, ποὺ ἀργότερα, τὸν Απρίλιο τοῦ 1996 εἶχε κάμει, σὲ μιὰ αναδρομὴ-απὸ τὶς λίγες, μετρημένες- σ' αὐτὴν τὴν «περιπέτεια», ὅταν ρωτήθηκε: «...Ἔπαψε νὰ ὑφίσταται ὁ κίνδυνος νὰ ἐπανέλθει ὁ φασισμὸς μὲ κάποια ἄλλη μορφή;», ὁ Νίκος ἀπάντησε: «Ἄν μὲ τὸν ὅρο “φασισμός”, ἐννοοῦμε λ.χ., τὴν πρόθεση νὰ ἐπιβληθεῖ σὲ ὅλη τὴν ἔκταση τῆς ἰστορίας, τῆς κοινωνίας καὶ τῆς συνείδησης τοῦ “ἄλλου” μία καὶ μοναδικὴ “ἀλήθεια”, ἄν μὲ τὸν ὅρο “φασισμός”, ἐννοοῦμε τὴ στέρηση τῆς δυνατότητας ἀπὸ τὸν “ἄλλο” νὰ πραγματώνει ὅ,τι ἀληθινότερο καὶ ἱερότερο ἀναδύεται ἀπὸ μέσα του, ἄν μὲ τὸν ὅρο “φασισμὸς” ἐννοοῦμε τὴ στέρηση τοῦ ἐαυτοῦ μας ἀπὸ τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν “ἄλλο”, μὲ τὸν ὅποιο αὐτοακρωτηριασμό τῆς σκέψης ἤ τῆς καρδιᾶς μας στὸν βωμὸ τῶν ὁποιωνδήποτε ἰδεολογημάτων καὶ τέλος ἄν μὲ τὸν ὄρο “φασισμὸς” ἐννοοῦμε τὴν ἰκανοποίηση τῆς δίψας γιὰ ἐξουσία καὶ αὐτοεπιβεβαίωση μέσω τῆς ἐφαρμογῆς ψευδεπίγραφων “ἀρχῶν” τοῦ τύπου “ὁ σκοπός ἀγιάζει τὰ μέσα”, τότε ὁ “φασισμὸς” δὲν ἔχει πάψει, οὖτε θὰ πάψει ποτέ, νὰ εἶναι “ἐπὶ θύραις”...».

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

"Λαέ πεινάς, γιατί μου τους ψηφάς;"

- "Ο λαός ιδέα θέλει, 
από ύλη χλώμιασε,
τον εχθρό του στο τσιγκέλι 
και συ πείνα σώπασε!"
________________________________________


Νικόλας ΣεβαστάκηςΟι παραδοσιακοί μαρξιστές και οι παλιάς κοπής μαντσεστεριανοί της αγοράς είχαν κάτι κοινό: θεωρούσαν ότι οι ιδέες και οι πεποιθήσεις είναι πιο αδύναμες από την αντικειμενική θέση κάποιου στο σύστημα παραγωγής ή από το ορθολογικό του συμφέρον.Οι ιδέες όμως έδειξαν τα δόντια τους στην Ιστορία με τρία μεγάλα φαινόμενα: τους θρησκευτικούς πολέμους και γενικά την αναγέννηση των θρησκευτικών παθών, τους φασισμούς ή τις αντιφιλελεύθερες μορφές της Δεξιάς και, τέλος, τις διάφορες αυθόρμητες 'ιδεολογίες' στην εποχή των μαζικών δημοκρατιών.
Τώρα, ας πούμε, ένας από τους παράγοντες κλειδιά της νίκης Μπολσονάρο στη Βραζιλία είναι οι ευαγγελιστές και ο χώρος της ''ηθικής αντίδρασης''. Για πολλούς, η απόρριψη της 'Αριστεράς' ή γενικά των σοσιαλιστικών και δημοκρατικών κομμάτων δεν είναι αποτέλεσμα μιας άλλης ταξικής επιλογής συμφέροντος αλλά γιατί συνδέουν την Αριστερά με τον πολιτισμικό φιλελευθερισμό και την κατάργηση κληρονομημένων συμβόλων. Ακόμα και ο αντι-ιμπεριαλιστικός πατριωτισμός δεν πείθει γιατί είναι κάτι πολύ κοσμικό και μοντέρνο και χιλιοπαιγμένο (ειδικά στη Λατινική Αμερική, η καταγγελία των Γκρίνγκος καπιταλιστών είναι μια πολιτική ρουτίνα εδώ και μισό αιώνα και περισσότερο).
Οι ιδέες που έχουν μεγαλύτερη ισχύ μπορεί να είναι απίστευτα απλοϊκές όσο η αντιπαράθεση της σήψης και της σωτηρίας, του Κράτους με τα αποβράσματα, του Χριστού με τους διαβόλους (και ας φτάνουν στο σημείο να βλέπουν το χριστιανισμό ως παράρτημα του ακροδεξιού μεσσιανισμού-δηλαδή ως κάτι εξολοκλήρου διεστραμμένο)

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Η τελευταία κοίμηση


Image result for 15 brilliant art tributes to MARVELous

Η τελευταία κοίμηση μαζί με τα παιδιά μου.
Κι ας πουν οι ματαιόσπουδοι του Άδου:
«υπέροπλους ήρωες κι αν έπλασε,
πλάστη να σώσουν δεν μπορούν
την ώρα του Θανάτου» .


Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Mού βαλε στο μυαλό φουρκέτες


Ουρακουτανγκάκι στο δωμάτιό μου,
Άμε στο άμε για οζό! 
μα πριν σε στείλω,
πέ μου τί σε έφερε εδώ!

- Φυλή σου με ξεδάσωσε
κι αδέρφια μου θανάτωσε!

- Το δάσος μας το όργωσε 
μηχανής πετρόλαδο,
φοίνικες φυτεύουν,
σου πουλάνε φοινικόλαδο!

Χμ, πιθηκάκι μού βαλε στο μυαλό φουρκέτες*
σε ό,τι αγοράζω να διαβάζω ετικέτες!

Άραγε θα βρούμενε καθαρμού τον Έλεο;



*φουρκέτα = επικίνδυνη στροφή, αναστροφή
φουρκίζομαι=νιώθω θυμό, οργή, φούρκα






There's a Rang - Tan In My Bedroom 
 And I Don't Know What hat To Do 

She plays with all my teddies 
and keeps borrowing my shoe 

 She destroys all of my house plants 
and she keeps on shouting ooo!

 She throws away my chocolate 
and she howls at my shampoo 

 There's a Rang - Tan In My Bedroom 
 And I Don't want her to stay 

 So I told the naughty Rang Tang 
that she had to go away 

 Rang - Tan In My Bedroom 
 just before you go 

 Why were you in my bedroom 
I really want to know 

 There 's a human in my forest 
And I Don't Know What hat To Do 

He destroyed all of our trees for 
your food and your shampoo' 

 There 's a human in my forest 
And I Don't Know What hat To Do

 He took away my mother 
and I 'm scared he 'll take me too 

There are humans in my forest 
And I Don't Know What hat To Do 

They 're burning it for palm oil 
so I thought I 'd stay with you

 Rang - Tan In My Bedroom
now I do know what to do 

 I 'll fight to save your home 
and I ''ll stop you feeling blue 

 I ''ll share your story far and wide
so others can fight too 

 Rang - Tan In My Bedroom
 I swear it on the stars 

 The future is not yet written 
but I ''ll make sure it is ours


Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

...προτιμούσε του δρόμου τους ήχους


Απ' το νά 'ταν κλεισμένη σε τοίχους
προτιμούσε του δρόμου τους ήχους

Αφές, μυρωδιές από νέους ανθρώπους
για να αγγίζει τη νύχτα ανείδωτους τόπους




Cult φιγούρες των πόλεων. Η Δωροθέα. Είναι ένα αναπόσπαστο μέρος των παιδικών μου χρόνων. Τα "μοσχολίβανο κ τα κάρβουνακια" που πουλούσε στα 80'ς 90'ς και αρχες(?) 00'ς ήταν το άρωμα στη γκρίζα μυρωδιά των εξατμίσεων της λεωφόρου Καλοκαιρινού στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ήταν τυφλή η Δωροθέα, ντυμένη πάντα με το κλασικό στυλ εκκλησιαζόμενης γυναίκας. Αυτό ομως που την έκανε διαφορετική ήταν τα γυαλιά ήλιου. Κατά ενα περίεργο και μαγικό τρόπο τα γυαλιά της έδιναν μια διαφορετική λάμψη . Και είχε μια μαγική χροιά στη φωνή όταν έκανε απαγγελία στην πραμάτεια της. "μοσχολίβανο καρβουνάκιααααα" με φωνή απαλή στα μετάξι, καθαρή, φωνή ευαίσθητη, φωνή ευάλωτη φωνή που πήγαινε χέρι χέρι με το μυσταγωγικό χαρακτήρα της Βυζαντινής μουσικής που ακουγόταν παραδίπλα απο τα μεγάφωνα της εκκλησίας. Σήμερο ειναι Κυριακή, Δωροθέα. Και εκει που ακουγα λιγη Βυζαντινη μουσικη σκεφτηκα πως σα να μου έλειψε αυτή η σχεδόν μαγική, ήρεμη δυναμη της χροιάς της φωνής σου. Εισαι καλά εκεί που είσαι; Όπου κ να σαι το κινεζάκι θα ναι πάντα πρόθυμο να σε βοηθήσει να περάσεις το δρόμο. Την άλλη Κυριακη θα φροντίσω να βρω να θυμιάσω. Νταξ δεν ειμαι και πολυ της εκκλησιας μιας και το Θεο τον νιωθεις. αλλά είπαμε. Τα αρώματα, τα καλά τα αρώματα , σε όποια χρώματα και να ανήκουν τα γουστάρω. 





Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές φιγούρες του κέντρου του Ηρακλείου ήταν η τυφλή κ. Δωροθέα. Είναι σαν ν' ακούμε τη φωνή της ν' αντηχεί στα αφτιά μου από το παρελθόν: "Μοσχολίβανο, καρβουνάκια... Ο βίος του Αγίου Μηνά"... Το μοσχολίβανο και τα καρβουνάκια ήταν μόνιμα στα χέρια της προς πώληση, ο βίος του Αγίου, ωστόσο, άλλαζε, ανάλογα με τη γιορτή που πλησίαζε... Η Δωροθέα ήταν μια ευγενική μορφή. Ήταν αξιοπρεπής. Πάντα περιποιημένη και καθαρή. Διέφερε από τις λοιπές χαρακτηριστικές φιγούρες του κέντρου του Ηρακλείου... Με ζέστη και με κρύο... Το πόστο της δεν ήταν σταθερό. Τη θυμόμαστε κατά καιρούς στην οδό Ίδης, στην Λεωφόρο Καλοκαιρινού, στα Δερμιτζίδικα, κοντά στον Άγιο Μηνά... Τη λυπόμασταν, ως παιδιά, την κ. Δωροθέα. Με ζέστη ή με κρύο να κάθεται στο καρεκλάκι της και να πουλάει τα καρβουνάκια της. Είχαμε από τότε μικρή ανοχή στην κοινωνική αδικία. Θέλαμε η τυφλή ηλικιωμένη, να ζει σε ένα ασφαλές περιβάλλον με την αγάπη και την φροντίδα που χρειαζόταν... Πολλά χρόνια πριν, ενώ η Δωροθέα πουλούσε ακόμα μοσχολίβανο και καρβουνάκια στο κέντρο του Ηρακλείου, μια συγγενής μας έμεινε χήρα, ξαφνικά και σχετικά πρόωρα. Θεωρώντας πως ο Θεός της έδωσε να πιει το πικρό ποτήρι επειδή είχε... πολλές αμαρτίες, θέλησε να εξιλεωθεί. Πλησίασε μια μέρα τη Δωροθέα και της πρότεινε να ζήσει μαζί της. Όπως της είπε, θα την έπαιρνε σπίτι της, θα της μαγείρευε, θα την έπλενε και γενικότερα θα τη φρόντιζε και θα αναλάμβανε όλα της τα έξοδα, ώστε να μη χρειάζεται να βγαίνει στο δρόμο. Η Δωροθέα της απάντησε πως είναι καλά με τους ανθρώπους που ζει (χωρίς να διευκρινήσει ποιοι είναι αυτοί) και πως βγαίνει στο δρόμο επειδή της αρέσει να το κάνει αυτό. "Δεν θα μπορούσα να ζω κλεισμένη όλη μέρα μέσα σ' ένα διαμέρισμα", φέρεται να της είχε δηλώσει. Μετά από τη δήλωση αυτή, μαλάκωσε η παιδική μας ψυχή. Άλλο είναι να ξέρεις πως η γυναίκα αυτή βρισκόταν στο δρόμο από επιλογή και άλλο επειδή κάποιος μπορεί να την εκμεταλευόταν. Μάλιστα, θυμόμαστε πως επειδή από τότε είχαμε μέσα μας το μικρόβιο της αμφισβήτησης, κάναμε κάποιους συνειρμούς προτού δεχτούμε την ιστορία της συγγενούς μας αυτής ως αληθινή! Είχαμε σκεφτεί: Η Δωροθέα είναι τυφλή. Φοράει πάντα μαύρα και τα μαλλιά της είναι άσπρα. Ωστόσο, ουδέποτε έχουμε δει έστω μια τρίχα πάνω στα ρούχα της. Άρα όντως κάποιος την περιποιείται και με το παραπάνω!


Είχαμε μία τυφλή στην πόλη μας, Δωροθέα, ονόματι. Ήταν συμμαθήτρια με μια θεία μου. Λεγόταν πως σε μικρή ηλικία κάποιος δικός της την χτύπησε στο κεφάλι και έχασε την όρασή της. Η ίδια μιλούσε για ασθένεια. Από μικρό παιδί θυμάμαι χαραχτηριστικά τη φωνή της: \"μοσχολίβανο, καρβουνάκι\" που πουλούσε έξω από τις εκκλησίες ή στους δρόμους. Την φιλοξενούσαν σε σπίτι και από την επαιτεία της, την ζούσαν.  Όλος ο κόσμος την αγαπούσε και τη σεβόταν υπερβολικά. Προσευχόταν για όλους. Θυμόταν όλα τα ονόματα, την εργασία, ό,τι της έλεγε ο καθένας. Παρακαλούσε για να επιστρέψει στο σπίτι της ή να πάει στο σημείο που έκανε την εργασία της. Στη θεία λειτουργία ποτέ δεν καθόταν και τα τελευταία χρόνια το ασθενικό της σώμα είχε διπλωθεί σχηματίζοντας ορθή γωνία, δεν μπορούσε να κοιτάξει ψηλά, υπέφερε. Ευωδίαζε! Στην κηδεία της όλοι έκλαιγαν και λαός, ιερείς, αρχιερείς είχαν την αίσθηση ότι πρόκειται για σύγχρονη αγία
http://sinevohia.gr/index.php?topic=1609.0;wap2


Δεν ξέρω γιατί αλλά κάθε χρόνο, ανήμερα του Αγίου Μηνά φέρνω στο μυαλό μου μια ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων. Την ευγενική μορφή μιας γριούλας, της κυρίας Δωροθέας, που όντας τυφλή με την τρεμάμενη φωνή της διαλαλούσε την πραμάτεια της στους περαστικούς στα στενά δρομάκια γύρω από τον Άγιο Μηνά διδάσκοντας παράλληλα αξιοπρέπεια και πίστη.
http://tsoumpasphotogallery.ning.com/photo/2662096:Photo:2601890





Σε μία έρευνα που έγινε το 1999, από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Hartford στα πλαίσια της οποίας  15 άτομα και μελετήθηκαν 372 όνειρα τους, διαπιστώθηκε πως δεν υπάρχουν εικόνες στα όνειρα των τυφλών ανθρώπων.

Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν τυφλοί βλέπουν και αυτοί όνειρα όπως όλοι μας. Η βασική διαφορά είναι πως στα όνειρα τους δεν μπορούν να δουν εικόνες αλλά η εξέλιξη των πραγμάτων γίνεται με τις υπόλοιπες τους αισθήσεις. Ήχοι, μυρωδιές και η αφή δημιουργούν ένα όνειρο. Όπως δηλαδή και στον ξύπνιο τους.

Από την άλλη πλευρά, όσοι έχασαν την όραση τους μετά την ηλικία των επτά ετών, έχουν τη δυνατότητα να δουν εικόνες, τις οποίες η μνήμη τους έχει αποτυπώσει. Ίσως, μερικές φορές να δημιουργήσουν και εικόνες με τη φαντασία τους αλλάζοντας όσα έχουν ήδη δει.

Επιπλέον, τα άτομα δίχως τη δυνατότητα όρασης στερούνται του REM ή έχουν μικρό εύρος. Για όσους δεν γνωρίζετε για το REM είναι οι γρήγορες μετακινήσεις των ματιών, οι οποίες δημιουργούν μια σειρά σπασμωδικών μετακινήσεων των ματιών στον ύπνο.



Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Minimal Line Riders



Minimal Line Riders
by DoodleChaos.
Ελάσσονες αναβάτες γραμμών
με ποδήλατο πέφτουν στο κενό
Φεύγουν για το αδύνατο μα τους χτυπούν
τα ελαττωμένα διαστήματα της Πέμπτης του Μπετόβεν. 
Βρίσκονται, χωρίζουν, ξανασμίγουν, ο σφυγμός τους δυναμώνει.
Στο τέλος θα γίνουν σε πεντάγραμμο κλειδί,
το έργο αυτό δεν το 'χα ξαναδεί.


He spent over 3 months synchronizing a line rider track to Beethoven's 5th 
drawing everything by hand. 

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018

Αν ακούει μινόρε το μωρό μου



- Γιατρέ, ανε ναναρίζω μινόρε το μωρό μου, κινδυνεύει αργότερα να γίνει μελαγχολικό;;

- Γνωρίζουμε ότι τα βρέφη διακρίνουν μείζονες από ελάσσονες κλίμακες, αλλά δεν ξέρουμε σε ποια ηλικία ξεκινούν να σχετίζουν τις μεν με χαρά και τις δε με λύπη· διαχωριστική προκατάληψη που συμβαίνει περισσότερο στα αυτιά της Δύσης παρά στην Ανατολή. Σίγουρα, βέβαια, δεν καταλαβαίνουν σκοτεινά λόγια και εικόνες, στον βαθμό που δεν χρωματίζονται θεατρικά από τη φωνή. Κανένα βρέφος δεν θα ακούσει ότι

Σε αυτόν τον δρόμο
υπάρχει ένα δάσος
που λέγεται Μοναξιά.
Μέσα του ζει ένας άγγελος,
που έκλεψε την καρδιά μου.

Αν εγώ έκλεψα
την καρδιά σου
είναι επειδή και εσύ
έκλεψες την δική μου.


στίχοι ενός βραζιλιάνικου νανουρίσματος του προπερασμένου ρομαντικού αιώνα. Se essa rua fosse minha (Αν αυτός ο δρόμος ήταν δικός μου) http://ergotelemata.blogspot.com/2013/05/se-essa-rua-fosse-minha.html


Όπως βλέπεις ένα νανούρισμα μπορεί να βγει και εκτός θέματος, να αποτελέσει υπόθεση και καημό της ναναρίστρας για να περάσει δημιουργικά και με τραγουδοθεραπεία η ώρα της. Το μωρό από τη μεριά του, αυτό που κρατά είναι ότι ένας δικός του άνθρωπος με το τραγούδι εκφράζει τη στοργική παρουσία του. Όσο η μουσική είναι σταθερή, όπως πρέπει σε νανούρισμα, χωρίς απότομες εναλλαγές στο ύφος και τον ρυθμό, το βρέφος δεν έχει λόγο από αυτό να κλάψει φοβισμένο. Απεναντίας, μετά από μια κουραστική από παιχνίδι και κοινωνικότητα μέρα, ταιριάζει καλύτερα ένα κατασταλτικό απαλό μινόρε για ένα ύπνο ελαφρύ και σβησμένο από τις έντονες εικόνες της ημέρας. Τσέκαρέ το.

Βέβαια, όλα αυτές οι μελέτες αφορούν δυτικά μωρά. https://blog.nationalgeographic.org/2013/11/12/the-emotional-baby-how-infants-respond-to-music/Ωσότου ερευνηθούν και τα δικά μας :-)  παρατήρε και κατάγραφε. Μέχρι τότε, ξαναλέμε τα.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Καρδιά και νου, αμέντε μου...

να το 'χω να κουρδίζω,
γιατί αν ξεκουρδίσουνε
ψυχίατρο πουγγίζω!

Να μην κουρδίζω χαλαρά
γιατί δεν θα με ακούνε
Να μην κουρδίζω και σφιχτά
τα νεύρα μου μη σπούνε!

αμέντε (κρητικά, επτανησιακά)
a mente (ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά)
στο νου, στο μυαλό (να προσέχω)
λατινικά, mens-mentis
αγγλικά, mental, νοητικός
http://www.wordreference.com/engr/mental
Σκίτσο του Omar Turcios (Ομάρ Τούρσιος) από την Κολομβία., διαμένει Ισπανία http://www.cartoongallery.eu/englishversion/gallery/colombia/omar-turcios/ δεν είναι Τούρκος, το όνομα Ομάρ έχει περάσει και στα Ισπανικά. Το Τούρσιος, επώνυμο προερχόμενο από πόλη της χώρας των Βάσκων https://en.wikipedia.org/wiki/Trucios-Turtzioz. 2013 στην Αθήνα, στο Θερβάντες. https://atenas.cervantes.es/FichasCultura/Ficha89652_07_20.htm