Εκεί στα όρη του Αφγάν,
στη χώρα των ανδρείων,
που διώχνει τους κατακτητές
με πάθη εμφυλίων.
Γυναίκες μόνες περπατούν,
μόνες γυναίκες πέφτουν,
μέρα σκοτάδι κουβαλούν
σιωπή θανάτου αντέχουν.
Ξάφνου ακούγονται φωνές
μες σε σκυμμένο δρόμο,
κι ο μισογύνης απορεί
στον γυναικείο λόγο.
Κι αν τις χτυπάνε, μην ξεχνάς,
κι αν τις σκοτώνουν, κρίνε,
ο κόσμος της παράδοσης
αθάνατος δεν είναι!
«Δεν φοβάσαι την αγάπη, την ελπίδα, το αύριο.
Δεν φοβάσαι ακόμα κι αν σε φιλήσω
μπροστά στους Ταλιμπάν.
Δεν τρέμεις ακόμη κι αν σε φιλήσω
στη γωνιά του ναού,
στη μυρωδιά του τζίτζιφου.
Σε φιλώ στη θλίψη,
με φιλάς στις εκρήξεις αυτοκτονίας.
Είσαι πιστός, τα φιλιά σου
είναι οι προσευχές σου.
Είσαι αλλιώτικος, τα φιλιά σου
είναι η εξέγερσή σου!»
https://lyricstranslate.com/en/nami-tarsi-nametarsi.html
Το τραγούδι λέγεται «Nametarsí, Δεν φοβάσαι»,
κυκλοφόρησε 14 Φεβρουαρίου 2019
στίχοι στα περσικά του Αφγανού Ramin Mazhar,
(Στο Αφγανιστάν είναι επίσημες δύο ιρανικές γλώσσες,
τα νταρί και τα παστού)
μελοποιεί και τραγουδά η Αφγανή Ghawgha Taban.
https://twitter.com/ghawghataban
https://www.facebook.com/ghawghataban
https://www.instagram.com/ghawgha.taban/?hl=en
(Το όνομα της σημαίνει καβγάς,
λέξη περσική που πήραμε μέσω τουρκικών
https://en.wiktionary.org/wiki/καβγάς)
( εδώ λέγεται ότι πέρασε από Κω και το Τμήμα Αλλοδαπών
στην Πέτρου Ράλλη
https://www.facebook.com/spiti.gynaikon/posts/2741524002824350 )
άλλο τραγούδι της με τον ίδιο στιχουργό
είναι ο Χορός Ελευθερίας (Raqs-e Azadi)
Λιοπυρισμένη εργατιά
με πυρκαγιές παλεύει,
βαριανασαίνοντας καπνιά,
μονάχη κινδυνεύει.
Θερίζει o καψόκαιρος, μά 'χω δροσιά
στον θερμοκλίβανό μου.
Ντρέπομαι για την ψύχρα μου
και τον κλιματισμό μου.
_________________________
Στην αργατιά, στη χωρατιά το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι,
ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.
Χειμώνας άγριος. Κι η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά μου.
Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.
Κωστή Παλαμά, από τον Κύκλο των Τετράστιχων 1929
εικόνες
♫ Σαν τον έφηβο που η φύση τον χτυπά,
θα ξυπνήσεις, τον κόσμο θα γνωρίσεις.
Των ονείρων φυσά η δροσιά,
και πόρτες χτυπούν στη δική σου καρδιά.
Τα πρόσμενες χρόνια από μακριά,
ενώ ζούσες μόνη στα σκοτεινά.
Μια μορφή που λάμπει αρχικά,
σ' αγγίζει και πάλι γυρνά μακριά.
Και αναζητάς τον τρόπο να βρεις
πίστη και φως στη ζωή.
Κάποτε ο νους σου θα καταλάβει
στην πλάτη πως έχεις φτερά.
Ζήτα ανθρώπους στο κάθε σου βλέμμα
πλάθοντας δρόμους ξανά.
Σαν τον έφηβο που η ζωή τον κυνηγά,
θα γνωρίσεις τον κόσμο έτσι ξαφνικά.
Αν αφήσεις το παρελθόν που σε κρατά,
θα βρεθείς στο αύριο αγκαλιά.
Κι όταν φτάσεις από τη γη στον ουρανό,
μνήμη να 'χεις, τα νιάτα μην ξεχάσεις!
ΥΓ
J’ai bercé des enfants incurables avec des fables sur les étoiles
Νανούρισα παιδιά αγιάτρευτα με μύθους για τα αστέρια
J’ai imaginé de belles histoires pour déguiser le présent,
Φαντάστηκα ιστορίες όμορφες να μασκαρέψω το παρόν
Y a-t-il de la place au ciel pour les poètes?
Υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές;
Y a–t-il de la place au ciel pour moi?
Υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα;
J’ai traversé les limites de visages, et les anneaux de vos regards
Πέρασα τα όρια των προσώπων και τους κρίκους των βλεμμάτων σας
J’ai vu le monde derrière mes larmes, il était si beau que depuis j’y crois
Είδα τον κόσμο πίσω από τα δάκρυά μου, ήταν τόσο όμορφος
που από τότε τον πίστεψα
Y a-t-il de la place au ciel pour les poètes?
Υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές;
Y a–t-il de la place au ciel pour moi?
Υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα;
J’ai chanté la lumière de tes yeux sans les avoir jamais connus
Τραγούδησα το φως των ματιών σου δίχως πότε να τα 'χω γνωρίσει
Je t’ai cherché dans le cœur de l’exil, je t’ai trouvé dans le rire de l’ami
Έψαξα μέσα στην καρδιά της ύπαρξης, σε βρήκα μες στο γέλιο ενός φίλου
Y a-t-il de la place au ciel pour les poètes?
Υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές;
Y a–t-il de la place au ciel pour moi?
Υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα;
Maintenant que sur un bois de vil prix on a cloué tes mains
Τώρα που πάνω σε ξύλο φτηνό καρφώσαμε τα χέρια σου
Maintenant qu’avec la lame du crime on a cloué mon cœur
Τώρα που με τη λεπίδα του εγκλήματος καρφώσαμε την καρδιά μου
Je sais qu’il y a de la place au ciel pour les poètes
λέω πως υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές
Qu’il y a de la place au ciel pour moi…!
πως υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα!
~~~~~
Ο πρώτος λοιπόν δίσκος της Ionatos έχει τίτλο "Resurrection" (Ανάσταση) και κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1972 αποσπώντας μάλιστα και το περίφημο "Grand Prix Du Disque" της Γαλλικής Ακαδημίας εκείνης της χρονιάς στα 18 μόλις χρόνια της εκκολαπτόμενης δημιουργού.
https://diskovolos58.blogspot.com/2020/06/angelique-ionatos-resurrection-1972.html
Στην οικογένειά μου η ποίηση είχε μεγάλη σημασία, η μητέρα μου μου διάβαζε ποίηση όταν ήμουν μικρή. Αισθάνθηκα πόνο όταν 14 χρονών άφησα τη χώρα μου. Δεν επέλεξα να φύγω, ακολούθησα την οικογένεια. Εκείνη την περίοδο ήταν δικτατορία στην Ελλάδα, αισθανόμουν ότι μου έχουν κλέψει την πατρίδα μου. Όταν βρέθηκα στο εξωτερικό ήμουν στην εφηβεία και άρα πολύ εύθραυστη. Μαθαίναμε για τα βασανιστήρια που γινόντουσαν στην Ελλάδα, πηγαίναμε μπουλούκια να δούμε τον Θεοδωράκη όταν ερχόταν για συναυλίες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε μια από τις πρώτες συναυλίες του αφού έφυγε από την Ελλάδα, το κλάμα που είχε ρίξει ο κόσμος βλέποντάς τον. Τότε είπα στον εαυτό μου, αν η μουσική έχει τέτοια δύναμη θα ήθελα να γίνω μουσικός!
https://www.elculture.gr/blog/article/angelique-ionatos/
Στο Βέλγιο όταν πήγα στο Λύκειο, επί ένα χρόνο ήμουν ακροαματική μαθήτρια, γιατί μάθαινα ακόμη τα γαλλικά και ήταν μεγάλος ο πόνος, γιατί εκεί η κοινωνία είναι πολύ λογοκεντρική. Ήμουν, όμως, το αγαπημένο «ζωάκι» της τάξης, εκεί στο βάθος με τα λεξικά για παρέα. Στα μαθήματα της γλώσσας γνώρισα μία καταπληκτική καθηγήτρια των Γαλλικών. Ήταν αυτή που με έσπρωξε στο τραγούδι, γιατί από μικρή τραγουδούσα όσα με πόναγαν.
https://www.musicpaper.gr/interviews/item/3910-aggeliki-ionatos-glossa-mou-edosan-tin-elliniki
https://en.wikipedia.org/wiki/Angélique_Ionatos
(1954 - 2021)
με στίχους Δημήτρη Αθανασόπουλου,
ερμηνεία Σεμέλης Παπαβασιλείου,
και σκηνοθεσία Βάσιας Ντούλια,
αφήνοντας πίσω
τον μισογυνισμό της παράδοσης
....που ήθελε να την εκδικηθεί,
κι ήθελε να την κάψει...
___________________
Καημένη μου Μαρίκα μου,
για κάτσε να τα πούμε,
για το κορμί που κλαίουμε
και το μοιρολογούμε,
ένα κορμί που φύλαγε
μιαν αντρική ιδέα
και μια μικρή το έσπασε
και το 'θαψε στη γαία.
~~
Για άκουσε τα νέα της Αλεξάνδρας,
που ζούσε κάθε μέρα τι θα πει άντρας.
~~
Τα δυο τους παγιδεύτηκαν σε γάμο μιλημένο,
στον κόσμο αξιέπαινο, μα μέσα πληγωμένο,
είναι πληγές που κρύβονται και σιωπηλά πονούνε,
και σαν κραυγή προσμένουνε μια μέρα για να βγούνε.
~~
Αυτά λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας,
που έσερνε στις πλάτες τη λέξη άντρας
~~
Εχτές κατά το σούρουπο στο σπίτι μεθυσμένος,
την είδε σαν καθρέφτη του και χτύπαγε με μένος,
κι αυτή καθώς εράγιζε και πήγαινε να σπάσει,
ένα κομμάτι μυτερό, δικό του, τονε σφάζει
~~
Αυτά είναι τα νέα της Αλεξάνδρας,
που ζούσε στο πετσί της τη λέξη άντρας
......
Και εμείς, όπου τον κλαίουμε σαν μάνα κι αδερφή του,
να αναπαυτεί, ελπίζουμε, στο χώμα η ψύχη του,
μα πιο πολύ ελπίζουμε των γυναικών τα πάθη,
στα χέρια που τα τρέφουνε να γίνουνε αγκάθι.
~~
Αυτά, λοιπόν, τα νέα της Αλεξάνδρας,
που θα 'πρεπε να ξέρει ο κάθε άντρας
_________________________
Βράχος στη θάλασσα σταυρούς
σε μνήματα σκαρώνει,
και πλοίο περιηγητών
απόβαση φορτώνει.
__________________________
Sarantos Nikos:
Αριστερά ο φακός αποτυπώνει στιγμιότυπο απο βίντεο στον Κούλε με τάφους Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην Μάχη της Κρήτης την ίδια στιγμή που δεξιά περνάει το κρουαζιερόπλοιο με Γερμανούς τουρίστες που απολαμβάνουν τις διακοπές τους στην Κρήτη 80 χρόνια μετά.
Το τότε και το τώρα σε μία φωτογραφία.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=3194800184087556&id=100006728175591
Χαλέλ Ράμπιν 2020
Ξυπνήστε, γνωριστείτε!
Στ' αμάξι μαζί μπείτε!
...με σεβασμό στην παράδοση
ένας μικτός γάμος παραπάνω
είναι εφικτός!💕
....δυστυχώς στο σχολείο μας μάθαιναν για τους προγόνους μας με ένα στείρο τρόπο, ώστε αντί να μας φέρνουν πιο κοντά, μας έκαναν να απομακρυνόμαστε από τις ρίζες μας, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά μας ως Έλληνες...
...Αυτή τη στιγμή ζούμε έντονα εκ νέου διακρίσεις βάσει εθνικοτήτων, θρησκευτικών πεποιθήσεων αλλά και πολιτικών και όσο πάει η Ελευθερία – και βάζω επίτηδες το έψιλον κεφαλαίο – να ψαλιδίζεται.
Κατόπιν τούτου και με όπλο αυτό που διαθέτω – την τέχνη μου – σκέφτηκα να προσφέρω αυτή ακριβώς την εκδοχή του Θούριου, ώστε για όσους την ακούσουν προσεκτικά, να προβληματιστούν και να ερευνήσουν.
Αλλά και για εκείνους που απλά θα νιώσουν χωρίς να σκεφτούν τόσο το δεύτερο μέρος των στίχων, αρκεί να βιώσουν την ανάγκη για Ελευθερία που έχουμε όλοι και είναι διαρκής.
Υπό αυτό το πρίσμα, το όραμα του Ρήγα δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Δεν ενοποιήθηκαν οι άνθρωποι, δεν αγάπησαν ο ένας τον άλλο και ειδικά τον διαφορετικό.
Έτσι, θεωρώ εντελώς επίκαιρο το ποίημα και διαχρονικό και αυτό επιχείρησα να δώσω με τη συγκεκριμένη μελοποίηση. Προκειμένου κάποτε να ανθίσει η αγάπη στους ανθρώπους.
Ταυτόχρονα η επιλογή της αρχαίας λύρας είναι προσωπικά για εμένα ένα στοίχημα καθώς έχω την πεποίθηση πως μπορεί να γίνει ξανά το εθνικό μας όργανο – όχι ερχόμενοι σε αντιπαράθεση με το μπουζούκι – αλλά γιατί να μη δούμε σε λίγες δεκαετίες τις επόμενες γενιές να τη χρησιμοποιούν μαζικά όπως την κιθάρα; .... https://www.cnn.gr/ellada/story/258229/thanasis-kleopas-h-melopoiisi-toy-thoyrioy-toy-riga-feraioy-me-arxaia-lyra
την ανανέωση περιμένοντας,
προσώπων, μηχανών
και μέτρων ασφαλείας,
συμπαράσταση και πίεση
όλης της κοινωνίας,
από τα περισσεύματα
κάτι να δοθεί
να συντονίζονται
κάπως τα γραφεία
___________
______
__
Απ' το ύψος των περιστάσεων
εξαφανίστηκε το ύψος
πλέον έχουμε να κάνουμε
μόνο με περιστάσεις
το κατάλαβαν καλά
οι εναερίτες
εμφανώς
καψαλισμένοι
Μισές αλήθειες, Μελάνι (2012),
Συφιλτζόγλου Κυριάκος
https://poets.gr/el/poihtes/syfiltzoglou-kyriakos/573-mises-alitheies/1012-3
ΥΓ
Το ρεύμα κλείνε στο χωριό
εργάτες μη σκοτώσεις,
ελλείψεις έχουνε πολλές,
άλλες να μη φορτώσεις.
Χορτάσαμε από ήρωες,
περφάνειες και παράτες,
οργανωθείτε ο καθείς
επόπτες και εργάτες.
ΥΓ
ζήτημα αν γνώριζε ο ΔΕΔΗΕ ότι σήμερα θα βρίσκονται σε αυτή τη συνοικία ώστε να κοπεί η υψηλή τάση, καθώς διακοπές ρεύματος υπήρχαν όλο το προηγούμενο διάστημα στο χωριό Γυμνό, όπου εκτελούνται έργα αποκατάστασης.
Από το πρωί της Πέμπτης υπήρχε προγραμματισμένη διακοπή ρεύματος στο σημείο και οι άτυχοι εργάτες αφότου ήρθε το ρεύμα συνέχισαν υπό χαμηλή τάση να εργάζονται και συνέβη το μοιραίο.
https://www.ethnos.gr/ellada/151877_dystyhima-stin-eyboia-3-syllipseis-gia-ton-thanato-ton-ergaton
Στις Άλπεις τις ιταλικές έστησε το θρανίο
και μελετά η δεκάχρονη Φιαμέτα στο σχολείο,
με αίγες και με ζούμπερα στο λάπτοπ η Φλογούλα
κι η μόνη έγνοια της εδά ειν' η μπαταριούλα,
φτάνει για ένα δίωρο και πρέπει να φορτίσει,
καλώδιο τόσο μακρύ δεν έχει να ματίσει.
Με τους βοσκούς γονέους της από τη Σαρδηνία
στο Τρέντο την ανέβασε της νήσου η ανεργία.
Και ντρέπομαι ως Έλληνας που 'χουμε τόσα όρη
και μια εικόνα ανάλογη δεν βγήκε στην οθόνη·
στα σπήλια, στα ραχόβουνα διασώθηκε η Ελλάδα!
και δεν ευρέθηκε παιδί βοσκού στη Διακοσάδα,
την τηλεκπαίδευση ωρέ του έθνους να προβάλει
και το ταχύ μας δίκτυο απού δεν έχουν άλλοι...
Τη λευτεριά του τόπου μου ας χτίσει η παιδεία,
αισθητική και ήρεμη δύναμη και σοφία!
ΥΓ
τη Φλογούλα είδα στη Τζένη Τσιροπούλου
https://www.facebook.com/jenny.tsiropoulou/posts/3518584955033270
και επ' ευκαιρία αν ψάχνετε για βαφτιστικό όνομα,
το Φλόγα/Φλογούλα είναι πολύ εμπνευστικό,
καλύτερη είναι η Όλγα απ' τη Φλόγα;;
Χρόνια πολλά παντάπασι,
στο κέντρο και στα άκρα μας!
στη μετοχή, την αποχή,
των πολιτών επιλογή,
μεθεκτική, αφεκτική,
όλες θα ζήσομε μαζί!💖
ΥΓ
https://el.wikipedia.org/wiki/Αποχή_(αστρονομία)
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Greek_Revolution_flag.svg
αεροδυναμικό περπάτημα για τη χιονοθύελλα το 1939
στα ολλανδικά λέγεται με μία λέξη sneeuwstormbeschermer
το τρίτο συνθετικό συγγενικό με τη γερμανική ομπρέλα
Regenschirm
Η εικόνα ανακαλύφθηκε στο ελληνόφωνο κοινό
από το Ελληνικό Μουσείο Πληροφορικής
https://www.facebook.com/EllinikoMouseioPliroforikis/posts/3650906258297422
«υπήρξαν μελανές στιγμές από μια χούφτα ατόμων, που κατά παράβαση του συμφωνητικού που υπέγραψαν παρουσία του σωματείου τους, βρήκαν βήμα τα τελευταία δύο χρόνια στα ηλεκτρονικά μέσα που τους ανέχονται, και σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, αγγίζοντας τα όρια της φαιδρότητας»
«Έχουμε επανειλημμένα τονίσει στους αθλητές και τις αθλήτριές μας ότι η προβολή είναι γλυκιά και παρασύρει, στο τέλος όμως μπορεί να εξελιχθεί σε ζάχαρο»
«Η νυν διοίκηση, που βρίσκεται στο τιμόνι της ομοσπονδίας από το 1991, έχει προσφέρει χιονοστιβάδα διακρίσεων αθλητών που σαρώνουν τα μετάλλια»
http://sportsfeed.gr/to-manifesto-kathestotikis-antilipsis-apo-tin-eio/
«Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσιεύματα του Τύπου ο αθλητικός εισαγγελέας διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το βίντεο «ταξιδιωτικού» περιεχομένου που κυκλοφόρησε πρόσφατα με δηλώσεις αθλητών σε βάρος της ομοσπονδίας και κατ’ επέκταση του αθλήματος. Λόγια του αέρα που καλούνται αρμοδίως να τα εξηγήσουν και να τα αποδείξουν με στοιχεία σε χαρτί, με μολύβι και υπογραφή. Η διοίκηση της ΕΙΟ με μεγάλη ικανοποίηση δέχεται αυτήν την εξέλιξη»
https://www.sport24.gr/istioploia/omospondia-istioploias-terma-ta-logia-toy-aera.9004742.html (Οκτώβριος 2020)
«Όριο 70 ετών και στους πολιτικούς»
«Θα ήμουν ο πρώτος που θα το χειροκροτούσα αν η ηλικία ίσχυε και για τους πολιτικούς. Αδικούνται οι Ελληνες παράγοντες που έχουν μεγάλη προσφορά στα αθλήματα που υπηρετούν εδώ και χρόνια. Είμαι από αυτούς που πιστεύω πως κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, αλλά το νομοσχέδιο είναι φωτογραφικό και προσβάλλει παράγοντες με μεγάλη προσφορά» είπε ο 72χρονος πρόεδρος της ελληνικής ιστιοπλοΐας Αντώνης Δημητρακόπουλος.
https://www.ethnos.gr/athlitismos/70810_pyr-omadon-ston-aygenaki-apo-toys-70arides-na-mpei-ilikiako-orio-kai-stoys (Σεπτέμβριος 2019)
