«La guerra di Piero» si fece
«Ο πόλεμος του Πέτρου» έγινε
attraverso i racconti che me ne faceva mio zio,
μέσα από τις διηγήσεις που μου έκανε ο θείος μου
riguardo a la campagna di Albania
σχετικά με την εκστρατεία στην Αλβανία
(Fabrizio De André)
Dormi sepolto in un campo di grano
Κοιμάσαι θαμμένος σε κάμπο με στάχια
Non è la rosa, non è il tulipano
δεν υπάρχει ρόδο, ούτε τουλίπα
Che ti fan veglia dall'ombra dei fossi
να σε κοιτούν στη σκιά απ' τα χαντάκια
Ma sono mille papaveri rossi
μα υπάρχουν χίλιες παπαρούνες κόκκινες
Lungo le sponde del mio torrente
Πέρα στις όχθες του χειμάρρου μου
Voglio che scendano i lucci argentati
θέλω να βγαίνουν ψάρια ασημένια
Non più i cadaveri dei soldati
κι όχι τα πτώματα των φαντάρων
Portati in braccio dalla corrente
φερμένα στο μπράτσο της ροής
Così dicevi ed era d'inverno
Έτσι έλεγες κι ήταν χειμώνας
E come gli altri verso l'inferno
και όπως οι άλλοι προς την κόλαση
Te ne vai triste come chi deve
πας λυπημένος, από καθήκον
Il vento ti sputa in faccia la neve
ο αγέρας σου φτύνει στο πρόσωπο το χιόνι
Fermati Piero, fermati adesso
Σταμάτα Πέτρο, σταμάτα τώρα
Lascia che il vento ti passi un po' addosso
Άσε τον αέρα να φτάσει λίγο πάνω σου
Dei morti in battaglia ti porti la voce
των νεκρών στη μάχη να σου φέρει τη φωνή
Chi diede la vita ebbe in cambio una croce
που έδωσαν τη ζωή τους και πήραν σ' αντάλλαγμα σταυρό
Ma tu non lo udisti e il tempo passava
Μα τη φωνή δεν άκουσες και ο καιρός περνούσε
Con le stagioni a passo di Giava
με τις εποχές στο βήμα γαλλικού χορού (Java)
Ed arrivasti a varcar la frontiera
και έφτασες στο μέτωπο
In un bel giorno di primavera
μια ωραία μέρα της άνοιξης
E mentre marciavi con l'anima in spalle
και ενώ περπατούσες με την ψυχή στις πλάτες
Vedesti un uomo in fondo alla valle
είδες έναν άνθρωπο στο βάθος της κοιλάδας
Che aveva il tuo stesso identico umore
που είχε το ίδιο σου ταμπεραμέντο
Ma la divisa di un altro colore
μα τη στολή ενός χρώματος άλλου
Sparagli Piero, sparagli ora
Πυροβόλησε Πέτρο, πυροβόλησε τώρα
E dopo un colpo sparagli ancora
και μετά τη βολή πυροβόλα ακόμα
Fino a che tu non lo vedrai esangue
μέχρι να τον δεις δίχως αίμα
Cadere in terra a coprire il suo sangue
να πέσει στη γη να το σκεπάσει
E se gli spari in fronte o nel cuore
και αν τον πυροβολήσεις στο μέτωπο ή στην καρδιά
Soltanto il tempo avrà per morire
λίγο χρόνο θα 'χει να πεθάνει
Ma il tempo a me resterà per vedere
μα χρόνος θα μου μείνει να δω
Vedere gli occhi di un uomo che muore
να δω τα μάτια ανθρώπου που πεθαίνει
E mentre gli usi questa premura
και ενώ του 'χεις αυτήν την πρεμούρα
Quello si volta, ti vede e ha paura
εκείνος γυρίζει, σε βλέπει και φοβάται
Ed imbracciata l'artiglieria
και μ' αμπρατσωμένο το πολυβόλο
Non ti ricambia la cortesia
δεν σου ανταποδίδει τη χάρη
Cadesti a terra senza un lamento
Έπεσες στη γη δίχως ένα θρήνο
E ti accorgesti in un solo momento
και συνειδητοποίησες σε μια μόνο στιγμή
Che il tempo non ti sarebbe bastato
πως ο χρόνος δεν θα ήταν αρκετός
A chieder perdono per ogni peccato
να ζητήσεις συγχώρεση για κάθε σου αμαρτία
Cadesti a terra senza un lamento
Έπεσες στη γη δίχως ένα θρήνο
E ti accorgesti in un solo momento
και συνειδητοποίησες σε μια μόνο στιγμή
Che la tua vita finiva quel giorno
ότι η ζωή σου τελείωνε εκείνη τη μέρα
E non ci sarebbe stato ritorno
και δεν θα επέστρεφε
Ninetta mia crepare di maggio
Νινέτα μου το να πεθαίνεις τον Μάη
Ci vuole tanto, troppo, coraggio
θέλει τόσο, περίσσιο κουράγιο
Ninetta bella, dritto all'inferno
Νινέτα όμορφη, κατευθείαν στην κόλαση
Avrei preferito andarci d'inverno
θα προτιμούσα να πάω τον χειμώνα
E mentre il grano ti stava a sentire
και ενώ το στάχυ σού στεκε να σ' ακούσει
Dentro alle mani stringevi un fucile
ανάμεσα στα χέρια έσφιγγες το ντουφέκι
Dentro alla bocca stringevi parole
ανάμεσα στο στόμα έσφιγγες λόγια
Troppo gelate per sciogliersi al sole
πολύ παγωμένα να λιώσουν στον ήλιο
Dormi sepolto in un campo di grano
Κοιμάσαι θαμμένος σε κάμπο με στάχια
Non è la rosa, non è il tulipano
δεν υπάρχει ρόδο, ούτε τουλίπα
Che ti fan veglia dall'ombra dei fossi
να σε κοιτούν στη σκιά απ' τα χαντάκια
Ma sono mille papaveri rossi
μα υπάρχουν χίλιες παπαρούνες κόκκινες
_______________________________
Στο βίντεο τραγουδά ο Αντριάνο Τσελεντάνο
Το αρχικό με τη φωνή του Φαμπρίτσιο ντε Αντρέ
εδώ με αγγλική μετάφραση
η μουσική του Vittorio Centanaro
______________
Από το 2009 το ιταλικό κανάλι RAI STORIA
δημιουργεί ιστορικά ντοκυμαντέρ
παίρνοντας τον τίτλο «Χίλιες παπαρούνες κόκκινες»
Η εισαγωγή, επίσης, γίνεται με το μισό,
από τη μέση προς το τέλος τραγούδι,
ξεκινά η φωνή λέγοντας
E mentre marciavi con l'anima in spalle
και ενώ περπατούσες με την ψυχή στις πλάτες
εδώ παράδειγμα
με ωριαίο αφιέρωμα στον ελληνοϊταλικό πόλεμο
~~~~~~~~~
κι από τα αίματα στον χορό της ζωής,
δείγμα μεσοπολεμικού γαλικού χορού Java
https://www.kathimerini.gr/society/561129772/to-trisagio-kai-i-tafi-poy-argisan-dekaeties-vinteo/
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί ταιριάζει το τραγούδι να ακουστεί!
Διαγραφή