Η ενότητα των ανθρώπων,
εθνική, ταξική, διεθνική,
χτίζεται ταυτόχρονα,
δημιουργικά και άνεχθρα.
Ταυτότητα που σε εχθρούς βασίζεται
βυθίζεται στην απουσία τους.
1) ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Πρώτη λεωφόρος αποφυγής του γκρεμού είναι ο αντεπαναστάτης φιλέλληνας Στάλιν, λόγω της μεταπολεμικής ουδέτερης στάσης απέναντι στην Ελλάδα, και θα έπρεπε να στηθεί μνημείο του σε ένα μελλοντικό Μουσείο Εθνικής Αυτογνωσίας. (Θα βρει τον τρόπο ο καλλιτέχνης να είναι λίγο στοχαστικό, και όχι μόνο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού)
Αυτή τη λεωφόρο θα την περπατούσε μαζί το Φθινόπωρο του '44 μία αποστολή που θα έβαζε το σύνολο της Ελλάδας πάνω από τα συμφέροντα ατόμων και παράταξης. Στον λίγο χρόνο που θα αφιέρωνε στους Έλληνες ο φορτωμένος από σκέψεις Στάλιν, εκεί θα έδινε ξεκάθαρη απάντηση για το τι επρόκειτο να γίνει μετά τη λήξη του πολέμου:
«Αγαπητά μου ομόδοξα αδέρφια, σας τιμά που ήρθατε ως εδώ, νοιάζεστε, φαίνεται, για τον τόπο σας. Ο κόσμος χωρίστηκε, λοιπόν, σας το λέω και από κοντά, για να μην υπάρχει περιττή αιματοχυσία, και οι Έλληνες κομμουνιστές θα πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν προσωρινά με τους αστούς, όπως και οι σύντροφοί τους στη Δυτική Ευρώπη. Θα βρεθεί βολικότερη στιγμή που ο καπιταλισμός και ο μοναρχοφασισμός ανετότερα θα χτυπηθούν. Περισσότερες υποδείξεις δεν έχω χρόνο να σας κάνω, μυαλό έχετε, αδράχτε το!»
Θα προέκυπταν και άλλα κανάλια επικοινωνίας, διαπραγμάτευσης και συνεργασίας. Ενδεχομένως, αντί για Δεκεμβριανά΄, ελασίτικες μεραρχίες να συμπαρέλαζαν σε Βελιγράδι, Μόσχα και Βιέννη. https://ergotelemata.blogspot.com/2020/10/Dekemvriana-Bulgarian-Liberation-of-Vienna-Crush-Introversion.html
Αυτό που τόλμησε ο δυτικός Κεμάλ, και κέρδισε, ((στη θέση του θα μπορούσε ένας θερμοκέφαλος πανισλαμιστής, παντουρκιστής να διάλεγε τον δρόμο της σύγκρουσης ενισχύοντας αντισοβιετικές δυνάμες σε Καύκασο και Κεντρική Ασία)) να κάνει συμφωνίες με τους ανερχόμενους εν μέσω εμφυλίου Σοβιετικούς, το ανακάλυψαν πολύ αργά οι Έλληνες πολιτευτές.
Αν ο αντινατοϊκός λόγω Κυπριακού Καραμανλής είχε πάει στη Μόσχα αντί το 1979, το 1959 με μια οικουμενική κυβέρνηση, ούτε οι καταστροφή του '67, ούτε του '74 θα συνέβαινε.
________
Ποια είναι, τώρα, η ελληνική ανοησία, όπως είπε ο Στάλιν, και ο κίνδυνος που θα διέτρεχε η ΕΣΣΔ από τον ελληνικό βολονταρισμό; (Εδώ και τώρα, αυτό θέλω, αυτό θα γίνει) Αν υποθέσουμε ότι περνούσε η θέση του ΕΑΜ, αυτό ανέτρεπε τη συμφωνία ποσοστών Στάλιν-Τσώρτσιλ, και πού θα οδηγούσε η κάθε τοπική αυτοδιάθεση, (αρχική πρόταση του Ρούζβελτ);;
Nα χαθεί η σοβιετική επιρροή και από την Ελλάδα, και από την Ανατολική Ευρώπη! οι γείτονες της Ρωσίας είναι ρωσόφοβοι, ενώ οι φιλορώσοι ζουν μακριά. Δεν θα δεχόταν η Ρωσία να κερδίζει μια φιλορωσική κυβέρνηση κάθε δέκα χρόνια σε Ελλάδα και Μεσόγειο, και να έχει περισσότερο καιρό αντιρωσικές χώρες δίπλα της. Δεν φτάνει που η ΕΣΣΔ έδωσε τις περισσότερες απώλειες στον αγώνα, με τη γραμμή της αυτοδιάθεσης θα έχανε εδάφη και επιρροή. Μια μορφής αποζημίωσης ήταν η συμφωνία, και οι θέσεις των Ελλήνων αριστερών ήταν ανεπίγνωστα αντιρωσικές.
Για τον Πούτιν ο Λένιν είναι ένας απορριπτέος μπολσεβίκος επαναστάτης που αποκέντρωσε τη Ρωσία, και χάρισε εδάφη για χάρη της ειρήνης, ενώ ο Στάλιν είναι statesman, άνθρωπος του κράτους, τον θαυμάζει και τον προβάλλει ως συνέχεια της τσαρικής δύναμης https://youtu.be/LZ2NAfXB0rI Δεν κυβερνούσε επαναστάτης το '44, στέιτσμαν κυβερνούσε.
Αυτό παρεξήγησαμε οι νεοφώτιστοι Έλληνες, που αν τυχόν μπαίναμε αναδρομικά μπροστάρηδες στη Ρωσική επανάσταση, θα είχε την τύχη της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Και αν αντί του Τίτο κυβερνούσαν Έλληνες τη Γιουγκοσλαβία, θα είχε γνωρίσει τον εμφύλιο σαράντα χρόνια νωρίτερα.
Έλλειμα ηγεσίας, συνεργασίας, συνεννόησης__άμεση εντύπωση, επιδιόρθωση της κοινωνικής βλάβης από τις μελλοντικές γενιές των Ελληνίδων.
___________________________________________________________________
2) ΑΡΙΣΤΕΡΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΣΜΟΣ
Ο δεύτερος δρόμος αποφυγής του εμφυλίου είναι ο ευρωκομμουνισμός. (Στενός δρόμος αυτός, δεν είναι λεωφόρος σαν τον προηγούμενο, όπου με μια εντολή τηρείται κομματική υπακοή προς στη μεγάλη πατρίδα). Τότε ήταν οι περισσότεροι πιστοί και υπάκουοι. Η ανυπακοή στην ΕΣΣΔ προέκυψε αργότερα κυρίως με την Άνοιξη της Πράγας.
Δυστυχώς, ο ευρωκομμουνισμός προήλθε από ετεροπροσδιορισμό, δλδ, επειδή απέτυχαν στην Ανατολή, καιρός να οργανωθούμε στη Δύση. Και τον παράδεισο, όμως, να είχαν φτιάξει στην Ασία, οι αριστεροί στη Δύση έπρεπε να τραβήξουν τον δικό τους δρόμο.
Επειδή ο κομμουνισμός που θα προκύψει από αναπτυγμένο καπιταλισμό θα είναι διαφορετικός από κομμουνισμό που βασίστηκε σε υποανάπτυκτο. Από τη Δύση ήρθε και ο σοσιαλισμός στη Ρωσία, μαζί με άλλες νεοτερικές ιδέες, μέσα από τους φιλελεύθερους ζαπαντνίκους/δυτικόστροφους Ρώσους, και όχι από τους συντηρητικούς σλαβόφιλους https://en.wikipedia.org/wiki/Westernizer Звернут на Запад! Ζβ'ρνούτ να Ζάπατ, Zapadistas! Επιστροφή στη Δύση! έτσι έπρεπε να απαντήσει ο ελληνικός κομμουνισμός στη ρωσική «αίρεση και προδοσία». Μας είπαν, λέει, ζβαρνούτ, και δεν είχαμε κάτι να απαντήσουμε!
Μάλιστα ο Ζαχαριάδης είχε διατυπώσει τη θεωρία των δύο πόλων, ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να βρίσκεται ανάμεσα σε ΕΣΣΔ και Αγγλία, όπως πορεύτηκε η Γιουγκοσλαβία. https://greekcivilwar.wordpress.com/2017/05/07/gcw-1288/ Για αυτό είχε κατηγορηθεί ως βρετανός πράκτορας. Υπήρχε, λοιπόν, διάθεση και υλικό αποστασίας, οι γεφυροπλάστες έλειπαν.
Χάθηκε η ευκαιρία να καταχωρηθεί και η Ελλάδα σε κάποιο λεξικό αριστερού θεωρητικού στοχασμού...απίθανο, βέβαια, μια και η νοοτροπία των γαλλικών, αγγλικών, ρωσικών κομμάτων του 19ου αιώνα, ακόμα κυβερνά.
Αν μπορούσε να φύγει εντελώς το μεσσιανικό σύνδρομο του Μόσκοβου, τι θα γινόταν με τα κομμουνιστικά κόμματα σε καπιταλιστικό καθεστώς;; Αυτό που και τώρα στη δύση γίνεται, και έγινε σε μας με την ΕΔΑ. Εκλογές 1956, η κεντροαριστερά, πρώτη με 48% και λόγω εκλογικού νόμου έχασε https://el.wikipedia.org/wiki/Ελληνικές_βουλευτικές_εκλογές_1956 Μήπως δεν συνυπάρχουν με καπιταλισμό οι λεγόμενοι κομμουνιστές δήμαρχοι;;
Λικβινταρισμός (liquidationism) και εισοδισμός (entryism), «υγροποίηση», διάλυση του κόμματος και εισχώρηση στο κέντρο, αυτό σημαίνει δυτικές κυβερνήσεις που επηρεάζονται από την κεντροαριστερά, και δεν θα επέτρεπαν, μέσα από έναν οργανισμό αλληλεγγύης, την οποιαδήποτε μακαρθική δίωξη αριστερών στην Ευρώπη.
Ο Πλαστήρας με σύνθημα την αλλαγή και τους φιλελεύθερους, κατά το κεντρώο διάλειμμα, 1950-52, προσπάθησε να καταργήσει τη θανατική ποινή, τα ξερονήσια, και τους αντικομμουνιστικούς νόμους. Τότε που χρειαζόντουσαν οι αριστεροί στη βουλή, είχαν διαλέξει τα βουνά και την εξορία. Από το να συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση με το κέντρο, γιατί με ένα 15-20% μόνο του το ΚΚΕ δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει, προτίμησαν την αποχή, την καθαρότητα και έναν φλύαρο ηρωισμό. Από το να σώσουν τους έλληνες αριστερούς προτίμησαν να «σώσουν» τους μακρινούς βορειοκορεάτες.
(Και επειδή αποφάσισε το ΚΚΕ να κάνει ανεπίκαιρο αντικαπιταλισμό, αντί με μια οικουμενική αστική κυβέρνηση να βάλει φυλακή δωσίλογους και μαυραγορίτες, για αυτό τον λόγο μπήκαν καθυστερημένα φυλακή οι απόγονοί τους, πραγματικοί και ιδεολογικοί, το 2020. Θα έρθει και η ώρα του καπιταλισμού, κάθε πράμα στην ώρα του.)
Έπρεπε να συνειδητοποιήσει ο Έλληνας αριστερός το συμφέρον του, να σηκώσει ανάστημα απέναντι στην Ασιατική Αριστερά. Τόσο η Μόσχα, όσο και τον Πεκίνο είχαν τεράστια δύναμη, ένα τηλεφώνημα στους συναναλλασσόμενους χουντικούς, (Σωτήρη Βαλντέν «Παράταιροι εταίροι. Ελληνική δικτατορία, κομμουνιστικά καθεστώτα και Βαλκάνια») θα μπορούσε να είχε καταργήσει τις διώξεις των συμπολιτών μας. Δεν το έκαναν γιατί είχαν κι αυτοί γεμάτες τις φυλακές τους. Οι λεγόμενοι υπαρκτοί σοσιαλισμοί δεν ήταν κοινωνίες πολιτών με ΜΚΟ, και οργανισμοί δικαιωματισμού, για να αξίζουν προτεραιότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα σε βάρος της πλειοψηφίας που ερμηνεύεται από τον λαϊκό ηγέτη του κόμματος...δυσαρμογή του κοινωνικού ατόμου με το ελεύθερο άτομο....
Παράδειγμα, οι καλές κρατικές σχέσεις ΕΣΣΔ-Τουρκίας δεν έδωσαν καλύτερη άνεση στους τούρκους κομμουνιστές σε σχέση με τους έλληνες συντρόφους τους. Ανεκτοί για να κάνουν κριτική στο Ισλάμ, αλλά ως εκεί.
Εκείνοι που χτύπησαν την χουντική Ελλάδα ήταν οι «αναρχικοί» του Συμβουλίου της Ευρώπης, Σκανδιναβοί και Ολλανδοί το 1968. Διάγνωση αναρχίας τους έκανε ο κολονέλος μας, γιατί κράτος που δεν σέβεται άλλο κράτος, και ανεβαίνει στο κύμα της νεολαιΐστικής επανάστασης του '60, γρήγορα θα διαλυθεί, όπως προφήτευε. Και επισκεπτόταν αμέσως πικαρισμένος ο Πιπινέλης τα κομμουνιστικά κράτη, που δεν του προξενούσαν προβλήματα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«η αναρχία δημιουργεί τη μεταφορά του κοινωνικού ατόμου εις την μορφήν του απολύτως ελευθέρου ατόμου, το οποίον δρα υπό την επήρειαν του ενστίκτου, ως θηρίον εις την ζούγκλαν. Ας αντιμετωπίσουν, όσον είναι καιρός ακόμη, την κατάστασιν της ασθενείας της Δημοκρατίας των και ας αφήσουν την ιδικήν μας εις ημάς» https://ergotelemata.blogspot.com/2020/04/Junta-Grexit-1969.html
Αν υπήρχε οργανωμένη αλληλεγγύη αριστερών/φιλελεύθερων στην Ευρώπη από το 1950, δεν υπήρχε περίπτωση να είχαμε χούντα και παρακράτος της δεξιάς στην Ελλάδα. Γνωρίζουν οι ακροδεξιοί ότι ο πραγματικός εχθρός τους είναι η Δυτική Ευρώπη, και όχι το εισοδισμένο από αυτούς ελληνικό κράτος. Όσο για τη Μόσχα του Πούτιν, έχει γίνει μια ιδεολογική πατρίδα αναφοράς της ακροδεξιάς.
__________________________________________________________________
3) ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΩΝ
Τρίτο μονοπάτι η εφαρμογή χριστιανικής εντολής από την ιεραρχία της εκκλησίας. Θα μπορούσε να ξεκινά από απλή εγκύκλιο συμφιλίωσης των δύο μερών μέχρι αφορισμό των αδελφοκτόνων. Αν συνέβαινε αυτή η ουτοπία, θα ωφελούσε αρχικά το στάτους κβο, καθώς ο αθηναϊκός στρατός δεν θα μπορούσε να ανακαταλάβει την ορεινή Ελλάδα, και τα δύο μέρη θα έπρεπε να έρθουν σε διαπραγμάτευση.
Τυχόν διεθνή αναγνώριση κάποιου κράτους ή αυτονομίας στα βουνά δεν υφίσταται, γιατί αν ο Στάλιν ενδώσει σε αυτό, θα πάρουν θάρρος οι «καταραμένοι στρατιώτες», οι αντικομμουνιστές αντάρτες στα δάση της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών https://en.wikipedia.org/wiki/Eastern_European_anti-Communist_insurgencies Οπότε ξανά στα ίδια μέχρι να συνειδητοποιήσει το ΚΚΕ τον μονόδρομο συμμετοχής του στην αστική δημοκρατία. Φαύλος κύκλος από το 1946 μέχρι να φτάσουμε στο ίδιο σημείο το 1974. Χαμένα, πέτρινα χρόνια λόγω απουσίας εποπτικής ανάγνωσης του κόσμου.
Αυτή την παρέμβαση τη χρωστάει στον λαό η εκκλησία. Δεν γίνεται στον εθνικό διχασμό (1915-17) να παίρνει θέση και να αφορίζει τον Βενιζέλο, επειδή την πίεσε ο αγαναχτισμένος λαός της Αθήνας, και στον επόμενο εμφύλιο ορισμένοι μόνο ιερωμένοι να αρθογραφούν ότι «ο μαρξισμός είναι εγκληματική ιδεολογία και οι κομμουνιστές άνθρωποι εκθηριούμενοι που έπρεπε να αντιμετωπισθούν ως εγκληματίες». https://www.tovima.gr/2008/11/24/books-ideas/oi-leykes-selides-tis-ekklisias/ Τοτε γίνεται το πάντρεμα ιερωμένων, στρατού και ακροδεξιάς. Ούτε για τον αφορισμό του Βενιζέλου έχει απολογηθεί, ούτε για τη συμπόρευση με την ακροδεξιά, και είναι αμφίβολο αν υπάρχει η πολιτική σκέψη ότι είναι μέρος της κοινωνίας και οφείλει να δίνει λύσεις ενότητας, εκεί που αδυνατεί η τυφλή γραφειοκρατία και το μίσος.
Τους Γερμανούς δεν τους φοβήθηκαν ορισμένοι ιεράρχες, σώζοντας κάποιους Εβραίους, και φοβήθηκαν Άγγλους, Αμερικάνους και τους Έλληνες εξτρεμιστές;; είναι δυνατόν;; όταν έπρεπε να βγουν μπροστά και να σώσουν την εθνολαϊκή ενότητα. Το μόνο θετικό, ότι η Εκκλησία δεν προχώρησε σε αφορισμό των οπαδών της Αριστεράς, όπως έκανε εκείνα τα χρόνια η Καθολική Εκκλησία. Δεν προέκυψε, όμως, μια παρόμοια αριστερή θεολογία της Απελευθέρωσης, όπως στη Λατινική Αμερική. Παράλειψή μας. Ούτε εδώ μπήκαμε σε κάποιο λεξικό κοινωνικής θεολογίας. Συνεχίζουμε ανύπαρκτοι και ζητιάνοι.
_________________________________________________________________
4) ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Τι έκανε, τώρα, ο Καζαντζάκης, που γνώριζε καλά την ψυχολογία και τον κόσμο και από τις δύο όχθες, και μάλιστα είχε πάει ανταποκριτής στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο;;
Πριν από την απελευθέρωση έγραφε από την Αίγινα στον Πρεβελάκη: «Εγώ πήρα οριστικά την απόφαση ν' αφήσω για μερικά χρόνια τα γραψίματα και να βοηθήσω όσο μπορώ, στην κρίσιμη στιγμή τη ράτσα μας». Μεσολάβησε με γράμμα του στον Παπανδρέου για να σώσει συλληφθέντες διανοούμενος στα Δεκεμβριανά.
Το 1945 ηγήθηκε ενός μικρού σοσιαλιστικού κόμματος, της «Σοσιαλιστικής Εργατικής Ένωσης», που ήλπιζε να ενώσει την μη κομμουνιστική αριστερά και να διαδραματίσει ρόλο παράγοντος μείωσης της έντασης μεταξύ δεξιάς και αριστεράς https://www.anoixtoparathyro.gr/ο-νίκος-καζαντζάκης-και-η-πολιτική/
Για τη συμμετοχή του αυτή απελάθηκε από την Αγγλία.
Ήταν υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου για 46 μέρες τον επόμενο χρόνο https://www.newsit.gr/mia-stagona-istoria/o-ypourgos-nikos-kazantzakis/2746173/ λόγω απραξίας παραιτήθηκε. Προς το τέλος του εμφυλίου άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα Αδερφοφάδες (Αδερφοφάγους). Αν και ο Κρητικός συγγραφέας ήταν αντιπρόεδρος του ελληνοσοβιετικού συνδέσμου, το μυθιστόρημα έχει αντιανταρτική κατάληξη, καθώς ο παπά-Γιάνναρος σκοτώνεται από λαϊκό αγωνιστή, επειδή ήθελε να είναι λεύτερος και ουδέτερος συμφιλιωτής. Νιώθει, λέει, ότι όσα έλεγαν οι αντάρτες ήταν δίκαια, μα τον προβλημάτιζε η απάνθρωπη συμπεριφορά τους. https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/07/11/gcw-314/ Διέσωσε, έστω και με μυθιστόρημα, το κύρος της εκκλησίας.
(Επί της πραγματικής ζωής, ο αθηναϊκός στρατός εκτέλεσε τον κομμουνιστή παπά Θανάση Ίτσιο στα Τρίκαλα https://tinyurl.com/y43c7cyy https://www.energospolitis.gr/trikala-ntamaria-mneimio/ και ο ορεινός στρατός τον παπά Γιώργη Σκρέκα https://www.meteoravoice.com.gr/2016/09/blog-post_91.html λένε ότι τον σταυρώσανε)
Στο σχολείο θυμάμαι τη δασκάλα που μας ρωτούσε, αν έπρεπε ο Σολωμός να γράψει τον Ύμνο προς την Ελευθερία, ή να πολεμήσει για την ελευθερία. Η άποψή της ήταν πως έπρεπε να κάτσει στην άκρη να τον γράψει. Ακτιβιστικά, κάτι παραπάνω από τον Σολωμό έκανε ο Καζαντζάκης, μα με μονάδες κοινωνία δεν χτίζεται.
________________________________________________________________
5) ΣΕΦΕΡΗΣ
Έτυχε
να 'ναι τα χρόνια δίσεχτα· πολέμοι χαλασμοί ξενιτεμοί·
κάποτε ο κυνηγός βρίσκει τα διαβατάρικα πουλιά
κάποτε δεν τα βρίσκει· το κυνήγι
ήταν καλό στα χρόνια μου, πήραν πολλούς τα σκάγια·
οι άλλοι γυρίζουν ή τρελαίνουνται στα καταφύγια.
Ως διευθυντής του Γραφείου Τύπου της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης ο Γιώργος Σεφέρης συνεργάζεται τον Οκτώβριο του 1943 με τους αριστερούς διανοούμενους της Αλεξάνδρειας, που είναι οργανωμένοι στον Ελληνικό Απελευθερωτικό Σύνδεσμο, στην πραγματοποίηση της έκθεσης «Δύο χρόνια σκλαβιάς-Δύο χρόνια αγώνα» και προλογίζει τον κατάλογο της έκθεσης. Η χούντα θα ανασύρει αργότερα αυτό το γεγονός για να τον κατηγορήσει ως φιλοκομμουνιστή και φιλοεαμίτη. https://www.kathimerini.gr/society/955444/i-dilosi-seferi-enantion-tis-choyntas/
Στα Δεκεμβριανά κρατά ημερολόγιο και περιγράφει http://ellinikosemfilios.blogspot.com/2012/11/1944.html παρεμβαίνει στον τέταρτο γύρο του εμφυλίου, που είναι η ελληνική χούντα, «ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο».
__________________________________________________________________
6) ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ
Τη στάση μας σε εκείνον το πόλεμο, πριν έρθει ο δικός μας, ανασύρει ο Αλέκος Σακελλάριος με το θεατρικό έργο και ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» μήπως και ξυπνήσει κάποιο πνεύμα ενότητας θυμίζοντας τα χειρότερα. Η ταινία απέτυχε να σταματήσει τον πόλεμο, γιατί δεν έχει δώσει η ελληνική κοινωνία τέτοια εξουσία στους καλλιτέχνες.
Ευκολότερος στόχος για τους συγγραφείς το ΚΚΕ σε σχέση με τους θεσμούς της εθνικοφροσύνης, και έτσι διαγράφηκε ο κομμουνιστής Μίμης Φωτόπουλος που διακωμωδούσε τον αντικαπιταλιστικό λόγο της αριστεράς εν μέσω αντιφασιστικού αγώνα. https://ergotelemata.blogspot.com/2020/10/Nazis-strike-back-to-unite-us-Alekos-Sakellarios.html
___________________________________________________________________
7) ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Δεν είναι καιρός για ποίηση γράφει ο ηττοπαθής Εγγονόπουλος το 1948, και ο Αναγνωστάκης του απαντά ότι τώρα είναι καιρός να μιλήσει για τους διωγμούς και τα πάθη των αριστερών...τα προαύλια των φυλακών και για το δάκρυ των μελλοθανάτων...http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2712/Neoelliniki-Logotechnia_G-Lykeiou-AnthrSp_html-empl/index_1_12.html «Δεν παραδέχτηκε την ήττα» https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=2&text_id=60 που βίωσε και περίγραψε, επιλέγοντας το ευρωκομμουνιστικό ΚΚΕ εσωτερικού και όχι του εξωτερικού....και τέλοσπάντων ο καπιταλισμός βρίσκει περάσματα και ξεπερνά τις δύσκολες τις κρίσεις...αλλά όχι να απαγορεύονται και τα άσματα, και κοπιάστε κύριε για ανακρίσεις...διαβάθμιση προτεραιοτήτων
__________________________________________________________________
8) ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ
Τα πρώτα παιδιά κάτω στον κάμπο» γράφτηκαν το 1945 από τον Μάνο στη Λάρισα, όταν ως ΕΑΜίτης καλλιτέχνης ανέβαζε μαζί με τον Τίτο Βανδή το έργο «Το καλοκαίρι θα θερίσουμε» του Αλέξη Δαμιανού, που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Σεβαστίκογλου. Ταυτόχρονα ανέβαζαν κι ένα ρωσικό θεατρικό έργο στον κινηματογράφο «Ολύμπια» απέναντι από την πλατεία Ταχυδρομείου. Εκεί επενέβησαν οι παρακρατικοί Σούρληδες και τους έκαναν μαύρους στο ξύλο όλους τους καλλιτέχνες, την ώρα της παράστασης. Τον Μάνο, βαριά χτυπημένο, περιέθαλψαν δύο κυρίες ελευθέρων ηθών (άγιες γυναίκες) και τον κράτησαν μέχρι να αναρρώσει στο σπίτι τους κι εκεί ο Μάνος εμπνεύστηκε και συνέθεσε το τραγούδι
Κοίτα τόσα παλικάρια τραγουδάν την μπαρμπαριά, (τη βαρβαρότητα), λέει το πρόπλασμα του τραγουδιού το 1945...τα παιδιά κάτω στον κάμπο φωσφωράν τις λαγκαδιές, κυνηγάνε τα τσακάλια, καβαλάν τις αστραπές...λυγάνε τα ποτάμια και καρφώνουν τον αητό...
Στο κείμενο του έργου υπάρχουν όλα αυτά, και μαζί με αυτά η συντήρηση της ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον.
Υπάρχει ο φυλακισμένος που γυρνά στο χωριό του, υπάρχει η ανάμνηση κάποιου φρεσκοχυμένου αίματος, υπάρχει ο κοινωνικός “δωσίλογος” - ο άνθρωπος του αφέντη για όλες τις βρώμικες δουλειές, υπάρχει η δίψα κι η πάλη για τη ζωή, για μιά καλύτερη ζωή για όλους, πανανθρώπινη, η θέληση για μιά καινούργια κοινωνία. Κι υπάρχει κι η “λύση” που -εκ των υστέρων- φαντάζει “ουτοπική”: Η λύση της μετάνοιας του προδότη, η απομόνωση του τσιφλικά, η συμφιλίωση, η συναδέλφωση, η δουλειά και τα σχέδια για το κοινό μέλλον
Υπάρχει και κριτική του Ζαχαριάδη για το έργο
Η προσπάθεια του Αλέξη Δαμιανού είναι, χωρίς αμφιβολία άξια να υποστηριχθεί και ενθαρρυνθεί. Απορεί μονάχα κανένας για την αρρωστιάρικη γκρίνια ορισμένων κριτικών που η σκιά όπου στέκουν δεν τους αφήνει να δούνε το φως, την ουσία, τη δημιουργία. Παλιά ρωμέικη αρρώστια.
Ο Χατζηδάκις το 1974 με αφορμή την ταινία Sweet Movie https://youtu.be/0O02bsYfX9U του Σέρβου Μακαβέγιεφ και την σφαγή στο Κατύν https://en.wikipedia.org/wiki/Katyn_massacre Πολωνών αστών από τους Σοβιετικούς το 1940 έγραψε τα δεύτερα παιδιά κάτω στον κάμπο, όπου μια τρελή νυχτιά κάνουν εγκλήματα και επικαλείται την κόρη της Σελήνης, την Έρσα, την προσωποποίηση της πρωινής δροσιάς, και κόρη του αυγερινού αστεριού, να έρθει να χαρίσει στα παιδιά ΜΑΣ λίγα χάδια και αγάπη του ουρανού.
Τα παιδιά δεν μιλάν με τον καιρό, είναι σε άλλη εποχή, για να πιάσουν στα ποτάμια τον σταυρό της επανάστασης. Κυνηγούν, πνίγουν, καίνε έναν τρελό, που πιθανόν να έλεγε «Άνθρωποι, άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;» Κυνηγάνε αστούς, εχθρούς, αιρετικούς και πιστούς, πετσοκοβώντας κεφάλια, ρίχνουν κορίτσια σε πηγάδια, κοροϊδεύουν παπάδες, δεν έχουν μνήμη, είναι νεοφώτιστα και από προγόνους ορφανά, και ό,τι στη βιασύνη χτίσουν δεν θα μείνει, γιατί στο τέλος θα απογοητευτούν, τα μέσα τους θα γκρεμιστούν πιστεύοντας μεγάλα λόγια και ιδέες, και έχοντας μείνει τα ίδια μόνο στο συναίσθημα και στη δράση.
__________________________________________________________________
9) ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Η κομμουνίστρια Χρύσα Χατζηβασιλείου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, εργάστηκε για τη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων με τους Βρετανούς, καθώς πίστευε ότι ήταν αδύνατη η δημιουργία λαοκρατούμενης Ελλάδας λόγω της γεωγραφικής θέσης, και επειδή το εαμικό κίνημα είχε κάνει εγκλήματα που το είχαν εκθέσει διεθνώς και εσωτερικά.
Αν ψήφιζαν και εκλέγονταν οι Ελληνίδες από το 1900,
ούτε η διχόνοια του '16, ούτε του '44,
θα είχε γίνει.
Οι ανοησίες έχουν πατριαρχική,
εξουσιαστική βούλα.
__________________________________________________________________
10) ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Η Ισπανία έχει ενδοξότερο ηττημένο εμφύλιο πόλεμο από την Ελλάδα με διεθνή προβολή και συμπαράσταση. Και με αναρχικούς, που εμείς δεν είχαμε. Ο ισπανικός εμφύλιος ήταν πόλεμος μεταξύ κυρίως μορφωμένων, και ο ελληνικός μεταξύ κυρίως αμόρφωτων. Αλλά έκλεισε το κεφάλαιο, πάνε για άλλους στόχους και όνειρα, κοιτάνε μπροστά. Αυτό φάνηκε συγκρίνοντας ισπανούς και έλληνες αγαναχτισμένους.
Η Ιταλία με το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα στη Δύση, που χτύπησε και 35%, γιατί δεν έκανε εμφύλιο πόλεμο;; και βγάλαν και το αντιφασιστικό Bella Ciao, παγκόσμια επιτυχία, μετά την πτώση του Μουσολίνι το '43. Ο χαμένος βγήκε νικητής κι ο νικητής δαρμένος.
Ιταλία - Γιουγκοσλαβία, θα μπορούσε να ξεσπάσει πόλεμος μετά το '45 με αφορμή μειονοτικά ζητήμα, τα λύσανε.
Φινλανδία, έμαθε να ζει με μια Τουρκία δίπλα της, εδάφη της έχει πάρει, τη στόλισε και με τον υποτιμητικό όρο φινλανδοποίηση, λογοκρισία εφημερίδων, βιβλίων, έλεγχο εξωτερικής πολιτικής, αλλά αν καθόταν να κλαίγεται το τι πέρασε, δεν θα είχαν μυαλό ούτε λίνουξ, ούτε νόκια να φτιάξουν.
Και αντί να απαγορεύει κομμουνιστικά σύμβολα η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έπρεπε να δίνει κουπόνια στα εναπομείναντα κόμματα για Εράσμους, ταξίδια και συνέδρια στην Ανατολική Ευρώπη. Και αντιστρόφως. Επιδοτείται ο πολιτικο-ιστορικός τουρισμός να ανοίξουν τα μυαλά;; Να ενδιαφερθούν τα πανεπιστήμια σε συνεργασία με ξενοδοχεία.
__________________________________________________________________
10) ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ
Νά, και ένας πολιτικός πρόσφυγας στη Γαλλία, λόγω του εμφυλίου πολέμου. Σημαντική η παρατήρηση της φοιτήτριας για την ανισότητα σκέψης στην παιδεία Ελλήνων με τους Ευρωπαίους. Οι στενοχωρημένοι ορθόδοξοι κομμουνιστές το έχουν αντιληφθεί;;; τι κάνουν για το μαρξιστικό επίπεδο μόρφωσης των Ελλήνων;; Θα πρωτεύαμε σε κάποιο διαγωνισμό κοινωνικής επαναστατικής σκέψης, ή θα πατώναμε;;
(( Για εμάς τους –τότε– νεολαίους κομμουνιστές ο Καστοριάδης φάνταζε ως ρεφορμιστής, ή ακόμη και ως πράκτορας του ιμπεριαλισμού. Και με μια τέτοια, καχύποπτη και διερευνητική στάση τον προσέγγισα το 1984, στο Παρίσι, ως μεταπτυχιακός φοιτητής της École des Hautes Études en Sciences Sociales, και του ζήτησα να προΐσταται στην εκπόνηση της διατριβής μου.
Οι Έλληνες φοιτητές αυτής της απαιτητικής σχολής δεν ήμασταν σε θέση να συναγωνιστούμε τους κεντροευρωπαίους του μεταπτυχιακού τμήματος. Δεν ήταν μόνο τα «γαλλικά του δρόμου» που μιλούσαμε, ήταν και η έλλειψη θεωρητικής σκευής: εμείς σημειώναμε, μόνο, όπως είχαμε εθιστεί από το ανούσιο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί, οι Ελβετοί παρενέβαιναν.
Τα θέματα των παραδόσεων ήταν η αρχαία ελληνική Πόλη-Κράτος, η δημιουργία της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας – με προαπαιτούμενα τη Βίβλο, το Κοράνι, τη Μπαγκαβάντ Γκιτά, το Κεφάλαιο του Μαρξ, την Αλληλογραφία Μαρξ και Ένγκελς, τα βιβλία της Σχολής της Φρανκφούρτης, και τα κείμενα του Πλούταρχου, του Αναξιμάνδρου, του Ηρακλείτου, των τριών τραγικών ποιητών, τον Επιτάφιο του Περικλή, τον Πολιτικό του Πλάτωνος. Τότε άκουσα και για πρώτη φορά τον όρο «φαντασιακή θέσμιση» ))
__________________________________________________________________
Ο Εμφύλιος πόλεμος στην ιστοριογραφία: οι πρώτες μελέτες
«Η ελληνική κοινωνία παραμένει μια κοινωνία διαιρεμένη. Η «μνημονιακή περίοδος» ήταν και μια περίοδος μεγάλων διαιρέσεων και για μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων κατέληξε επίσης σε ήττα. Η ένταση των κινητοποιήσεων, ιδίως στην «εξεγερσιακή» διετία 2010-2012 (όπως και νωρίτερα η έκρηξη της νεολαίας τον Δεκέμβριο του 2008), που μόνο μυωπικά μπορεί να χαρακτηριστεί ως απλή «ανομία», θυμίζει το βάθος των συγκρούσεων σε κοινωνίες που προσφέρουν μειωμένες προσδοκίες και συνεχή διάψευση σε μεγάλο τμήμα τους» https://www.tanea.gr/2019/08/29/people/teleiose-pote-o-emfylios-polemos-stin-ellada/
.jpg)
https://en.wikipedia.org/wiki/Percentages_agreement#/media/File:Percentages_agreement2.jpg
ΑπάντησηΔιαγραφήγιαυτό, λέγεται, πως δεν μπορεί να περάσει το 10% το ορθόδοξο ΚΚΕ
Διαγραφή