Καρκίνο βγάζει το λιβάνι σε κλειστούς χώρους

....αντί του απαγορεύεται....κάτι διδαχτήκαμε από το Μάη που μας έφυγε...απαγορεύονται οι απαγορεύσεις...ιδίως στους θερμούς νέους και φιλελεύθερους, ατίθασους Ελληνες...δεν μπορουν να ζήσουν δίχως λεφτεριά ούτε λεπτόν...ο τράχηλος δεν υπομένει τον ζυγόν....

...βλάπτει σοβαρά την υγεία, έγραψαν...σε ποιον απευθύνονται στη Μαρία Αντουανέτα;;...πάμε επιθετικά....καρκίνο θα βγάλεις, θα πεθάνεις...αίματα, πόνους, αρρώστειες ούτε να τα ακούει δεν μπορεί ο Έλλην...οι λέξεις τζάμπα ηχούν....

Αντί για Τσιγάρο-Κάπνισμα....Λιβάνι-Θυμιατό...να θυμίσουμε και στην Ελλαδική Εκκλησία την νιρβάνα και αδιαφορία που καπνίζει για το θέμα...το μόνο άξιο λόγου που βρήκα, από τον μαχητή Αυγουστίνο Φλωρίνης...ο Κοσμάς ο Αιτωλός ονομάζει το κάπνισμα λιβάνι του διαβόλου...(Στη Βαλκανική ο καπνός καλλιεργούνταν από το 1636)...και αν κάτι παράταιρο φανεί...και οι παπάδες έλληνες, άνθρωποι είναι....σαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι σε αυτήν την Κοινωνία...

Αμφότεροι όμως... καρκινογόνοι αρωματικοί υδρογονάνθρακες...και δίπλα στο παθητικό κάπνισμα...φύεται ασχολίαστο, ανέγγιχτο το ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΘΥΜΙΑΣΜΑ...και ποιοί αντιδρούν θα με πεις;;.....οι ψαλτάδες που προσέχουν το λαρύγγι τους περισσότερο απ' την πίστη τους...αν πιστεύεις, τί έχεις να φοβηθείς;;;...και αν πεθάνεις, δε θα πας μια ώρα αρχύτερα στην παραδείσια ζωή;;..

Είπε ο Χριστός να θυμιατίζουμε;;..είναι όμως στην παράδοση και την Παλαιά Διαθήκη. Να απαγορευτεί πολύ δύσκολο στο Τυπολατρικό Βασίλειο της Ορθοδόξου Ελλάδος τη στιγμή μάλιστα που δε λιβανίζουν οι Προτεστάντες, μπορεί να θεωρηθεί δάκτυλος της Παγκοσμιοποίησης. Οι καθολικοί είναι πιό διακριτικοί, σε μας αρέσει το ντουμάνιασμα, τα εφφέ, η εστέτ ατμόσφαιρα κατανύξεως...ανατολή βλέπεις, εξωστρέφεια, παρορμητισμός...πώς αλλιώς θα φτάσει η προσευχή στον ουρανό ψηλά ή μη δια του καπνού;;...(see Religious use of incense) μέχρι και οι Ειδωλολάτρες, και οι Σατανιστές θυμιατίζουν...όπως ο Διάολος το λιβάνι...φοβάται...γιατί;; τί να φοβηθεί;;..την οργανική ύλη  ανόργανων τύπων;;..η δύναμη και συμβολισμοί του λιβανίσματος....ηγιασμένη μήτρα της Θεοτόκου φέρουσα τον θείον άνθρακα Χριστόν, εν ω κατοικεί πάν το πλήρωμα της θεότητας σωματικώς. Διό και την οσμήν της ευωδίας αναδίδωσιν ευωδιάζον τα σύμπαντα». Με απλά λόγια και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός περιγράφει αυτόν τον συμβολισμόν, λέγοντας: «Το θυμιατό σημαίνει την Δέσποινα, την Θεοτόκο. Όπως τα κάρβουνα είναι μέσα στο θυμιατό και δεν καίεται, έτσι και η Δέσποινα η Θεοτόκος εδέχθηκε τον Χριστόν και δεν εκάηκε, αλλά μάλιστα εφωτίσθηκε......

και αν το Φως της Επιστήμης φέρει βιολογικό, ηλεκτρονικό θυμιατήρι θα το δεχτούν όπως τις μοντέρνες ηλεκτρικές καμπάνες αντί για τις παλιές ταπεινές χειροκίνητες;;;....

....οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ, οὐδὲ ὑπὸ χειρῶν ἀνθρώπων θεραπεύεται....

 

Δίπλα στο φωτισμένο λιβάνι σε κλειστό χώρο φύονται και άλλα προϊόντα καύσης του άνθρακα, όπως τα κεριά και τα καπνογόνα....με αντίστοιχους παθητικούς αναπνευστές...τί κάνει το Υπουργείο Υγείας;;..μόνο ο καπνός του τσιγάρου πειράζει;;....

Πάντως εκχύλισμα λιβανιού εναλλακτικά γιατρεύει καρκίνο ουροδόχο κύστης και αρθρίτιδα...άρα Ναι στην Έρευνα, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ...η καύση δημιουργεί την εστετ ατμόσφαιρα των τύπων μέσα στην κοινωνία του φαίνεσθαι και της συμβολικής μίμησης.

Μην είσαι Μιμητικός Σκλάβος Μαζικής Τυπο-Λατρείας, όπως τραγουδά ο Αλέξανδρος Φωτεινός πρόεδρος του nonsmoke.gr....

Τον καπνίζαν οι Ινδιάνοι
και τον μάθαν οι λευκοί
τον εφέραν στην Ευρώπη
κι έτσι έγινε η αρχή

 Ααα... Σε κάνει σκλάβο
Ξύ - πνα, αυτοκτονείς


Λαμπερές διαφημίσεις
σου μαγεύουν το μυαλό
σου υπόσχονται ευτυχία
σ' ένα κόσμο απατηλό  

Επιδημίες που σκοτώναν
όσες κι αν γνώρισε η γη
το τσιγάρο έχει γίνει
η πιο ύπουλη πληγή


Πάρ' την απόφαση και σβήσ' το
να ελευθερωθείς μπορείς
κι αν είσαι κάτω των δεκάξι
το νου σου μην ξεγελαστείς


Ξύ - πνα Αυτοκτονείς

Σβή - στο και θα σωθείς

Σβή - στο! Σε κάνει σκλάβο

 Και κλείνουμε με ένα βιωματικό ανέκδοτο-παιδικό τραύμα του Αντώνη Κανάκη με τη γιαγιά του που θυμιάτιζε....εμπεριέχει βέβαια το αμάρτημα της προγαμιαίας πορνείας...ελπίζω όμως σαν έξυπνος νέος, να το εξομολογήθηκε και σε ιερέα, και όχι μόνο στο κοινό για λόγους πικάντικης τηλεθέασης.

(((...Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια όπου γίνεται συχνή χρήση θυμιαμάτων, 

έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν άσθμα....)))

....Καρκίνο βγάζει και το πολύ Λιβάνι 

στους κομματικούς, δημοσιογραφικούς, καλλιτεχνικούς

και λοιπούς κλειστούς χώρους.....

....Και ο ίδιος ο Θεός το 'χει σιχαθεί,

να ανασάνει λίγο απ' τις Κολακείες

Καπνιστών Φαρισαίων...

Εκπρόσωποι Ζητάνε Πρόσωπο (Κίνημα Βουλευτών Κατά Βολευτών)

 Είμαι νέα βουλευτής. Εκλέχτηκα για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2009, εκπροσωπώντας τον νομό Δράμας. Στο γραφείο μου συνωστίζονται πολλοί, ζητώντας τη βοήθειά μου για ό, τι μπορείτε να φανταστείτε. Μερικά αιτήματα είναι δίκαια, άλλα πάλι όχι. Κοινό τους γνώρισμα είναι η αγωνία για το αύριο, η απελπισία, η ζωή που χάνεται μεταξύ του ταμείου ανεργίας και των αιτήσεων για δουλειά.

Οι πολίτες προσέρχονται στους βουλευτές εκ παραδόσεως, ζητώντας τη μεσολάβησή τους. Στο βάθος, όμως, διαβλέπω δυσπιστία που φτάνει τα όρια της αποστροφής. Ζητούν τη βοήθειά μας, αλλά νιώθω ότι μας θεωρούν υπαίτιους για την αθλιότητα της χώρας – για τη χρεοκοπία της και ό, τι αυτή συνεπάγεται για τον καθένα προσωπικά. Οι πολίτες βλέπουν τους βουλευτές αντιφατικά: αρκετοί τους χρειάζονται (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν), αλλά συγχρόνως τους θεωρούν εκπροσώπους ενός χρεοκοπημένου συστήματος.

Παρομοίως αντιφατική είναι και η θεώρηση των βουλευτών: εκπροσωπούν τους εκλογείς τους (με ό, τι αυτό συνεπάγεται) αλλά συγχρόνως, λόγω θέσεως, ηγούνται των ψηφοφόρων. Εξηγούμε στους εκλογείς μας (ιδιαίτερα εμείς οι κυβερνητικοί βουλευτές) τη δεινή θέση της χώρας και προσπαθούμε να τους πείσουμε ότι χωρίς ρηξικέλευθα μέτρα, που αναπόφευκτα αναστατώνουν τη ζωή όλων, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Εξηγούμε, αλλά δεν είμαι βέβαιη ότι πείθουμε.

Για να είμαστε πειστικοί πρέπει να αναλάβουμε εμπράκτως ηγετικό ρόλο. Οχι μόνο οι κυβερνητικοί, αλλά όλοι οι βουλευτές. Η αξιοπιστία μας είναι στο χαμηλότερο δυνατό σημείο. Αρκετοί μας θεωρούν «κλέφτες» και το φωνάζουν στις διαδηλώσεις. Τι μπορούμε να κάνουμε; Δεν χρειάζεται σοφία, είναι γνωστό από παλιά: δίνοντας το καλό παράδειγμα, εναρμονίζοντας τα έργα μας με τα λόγια μας. Οταν ζητάμε από τους άλλους να ξεβολευτούν, πρέπει πρώτα να ξεβολευτούμε εμείς οι ίδιοι. Ο Μαχάτμα Γκάντι έλεγε: «Να είσαι η αλλαγή που επαγγέλλεσαι».

Για να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας πρέπει να εκπληρώσουμε επαξίως την ηγετική μας λειτουργία. Ηρθε η στιγμή να κάνουμε το πρώτο βήμα: τώρα που ζητάμε από τον λαό πρωτοφανείς θυσίες, πρώτοι εμείς να περικόψουμε τα προνόμιά μας.

Η περικοπή των αποδοχών των βουλευτών που αποφασίστηκε από τη Βουλή ήταν μια καλή αρχή, φοβούμαι όμως ότι δεν έχει τον απαιτούμενο ισχυρό συμβολισμό. Αν η μείωση μισθού στο Δημόσιο είναι κατά μέσο όρο 17%, ας επωμισθούμε διπλάσιο βάρος, μειώνοντας τις αποδοχές μας κατά 34%. Οταν ηγείσαι, έχεις αυξημένες ευθύνες.

Ως ηλεκτρολόγος μηχανικός, είμαι ασφαλισμένη στο ΤΣΜΕΔΕ. Γιατί στα 65 μου να πάρω και βουλευτική (αν επανεκλεγώ) και επαγγελματική σύνταξη; Γιατί να μη συνεισφέρει πλήρως ο νέος μου εργοδότης, η Βουλή, στο επαγγελματικό μου Ταμείο, όπως κάνει κάθε εργοδότης; Γιατί να υπάρχει επιπλέον αμοιβή για τη συμμετοχή στα θερινά τμήματα της Βουλής; Γιατί να αμειβόμαστε χωριστά για τη συμμετοχή μας σε επιτροπές της Βουλής;

Στη Βουλή έρχονται κάθε χρόνο αρκετές καταγγελίες εναντίον βουλευτών, οι οποίες χρήζουν δικαστικής διερεύνησης. Γιατί να «προστατεύομαι» από βουλευτική ασυλία για ενδεχομένως αξιόποινες πράξεις μου πριν εκλεγώ βουλευτής; Γιατί να μη διώκομαι όπως κάθε πολίτης για μη πολιτικές πράξεις μου; Γιατί να μην το κρίνει αυτό η Δικαιοσύνη, όπως ορθά πρότεινε ο καθηγητής κ. Αλιβιζάτος, παρά οι συνάδελφοι βουλευτές;

Θα μπορούσα να συνεχίσω επί μακρόν. Απολαμβάνουμε προνομίων τα οποία έχουν να κάνουν λιγότερο με την άσκηση του λειτουργήματός μας και περισσότερο με τη, σε κάποιο βαθμό, συντεχνιακή νοοτροπία που καλλιεργήθηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες στους κόλπους μας. Πώς θα δικαιολογήσει λ. χ. ένας γιατρός-βουλευτής την επάνοδο σε προσωποπαγή θέση διευθυντή του ΕΣΥ, αν δεν επανεκλεγεί;

Ισως αντιλεχθεί να κάνω εγώ πρώτη την αρχή, αρνούμενη να εισπράξω το σύνολο της αποζημίωσής μου κ.λπ. Δεν θα το κάνω επειδή είναι η εύκολη λύση – είναι ατομική, όχι θεσμική αντιμετώπιση του ζητήματος. Η ατομική παραίτηση από τη βουλευτική αποζημίωση μπορεί να είναι αλτρουιστική πράξη, αλλά έχει μικρή πολιτική αξία. Δεν χρειαζόμαστε τόσο το παροιμιώδες ελληνικό φιλότιμο, όσο συγκροτημένες θεσμικές παρεμβάσεις. Οπως η ατομική φιλανθρωπία διαφέρει ουσιαστικά από το κοινωνικό κράτος, έτσι και η ατομική λύση, όσο αξιέπαινη κι αν είναι, είναι διαφορετική από τη θεσμική. Χρειαζόμαστε θεσμικά κατοχυρωμένες συμπεριφορές, όχι απλώς εξατομικευμένες αντιδράσεις.

Αν το σκεφτεί κανείς, η ανταλλαγή που προτείνω είναι απολύτως συμφέρουσα: ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ. Με συνέπεια και σοβαρότητα, ίσως καταφέρουμε να μας θεωρεί ο λαός άξιους ηγέτες του αντί για βολεμένους παρατρεχάμενους. Αν δεν εμπνεύσουμε τους πολίτες δεν έχουμε μέλλον. Αλλά για να εμπνεύσουμε πρέπει να ταυτιστούμε μαζί τους. Διαμορφώνουμε νοοτροπίες όχι με τα λόγια αλλά με τα έργα μας.

* Η κ. Χαρά Κεφαλίδου είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στον νομό Δράμας.
.............................................................................................................................

Το κείμενο το πήρα απ' την Παραπολιτική, που το είδε στην Καθημερινή του Γενάρη. Και όπως λέει ο Παραπολιτικός...Υποθέτω ότι μια τέτοια φωνή  " απαγορεύεται  " να εμφανιστεί σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή, χαλάει την όλη σκηνοθεσία....παράλληλα όμως το γεγονός ότι δεν εστίασε και πολύ το ελληνικό ιντερνετ των πολιτών στο παραπάνω κείμενο δείχνει να χαλάει μια άλλη σκηνοθεσία των από κάτω...για όλα φταιν οι από πάνω, όλοι ίδιοι είναι, να καεί, να καεί  το μοντέλο η βουλή...

Ουσιαστικά τί κάνει το γνωστό τροπάρι;;..συσπειρώνει τους βουλευτές ενώ εμείς θα έπρεπε να οργανώνουμε το Διαίρει και Βασίλευε στη μάχη πολιτών-πολιτικών....Καλύτερα Κινήματα Βουλευτών...παρά Φωνασκούντων Πολιτών....πιό ευέλικτα, θηλυκά, επικοινωνιακά ιδίως με τους κυβερνητικούς. Υπάρχουν Βουλευτές δύο ταχυτήτων όπως αναφέρει η Χαρά στο "Οι ζάπλουτοι τύραννοι ενδιαφέρονται πώς θα κληροδοτήσουν τα κλοπιμαία στα παιδιά τους"....εκείνη αναφέρεται στους Μαχαραγιάδες της Ανατολής αλλά ο προβοκάτορας δημοσιογράφος διάλεξε αυτό το απόσπασμα ως τίτλο, ίσως για να περάσει το υποσυνείδητο μήνυμα για τα τζάκια στην ελληνική βουλή. (Το αυθεντικο ήταν απ' τη metro "Στο χέρι του πρωθυπουργού ο ανασχηματισμός" και " οι εποχές των δανεικών πέρασαν ανεπιστρεπτί ") Είναι και η Χαρά λοιπόν μέρος του κληρονομικού συστήματος....και στην ΠΑΣΠ από το '82. Ουδείς τέλειος και δεν κολλάω εκεί. Άλλωστε αν δεν γίνει Επανάσταση από τους Από Μέσα, από ποιούς θα περιμένουμε;;....από τους αγανακτισμένους μια ζωή Απέξω?...Άλωση εκ των έσω, να σπάσει η Κερκόπορτα της Επανάπαυσης...

Δυστυχώς, ούτε στο Κοινοβούλιο έχουμε καταφέρει να απαλλαγούμε από τη νοοτροπία της επετηρίδας. Ο κάθε βουλευτής, νέος ή παλιός, είναι η φωνή του νομού του. Αυτό δεν το έχουμε κατακτήσει ακόμα.Οι αγκυλώσεις του παρελθόντος μάς ακολουθούν. Το «κατόπιν ενεργειών μου» είναι ένα σπορ στο οποίο δεν θέλω να συμμετέχω. Την προσοχή της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ ο βουλευτής θα έπρεπε να την κερδίζει με την προσωπικότητα και με τη δουλειά του, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Και φυσικά, όλα αυτά δεν είναι ασύνδετα, με την κακή εικόνα που δίνουμε σε τόσο πολλούς τομείς...

 Αυτά τα λόγια είναι του χειμώνα του 2011, όσα ακούσαμε ως τωρα, που διαφέρουν απ' την πεπατημένη. Πίσω όμως στο 2009 βρίσκουμε πρωτόλειο τροπάρι   " ο Γιώργος μπορεί και θέλει, έχει ικανά στελέχη "...με τον καιρό ωρίμασε....ή βρίσκεται σε εσωτερική σύγκρουση όπως υποτίθεται κάθε ενσυνείδητος βουλευτής τέτοιες αντιβουλευτικές μέρες....άλλα λεν τα χείλη τους και άλλα η καρδιά τους....

Προσωπικά πάντως είμαι θετικά προκατειλημμένος επειδή εστιάζω στο " γυναίκα θετικών επιστημών ", αυτό χρειαζόμαστε πιστεύω, περισσότερες γυναίκες και θετικούς επιστήμονες. Άλλοι, αλλού την γνωρίζουν καλύτερα. Όπως όμως και για τους καλλιτέχνες, δεν το πάμε ad hominem, μας ενδιαφέρει το κείμενο, το μανιφέστο, η τάση. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μπορείς να βρεις πολιτικό να είναι ικανός να σε συγκινήσει, έστω κι αν είναι ψέματα, να σε εξαπατήσει λογοτεχνικά, το παιχνίδι είναι στημένο το ξέρουμε αλλά αυτή η έλλειψη ηθοποιών/ρητόρων σε σχέση με παλαιότερες βουλές είναι τραγική...αφού δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, τουλάχιστον ας υπάρχει ψυχής αγωγή, ψυχαγωγία...πολύ κακό και ξύλινο θέατρο, τα λεφτά μας πίσω....

Στην πράξη ζητάμε Αντι-Βουλευτές να πάνε ενάντια στους ίδιους, στα βουλευτικά τους συμφέροντα. Αν δεν μπορουν να κάνουν αυτό το απλό, που είναι στο χέρι τους, πώς θα παλέψουν με τα μεγάλα διαπλεκόμενα;;;...Προνόμια, Αποζημιώσεις-Συντάξεις, Ασυλία, Μείωση στους 200. Στο κείμενο της Χαράς απουσιάζει το τρίτο...ίσως γιατί η Δράμα θα χάσει ένα βουλευτή το λιγότερο...το ίδιο είπαν και για τον Πετσάλνικο Καστοριάς που αντέδρασε...είναι πιό δημοκρατικό, αντιπροσωπευτικό λένε οι 300....Σαμαράς, Μπακογιάννη υπέρ μείωσης, Καρατζαφέρης κατά...ο Βουδούρης Μεσσηνίας κατηγόρησε τον Ρέππα για λαϊκισμό...μέχρι να αποφασίσουμε, να συσκεφτούμε ποιό είναι το σωστό, η Ουγγαρία με παρόμοιο πληθυσμό και οικονομία με μας ψήφισε πέρσι νόμο που μειώνει του βουλευτές από 386 σε 200....υπάρχει και κάτι στο facebook..

Για τα προνόμια, αυτοκίνητα, συντάξεις και τις μειώσεις στα μισθολογικά είναι το μόνο που θεωρητικά συμφωνούν όλοι, πιστεύω. Ίσως σχετικό αντεπιχείρημα  είναι το γνωστό τροπάρι....το πιό φθηνό πολίτευμα είναι η Δικτατορία..Η Δημοκρατία Κοστίζει....το αναφέρει ο Βουδούρης στην Κατάργηση ή Μείωση της Χρηματοδότησης των Κομμάτων από το Δημόσιο...Εδώ μπορείτε να δείτε συνοπτικά πέντε του σημεία. Την Παρασκευή το πρωί ήταν ο γιατρός στον πρωινό Παπαδάκη και είχαν ένα ζωντανό διάλογο για τις βουλευτικές συντάξεις.

Σχετικά με τη Βουλευτική Ασυλία ΚΚΕ και ΣΥΝ εναντίον και παρότι μας έκραξε η Ευρώπη, το ευρωβουλευτικό ΚΚΕ θεωρεί το άσυλο δημοκρατικό κεκτημένο...θα σύρονται οι αγωνιστές βουλευτές στα δικαστήρια...δεν εμπιστεύονται την αστική δικαιοσύνη...υπάρχει και κάτι στο facebook και ένα κείμενο από e-lawyer, η βουλευτική ασυλία ως περιορισμός ανθρώπινου δικαιώματος.

Όλα αυτά βέβαια που γράφω ακούγονται τώρα ντεμοντέ, ξεπερασμένα, δεν θα λύσουν αυτά τα μικρά όλα μας τα προβλήματα....πέρυσι ήταν στο φόρτε τους η συζήτηση για τη βουλή και τους υπαλλήλους της...τώρα ίσως αποπροσανατολίζω το ευρωπαϊκό και λαϊκό κίνημα....σήμερα το πρωί άκουσα και το κούτσουρο του Δρούτσα, Υπουργού Εξωτερικών...κάθε συζήτηση για ανασχηματισμό αποπροσανατολίζει, όλα βαίνουν καλώς....μην πέσουμε και σε εσωστρέφεια....χωρίς να είναι ο ίδιος εκλεγμένος βουλευτής τα βαλε με τα προνόμια των βουλευτών...θα λεγε τα ίδια και για τα προνόμια των υπουργών;;...

.......................................................................................................................................

Εκπρόσωποι ζητάνε πρόσωπο...κόβουνε το δικό τους και παίρνουν το δικό μας....μας αντιπροσωπεύουν...είναι το alter ego μας...όπως έλεγε και ο Αντρίκος...Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία....και αν έχουν την εξουσία, γιατί ζητάνε συναίνεση;;...

Υπήρχε ενεργό ένα blog για στοχευμένη συζήτηση και αξιολόγηση βουλευτών http://axiologisibouleytwn.wordpress.com/  από το Θέμη Λαζαρίδη, δυστυχώς το Δεκέμβρη σταμάτησε. Εκεί μπορείτε να βρείτε πολλά και διάφορα.

Όσο για τους αγανακτισμένους Μάηδες, ένα είναι το σύνθημα ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΚΟΤΕΣ....σαν τί άλλαξε από τις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές και αν γίνουν βουλευτικές πάλι το ίδιο σκηνικό δε θα 'χουμε;;;....οι δημοσκοπήσεις αυτό λένε...μη ξεγελάν τα χαμηλά δήθεν ποσοστά....βάλε μέσα αναποφάσιστους και αποχή και ξανά απ΄την αρχή....ή κάνε αυτοκριτική ή τρέχα στο γιαπί...για την ανοικοδόμηση της νεοτέρου Ελλάδος....βολευτές είναι και οι βολεμένοι ψηφοφόροι...

((Αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος

Ο Θέλων Πρώτος είναι έστω έσχατος))

((Βουλευτές με Κλήρωση))

Αν δεν ήσουν Γαμώτος, θα γινόσουν ο Πρώτος

Μ' αλεξίπτωτο βλέμμα κι αλεξίσφαιρο δέρμα
φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες.
Στο μυαλό σου μια χάβρα μες στο αίμα σου λάβρα.
Αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος.


Νίκησες όλα τα θηρία στη γη,
τίγρεις, σειρήνες, λιοντάρια και φίδια
κι άφησες να σε φαν' οι κοριοί,
δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορεί να 'σαι εσύ.


Αλαβάστρινο ύφος κι απροσπέλαστο ήθος,
φωσφορίζουσα ελπίδα ενός θρύλου θρυαλλίδα
απ' το μέλλον μας ήλθες είδες φιν και απήλθες
κι αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος. 

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος

Τραγούδι: Ορέστης Γεωργιάδης

Δίσκος: Το τρένο φτάνει τελικά στην Κατερίνη 1998

 Video επιλεγμένο από Doctormarkon

στίχοι εμπνευσμένοι από Μπρεχτ, διαβάζω, 

γενικά ή ειδικά από κάποιο τραγούδι;;..

Αλαβάστρινο ύφος κι απροσπέλαστο ήθος η κατεστημένη σοβαροφάνεια αλλά ποιός είναι αυτός ο Γαμώτος;;....μικρός ήταν φτωχός. Και τώρα βρέθηκε με καταθέσεις. Ο γαμάω. Οι αρχαίοι Έλληνες φτιάξανε τον άριστο, οι φεουδάρχες τον ιππότη, οι αστοί τον τζέντλμαν, οι μεταδικτατορικοί Ρωμιοί έφτιαξαν τον Γαμάω. (από το Θάνατος στη Λογική του Καργιόλη του blogger Μανώλη Ρασούλη)

Ο θέλων πρώτος είναι έστω πάντων έσχατος

Αυτό το ρητό του Χριστού άρεσε πολύ του Μανώλη. Αν ήσουν μέσα σου ταπεινός, ανάποδος και τελευταίος, θα γινόσουν ο πρώτος σαν τους αρχαίους ημών πρωτοπόρους προγόνους. Απόγονοι νεόπλουτοι με αλεξίπτωτο ευρω-βλέμμα στη γηραιά ήπειρο και στους νέους μετανάστες αλεξίσφαιρο δέρμα. Φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες. Στο μυαλό μας μια χάβρα μες στο αίμα μας λάβρα η μεταπολίτευση....

....Νίκησες όλα τα θηρία στη γη...Κατοχή, Χούντα, Πείνα και Φτώχεια (τότε πρώτοι, τώρα γαμώτοι)....κι άφησες να σε φαν' οι κοριοί... το Χρήμα, η Καλοπέραση, η Γκλαμουριά, η Δόξα, το Δήθεν, το Τίποτα....Ελλάδα δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορεί να 'σαι εσύ......

......ή κι εγώ διανοητής απ' το μέλλον μας ήρθα, είδα τέλος, απήλθα, φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες στο μυαλό μου μια χάβρα μες στο αίμα μου λάβρα. Αν δεν ήμουν Γαμώτος θα γινόμουν ο Πρώτος...έχει γούστο να λέει για μένα...μήπως είμαι κι εγώ Κύριε;;..

Μυσταγωγών σου Κύριε τους Έλληνας

εδίδασκες λέγων 

" ει ουν υμείς φίλοι μου εστε, εμέ μιμείσθε

ο θέλων πρώτος είναι έστω έσχατος

μείνατε εν εμοί, ίνα βότρυν φέρητε

εγώ γαρ ειμί της ζωής η άμπελος "
 http://youtu.be/hhtvYiLEBuo

((Drinking Bacchus-Guido Reni))

((ΜΑΖΙ ΤΑ ΗΠΙΑΜΕ))

¡No llores por mí Mayo! Μην κλαις για μένα Μάη

....κατά το Don' t cry for me Argentina που έλεγε η Εβίτα Περόν....Μην κλαις για μένα Ελλάδα, που είπε παραβολικά χτες η Μαρία Δαμανάκη...Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις που λέει και η Μαρία Φαραντούρη σύντροφος του ποιητή Τηλέμαχου Χυτήρη...

...συνήθως ο τίτλος των τραγουδιών ακούγεται ειρωνικός...αυτό προτίμησα για το ανύπαρκτο " No llores a despertar a su GRIEGOS ..." Μην φωνάζετε θα ξυπνήσετε τους Έλληνες " ή κάντε ησυχία/ειρήνη...Hacer la paz no despertar a los griegos...είδαν σε πανό, άκουσαν για σύνθημα στην Πλατεία del Sol....

Εξ αρχής που ενημερώθηκα απ' τα ελληνικά Μουμουέ μεν αλλά δεν το είδα με τα μάτια ντε, είχα τις αμφιβολίες μου μέχρι που διάβασα σήμερα το πρωί από Ελευθεροτυπία, " Το σύνθημα που άκουσαν μόνο τα ελληνικά ΜΜΕ " Ζητάμε να «ξυπνήσει ολόκληρη η Ευρώπη» και σε καμιά περίπτωση «δεν κάνουμε ησυχία για... να μην ξυπνήσουμε τους Ελληνες», δηλώνουν στην «Ε» μέλη του κινήματος «15 Μ» ....της 15ης του Μάη...πριν  λίγο είδα μία ποδοσφαιρο-μπασκετική ερμηνεία ..Sss silencio, los griegos duermen....σιωπή οι ελληνες κοιμούνται...που έβγαλαν οι Μαλαγάνες για την Μπαρτσελόνα, μην ξυπνήσει ο μπασκετικός Παναθηναϊκός ..

 (Μανιφέστο για Πραγματική Δημοκρατία)

Για να δούμε λίγο τα ισπανικά μας...No llores a despertar a su Griegos...μεταφράζεται κάπως..Μην κλαίς να ξυπνήσεις τους Ελληνες του ή τους ή της....Κάτι ρεαλιστικό και ρυθμικό μαζί θα 'ταν το " No gritemos para no despertar a los Griegos...Μην φωνάζουμε μην ξυπνήσουμε τους Ελληνες...

Πραγματικά συνθήματα

«Estamos despiertos! Qué hora es? Ya es hora de que se vayan!»
Ξυπνήσαμε.  Τί ώρα είναι;; είναι ώρα να φύγουν!.
..Error 404 Democracy not found....
¿Demócrata?. No te calles. ¡A la calle!..
..Δημοκράτης;;, Μη σωπαίνεις. Στο δρόμο!..

Indignados y Organizados

Αγανακτισμένοι και Οργανωμένοι

Democracia real ya , vota hoy

Δημοκρατία πραγματική λοιπόν, ψήφισε τώρα
...Yo también quiero ser Ιslandés..
...Θέλω και εγώ να γίνω Ισλανδός!...το καλύτερο :-))

Αφ΄υψηλού είδαν οι Αριστεροί Επαναστάτες το Ουδέτερο Ισπανικό Κίνημα Νεολαίας. Άλλο «indignados» και άλλο «δικτατορία του προλεταριάτου»...από Γκάζμεντ Καπλάνι....Ισπανία: Οι..."harmless" διαμαρτυρίες και εμείς! από Elva....Μολότωφ κοκτέιλ#2 από Radical Desire, Η Ρήξη της Μη Βίας από Old Boy. Όταν βγάζεις έξω βία, τη μαμή της ιστορίας, κόμματα, συνδικάτα, κάτι σάπιο οσμίζεται το Αντι-Σύστημα. Μάλιστα υπάρχει και αντίστοιχο σύνθημα. «No somos antisistema, el sistema es antinosotros»...Δεν είμαστε εναντίον του συστήματος, το σύστημα είναι εναντίον μας...που σημαίνει δεν θέλουμε εμείς να κάνουμε μεγάλες επαναστάσεις, να πέσει ο καπιταλισμός, ας γίνει πιό ανθρωπινός....ιδού καιροσκόποι, οπορτουνιστές, μικροαστοί!! :-))...όλοι έχουν τα δίκια τους, κάθε άποψη έχει κάτι να μας πει....άλλη φορά όμως η Θεωρία Επανάστασης...

Θα κλείσω με τον αμφίσημο τίτλο της ανάρτησης ...Μην κλαις για μένα Μάη!...που διαβάζεται και από δεξιά και από αριστερά :-))

((Upholstered - Dodo))

Η Γενιά του Μάη
στην πρασινάδα γλεντάει
σίγουρα ναι μεθάει
τον ήλιο μαδάει
κανείς δεν τη γαπάει

ξυλόποδο ένα της λείπει
για να πάρει πόδι απ' το σπίτι!

όσο για το ανθελληνικό σύνθημα που δεν ακούστηκε ποτέ, ήταν για το καλό μας, κατα συνθήκη ψεύδος, όπως και τόσα άλλα, κατά τα λεφτά υπάρχουν και ψέματα καλά θα βρεις.

((Νοκ άουτ 1986))

Υ.Γ.

εγχώρια συνθήματα

....Είμαστε ο κανένας - Όσο νυχτώνει το Χρέος Μεγαλώνει...

περισσότερα από Νίκο Σαραντάκο Επειδή πήγα κι εγώ στο Σύνταγμα…

Electra/Oedipus Uncomplexed

(Oedipus complex - Electra complex)

((Jocasta Mothering))

((Archeo-Logical II - Dodo))

((Electra - Dodo))

((Hair Dryer - Dodo))

((Oedipus means Swollen Leg))

((Three is a crowd - Dodo))

.....................................................................................................................................
Ιδέα της ανάρτησης μόλις σήμερα το πρωί με αφορμή σχόλιο της Δήμητρας με επιστημονικό-καλλιτεχνικό δεσμό περί Στατικού Ηλεκτρισμού (Static Electricity)...όπως και στη φυσική έτσι και σε κάποιες Kλειστές απ' τον έξω κόσμο Oικογένειες αναπτύσσονται απωστικές και ελκτικές δυνάμεις.

(τα Ομώνυμα / Ομόφυλα απωθούνται, Πατέρας και Γιός, Μάνα και Κόρη, 

ανταγωνιστικές σχέσεις)

(τα Ετερώνυμα / Ετερόφυλα έλκονται, Μάνα και Γιός, Πατέρας και Κόρη, 

σχέσεις εξάρτησης)

  ...για την Ψυχική Ελευθερία...

....την Πατρική και Μητρική Απεξάρτηση...

....Ίτε Παίδες Ελλήνων!....

Φιλολογίες (Φίλων Ερμηνείες)

 (ορισμολογία εκ του εφηβικού ημερολογίου Α' Λυκείου)

Αείφιλος = φίλος παντοτινός (Αειφιλία)....θηλυκά εις -φίλη, αειφίλη, αειφιλες κτλ
....
Αλλόφιλος = φίλος από εχθρική ομάδα, παράταξη (Αλλοφιλία)
.....
Αμφίφιλος = φίλος άλλου φύλου (Αμφιφιλία) για συντομία Φίφης
.....
Ανάφιλος = που ανανεώνεται, αλλάζει με τον καιρό και μείς ακόμα με την αρχική εντύπωση μείναμε (Αναφιλία)

...

Αντίφιλος= αντί για φίλος, ενδεχομένως γάτα ή σκύλος (Αντιφιλία)
...
Απόφιλος = που αποχώρησε, πρώην φίλος (Αποφιλία)
....
Αρχόφιλος = φίλος ηγεμονικός, η ψυχή της παρέας (Αρχοφιλία)...
.....

Άφιλος = που δεν έχει φίλους (Αφιλία)
....
Αυτόφιλος= που τα χει καλά με τον εαυτό του (Αυτοφιλία)
....
Διάφιλος = που πιάνει φίλους διαφορετικούς ή και εχθρικούς μεταξύ τους (Διαφιλία).....
.......
Εγώφιλος= εγωκεντρικός ή νάρκισσος (Εγωφιλία)....
....
Έμφιλος, Έκφιλος = μέσα ή έξω από το κλίμα της παρέας (Εμφιλία, Εκφιλία)
.....
Επίφιλος = εύφιλος επιθετικός , σε έχει πρήξει να γίνετε φίλοι, τσιμπούρι, ίσως και επιδειξίας (Επιφιλία)
.....
Ερευνόφιλος = Geeky friendship (Ερευνοφιλία ή Σπασικλοφιλία)....
....
Ερώφιλος = και εραστής και φίλος (Ερωφιλία) θηλ. Ερωφίλη...
......

Εύφιλος, Δύσφιλος = που πιάνει εύκολα ή δύσκολα φιλία (Ευφιλία-Δυσφιλία)

....

Ηλέφιλος, Διχτύφιλος, e-φίλος = Ψηφιακοί Φίλοι (Διχτυφιλία, Ηλεφιλία) (το ηλέ μας το έχει ηλενημερώσει ο Διχτύφιλος Σαραντάκος από τον Γιάννη Χάρη :-)

.....
Ιδιόφιλος= φίλος ιδιόρρυθμος (Ιδιοφιλία)...
.... 

Ισόφιλος = Ισεπίπεδος  (Ισοφιλία)
......
Καλόφιλος, Κακόφιλος = που ωφελεί ή βλάπτει αναλόγως...(Καλοφιλία, Κακοφιλία)
......
Κατάφιλος = Φίλος καρδιακός (Καταφιλία)......
......
Κενόφιλος = που καλύπτει οικογενειακά κενά ή τραύματα...τον βλέπω σαν γονιό, αδερφό μου κτλ (Κενοφιλία)....
....
Κρυπτόφιλος=φίλος κρυφός που δεν εκδηλώνεται ή επιδεικνύεται
 παρά μόνο την κατάλληλην στιγμή (Κρυπτοφιλία)
.....
Μεγάφιλος=φίλος εξιδανικευμένος στη φαντασία μας (Μεγαφιλία)....
....
Μετάφιλος = που μετάνιωσε για το λάθος του (Μεταφιλία)...
....
Μικρόφιλος= φιλαράκι, της καθημερινότητας (Μικροφιλία)....
......
Μονόφιλος= φίλος που μας αγαπά αλλά εμείς δεν (Μονοφιλία)
......
Μπαρόφιλος = φίλος στο μπαρ (Μπαροφιλία)
......
Ξέφιλος=ξεχασμένος φίλος ή στο περιθώριο που τον έχουμε κεσμένο (Ξεφιλία)..
.....
Οικόφιλος = φίλος οικογενειακός ή μέσα του σπιτιού οικογενειακή σχέση (Οικοφιλία)...
....
Ομόφιλος= όμοιος ομοίω αεί πελάζει (Ομοφιλία)
.....
Πάμφιλος= που κάνει τα πάντα για μας (Παμφιλία)
....
Παράφιλος = που παραγνωριστήκαμε, περάσαμε τα όρια (Παραφιλία)
.....
Περίφιλος = του κύκλου μας και της παρέας (Περιφιλία).....
.....
Πολύφιλος= με πολλούς φίλους ή φιλικές ιδιότητες....
......

Πρόφιλος= προ θύρας νέος φίλος (Προφιλία)

......

Πρόσφιλος = φίλος πρόθυμος (Προσφιλία).....
.....
Πρωτόφιλος = ο πρώτος φίλος (Πρωτοφιλία)....
....
Ραστόφιλος = της στιγμής, να περάσει καλά η ώρα (Ραστοφιλία) εκ του (ῥαδίως - ῥάον - ῥᾶστα)  ραστώνη ευκολία, καλοπέραση
......
Σεξόφιλος = φίλος μόνο για σεξ (Σεξοφιλία)
......

Σύμφιλος = που αναγκαστικά λόγω δουλειάς, ρουτίνας γίνεται φίλος, συμβιβάζεσαι (Συμφιλία)

......
Ταξίφιλος = της ίδιας παράταξης, η φιλία βασίζεται στα πιστεύω της
ομάδας και όχι σε διαπροσωπικά κριτήρια...(Ταξιφιλία)...
.... 

Τηλέφιλος = φίλος από απόσταση (Τηλεφιλία)

......

Υπέρφιλος, Υπόφιλος = Φίλος ανωτέρου ή κατωτέρου επιπέδου υλικού ή ψυχικού (Υπερφιλία-Υποφιλία) /  Ισοφιλία

......

Χρηστόφιλος = που μας χρησιμοποίησε (Χρηστοφιλία) Λυκοφιλία..
.....
Χρονόφιλος=που τον καθορίζει ο χρόνος σχολείου, πανεπιστημίου, στρατού κτλ..μετά χάνεται.. (Χρονοφιλία)

αυτά τα ολίγα παράφιλα στο μάθημα των προθέσεων....το πόστιον θα ανανεώνεται, αναθεωρείται και επεκτείνεται αναλόγως τα κέφια της ερευνοφιλίας μας :-)

και κλείνω με με έναν ορισμό για τη φιλία από το "Την Ασχήμια των Γονιών μας θα πληρώσουμε Ακριβά"

Τι εστί φιλία? Φιλία δεν υπάρχει πια την πάτησε το τρένο γιατί το Άφιλο Εγώ δεν φίλησε ένα φρένο!

 ή....γιατί η πολλή ανάλυση δεν σύνθεσε ένα φρένο! :-)) 

.....Καλό Υπνόφιλο...:-))

Εγωκεντρική Χρόνου Λατρεία

(("Gloomy Sunday" e-gift by Dodo))

 Ήστριψε η κράνα σου Μιχάλη
χάσεις τα αυγά και το καλάθι

Μωρ' λένε όχι στα σίγουρα?
τρώγονται με τα πίτουρα?
Μιχάλη μου, το χάλι σου

Κάτσε στα αυγά σου θα σου πω
κράτα για σένα το σωστό.

Κι άσε με εμένα το στραβό

κατα πως θέλω να γελώ

τη ζάλη σου κυρ Μιχάλη σου.
..........................................................

Από Μιχάλη να τη βρεις να σου κοπεί το γέλιο

που με έπιασες στο στόμα σου σαν να μουνα βαγγέλιο

Τετάρτη εγεννήθηκα που οι δυνατοί γεννιούνται

δε λάζω γω την κεφαλή κι ας με περιγελούνε

Ωστε να ζω θα σε τσουγκρώ πασχαλινό καλάθι

δεν κάθομαι μρεγώ στα αυγά κι ο κόκορ' ας με κράξει

Ωστε να ζω θα σε μαδώ λουλούδι της ζωής μου

και σαν ποθάνω φέρτε μου τη γύρη στο κορμί μου

((Από στιχάκι της Γιαγιάς με διάφορες παραλλαγές ανά την Ελλάδα

Δευτέρα το πολύχρονο, Τρίτη γεννιέται φρόνιμο, Τετάρτη αντρειωμένο, Πέμπτη το κακορίζικο, Παρασκευή το ξένο και το Σαββατοκύριακο το καλομοιριασμένο.))

((Ποιός είναι ο κυρ Μιχάλης των Καμπανέλη-Χατζηδάκι στην Οδό Ονείρων 1962;

κάποιος θεατρικός ρόλος;; μήπως ο Μίκης, Μιχάλης Θεοδωράκης;;

κρατάμε το ερώτημα και βλέπουμε))

Επί του τίτλου τώρα μερικά Επιχειρήματα Κατά των Γενεθλίων, για να δούμε πώς σκέφτονται και στον άλλο κόσμο... (Religious Opposition to Birthday) Μικρός άκουγα το "εμείς δεν γιορτάζουμε το χρόνο", δεν είναι βέβαια αληθής η πρόταση, αν ήταν έτσι δε θα γιόρταζαν τα γενέθλια του Χριστού, της Παναγίας και του Προδρόμου.

1. Παγανιστική πρακτική (γενέθλιον ήμαρ - dies natalis) οι αρχαίοι ημών έθυον τα γενέθλια, έκαναν θυσία στους θεούς εκείνη τη μέρα, ιδιαίτερα στον Γενέθλιο Δαίμονα, κάτι σαν το Φύλακα Άγγελο, που εμφανιζόταν με τη γέννηση του παιδιού. Τα αντίστοιχα των Ρωμαίων είναι οι Dii Genitales ή Genius (Γκένιους) inborn nature, εγγενής φύση, απ' όπου και το αγγλικό genius, ιδιοφυία.


2. Αστρολογική σύνδεση, άνετα και με βάση αρχαία λεξικά, ο Αστρολόγος θα μπορούσε και σήμερα να λέγεται Γενεθλιολόγος. (δες Γενεθλιακή, Natal Astrology) Για την εκκλησία καταδικαστέα ως μαγεία (δες Christianity and Astrology ή gr) Ως Ταύρος βέβαια δεν το 'χω πολυψάξει. Ίσως παραείναι βαρύ αυτό το ζώδιο, ίσως δεν είδε ακόμα κόκκινο πανί :-)..


3. Ανάμνηση Ενσάρκωσης...παραθέτω νάματα γέροντος στο ερώτημα "Πάτερ πρέπει εμείς οι Ορθόδοξοι να γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας ή όχι;"...(το σωστό είναι να γιορτάζεις σεμνά και ταπεινά την ονομαστική εορτή του Αγίου σου. Και αν κατά τύχη στερείσαι θεοσεβούς ονόματος γιορτάζεις την Κυριακή των Αγίων Πάντων)...τα γενέθλια είναι αμαρτωλά, διότι κάθε παιδί συλλαμβάνεται με πορνικά παιχνίδια, εάν τα γενέθλια δεν ήταν αμαρτωλά..δεν θα βάπτιζαν τα βρέφη...όλα τα δυτικά Παπικά κράτη , που γιορτάζουν τα γενέθλιά τους είναι σιχαμερά στα μάτια του Θεού , διότι γιορτάζουν τα τα πορνικά και αμαρτωλά παιχνίδια της συλλή

Publish Post

ψεως των...

...είναι και σεξιστικά λοιπόν τα γενέθλια...αλλά αυτό το σαρκικό επιχείρημα αγκαλιάζει και άλλους πιό σοφιστικέ χώρους όπως τον Νεοπλατωνισμό, Βούδα, Μετενσάρκωση και γενικότερα τον Δυισμό-Διαίρεση Υλης/Σώματος και Ψυχής/Ιδεών....με θεατρικά λόγια....βρε άμυαλε τα γενέθλια σου γιορτάζεις;;..να θυμηθείς τι;;..τη μέρα που ήρθες στα βάσανα και τη φθορά της ζωής;;....Λένε πως αν κανείς γεννιέται, κλαίει γιατί πονά,  κλαίει γιατί στη ζωή τυραννιέται όποιος ξαναγυρνά. Λένε πως αν κανείς πεθαίνει κρυφά χαμογελά, κάτι θα βλέπει, κάτι συμβαίνει και κάποιους χαιρετά....σε αυτό τον υπαρξιακό δυισμό λοιπόν απαντα ο Ρασούλης εν Κανά με τον ερωτικό μονισμό....μα εγώ γεννιέμαι και πεθαίνω μαζί γιατί είσαι η ίδια η μοίρα μου εσύ...

4. Αμητορία. Ποιός σκέφτεται τη μάνα τη μέρα των γενεθλίων του...ότι τη ζωή του την οφείλει κάπου αλλού ..μήπως θα έπρεπε αυτή να γιορτάζει και όχι εμείς, εκείνη εννιά μήνες κοιλοπονούσε, εμείς μόνο κλωτσούσαμε και τρώγαμε και μετά από δεκαετίες λέμε ξανά, χρόνια πολλά. εξ αφορμής βικιπαιδικής..

Birthdays are an excellent example of trendy non-thinking. A mother spends nine months in discomfort, risks her life through hours of tremendous pain. We congratulate the baby who didn’t make any extraordinary accomplishment on that day. Fifty years latter we are still congratulating them.

5.Το "Εγωκεντρικό" τα συνοψίζει βέβαια όλα...και επικαίρως είναι δυνατόν τώρα που ψυχομαχάει η Ελλάδα, ο καθένας να σκέφτεται το εγώ του και τις γιορτές;;...

Τώρα ίσως πεις με αυτά και με αυτά μιζεριάζει ο άθρωπος, δεν κινείται και η οικονομία. Εγώ πάντως γενέθλια δεν γιόρταζα μικρός, ούτε και μεγάλος, εκτός από το χρόνο της φοιτητικής ζωής και μια νηπιακή ανάμνηση προ Χριστού κυριολεκτικά, :-) οπότε το δοκιμάζω τώρα δικτυακά και πιό πολύ κρίμα για το Πασχαλινό Σκίτσο που έψαχνα αφορμή να το σουτάρω ... Κυριακή του Πάσχα ήτανε, μελαγχόλησα (γιαυτό λέγεται και Gloomy Sunday) και με ψυχολόγησε με ακρίβεια. Με εκφράζουν αυτές οι Ακροβατικές Ανισορροπίες Αυτοσαρκασμού. Αυτό δε το Άνω-Κάτω μου θυμίζει εικόνες δημοτικού αναγνωστικού του '80...και πέτυχε και το φόντο ημίλευκο και τα δόντια μου έτσι όπως τα θέλω :-))...ας τον ονομάσουμε λοιπόν "Αυγουλοβάτη".... να μην παραπονάται

ο της Καρέγλας Αναβάτης :-))

  ...ωστε να ζω θα το φορώ του κουζουλού το φέσι του κουζουλού το φέσι ναι του κουζουλού το φέσι ντουρου ντούρου, ντουρου ντούρου ντουρου ντούρου, ...

και θα γυρίζω να αγαπώ ποια κοπελιά μ'αρέσει  ποια κοπελιά μ'αρέσει ντουρου ντούρου, ντουρου ντούρου ντουρου ντούρου, ντουρου ντουρου και σαν το μαύρο μπούμπουρα θα κάνω μπουμπαράκια ντουρου ντούρου, ντουρου ντούρου ντουρου ντούρου, ντουρου ντουρου ..να ανάψω και να κυνηγώ καντήλες στα σοκάκια....

Νιώσαμε Ξαφνικά Μόνοι πάνω στη Γη

Νιώσαμε Ξαφνικά Μόνοι πάνω στη Γη

ό,τι σπιτικό εξατμίστηκε και αυτό.

Δρόμοι, Τρόποι, Σκέψεις, Κριτήρια πατούν στο Κενό.

Τώρα θα λύσουμε Εξισώσεις Άγνωστες,

Δίχως Συμπαράσταση Νόμων και Προγόνων.

Σαν τον Αρίωνα τραγουδάμε,

Μα Δεν Υπάρχουν Δελφίνια για μας.

Μόνοι τη Θάλασσα χτυπάμε,

και Αδέρφια μας τα Κύματα.

Στο Ταίναρο θα φτάσουμε,

δίχως καμιά βοήθεια

και απο κει στην Κόρινθο

εμείς δε θα προδώσουμε

εκείνους που μας πέταξαν

στη Θάλασσα Παιχνίδι.

(Επεκτατική Διασκευή από José Ortega y Gasset-1929)

και είπε ο Ισπανός:

"Αν η Τέχνη είναι η Σωτηρία του Ανθρώπου,

θα μπορούσε να γίνει μόνο

σώζοντας τον απ' τη Σοβαρότητα της Ζωής

και στέλοντας τον πίσω σε μια

Ανέλπιστη Παιδικότητα"

Μάνα Και Αν Είσαι Μάνα μου

και είμαι κι εγώ Παιδί Σου
δώσε μου τις  Σαΐτες μου
τα Παιδικά μου Χρόνια
Μόνη Πατρίδα Τώρα,
τις Κούκλες, τους Πολέμους μου
την Μπάλα και τους Χάρτες
να Ταξιδέψω στο Θεό
τον Πλάστη τον Κρυμένο

...................................

και είπε ο Αλβέρτος:

"Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα μας ,
με την ίδια σκέψη που χρησιμοποιήσαμε,
 όταν τα δημιουργήσαμε"

.....μόλις σήμερα διάβασα, η Θεωρία της Σχετικότητας
επιβεβαιώθηκε άλλη μια φορά πειραματικά
και αφού όλα σχετίζονται Μόνα πάνω στη Γη,
εσύ και εγώ, ω,ω,ω χωρίς Μαμά-Πεθερά
ας φύγει ο καθείς το δρόμο του κρυφά
τώρα που ανοίγει ο καιρός και ξεροψήνεται ο καημός :-)

Γέλα Θανάση

Πες μια Ατάκα..Είμαι σε Σύγχυση

Δεν ξέρω τί να πω ή τί να κάνω

και το 'χω ανάγκη...κάνε μια προσπάθεια

Μπά;; δεν είσαι Άνθρωπος εσύ;;

μα ένας Κλόουν, Καραγκιόζης, ένας Βέγγος

Φόρα τα ρούχα, Βάλε την πούδρα

Οι άνθρωποι πληρώνουν για να ειναι εδώ

και θέλουν να γελάσουν

Και αν Αρλεκίνος την Κολομπίνα σου πάρει

....Αν Κυνηγός, σου κλέψει τη Χήνα....

Τρέχα Βέγγο για να γελάσει το πλήθος, πεινάει,

Γύρνα τη λύπη και το δάκρυ στην πλάκα

τον πόνο σου και τον λυγμό

σε προσωπάκι χαρωπό.

Τρέχα Θανάση στη χτυπημένη σου αγάπη, βρε

Γέλα τον πόνο που σου ξορίζει την καρδιά

...ποτάμι Θράκης πνέει γροθιά...

....κάνε ένα τρυκ για μετανάστες και πουλιά...

....Μέσα Σκυθρωπέ μα Έξω Γελαστέ...:-)

....Δώσε για μας την Tελευταία σου Γκριμάτσα....:-)

(Vesti la Giubba, Ridi, Pagliaccio - Luciano Pavarotti - Θανάσης Βέγγος)

Την Ασχήμια των Γονιών μας Θα Πληρώσουμε Ακριβά

http://www.youtube.com/watch?v=VLw4B_6Hw4E
...........

(Φορτηγό - 1966)
 ................

....Δυο, δυο, πέρασαν, πέρασαν, να τα δυό κορίτσια...

 ..σπάνιο, αγόρια να πηγαίναν δυό δυό, χεράκι, χεράκι...θα 'ταν κάτι ύποπτο για άντρες τέτοιες τρυφερότητες...φέρνω στο μυαλό μου αναμνήσεις απ' την επαρχία δεκαετίας του '80...αγκαλιές και συναισθηματισμοί θεωρούνταν πράξη δειλίας στον αγορόκοσμο...εμείς είχαμε τους δικούς μας κώδικες...στο ποδόσφαιρο, κυνηγητό και τον πετροπόλεμο....βία και φαντασία...για αυτό και το δίμορφο των κοριτσιών έχει και λογική αυτοάμυνας...καλύτερα δυό μαζί...παρά μόνη σου στη ζούγκλα την γκαβή...και πάνε και βιαστικά μη δώσουν στόχο...στους χαζοβιόληδες...αυτός ο αριθμός 2 χαρακτηρίζει τη γυναικεία συντροφικότητα από το προνήπιο, συνεχίζεται στο δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και κάπου μετά χάνονται οι φίλες...ζήλεια...ανταγωνισμοί...καριέρα...οικογένεια..ποιός ξέρει;;...ποιά φιλία τώρα να είναι πιό αληθινή;;... αυτή που εκδηλώνεται διπλή ή αυτή που μένει μονάχη μακρινή;;..:-)

Όλο ντρέπονται, ντρέπονται, όλο, τα κορίτσια

Τα παλιά είχαν συστολές :-( τα σημερινά διαστολές.:-)..και όπως λέει η Χάρη Ποντίδα από τα Νέα σε πρόσφατο κείμενο "Τα κορίτσια στις εποχές προ και µετά Facebook" ...Ποια κορίτσια; Eκείνα τα «καηµένα» (του Σαββόπουλου); Τα καηµένα δεν υπάρχουν πια. Τα πάτησε το τραίνο . Τώρα είναι αεράτες από τα 13 τους....Τα λέτε αυτά γιατί εσείς δεν είχατε....χμ..ένα θηλυκό χάσμα γενεών το μυρίζομαι....και τα αγόρια τα καημένα είναι κομπλαρισμένα...:-)...άρα να τον αλλάξουμε το στίχο σε....."τώρα ντρέπονται, ντρέπονται τα αγόρια"...:-)

 Τα κορίτσια, τα κορίτσια, δύο - δύο βιαστικά

στρίβουν από τη γωνία για να μπουν στο σινεμά

Στέκουν πίσω από το τζάμι και ζητάνε παγωτό

τα κορίτσια που 'χουν γίνει δεκατέσσερα χρονώ
...........

Σε λευκώματα όμορφα γράφουν τα κορίτσια

Πριν πλαγιάσουν κλείνουν, κλειδώνουν τα κορίτσια

Φαντάζομαι τί μαγεία έλαμπε το σινεμά για τα εφηβικά μάτια του 60, καμία σχέση με τώρα που τα ξέρουν όλα. Ημερολόγιο κρατούσα αλλά με το λεύκωμα δεν είμαι εξοικειωμένος..το μυαλό μου πρωτο-πάει σε ιατρικά λευκώματα...γιαυτό διαβάζω για να ενημερωθώ την ανάρτηση "Θυμάστε το μαθητικό λεύκωμα?Εχουμε?......ΝΑΙ!"..από το blog "Αξημέρωτη Νύχτα η Ζωή"...παραθέτω και δυo ορισμούς που μου άρεσαν...."Τι εστι γυνη; Γυνή εστί Βασίλισσα στον θρόνο καθισμένη και δίπλα της να χάσκουνε οι άντρες οι βλαμένοι..:-)...Τι εστί φιλία? Φιλία δεν υπάρχει πια την πάτησε το τρένο γιατί ένας βλάκας οδηγός δεν πάτησε το φρένο!............"και πριν πλαγιάσουν κλείνουν, κλειδώνουν τα κορίτσια"...και μετά σου λένε πως τα παλιά τα χρόνια κοιμόντουσαν με πόρτες ανοιχτές τα ψαρόνια :-)..και εγώ πάντως αυτό το κουσούρι το 'χω να κλειδώνω τις πόρτες από μικρός και ενώ έχω κλειδώσει αφηρημένος γυρίζω πίσω να ελέγξω..αυτό γίνεται καθημερινά...κληρονομικό χάρισμα...:-)

Στον καθρέπτη κάθε βράδυ στα κρυφά

βλέπουνε να μεγαλώνουν μ' ένα φόβο στη καρδιά
...........

Τη μαμά τους τη ρωτάνε κάθε μήνα μια φορά

τα κορίτσια που περνάνε δύο - δύο βιαστικά

Μπορεί να έχει δεθεί ο καθρέφτης με τη γυναίκα αλλά στην εφηβεία και οι άντρες καθρεφτίζονται, ναρκισσεύονται κρυφά...καθρεφτάκι πάντως δεν κουβαλάμε...πάλι καλά...:-)..εκεί στην ηλικία αρχίζουν και φουσκώνουν διάφορα αντικείμενα του σώματος...."βλέπουνε να μεγαλώνουν μ' ένα φόβο στη καρδιά"....το λέει με συμβολικό λυρισμό ο Διονύσης αλλά η πεζή μετάφραση είναι...βλέπουνε να μεγαλώνουν τα μικρά τους τα βυζιά...φουσκώνει η Στηθοφοβία, Μαστοφοβία..Breastophobia...κάθετι άγνωστο, καινούργιο μας φοβίζει..πόσο μάλλον όταν μας βάζει στο περιθώριο...μέχρι και ότι "Μισώ το Σώμα μου, θα 'θελα να μουν άντρας" έχω ακούσει σε κουβέντα με πρώην για αυτά τα θέματα...στο μυαλό μου, τα αγοροκόριτσα, οι αθλήτριες...το περίσσο λίπος μας θέτει εκτός δράσης...και παίζει και πιθανότητα τραυματισμού...(δες Η Έφηβος Αθλήτρια + Γυναίκα και Άθληση)...Τη μαμά τους τη ρωτάνε κάθε μήνα μια φορά..εδώ ο τραυματισμός μηνιαίος...παραθέτω απόσπασμα διαλόγου με τον Στέλιο Κουλογλου περί λογοκρισίας ενταγμένο σε αφιέρωμα για τη δεκαετία του 60

....Τι βλέπω εδώ, κύριε Σαββόπουλε, μου λέει ο κριτής. Τι, λέω. Άσμα τα κορίτσια που πηγαίνουν δύο - δύο; Μάλιστα. Και που λέει εδώ την μαμά τους την ρωτάνε κάθε μήνα μια φορά. Έτσι ήταν ο στίχος. Λοιπόν; Τι λοιπόν. Θίγετε ένα λεπτό θέμα γυναικολογικής φύσεως. Ναι λέω, αλλά με τρυφερότητα, κατανόηση και με ταλέντο εάν έχετε υπόψη σας. «Έτσι λέτε εσείς, το άσμα απορρίπτεται, πηγαίνετε»..:-)....

...πρό χούντας και ο λογοκριτής ίσως η πλειοψηφούσα άποψη της δημοκρατίας...δεν λέγονται αυτά...η γυναίκα έπρεπε να ντρέπεται και να μη μιλά για το σώμα της...η εμμηνόρροια μάλιστα είναι πηγή ακαθαρσίας και μια αιτία που δεν γίνονται δεκτές στην ιεροσύνη οι ακάθαρτες....θυμάμαι συζήτηση με θεολόγο στο Λύκειο....και επειδή αυτό που ζητάμε απ' την τέχνη και το λόγο είναι να μας εξοικειώσει με τους φόβους μας, σε αυτό το σημείο έχει χτυπήσει φλέβα ο Διονύσης. Ο ίδιος βέβαια, θυμάμαι μια συνέντευξη, αργότερα στη συντηρητική του τη στροφή, μετάνιωσε που μίλησε για το σεξ στα παιδιά του και τάχθηκε κατά της σεξουαλικής παιδείας στο σχολείο, μέχρι και οτι ένα τραγούδι, δεν θυμάμαι ποιο, τώρα δε θα το γραφε. Τέσπα, ο κύκλος της ζωής αλλά να του κάνω το χατίρι και να πω και εγώ μια συντηρητική ερμηνεία :-)...Τη μαμά τους τη ρωτάνε κάθε μήνα μια φορά...ένταξει μια, δυό, τρεις φορές να τη ρωτήσουν αλλά συνέχεια το ίδιο βιολί, θα νομίσει η μάνα πως η κόρη έπαθε εμμηνοφοβία...άρα είναι η μελλοντική μητέρα και νυν έφηβη...εγώ πότε θα γίνω μάνα;;..κάθε μήνα το σώμα περιμένει και ρωτά...

Περιμένουνε στη στάση σαν σχολάνε απ’ τ’ αγγλικά 
o  συμμαθητής τους μοιάζει κάποιο γόη του σινεμά

Το '60 ήταν της μόδας τα Αγγλικά;;;..τα Γαλλικά είναι πιό σωστό...με δεν κολλάει στο ρυθμό...και όσο για το γόη-συμμαθητή...και μεις φανταζόμασταν μια συμμαθήτρια σαν γόησσα του σινεμά..αλλά έχει μείνει το στερεότυπο της έφηβης πιστής στα είδωλα της Showbiz...είναι πιό εκδηλωτικό που λέγαμε το άλλο φύλο...:-)..

 .....................

Πόσα όμορφα βλέπεις τα κορίτσια

Πόσο άτυχα βλέπεις τα κορίτσια

..Η Κατάρα της Ομορφιάς που λεν;;..μπορεί να εννοεί και την εσωτερική ομορφιά, την αθωότητα, τα εφηβικά όνειρα...

Την ασχήμια των γονιών τους θα πληρώσουνε ακριβά

Κάποια μέρα σαν χαμένα θα σταθούν στην εκκλησιά
..................

Η μαμά τους θα δακρύζει - συγγενείς, πεθερικά

Τα κορίτσια τα καημένα κι ούτε λέξη πια γι' αυτά

αααα....Μετεφηβική Κάθαρση...Συνοικέσιο ή καλύτερα Γάμος από Συμφέρον...για να μη τα ρίξουμε όλα στους γονείς...και ούτε λέξη πιά για τα εφηβικά όνειρα...άσε τις ιδέες και τις σπουδές και κοίτα να παντρευτείς όπως, όπως, μη μείνεις στο ράφι!...κλασική ατάκα του '60...μπορεί να ισχύει και σήμερα...και αυτά που θα την πληρώσουν θα 'ναι τα παιδιά της έφηβης...η ασχήμια των γονιών είναι η ασχήμια της κόρης, που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά....και λεν, τα "Παιδιά του Έρωτα"...αυτών που οι γονείς τους δεθήκαν από αγάπη και αίσθημα βγαίνουν φυσιολογικά ενώ τα "Παιδιά του Συμφέροντος", προβληματικά...με εκφράζει τον προβληματικό :-) αυτή η ερμηνεία, δίχως όμως να αποκλείω το αντίστροφο, δλδ μια μελλοντική ευτυχία ενός αρχικού Γάμου από Συμφέρον ή την τραγική κατάληξη ενός μεγάλου Έρωτα.

Και ανεξάρτητα από τα παραπάνω οικογενειακά, το τραγούδι φέρνει στη Γυναικεία Συνείδηση το Υπαρξιακό Ερώτημα...Ζει ακόμα μέσα σου το κοριτσάκι;;...τα βλέπεις όλα σαν να είναι η πρώτη φορά, με παιδική ματιά ή δεν σου κάνει τίποτα εντύπωση και έχεις βαρεθεί τη ζωή;;...Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου΄χει λείψει το κοριτσάκι αυτό που αγάπησα τυχαία....για να παραφράσουμε την Πανσέληνο της Χαρούλας...μου 'χει λείψει η εφηβεία που αγάπησα τυχαία....

..και έτσι βλάστησε το παρακάτω στιχάκι στο ζωδιακό Sweet September της Dodo.

Γεννήθηκα κρυφά στο χτες
ένα γλυκό Σεπτέμβρη,

όταν ανθίζει η χρονιά
στα σχολικά τα μέρη.

Τα χρόνια και αν περάσανε
και γέννησα παιδάκι,

πάντα μου μέσα στο μυαλό
τρέχει το κοριτσάκι. :-)

Να το και το Σχολείο...αδιαίρετο στολίδι της Εφηβείας...

Παραμύθια του Σχολείου θα πληρώσουν ακριβά

κάποια μέρα σαν χαμένα θα σταθούν στην Αγορά

..ή και Παραμύθια των Γονιών μας...είναι μια έμμονη ιδέα μου, μπορεί να κάνω και λάθος, ότι το Σχολείο και η Οικογένεια είναι εκτός τόπου και χρόνου σε σχέση με την Οικονομική Αγορά Εργασίας ή την Πολιτική Αγορά-Εκκλησία του Δήμου...από μια Αγοραφοβία πάντως πάσχουν και οι δυό παραδοσιακοί θεσμοί. Θα τα πούμε άλλη φορά.

...και μία τρίτη ερμηνεία στο "Την Ασχήμια των Γονιών μας Θα Πληρώσουμε Ακριβά" είναι το Χρέος που καλούμαστε να αποσβέσουμε οι νεότεροι...παραπέμπω στο "Βαμπίρ και Κατσίβελοι", όπου τους Νέους συμβολίζει στο βρετανικό βίντεο ένα Κοριτσάκι...όσο σκέφτομαι ότι αυτά που δανειζόμαστε, θα τα πληρώσουν τα παιδιά μας, τρελλαίνομαι...

...κλείνω κάνοντας μια ευχή...θα ήθελα το στίχο του Διονύση, το πιό Φεμινιστικό Ελληνικό Τραγούδι, να το είχε γράψει Γυναίκα...

......................

...έσσεται ήμαρ...
............................. 

...αν ξέρετε ανάλογο τραγούδι για τη Γυναικεία Εφηβεία, καλοδεχούμενο...

Πρωτομαγιά στους Δρόμους

 Μανώλης Ρασούλης στους Δρόμους του Άρη Σκιαδόπουλου, ΕΤ1, περίπου μια ώρα εκπομπή.

..κάπου το 2009 πρέπει να γινε...και η  φωνή του στα τελευταία τραγουδά με περισσότερο όγκο και βάθος. Η καλύτερη εκπομπή που έχω δει για το Μανώλη. Παραθέτω ένα Πρωτομαγιάτικο απόσπασμα.


...Μετά το Πολυτεχνείο γυρίσαμε στην Ελλάδα, εγώ δεν είχα τότε δουλειά και έπιασα στα Ναυπηγεία στο Πέραμα, εργάτης αυλής, λέγεται, όπου έβγαζα κάτι νερά από τα αμπάρια των πλοίων στο ναυπηγείο του Ανδρεάδη και ήταν καταπληκτική εμπειρία γιατί σηκωνόμουν πέντε η ώρα το πρωί να πάρω το τραίνο για Πειραιά, να πλακωθούμε με τους ναύτες, να μπούμε στο πράσινο, να προλάβουμε στο τσακ να χτυπήσουμε την κάρτα και μετά όταν έμπαινα μέσα στο ναυπηγείο ήταν μια μαγεία, τα πλοία, οι φοβερές προπέλες, ο ήλιος έμπαινε μέσα απ' τα κατάρτια...βέβαια πολλά δυστυχήματα...έχω κουβαλήσει και ανθρώπους που είχαν ανατιναχτεί..και αυτά με βάλανε μαζί με την οργάνωση να μπω στην απεργιακή επιτροπή που είχαμε κάνει στο ναυπηγείο...οι άλλοι τους υποσχεθήκανε και αρχίσαν να υποχωρούν... και μπήκα μπροστα να συνεχίσουμε την απεργία...αρχίσαν και με δέρνουν οι λιμενικοί, η αστυνομία, οι μπράβοι του Ανδρεάδη, τα στελέχη του ΚΚΕ, ένας πήγε να με πνίξει πίσω από μια ντουλάπα...αλλά είχα δίκιο γιατί το πλοίο που φτιάχναμε, μόλις τελείωσε η δουλειά...ήρθαν οι κυρίες, βαράγανε σαμπάνιες...εμείς ήμασταν εξόριστοι, σαν λεπροί πιο πέρα...και μόλις έπεσε στα νερά το πλοιαράκι, την άλλη μέρα μας διώξανε...αλλά μοιράσαμε φειγ-βολάν σε όλα τα ναυπηγεία, βάλαμε φόκο...και ανατράπηκε όλο αυτό το status..και ο Ανδρεάδης, ο μεγάλος αυτός προύχοντας με τα τρένα,με πλοία, καθηγητής,αστός δεν μας έδινε το γαλατάκι για την ανθυγιεινή εργασία και αυτό με είχε πληγώσει πολύ...και είπα...θα σε συντρίψω..τώρα βέβαια δεν υπάρχει Ανδρεάδης...υπάρχουν άλλοι..ουδέν κενόν ή καινόν υπό τον ήλιον...εντάξει δεν ανατρέψαμε τον καπιταλισμό αλλά τουλάχιστον οι εργάτες εκεί έχουν το γάλα τους, ένα πουλμανάκι να τους μεταφέρει ..κάτι συμβάλαμε και εμείς... είμαστε ακόμη εδώ όχι σαν ροκ συγκρότημα..τουρκο-μπαρόκ και ροκ...ο φίλος μου ο Γαβαλάς είναι ροκ...εγώ είμαι του λαϊκού στοιχείου παρότι φαίνομαι βιβλικός, όταν βγαίνω στο πάλκο, λενε, τί ειν' τούτος ο Ραββίνος;....όμως μετά χαλαρώνουνε γιατί είμαι του καζαντζιδικού συστήματος, υιοθετώντας την πίστα για να χορεύει και να τραγουδάει ο κόσμος αυτό νομίζω το πετύχαμε και το αναγνωρίζει...δεν είναι εδώ το Σούλι, εδώ είναι του Ρασούλη....σημαίνει δεν είμαστε στην Εποποιία....ζω μια αντι-ηρωική εποχή και είμαι αντι-ηρωικός τύπος, ενώ παλιότερα έπαιζα το στέλεχος της Επανάστασης...μετα καταλάβαμε σιγά-σιγά ότι Επανάσταση μπορείς να κάνεις σε οποιοδήποτε τομέα, σε κάθε στιγμή, στην καθημερινότητα...

.........Με βάση τα παραπάνω του 1975 γράφτηκε το 1984 το "Τί θες απ' τη Ζωή μου Νεαρέ;;" ...........

 ............

Η Δραπετσώνα, Μίκη μου, δεν είν' όπως παλιά,
ντύθηκε και ξανοίχτηκε στα περσικά χαλιά,
τι 'ταν τότε, τι 'ναι τώρα, το κουτί και η Πανδώρα,
αν ήταν τότε πιο καλά δεν θα σου απαντήσω
κι αν είναι τώρα πιο καλά το στόμα θα το κλείσω

Γιατί δεν ξέρω, σύντροφε, τι ακριβώς συμβαίνει
να ζει κανείς ή να μη ζει το ερώτημα επιμένει 

Η Ιωνία, Στέλιο μου, δεν είν' όπως παλιά
Βρυξέλλες κέντρο έγινε και σούπερ αγορά,
τι 'ταν τότε, τι 'ναι τώρα, το κουτί και η Πανδώρα,
αν ήταν τότε πιο καλά δεν θα σου απαντήσω
κι αν είναι τώρα πιο καλά το στόμα θα το κλείσω

(Τί ήταν τότε;)

.........................
Μπορεί να έπεσε το τείχος
όμως μας έμεινε ένας στίχος
"Τα πάντα ρει, τα πάντα ρει"
......το τραγουδάνε κι οι νεκροί...

(Το Τείχος)