Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Υποβρύχια δωρεά χρυσού σε επανάσταση (Κρήτη, 1866-69)


Κάτω απ' το Κρητικό το πέλαγο περνώντας ο Ναυτίλος,
το ελεύθερο υποβρύχιο του καπετάνιου Νέμου,
μαθαίνοντας για τη σφαγή που έγινε στο Αρκάδι
στήριξε οικονομικά θύματα του πολέμου.
Με ένα σκοινί κατέβηκε ο βουτηχτής Νικόλας
και ένα μπαούλο με χρυσό επήρε από τον Νέμο,
το 'δεσε και το σύρανε σε αντάρτικο καράβι
που μοίραζε όπλα, φάρμακα σε κάθε σκλαβωμένο.

Από την Κρήτη έφυγε και πήγε στο Παρίσι,
η έμπνευση του Ιουλίου Βερν για υπόβρυχο αντάρτη,
και στην Εργατική Επανάσταση το εβδομήντα ένα
σκοτώσαν τον Γκουστάβ Φλουράνς, τον καπετάνιο Νέμο.


_____________________


καθηγητής Αρρονάξ, αιχμάλωτος του ναυάρχου Νέμου: 

En relevant la direction du Nautilus, je remarquai qu’il marchait
Σημειώνοντας την πορεία του Ναυτίλου, παρατήρησα ότι πήγαινε
vers Candie, l’ancienne île de Crète
προς τη Κάντια, το αρχαίο νησί της Κρήτης
Au moment où je m’étais embarqué sur l’Abraham-Lincoln
Τη στιγμή (1866) που είχα μπαρκάρει με τη φρεγάτα Αβραάμ Λίνκολν
cette île venait de s’insurger tout entière contre le despotisme turc
αυτό το νησί μόλις είχε ξεσηκωθεί ολόκληρο κατά του τουρκικού δεσποτισμού
.....

« Un homme ! un naufragé ! m’écriai-je.»
Ένας άνθρωπος! ένας ναυαγός! φώναξα.
....
C’est Nicolas, du cap Matapan, surnommé le Pesce. 
Αυτός είναι ο Νικόλας από το Ταίναρο, επονομαζόμενος Ιχθύς
 Un hardi plongeur! 
Ένας δεινός δύτης!
....
Le coffre d' or fut solidement fermé,
Το μπαούλο χρυσού με ασφάλεια κλείστηκε
 et le capitaine écrivit sur son couvercle une adresse 
και ο ναύαρχος έγραψε πάνω στο καπάκι μια διεύθυνση
en caractères qui devaient appartenir au grec moderne.
με χαρακτήρες που πρέπει να έμοιαζαν σε νέα ελληνικά


https://kupdf.net/download/-20000-_5af4ad47e2b6f5af7f4699b8_pdf 
(ελληνικά 91) 


JULES VERNE’S CAPTAIN NEMO AND FRENCH REVOLUTIONARY GUSTAVE FLOURENS: A HIDDEN CHARACTER MODEL? 
Leonidas Kallivretakis
https://web.archive.org/web/20100911160224/http://www.historicalreview.org/index.php/historicalReview/article/view/177/73


Ο μπλανκιστής «Μπάιρον της Κρήτης»
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/175472_o-mplankistis-mpairon-tis-kritis


Φυσιολόγος, με κλίση μάλλον προς την ανθρωπολογία, εφήμερος καθηγητής στο κολέγιο της Γαλλίας, μαχόμενος δημοσιογράφος στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες, την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και τη Νεάπολη, εθελοντής στην επανάσταση της Κρήτης και εκλεγμένος πληρεξούσιος του Κρητικού Λαού, καταζητούμενος στη Γαλλία, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Ιταλία εξαιτίας της ανατρεπτικής του δράσης, διοικητής τάγματος κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Παρισιού, στρατηγός και εκλεγμένο μέλος της Παρισινής Κομμούνας, ο Γουσταύος Φλουράνς έζησε, στα τριάντα τρία χρόνια της ύπαρξής του (1838-1871), μια ζωή πολυτάραχη.

O άγνωστος στους περισσότερους Γκουστάβ Φλουράνς, που η παράτολμη δράση του στη Κρητική επανάσταση του 1866 καλύπτεται από την παρασιώπηση και την ιστορική λήθη, δεν έχει σήμερα στα Χανιά ούτε ένα μνημείο, ούτε μια προτομή σε κάποια πλατεία να θυμίζει στους νεότερους την ανιδιοτελή προσφορά του στους αγώνες των Κρητών για την απελευθέρωσή τους από τον οθωμανικό ζυγό. Μόνο σ’ ένα δρομάκι στη λαϊκή συνοικία της Νέας Χώρας έχει δοθεί τ’ όνομά του, το 1938 μάλιστα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά, που τον “τίμησε” ως φιλέλληνα, αγνοώντας προφανώς πως ο ονειροπόλος αυτός Γάλλος δημοκράτης και σοσιαλιστής του 19ου αιώνα υπήρξε φλογερός μπλανκιστής επαναστάτης με διεθνή δράση που: «ήρθε δύο φορές πριν το ’70 στην Ελλάδα όχι για να θαυμάσει τις αρχαιότητές της, μα για ν’ αγωνισθεί για τις λαϊκές και εθνικές ελευθερίες της…».

Σύμφωνα με τον Κορδάτο: «την πρώτη φορά ήρθε στα 1864 μαζί με τον άλλον επαναστάτη τον Τσιμπριάνι. Η εκθρόνιση του Οθωνα τον ηλέχτρισε. Ηρθε ν’ αγωνιστεί για την ελληνική δημοκρατία. Πήρε κι’ όλας μέρος στις λαϊκές διαδηλώσεις, κι’ έβγαλε για λίγες μέρες κ’ εφημερίδα άκρων δημοκρατικών αρχών την “Indépendance”.
.....

.....

Στο χωριό Γωνιές Μαλεβιζίου, που ήταν τότε έδρα της Γενικής Συνέλευσης της Προσωρινής Διοικήσεως και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό. Τότε ήταν που η Συνέλευση, με ψήφισμά της 10ης Απριλίου 1868, τον ονόμασε πολίτη της Κρήτης

Στις 30 Απριλίου 1868 η Συνέλευση αποφάσισε να δεχτεί τον Φλουράνς στους κόλπους της και τέσσερις μέρες αργότερα τον όρισε επίσημο πρεσβευτή της απέναντι στο ελληνικό βασίλειο.
.....
Στον δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, με εντολή του πρωθυπουργού Βούλγαρη, ο Φλουράνς συλλαμβάνεται, οδηγείται στην αστυνομία και με παρόντα τον αναπληρωτή γραμματέα της γαλλικής πρεσβείας, ονόματι Γάσπαρη, του ανακοινώνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση και η γαλλική πρεσβεία είχαν συμφωνήσει να τον επιβιβάσουν στο πρώτο πλοίο της γραμμής που θα έφευγε για τη Μασσαλία, ακόμα κι αν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσουν εναντίον του βία.  Φημολογείται πως ο Γάλλος πρεσβευτής Γκομπινώ είχε ζητήσει την άμεση απέλαση του Φλουράνς, «κατηγορώντας τον ότι ερχόταν και τραγουδούσε επαναστατικά τραγούδια κάτω από τα παράθυρα της πρεσβείας τις νύχτες»
Ο Φλουράνς πράγματι από τα κρατητήρια οδηγήθηκε στον Πειραιά και στις πέντε τα ξημερώματα, φορώντας πάντοτε την κρητική του στολή, επιβιβάστηκε στο γαλλικό πλοίο Γκονταβερύ με προορισμό τη Μασσαλία.


2 σχόλια:

  1. Είχα αφήσει ένα σχόλιο εδώ- ή μάλλον νόμιζα ότι...
    Κάτι σχετικά με τον Gobineau, πού βρέθηκε με δυσμενή μετάθεση στην Βραζιλία, μετά από το επεισόδιο Flourens ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή