Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πλάτων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πλάτων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2020

Χοροφοβία παιδεμένων με ρωμαϊκές αρχές

...χορός υπό το βλέμμα ατέχνου διδασκάλου, 
και εικόνα κεφαλαίου λατινικού εξετάσματος
 με συκοφαντία κατά Ρωμαίου πολιτικού
ως χορευτού στην Ασία...
~~~~~~~~~~
Amo saltatricem
in ludum liberam,
sub specie magistri 
inertis, insultati.

Ἀγαπῶ ὀρχηστρίδα ἐν τῷ σχολείῳ ἐλευθέραν
ὑπ' ὄψιν ἀδρανοῦς, προσβεβλημένου παιδευτοῦ.

Αγαπώ χορεύτρια στο σχολείο ελεύθερη
κάτω απ' το βλέμμα νωθρού, θιγμένου διδασκάλου.

I love a dancing mind
in the school being free,
under the view of an inert,
artless, insulted professor.

_________________

λέξεις με κοινωνιολογική διασύνδεση

iners
αδρανής, νωθρός, άνοστος
in + ars
 άτεχνος, δίχως τέχνη,
δίχως κατασκευαστικές, συνθετικές ικανότητες
inertia, αδράνεια.
 ______

ludus 
σχολείο, προεφηβικό σχολείο, παιχνίδι, προπόνηση,
θέαμα, αγώνες, διασκέδαση

(παράλληλο προς την αρχαία «σχολή»
αργία, ελεύθερος χρόνος, διάλεξη, συζήτηση,
φιλοσοφία

ἀσχολία, έλλειψη ελεύθερου χρόνου, 
αναγκαστική εργασία)
______

magister, δάσκαλος (>magis, μείζων, περισσότερος)
magistratus, αξιωματούχος
eng. magistrate, ειρηνοδίκης
μαΐστρος, βορειοδυτικός, ο δυνατότερος άνεμος,
μάγιστρος, βυζαντινό παλατιανό αξίωμα,
προτιμότερες οι μαέστρες, οι μαέστροι,
οι μάστορες κι οι μαστόρισσες

insulto

1) αναπηδώ 2) προσβάλλω

insilio > in + salio, εν + πηδώ
(συγγενικό με το ἅλλομαι, ἅλμα, ἅλτης)

salto, χορεύω, κάνω παντομίμα, ρητορικά αστεία
https://lsj.gr/wiki/salto
 saltatrix, χορεύτρια - saltator, χορευτής
_______________________________________

έλεγε, λοιπόν ο Κικέρωνας 
υπερασπιζόμενος τον Μουρήνα 
στις κατηγορίες του Κάτωνα του Νεότερου. 
(τριακοστό κεφάλαιο βιβλίου Λατινικών, 
από το 1984)

«Και εάν η Ασία κρύβει κάποια υποψία τρυφής, οφείλουμε να επαινέσουμε
τον Μουρήνα, επειδή είδε την Ασία, 
αλλά στην Ασία με εγκράτεια έζησε»
http://users.sch.gr/logos/lectio_30.htm


και στην επόμενη παράγραφο συνεχίζει ο Τσιτσερόνε

Saltatorem appellat Murenam Cato
Χορευτή κατονομάζει τον Μουρήνα ο Κάτωνας
maledictum est, si vere obicitur, vehementis accusatoris,
προσβολή είναι, αν πράγματι εξακοντίζεται,
 ενός βιαίου κατηγόρου.
 maledici conviciatoris,
 ενός κακολόγου συκοφάντη

maledictum ex trivio aut ex scurrarum
μια κακιά λέξη του δρόμου ή των γελωτοποιών
...
...consulem populi Romani saltatorem vocare
...αντιπρόσωπο (ύπατο) του Ρωμαϊκού λαού χορευτή να αποκαλεί
.....
Nemo enim saltat sobrius,
Κανείς βέβαια δεν χορεύει νηφάλιος, (αν δεν έχει μεθύσει)

nisi forte insanit
 εκτός αν σφόδρα μαίνεται
(είναι για τα καλά μανιακός/τρελός)

saltatio est comes extrema
η όρχηση είναι η τελευταία συνοδός

tempestivi convivi,
(χρονίου) πολύωρου συμποσίου, 

amoeni loci,
ευχάριστης κατάστασης,

multarum deliciarum
πολλαπλών απολαύσεων

https://tinyurl.com/y4od285g

και ποια είναι η Ασία που λέγαν 
πως διέφθειρε τον Ρωμαίο Μουρήνα;
η Ανατολία, και μάλιστα ο Πόντος, 
όπου βρέθηκε κατά τη διάρκεια 
του τελευταίου Μιθριδατικού πολέμου
https://en.wikipedia.org/wiki/Lucius_Licinius_Murena_(consul_62_BC)
https://www.latinitium.com/blog/nemo-saltat-sobrius

Ο κατήγορος Κάτωνας 
είναι δισέγγονο του γνωστότερου Κάτωνα
(από όπου και κατωνισμός, 
συντηρητική ιδεολογία κατά ξένων και διανόησης)

που φοβόταν, λοιπόν, ότι η Ελλάδα και η Ανατολή
θα φθείρουν τις ρωμαϊκές αρετές, 
την αυστηρότητα (severitas)
και τη σοβαρότητα (gravitas)
https://es.wikipedia.org/wiki/Virtudes_romanas
https://en.wikipedia.org/wiki/Virtus
που αφορούν τους άνδρες και την ανδροπρέπεια, αυτό σημαίνει ετυμολογικά
η λατινική virtus, (εκ του vir, ἀνήρ - eng. virility, αρρενωπότητα)

οπότε αν κανείς θέλει να μάθει βαθύτερα
γιατί κάμποσα χοροφοβικά αγόρια 
φοβούνται τους χορούς και τις χορωδίες, 
πρέπει να αποθηκεύσει 
ένα κιλομπάιτ ρωμαιογνωσίας
______

Chorophobia reliqvia 
virtutum Romanarum est
Η χοροφοβία κατάλοιπο 
Ρωμαϊκών αρετών είναι
_______

Οι Ρωμαίοι δεν είχαν σε εκτίμηση τους χορευτές
https://lsj.gr/wiki/saltator
(generally among the Romans with an accessory contemptuous signifance)

 ο Κικέρων στην πραγματεία De officiis, Περί καθηκόντων, για το πως πρέπει να ζει ο σωστός Ρωμαίος τοποθετεί στα χειρότερα επαγγέλματα,
μετά από ψαράδες και χασάπηδες,
τους θεράποντες της Τερψιχόρης

 unguentarios, saltatores, totumque ludum talarium.
https://tinyurl.com/yyqb4gug

πωλητές αλοιφών/αρωμάτων, χορευτές, 
και όλο το παιχνιδολόι το αστραγαλικό,
(πιθανόν παράσταση του δρόμου 
που συνδυαζόταν με ζάρια)
https://referenceworks.brillonline.com/entries/brill-s-new-pauly/talarius-ludus-e1128850

τις όποιες χορευτικές επιρροές
κατά παράδοση και πρωτόκολλο
 τις πήραν αργότερα
από Ετρούσκους και Έλληνες,
όπου οι χορευτές έχαιραν
 κοινωνικής εκτίμησης.
https://www.savvyleo.com/world-history/ancient-rome/dance/
Κανένας σώφρων Ρωμαίος πολίτης
δεν χόρευε, εκτός σε θρησκευτικές τελετές
ετρουσκικής, αρχικά, καταγωγής.
Νοίκιαζε, λοιπόν, χορευτές δούλους 
και διασκέδαζε.
https://www.carnaval.com/italy/dance/roman_dance.htm


Μάλιστα, η χορευτική εικόνα του βιβλίου
είναι παρμένη από τοιχογραφία
σε ετρουσκικό τάφο της Ταρκυνίας 
(γύρω στο 470 π.Χ.)
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2708/Latinika-B_G-Lykeiou-AnthrSp_html-empl/indexB_30.html

.....

Με όλα αυτά, με τι μούτρα ο λατινιστής
θα ζητήσει την ψήφο του χορευτή
στην επόμενη συνέλευση 
των κοινωνικών ομάδων;;

___________________________

ας μεταφερθούμε σε μια άλλη συζήτηση
στην Κρήτη μέσα από τους Νόμους του Πλάτωνα
https://tinyurl.com/y5ws5u4w

Ἀθηναῖος (Πλάτωνας)

ἡμῖν δὲ οὓς εἴπομεν τοὺς θεοὺς συγχορευτὰς δεδόσθαι, τούτους εἶναι καὶ τοὺς δεδωκότας τὴν ἔνρυθμόν τε καὶ ἐναρμόνιον αἴσθησιν μεθ’ ἡδονῆς

και όσους είπαμε ότι μας δόθηκαν 
ως θεοί συγχορευτές, 
αυτοί έχουν δώσει τη ρυθμική 
και αρμονική αίσθηση με αγαλλίαση

ᾗ δὴ κινεῖν τε ἡμᾶς καὶ χορηγεῖν ἡμῶν τούτους, 
ᾠδαῖς τε καὶ ὀρχήσεσιν ἀλλήλοις συνείροντας,

έτσι λοιπόν μας κινούν και ηγούνται στις χορείες μας
με τραγούδια και χορούς αλλήλους συνδέοντας
.....
 οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπαίδευτος ἀχόρευτος ἡμῖν ἔσται, 
τὸν δὲ πεπαιδευμένον ἱκανῶς κεχορευκότα θετέον;

οπωσδήποτε για σας 
θα είναι γνώρισμα του αμόρφωτου
να μην ξέρει να χορεύει,
και για τον μορφωμένο πολίτη 
να έχει χορευτική επάρκεια
πρέπει να νομοθετείτε;

Κλεινίας (Κρητικός)

τί μήν;

μα φυσικά

(Ἀθηναῖος)

 χορεία γε μὴν ὄρχησίς τε καὶ ᾠδὴ τὸ σύνολόν ἐστιν.

η χορεία χορευτική και τραγουδιστική τέχνη
στο σύνολο είναι

(Κλεινίας)

 ἀναγκαῖον.

αναγκαστικά

(Ἀθηναῖος)

 ὁ καλῶς ἄρα πεπαιδευμένος ᾄδειν τε καὶ ὀρχεῖσθαι δυνατὸς ἂν εἴη καλῶς.

όποιος λοιπόν σωστά εκπαιδεύτηκε 
θα είναι ικανός να τραγουδά και να χορεύει σωστά

(Κλεινίας)

ἔοικεν

έτσι φαίνεται
.....

(Ἀθηναῖος)

ταῦτ᾽ ἄρα μετὰ τοῦθ᾽ ἡμῖν αὖ καθάπερ κυσὶν ἰχνευούσαις διερευνητέον, 
σχῆμά τε καλὸν καὶ μέλος καὶ ᾠδὴν καὶ ὄρχησιν: εἰ δὲ ταῦθ᾽ ἡμᾶς διαφυγόντα οἰχήσεται, μάταιος ὁ μετὰ ταῦθ᾽ ἡμῖν περὶ παιδείας ὀρθῆς εἴθ᾽ Ἑλληνικῆς εἴτε βαρβαρικῆς λόγος ἂν εἴη

Μετά από αυτά, λοιπόν, όπως οι ανιχνεύτριες σκύλες 
πρέπει να διερευνούμε,
για ένα σχήμα όμορφο με μέλισμα και άσμα και χόρευμα:
γιατί αν αυτά μας διαφύγουν και χαθούν,
μάταιο θα είναι το μάθημα περί σωστής παιδείας,
είτε ελληνικής, είτε αλλοδαπής
......
________________________

και σαν σκύλα μόλις ανίχνευσα
πως στην Κρήτη υπάρχει επώνυμο Χορευτάκης,
(αρχαία, Φιλόχορος, Καλλίχορος, Εύχορος, Ευχορίδας) αλλά δεν βρίσκω στην υπόλοιπη Ελλάδα
 Χορευτόπουλος, Χορευτίδης, Χορευτέας,
για να ψαχτούμε, και σε άλλες γλώσσες
(ενημερώθηκα για Χορευτάρη στην Αχαΐα,
βρήκα και Χορόπουλο στο Αγρίνιο,
καθώς και ποντιακό Χορίδης)
.....
και γιατί είπε ο Πλάτων ἰχνευούσαις
καὶ όχι ἰχνεύουσι;
μάλλον είναι τα θηλυκά σκυλιά εξυπνότερα από τα αρσενικά 
https://www.woofland.gr/arthra-skyloy/epistimi-kai-enimerosi/einai-ta-thilyka-skylia-exypnotera-apo-ta-arsenika-woofland/
https://www.livescience.com/13890-female-male-dogs-brain-differences.html
.....

Ζωγραφιά ~ Unstable by dodo
http://inseconds.blogspot.com/2020/07/unstable.html

#Λατινικά, #Ρωμαιογνωσία, #Κοινωνιολογία_Τέχνης,
#Όρχηση, #Παιδεία,#Πρωτοφασισμός,#Χοροφοβία

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2019

Ηθοποιός Μανώλης Ρασούλης (άστεγος πλατωνιστής)

κάτι πιο κοντινό σε αυτό που σπούδασε,
σκηνοθέτης στη σχολή Σταυράκου.

Ο μετροπόντικας μετροφωλιά 
και ο Ρασούλης με Περάκη μια πλατωνική σπηλιά (1994),
πιθανόν, η πρώτη σκηνή από ταινία,
όπου σκηνοθετείται το υπό κατασκευή (1992-2000) μετρό της Αθήνας.


Σενάριο, σκηνοθεσία: Νίκος Περάκης
για την σειρά της βαυαρικής τηλεόρασης
Schauplätze der Weltkulturen
Σκηνές πολιτισμών απ' όλο τον κόσμο

......

 Όταν έστειλα το πρώτο μοντάζ στο Μόναχο οι εντολείς μου διαπίστωσαν ότι δεν είχα καμία αναφορά στην σωκρατική διαλεκτική κι εγώ κατάλαβα ότι η ιδιαιτερότητα της σειράς που ήταν η υποκειμενική ματιά των αυτοχθόνων δημιουργών είχε «προσγειωθεί» στις ανάγκες της τηλεοπτικής αγοράς και του μέσου θεατή που ο γερμανικός ανθρωπισμός τον θέλει να πιστεύει ότι ο Σωκράτης πήρε το κώνειο από υπέρμετρη δημοκρατική ευαισθησία. Ευτυχώς οι συντάκτες μου συμβιβάστηκαν με μια συμπληρωματική σκηνή μ΄ένα μετασωκρατικό άστεγο που κατεβάζει τον μαθητή του στην βαθιά τρύπα του σταθμού της Πανεπιστημίου για να τον διδάξει σωκρατική διαλεκτική, την πλατωνική αλληγορία του σπηλαίου.
http://www.nikosperakis.gr/tv-polis.php#/intro


-Η σωκρατική διδασκαλία δεν είναι τίποτε άλλο από τη μέθοδο της αυτογνωσίας, έχουμε δηλαδή, την εσωτερίκευση του πνεύματος, και την απελευθέρωσή του από τα δεσμά της ματαιόδοξης φύσης του, που βρίσκεται στον αντίποδα του ατομισμού των σοφιστών.
--Ποιοι ήταν οι σοφιστές, ρε δάσκαλε;;
-Ψευτοδιανοούμενοι, θα τους πούμε αύριο, διάβαζε παρακάτω.
--Όσο πιο πολύ βάθαινε η επαφή της ψυχής του δασκάλου και μαθητή, τόσο αποκαλυπτόταν στον Πλάτωνα ο αληθινός του προορισμός.
-Παραείναι πομπώδες, διάβαζε μόνο αυτά που σου έχω υπογραμμίσει.
--Απομακρυνόταν από το πρόσκαιρο και το θνητό, και κατευθυνόταν στο αιώνιο και αθάνατο, την ιδέα. Αυτό γιατί το υπογράμμισες δυο φορές;
-Γιατί η ιδέα είναι απόλυτο, το σταθερό εκείνο λογικό σημείο, στο οποίο η ψυχή ανάγει τα πάντα να τα κρίνει, και να τα κατατάξει λογικά, γιατί η ιδέα είναι το μέτρο για το είναι και μη είναι.
--Αυτό δεν είναι του Σέξπηρ;;
-Έτσι νομίζεις, ρε δεν υπάρχει τίποτα που να μην το έχουν πει οι πρόγονοί σου, προ πολλού.
--Αγαπάτε αλλήλους;;
-Σώπα ρε και διάβαζε.
--Μέσω της ιδέας που γίνεται αντιληπτή μόνο με τη νόηση, και όχι με τα συναισθήματα η ψυχή κατακτά την ενότητα και τη λογικότητά της. Γιαυτό ο αισθητός κόσμος δεν μπορεί να φτάσει ποτέ αναλλοίωτος στην ψυχή, και η ψυχή δεν μπορεί να τον γνωρίσει, αν δεν τον υποχρεώσει να περάσει πρώτα από την κρίση της. Η ψυχή κατά τον Πλάτωνα αποτελείται από δύο φύσεις το είναι και το γίγνεσθαι, άρα με κάθε της ενέργεια ζητά να λάβει κάτι το ορισμένο, πιστεύοντας ότι θα ικανοποιηθεί, όμως, μόλις το συλλάβει, αμέσως αρχίζει να επιθυμεί κάτι άλλο, και θέλει να πάει πέρα από αυτό.
-Α, και τώρα προσοχή, η αιτία που οδηγεί την ψυχή από το ένα στο άλλο δεν είναι παρά ο Έρως. Εξαιτίας του τίποτα δεν σταματά τον πόθο της, εν αντιθέσει γίνεται αφετηρία νέας αναζήτησης
---Α ρε, γαύρε νεοπλατωνικέ!
-Α ρε, βαζέλα αγνωστικιστή!
--Τι είν' αυτό;;
-Κάποιοι που πίστευαν ότι η μεταφυσική γνώση είναι αδύνατη. Ο άνθρωπος μαθαίνει τις ιδέες με την ανάμνηση, κι όχι με τη γνώση. Θυμάσαι που στο είχα πει, οι ιδέες είναι ποιότητες αναλλοίωτες με ύψιστη όλων αυτή που αναφέρεται στο αγαθό...ταυτίζεται με την θε;; ...θεότητα. Μπράβο.
--Ο αληθινός προορισμός του ανθρώπου είναι η έξοδος του από τον κόσμο και η ομοίωσή του με τον Θεό. Αυτό δεν το 'πε ο Χριστός;;
-Κι αυτός μωρέ, κάπου το διάβασε.
-Ο φιλόσοφος μετά την ύψωσή του στη θέα της ιδέας του αγαθού οφείλει να κατέλθει στο στάδιο του δημόσιου βίου, όπου θα καταλύσει τα πολιτικά και κοινωνικά δεσμά των συμπολιτών του.
--Αυτό είναι πολύ βαθύ.
-Δες λοιπόν με τη φαντασία σου ανθρώπους που κατοικούν κάτω από τη γη, σε σπηλιά που έχει την είσοδό της ψηλά από την οροφή προς το φως. Εκεί ζουν άνθρωποι αλυσοδεμένοι από την παιδική ηλικία, στα πόδια και στον σβέρκο, αναγκασμένοι να είναι σε ένα σημείο, να κοιτάνε μπροστά, και να μην μπορούν κοιτάξουν ολόγυρα λόγω των δεσμών.
--Αυτούς εκεί εννοείς;;
-Όχι μωρέ, αυτό είναι μια αλληγορία, ένας μύθος που είπε ο Σωκράτης στους μαθητές του, για να καταλάβουν τη μετάβαση από το σκοτάδι του σπηλαίου, του αισθητού κόσμο στον κόσμο της νοητής πραγματικότητας, την απελευθέρωση από τα δεσμά της άγνοιας που είναι βασική προϋπόθεση. Φαντάσου λοιπόν την αναλαμπή που ρίχνει μια φωτιά που καίει πίσω από τους δεσμώτες ψηλά πάνω από ενα χαμηλό τοίχο που βρίσκεται μπροστά τους, φαντάσου κι άλλους ανθρώπους να μεταφέρουν διάφορα κατασκευάσματα, αγάλματα, ανδριάντες ζώων, ανθρώπων, από πέτρα, από μάρμαρο, από χαρτόνι, τα οποία προεξέχουνε πάνω από το τειχάκι οι δεσμώτες βλέπουν μόνο τις σκιές που ρίχνει η φωτιά στον τοίχο, και ακούνε μόνο τις κουβέντες των κουβαλητών.
--Θα πιστεύουν ότι μιλάνε οι σκιές!
-Αν συγκρίνουμε τον ορατό κόσμο με το δεσμωτήριο, και τη φωτιά που τρεμοσβήνει με τη δύναμη που έχει το φως του ηλίου, και την ανάβαση και θέαση των αντικειμένων του πάνω κόσμου με την ανύψωση της ψυχής στον κόσμο της νόησης. Φαντάσου, λοιπόν, τι θα συνέβαινε, αν ελευθερώναμε ένα δεσμώτη και τον αναγκάζαμε να τραβήξει αυτόν τον ανηφορικό δρόμο προς το φως, τα μάτια του θα τυφλωνόταν από τις ακτίνες και δεν θα αναγνώριζε καν αυτό που αισθανόταν έως σήμερα ως πραγματικότητα.
--Καλύτερα να τους αφήσουμε εκεί κάτω να τελειώσουνε, σ' όλες τις μεγαλουπόλεις του πολιτισμένου κόσμου μπορεί κανείς να διανυκτερεύσει τον χειμώνα, σ' ένα ζεστό σταθμό του μετρό.
- Η αυτογνωσία δεν ευδοκιμεί στα ψυχρά κλίματα, χρειάζεται ζεστασιά.

Τρίτη 25 Ιουνίου 2019

Στου Πλάτων το τσαντήρι αγαπούν τον μουσαφίρη


(Στον Αγάθωνα Ιερατίδη,
αλλιώς Εκρέμ Ιμάμογλου)


Γιατί ματώσανε
τα χέρια της
ξένα πουλιά
να τρέφει;;
Ω, γη της Ιωνίας,
κύλα στο κύμα,
στέριωσε του Εφέσιου
παντίρροο πατίνι.
Χρόνος τα πάντα ρει,
τα ακίνητα δεν συγχωρεί.


(έμπνευση από ιωνικό σκίτσο


Αν η μισή μου καρδιά 
στον Πόντο βρίσκεται,
η άλλη μισή
στο Αιγαίο πνίγεται.
Τραγούδια μαυροθαλασσίτικα
σε άσπρες θάλασσες σκορπίστηκαν.
Άκου τα κι έλα,
και αν είσαι ξένος ή γνωστός
κι αν νιώθεις άπιστος ή πιστός,
και αν σε λεν Ιμάμογλου,
Γκάζμεντ ή Αντετοκούνμπο,
έλα, έλα, ό,τι και να 'σαι, έλα,
στο μοναστήρι μας απόγνωση δεν θα βρεις,
ακόμα και αν χάσουμε
την τελευταία ελπίδα μας
 από τα ίδια λάθη.




Δίπλα στο παλαιό τζαμί στην Πλάκα βρίσκεται ο «τόπος συγκέντρωσης των ιατροφιλόσοφων που αναζητούν την εσώτερη γνώση», γνωστός ως το «τσαντίρι του Πλάτωνα».

Με αυτή τη φράση ο μεγάλος Οθωμανός περιηγητής του 17ου αιώνα, Εβλιά Τσελεπή, περιγράφει τους γνωστούς μας «Αέρηδες» (σ.σ. Ωρολόγιο του Κυρρήστου) στην Αθήνα. Εκείνα τα χρόνια το ρολόι μετετράπη σε τεκέ (σ.σ. τόπο προσευχής) των Δερβίσηδων, του Τάγματος των Μεβλεβήδων (άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων) και ονομαζόταν «τεκές του Μπραΐμη».

Τότε μάλιστα ο πύργος απέκτησε παράθυρα. Μέχρι το 1828 παρέμεινε στα χέρια των Δερβίσηδων θεωρούμενος ως «ιερός χώρος». Ακριβώς γι' αυτό και δεν άφησαν τότε οι Τούρκοι τον Ελγιν να ολοκληρώσει τα σχέδιά του, καθώς είχε ήδη καταστρώσει σχέδιο μεταφοράς ολόκληρου του κτιρίου στη Βρετανία!

Τη φράση «τσαντίρι του Πλάτωνα» δανείζονται και τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) ως γενικό τίτλο μιας σειράς συζητήσεων που διεξήχθησαν την Άνοιξη του 2019, σε συνεργασία με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ).

1/3/2019: Cengiz Aktar, πολιτικός επιστήμονας, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Θέμα: «Μπορεί να θεωρηθεί η Τουρκία ακόμη ικανός υποψήφιος για ένταξη στην Ε.Ε.; Αλήθειες και προοπτικές για το μέλλον».

29/3/2019: Ilay Romain Ors, κοινωνική ανθρωπολόγος, δρ Παν. Harvard. Θέμα: «Αφίξεις από την Τουρκία στην Ελλάδα: παρελθόν και παρόν».

19/4/2019: Nazan Maksudyan, ιστορικός, Einstein Guest Professor Frei University Berlin. Θέμα: «Η Γενοκτονία των Αρμενίων και αφηγήσεις όσων επιβίωσαν».

31/5/2018: Μurat Issı, ιστορικός, δρ Παντείου Πανεπιστημίου. Θέμα: «Οι Κούρδοι στη Μέση Ανατολή: ιστορία και πολιτική».

14/6/2018: Şükrü Ilıcak, ιστορικός, δρ Παν. Harvard. Θέμα: «Το να είσαι Τούρκος στην Ελλάδα».


Πέμπτη 2 Μαΐου 2019

«Δεν θα πληρώσουμε ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ!»




Υπήρχε το 1968 στη Σορβόνη φιλοσοφικό καφενείο «Το Σπήλαιο» από την αλληγορία του Πλάτωνα. Στο τέλος της φιλοσοφικής σεζόν ετοίμαζαν τα θέματα της επόμενης χρονιάς. Και φτάνει και η σειρά της θεματικής με το όνομα «Φιλοσοφική Μόδα», όπου πρόβαραν όσα μοντέρνα και αφόρετα συνολάκια ράβονταν στα εργαστήρια ιδεών. Και λέει ο αρμόδιος ανιχνευτής, τίποτα δεν βρίσκω! Μοιάζουν σαν όλα να έχουν ειπωθεί από τους προπάτορες, και απλώς αλλάζουν οι νέοι αμπαλάζ στο κουφάρι. Οπότε, του χρόνου μένετε άνεργες, και κοιτάχτε να βρείτε αλλού δουλειά. Η θεματική σας δεν έχει νέο υλικό. Υπάρχει υπερσυσσώρευση θεωρίας και έλλειψη δράσης. Κι αφού τα ξέρετε όλα τα ρηθέντα από την προγονική σοφία...Μάης μήνα είναι, πάρτε πέτρες στα χέρια σας, και αλλάξετε τον κόσμο. Πες το «σ' αγαπώ» στη ζωή πετροβολώντας την νηνεμία, και κάτω απ' τον πεζόδρομο θα βρεις και παραλία!

Και βροντοφωνάζει φωνή της αντίδρασης: Δεν θα πληρώσουμε την κρίση των ιδεών του Σπηλαίου! Βρε, μήπως είναι ελαττωματικό το ραντάρ σου, το συντηρείς, το ξαραχνιάζεις καθόλου;; Και μια κοπέλα με συναίσθηση, την έλεγαν Synas, την είχαν πάρει τα δάκρυα που θα 'μεναν άνεργες, είπε τα παρακάτω:


Αν όλα έχουν ειπωθεί από αρχαιοτάτων χρόνων
και σ’ όλες τις ντοπιολαλιές
Αν έχουν γεννηθεί παιδιά που η γη δεν τα χωράει
Αν η τεχνολογία προχωρά σχεδόν ερήμην
και όλα γίνονται μηχανικά
Τι είναι αυτό που σε αξιολογεί μέσα στην κοινωνία;
Τι είναι αυτό που θα σε κατατάξει στους τάχα ωφέλιμους,
στους οκνηρούς, στους πέρα για πέρα άχρηστους;
Ποιο είναι εντέλει το κριτήριο;
Του ανθρώπου; για τον άνθρωπο;




Αλλού σε έψαχνα, εδώ σε βρήκα, λέει ο ανιχνευτής. Αυτό το ποίημα θα είναι η θεματική της επόμενης χρονιάς, και ελπίζω να κόψει καλά εισιτήρια. Ο ανιχνευτής πρέπει να ανιχνεύεται. Ελέγξτε τον ανιχνευτή που έχετε στο κεφάλι σας. Ο κόσμος θα ξυπνήσει, όταν θα κυκλοφορήσει μάρκα καφέ «Ανιχνευτής/ Ντεντέκτιβ Ιδεών».

ΥΓ

Ο μύθος δηλοί ότι ενώ υπάρχουν αντικαπιταλιστές που απαιτούν με τη δράση τους 1400 ευρώ μισθό από το εν κρίσει κεφαλαιοκρατικό σύστημα, δεν απαιτούν αντίστοιχα 1400 ιδέες τον μήνα από τους παραγωγούς ιδεών. Ενώ έχει στη τσίτα τους τραπεζίτες ο λαός, βελτιώνοντας τα αντανακλαστικά της ράτσας τους...έχει αφήσει νωθρούς τους ιδεοπλάστες. 

Δεν τον είπαν μονουργό, μα δημιουργό, που σημαίνει εργάτης για τον δήμο, τον λαό. Ο λαός πρέπει να κατέβει στους δρόμους, κάνοντας από τα κάτω τέχνη καθ' οδόν, να διεκδικήσει τα δίκια του, αντί να χειροκροτά σαν θαυμαστικό ρομποτάκι, να πει γνώμη, να προκαλέσει συναναζήτηση, να φωνάξει κατάμουτρα στον δημιουργό...««δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση των ιδεών του σπηλαίου σου!» You pay your crisis lacking of ideas, inside your formalistic cave! Περισσότερες ιδέες στον αέρα, λιγότερα ανεργία στη γαλέρα!


 ιδού και τα καταθλίμματα 
της λαϊκής αδράνειας,
καταθλιπτική συνέντευξη δημιουργού,
που μειώνοντας, συμπτυσσόμενος, το κοινό του
επιφέρει ανεργία στον χώρο
και τους συνεργάτες του


Ισχύει το σόφισμα που λέει ότι η τέχνη γεννιέται μέσα από δύσκολους καιρούς;


Όχι απαραίτητα. Περιμένω ανυπόμονα εκείνο το ρεύμα που θα ρίξει στο χαντάκι τη γενιά μου και θα τρέξει ολοζώντανο προς το μέλλον. Τα πρώτα χρόνια της κρίσης, φοβήθηκα ότι το τραγούδι θα την αποτύπωνε με κουβέντες καφενείου. Χάρηκα που δεν συνέβη. Αλλά ούτε και μετά εκφράστηκε συλλογικά και κατασταλαγμένα όλο αυτό. Ίσως μας αποκοίμισαν τα χρόνια της φούσκας.

Ας μη χαϊδεύουμε το κοινό. Το σπουδαίο έργο θα γεννηθεί όταν το απαιτήσει ο σπουδαίος ακροατής. Όταν θα έχουμε κάτι μεγάλο για να εκφραστεί, τότε θα βρεθεί και αυτός που θα το εκφράσει. Ο μεγάλος δημιουργός είναι είκοσι χρονών, κυκλοφορεί δίπλα μας και δεν ξέρει ούτε ο ίδιος τι είναι ή τι μπορεί να γίνει. Ο δημιουργός δεν είναι κάποιος υπεράνθρωπος. Έχει τα χίλια προβλήματά του, τα ελαττώματά του. Η γνώμη του μετράει όσο μετράει και η γνώμη του γείτονα. Απλώς εκείνος διαθέτει το χάρισμα να βλέπει τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Η κατάπτωση πολλών δημιουργών είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Χάσαμε το αισθητικό πλαίσιο, που έκανε τον κόσμο μας σαφή. Το να κρατάς μια σχετικά αξιοπρεπή στάση μέσα σε όλο αυτό, γίνεται όλο και πιο δύσκολο.


imgs