Εκεί στα όρη του Αφγάν,
στη χώρα των ανδρείων,
που διώχνει τους κατακτητές
με πάθη εμφυλίων.
Γυναίκες μόνες περπατούν,
μόνες γυναίκες πέφτουν,
μέρα σκοτάδι κουβαλούν
σιωπή θανάτου αντέχουν.
Ξάφνου ακούγονται φωνές
μες σε σκυμμένο δρόμο,
κι ο μισογύνης απορεί
στον γυναικείο λόγο.
Κι αν τις χτυπάνε, μην ξεχνάς,
κι αν τις σκοτώνουν, κρίνε,
ο κόσμος της παράδοσης
αθάνατος δεν είναι!
