Νόσου ανταπόκριμα από Κύπρο

Πόσο αστόχαστα ενστερνιστήκαμε εκείνο το «ζούμε σε συνθήκες πολέμου», επειδή προσέδιδε κάποιον ηρωισμό στο καθισιό μας.

Πόσο επιπόλαια δεχθήκαμε να περιστέλλεται η ελευθερία
αντί να ενισχύονται οι οχυρώσεις.

Πόσο αδιαμαρτύρητα συμμεριζόμαστε την ευθύνη όλων αυτών που άφηναν την πολιτεία ατείχιστη και άοπλη για χρόνια, για δεκαετίες, όταν κατά τ' άλλα στην τειχοποιία ήταν μάστορες και στους εξοπλισμούς αρχόντοι.

Πόσο πρόθυμα αυτοδιοριστήκαμε χωροφύλακες και τιμητές.

Πόσο εύκολα παραδοθήκαμε στον φόβο.

του Αντώνη Πετρίδη

δεν αποδέχομαι ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ότι την αύξηση των κρουσμάτων στην Κύπρο προκάλεσε "η ξεροκεφαλιά των Κυπρίων".
Απείθαρχοι υπήρξαν, αλλά ΟΧΙ, δεν ήταν αυτοί το μεγάλο πρόβλημα, όταν:
1. Αντί να κλείσουμε εγκαίρως τα αεροδρόμια, κλείναμε τα (μισά) οδοφράγματα, για να ικανοποιήσουμε το ΕΛΑΜ
2. Όταν τα αεροδρόμια για εβδομάδες δεν ήταν απλώς ανοικτά αλλά ορθάνοιχτα, με τους ελέγχους να είναι από υποτυπώδεις έως ανύπαρκτοι
3. Όταν έμπαινε ο άλλος στο νοσοκομείο για ΧΨ λόγο και κολλούσε όλη την κλινική κορωνοϊό
4. Όταν το νοσοκομείο αναφοράς εσχάτως μόνο απέκτησε εντατικολόγο
5. Όταν οι ελλείψεις σε βασικό προστατευτικό εξοπλισμό στα νοσοκομεία είναι τόσο κραυγαλέες που το υπουργείο προτρέπει το προσωπικό να τον χρησιμοποιεί "όταν είναι ανάγκη" (δηλαδή αφού πρώτα ο ασυμπτωματικός φορέας τους κολλήσει όλους)
6. Όταν το κράτος σε όλα τα επίπεδα δεν είχε επενδύσει παρά ελάχιστα στον ψηφιακό του μετασχηματισμό
7. Όταν τεράστιες επιχειρήσεις, όπως οι υπεραγορές, ακόμη και τώρα δεν έχουν επαρκές σύστημα ηλεκτρονικών παραγγελιών και κατ’ οίκον διανομής https://www.facebook.com/akpetrides/posts/1016303879465523

Και βεβαίως, όλη αυτή η συζήτηση για τους "ξεροκέφαλους" είναι για να ξεχνάμε ότι το 90% των κρουσμάτων στην Κύπρο προέκυψαν (α) μέσα από τα νοσοκομεία, (β) από γόνους που επέστρεψαν από τα εξωτερικά και δεν έκατσαν καραντίνα (ατιμωρητί).
https://www.facebook.com/akpetrides/posts/10163038373525237

ΥΓ
Απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 9 μμ. – Ηλεκτρονικό βραχιολάκι σε όσους είναι καραντίνα
https://www.cyprusbasket.net/portal/ypoyrgos-ygeias-apagoreysi-kykloforias-meta-tis-9-mm-vrachiolaki-se-osoys-einai-karantina/

Όταν ο γαλλικός υπαρξισμός έναν ξένο έσωζε

Εικόνα από κάρτα εκστρατείας για την απελευθέρωση του Μανώλη Γλέζου στη Γαλλία (1958). Πηγή: ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) https://atexnos.gr/sta-hnaria-tou-glezou-kai-tou-santa-to-gkremisma-tis-svastikas/

...περίμενα να με οδηγήσουν από στιγμή σε στιγμή στο εκτελεστικό απόσμασμα. Ο στρατιωτικός διοικητής είχε δηλώσει ότι η εκτέλεση θα γινόταν πανηγυρικά. Δεν έγινε. Τότε έμαθα ότι ο Αλμπέρ Καμύ συνέβαλε στη διάσωσή μου με επιστολή στον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 27 Απριλίου 1959. 

«Πέρα από κάθε κομματικό πνεύμα, θα ήθελα να σας εκφράσω τα συναισθήματα με τα οποία οι ελεύθεροι Γάλλοι διανοούμενοι παρακολουθούν την υπόθεση Γλέζου. Η φιλία και το χρέος της προσωπικής ευγνωμοσύνης που αισθανόμαστε για τη χώρα σας μας οδηγούν να πάρουμε θέση στην υπόθεση αυτή. Απευθύνοντας έκκληση στα πιστεύω σας περί δικαιοσύνης, θα ήμασταν ευγνώμονες εάν θελήσετε να δείξετε ευμένεια ως προς τον διανοούμενο [Γλέζο], του οποίου δεν ασπάζομαι τις πεποιθήσεις μεν, αλλά θεωρώ ότι η γενναιότητα του είναι άξια, αν μη τι άλλο, εκτίμησης».

Παπασταύρου-Κορωνιωτάκη, Βαρβάρα (2003). Αλμπέρ Καμύ - Λώρενς Ντάρελ παράλληλοι δρόμοι: η ελληνική τους πορεία. σελ. 252.

https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/7/a/9/metadata-1481878319-649373-6353.tkl

http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/21294#page/256/mode/2up

Un Appel au roi de Grèce en faveur de Manolis Glezos,

publié le 14 juillet 1960.

https://www.lemonde.fr/archives/article/1960/07/14/un-appel-au-roi-de-grece-en-faveur-de-manolis-glezos_2101700_1819218.html

Une conférence pour l' amnistie aux prisonniers politiques grecs va se réunir à Paris

https://www.lemonde.fr/archives/article/1963/03/07/une-conference-pour-l-amnistie-aux-prisonniers-politiques-grecs-va-se-reunir-a-paris_2218077_1819218.html

https://el.wikipedia.org/wiki/Διεθνής_κινητοποίηση_για_το_Γλέζο

Σελίδες Επανασύνδεσης

Μόλις ξυπνάμε το πρωί,

ανοίγουμε σελίδες μία, μία,

άλλοτ' αδιάφορα, κι άλλοτε μ' αγωνία,

άλλοτε άχρωμα, κι άλλοτε ζωηροί.

Σελίδες στην οθόνη βακτηρίας

την είδηση να ακούσουμ' οι διωγμένοι,

λήξης νοσώδους δυσπορίας,

μη ζήσουμε και θέρος εγκλεισμένοι…

(βακτηρία: μπαστούνι/στήριγμα/παρηγοριά)
(δυσπορία: δυσκολία μετακίνησης, «έξω να πορίσουμε»)

κατά τις

ΠΟΡΤΕΣ

Μόλις που ξυπνάμε, μία-μία,

Ανοίγουμε τις πόρτες το πρωί,

Πότε σιγανά, πότε κάνοντας φασαρία,

Πότε χαρούμενοι, πότε σκυθρωποί.

Θ’ ανοίγουμε πόρτες όλη την ημέρα

Και σ’ όλη την ζωή που μας μένει,

Με τον σκοπό να φύγουμε πέρα.

Και πάλι όμως  θα ‘μαστε κλεισμένοι…

του Ντρίτερο Αγκόλι
https://en.wikipedia.org/wiki/Dritëro_Agolli (1931-2017)
Αλβανού ποιητή από την Κορυτσά
σε μετάφραση του Ρομέο Τσολάκου
από τους Αγίους Σαράντα
https://toparathyro.com/2012/05/21/ντριτερό-αργκόλι-τρία-ποιήματα/

με αφορμή την Ελόνα Αγκόλι,
μετανάστρια από την Κορυτσά
στα Γρεβενά, που θα ράψει 600 μάσκες
για το νοσοκομείο των Γρενενών

ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Σ’ αὐτὲς τὲς σκοτεινὲς κάμαρες, ποῦ περνῶ

μέρες βαρειές, ἐπάνω κάτω τριγυρνῶ

γιὰ νἄβρω τὰ παράθυρα. Ὅταν ἀνοίξει

ἕνα παράθυρο θἆναι παρηγορία.

Πλὴν τὰ παράθυρα δὲν βρίσκονται, ἢ δὲν μπορῶ

νὰ τἄβρω. Καὶ καλλίτερα ἴσως νὰ μὴν τὰ βρῶ.

Ἴσως τὸ φῶς θἆναι μιὰ νέα τυραννία.

Ποιὸς ξέρει τί καινούρια πράγματα θὰ δείξῃ.

Κωνσταντίνου Καβάφη

http://whisperthereal.blogspot.com/2008/12/dritaret-nga-kavafis-perkthim.html

το σκίτσο από

https://inseconds.blogspot.com/2019/08/disconnected.html

Το παράθυρο, αυτό που είναι δίπλα στη θύρα/πόρτα,

 στα αλβανικά το λένε dritare,

από dritë, φως, όπως φέγγει σε μας ο φεγγίτης,

το μικρό το παραθύρι.

Και το όνομα του ποιητή, Dritëro,

μάλλον σημαίνει φωτεινός.

Στα αγγλικά και ισπανικά ζητάν απ' τα παράθυρά τους,

αέρα, window, ventana,

ενώ εμείς από δω ζητάμε φως.

«Κι από το τζίνι τι ζητάω; μια θεραπεία του κοριού να ξεμπουκάρω!»

Κάθε 29η Μαρτίου, την 88στή μέρα
αδίσεκτου και αγρούσουζου έτους,
(αλλιώς, μείον ένα, 28), 

88 λοιπόν,
όσα έχει και το πιάνο πλήκτρα,

τότε ειν' η μέρα του.

Kristen Mosca, πιανίζει το 

Friend Like Me 

https://en.wikipedia.org/wiki/Friend_Like_Me

που λέει το τζίνι στον Αλαντίν

 η κινηματογραφική κατασκευή του το 1992



 η μετάφρασή του στα ελληνικά
με τον ηθοποιό Ζανό Ντάνια
https://youtu.be/mBFEi3Vua3Y

κι εδώ, ανανεωμένη διασκευή το 2019
με τζίνι τον Γουίλ Σμιθ

και σεις ομοίως ευχηθείτε,

νιώστε την αύρα φίλου,

και ας μας λείπει τώρα.

Εξ αποστάσεως Δημοκρατία - Βουλευτική φορουμαρχία!

Φόρουμ ας γίνει η βουλή

με φορουμάτους βουλευτές,

και διαχειριστές ζεστούς

 να νουθετούν θέσεις τρωτές,

όσους τρυγούν οπαδισμούς,

κι όσους δεν χτίζουν κριτική

σε τέχνες κυβερνητικές.

Να τρέχουν διακομματικές

υγειακές επιτροπές,

για όσα τώρα ασθενούν,

κι όσα επιζήσουν σε γωνιές.

Να γράφουν τα σεντόνια τους,

ο γούγλης να τα πιάνει,

να βλέπουν κι οι εκλέκτορες

ο εκλεκτός τι κάνει.

Πολλές οι χορηγίες μας

σε μουμουέ και κόμματα,

και δεν τους φτάνουν άραγε

να βρούνε προγραμματιστές

σελίδα να τους φτιάξουνε

για να πουλάνε προϊόν

διάδρασης διαγνωστικής

σε μας, τους εργοδότες τους;;

ΥΓ
προς το παρόν,
αρκούμαστε με το Παρατηρητήριο
της αδικτύωτης και ηλεκτρονικά
καθυστερημένης βουλής μας

Εγκρίθηκε η τακτική επιχορήγηση για το 2020. Ποσό 2.25 εκατομμυρίων διατίθεται για ερευνητικούς σκοπούς, φέρνοντας ξανά στην επικαιρότητα τις αποκαλύψεις του Vouliwatch για το ότι τα ποσά αυτά κατευθύνονται στην αποπληρωμή τραπεζικών δανείων.
https://vouliwatch.gr/news/article/kondylio-13-5-ekatommyrion-eyro-gia-ta-kommata

επιγράφεται ως χορηγία
 για ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς
...όχι μόνο θα ερευνήσουν, και θα φέρουν στο φως
πρωτόφαντα επινοήματα, αλλά θα βρουν
και εκπαιδευτές τη γνώση να μας μεταδώσουν.
Παλιότερα έλεγαν ότι η δημοκρατία κοστίζει,
αλλιώς θα ήταν ένα σπορ μόνο για τσέπες και μοντέλα.
Τώρα, ανανεώθηκε η φρασεολογία,
γιατί η εποχή, φαίνεται, 
δωρίζει με τα κιλομπάιτ έρευνα, τεχνολογία,
μόρφωση και δεξιότητες.

Παράδειγμα έρευνας: «διαπιστώνουν
οι βουλευτές επαρχίας 
ότι με τηλεργασία,
ηλεκτρονική ψηφοφορία,
και τη διαδικτυακή πνύκα τους,
μπορούν να κάτσουν σπίτι τους,
και να μη χρεώνουν τον εργοδότη λαό
με 1200 ευρώ επίδομα ενοικίου το μήνα.
Διαπιστώνουν, λοιπόν, και πιέζουν
την κυβέρνηση για καλύτερο ίντερνετ.
Από το στόμα τους και στου αντμίν τ' αυτί!»
....
αν τους ζορίζουν δανεικά
και οι υποχρεώσεις,
ας ξεκινήσουν τζάμπα από εδώ,
με πακέτο δημοσίας χρήσεως
 του ιντερνετικού κομμουνισμού

https://en.wikipedia.org/wiki/PhpBB

στοιχηματίζω ότι αυτό θα το τολμήσει
πρώτα κάποιος δήμος, και όχι ένα κράτος.
Στο εξωτερικό δεν βρίσκω κάτι.
Όσες κοινωνίες τολμήσουν, θα κερδίσουν.

«Θηρία, και μόνο σε γιατρούς πολιτισμό υποκρίνονται»

Διαμαντής Κοραής: «Μετὰ τεσσαρακονθήμερον διατριβήν εἰς τὴν Βιένναν, ἐπέρασα εἰς Τεργέστην, κ’ ἐκεῖθεν εἰς τὴν Βενετίαν, ὅπου διέτριψα ὅλον σχεδὸν τὸν χειμώνα τοῦ 1778 ἔτους, βοσκόμενος ἀκόμη ἀπὸ τὴν ἐλπίδα νὰ λάβω ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου τὴν ζητηθεῖσαν ἄδειαν νὰ περάσω εἰς τὴν Γαλλίαν, νὰ σπουδάσω τὴν ἰατρικήν. O σκοπός μου δὲν ἦτο νὰ κατασταθῶ ἰατρός· εἰς δυὸ μόνα πράγματα ἀπέβλεπα, νὰ κερδαίνω τὸν καιρὸν νὰ μὴ βλέπω Τούρκους, ἢ ἂν ἀναγκασθῶ τελευταῖον νὰ τοὺς ἴδω, νὰ ζῶ μεταξὺ τῶν ὡς ἰατρός, ἐπειδὴ τὸ θηριῶδες ἔθνος τοῦτο εἰς μόνους τους ἰατροὺς ἀναγκάζεται νὰ ὑποκρίνεται κάποιαν ἡμερότητα.

https://www.aplotaria.gr/wp-content/uploads/2016/04/ΤΟ-ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ-ΚΕΙΜΕΝΟ-ΤΗΣ-ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ.pdf

Γεννήθηκε το 1748 στη Σμύρνη με καταγωγή από Χίο, πέθανε στο Παρίσι το 1833. Αντίστοιχα, ένας άλλος Χιώτης γιατρός γεννημένος στη Σύρο το 1824, (έπειτα από  φυγή των γονιών του, κατόπιν της καταστροφής της Χίου το 1822), ο Μάρκος Πιτσιπιός, έκανε την αντίστροφη προς ανατολάς πορεία. Σπούδασε και σταδιοδρόμησε στη, γαλλόφωνη και στρατιωτική, Αυτοκρατορική Ιατρική Σχολής της Κωνσταντινούπολης. (https://en.wikipedia.org/wiki/Imperial_School_of_Medicine_(Ottoman_Empire)
Ιδρύθηκε το 1827, αλλά το 1848 έγινε ισότιμη των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων.
Οι μισοί καθηγητές ήταν Έλληνες. Οι πιο γνωστοί, οι Φαναριώτες Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής, ο παππούς του μαθηματικού, (https://en.wikipedia.org/wiki/Constantinos_Caratheodory_(1802–1879), ο Σπυρίδων Μαυρογένης (https://en.wikipedia.org/wiki/Spyridon_Mavrogenis), και ο Μάρκος Πιτσιπιός, ή Μάρκος Πασάς, που έφτασε στον ανώτερο βαθμό για μη μουσουλμάνο υπήκοο, αυτόν του αντιστρατήγου. Μετά την έκκληση του Ερρίκου Ντυνάν το 1864, πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Ερυθράς Ημισελήνου το 1868. Πέθανε το 1888 στην νήσο Αντιγόνη, πριγκηπονήσι έξω από την Πόλη. Και επειδή ο μεταρρυθμιστής σουλτάνος Αμπντούλ Αζίζ εμπιστεύθηκε στον γερουσιαστή Μάρκο και το αξίωμα του Συνηγόρου του Πολίτη (ombudsman), είναι ζωντανό ακόμα το λαϊκό ρητό «Πες το ντέρτι σου στον Μάρκο τον Πασά», «Derdini Marko Pasaya Anlat». (https://el.wikipedia.org/wiki/Μάρκο_Πασάς_Πιτσιπιός). Απόγονοί του ζουν σε Ελλάδα, Βρετανία και Τουρκία.

(Αντίστοιχα, στην Αθήνα ιατρική σχολή ιδρύεται το 1837 - υπήρχε το Ιατροσυνέδριο, ένα προστάδιο με την ίδρυση του Οθώνειου Πανεπιστημίου το 1833.  Ενώ ο ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ξεκινά το 1877 με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας και πρώτο πρόεδρο τον νομικό Μάρκο Ρενιέρη γεννημένο στην Τεργέστη με πατέρα Χανιώτη και μητέρα Ιταλίδα. (https://el.wikipedia.org/wiki/Μάρκος_Ρενιέρης). Ο πατέρας του, έμπορος στη Βενετία, είχε διατελέσει και Οθωμανός πρόξενος στην Κέρκυρα).

Πέρυσι μια δισέγγονη του Μάρκου, η Δέσποινα Παπαδοπούλου-Ανάτς (Despina Papadopulu Anaç), εξέδωσε την βιογραφία του προπάππου της. Γεννήθηκε στην Πόλη το 1947, μετανάστευσε με τους διωγμούς στην Αθήνα το 1965, ίδρυσε το 1982 στον Ταύρο την Ανάτς, εταιρεία υγειονομικού και ιατροτεχνολογικού υλικού (https://www.anats.gr/el/sxetika-me-emas). Εδώ βίντεο από την παρουσίαση του βιβλίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου του Μεγάρου της Παλαιάς Βουλής.

Για αντισύγκριση, ακολουθεί η άγνωστη ιστορία του Τούρκου εμπειρικού αρχιγιατρού το 1821, του Χασάν Αγά Κούρταλη, ή Κουρτ Αλί από την Αταλάντη. Με την κατάληψη της πόλης την 31η Μαρτίου από τον Αντώνη Κοντοσόπουλο, ξάδερφο του Αθανασίου Διάκου, παίρνουν αιχμάλωτο τον γιατρό, αφού σκοτώνουν τα παιδιά και τη γυναίκα του. Έγινε διάσημος από την επιτυχημένη ηπατεκτομή χωρίς αναισθησία, μέσα σε εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη στην Αράχωβα, που έκανε στον Αρτινό οπλαρχηγό Γιάννη Ρούκη, πληγωμένο από τη μάχη της Λιβαδειάς. Ο Μακρυγιάννης μετά τη μάχη των Μύλων αρνήθηκε τη συνδρομή Γάλλου γιατρού που ήθελε να του κόψει το χέρι από τον ώμο, και επέλεξε τον Κούρταλη.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος τον είχαν στην υπηρεσία τους. Μετά τη μάχη του Φαλήρου, το 1827, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Οθωμανούς. Και αυτοί με τη σειρά τους τον προσλαμβάνουν να θεραπεύει τους δικούς τους τραυματίες. Στη Χαλκίδα παντρεύτηκε μια Τουρκάλα τη Γιανεμέτ, και παρέμειναν στην Ελλάδα μετά την ίδρυση της Ελληνικής Πολιτείας. Το 1857 η χήρα του κάνει αίτηση στην επιτροπή για χορήγηση εθνικής σύνταξης. Η επιτροπή συμφωνεί και του δίνει μετά θάνατον, επιπλέον, τον τίτλο του αρχιάτρου. Ακόμα και τυφλός από γεράματα δίδασκε την τέχνη του στον ανιψιό του Μπραΐμ Αγά και στον χειρουργό Παύλο Σιταρά.
https://www.newsit.gr/mia-stagona-istoria/enas-tourkos-iroas-tou-ellinikou-agona-tou-1821/2742684/
Les Arabes et les Turcs philhellènes pendant l'insurrection
https://ojs.lib.uom.gr/index.php/BalkanStudies/article/view/2111/2134
Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 1999. «Χασάν Αγάς Κουρταλής – Αταλαντινός Οθωμανός Γιατρός το 1821». Ανάτυπο από το περιοδικό «Λοκρικά Χρονικά» 4/1998, σελ. 93-108. Αταλάντη 1999.

Και ξανά, παράλληλο κείμενο του Κοραή, που ζητάει από τους επαναστάτες να πολεμήσουν μεν, αλλά με ανθρωπιά και δικαιοσύνη απέναντι στους αμάχους, καλώντας να μείνουν όσοι Τούρκοι και μουσουλμάνοι θα ήθελαν να ζήσουν μαζί μας.

Πολεμήσατε, φίλοι καὶ αδελφοί, τοὺς ἀπανθρώπους καὶ σκληροὺς Τούρκους· ὄχι ὅμως ὡς Τούρκους, ὄχι ὡς φονείς, ἀλλ' ὡς γενναίοι τῆς ἐλευθερίας στρατιῶται, ὡς ὑπερασπισταὶ τῆς ἱερᾶς ἡμῶν θρησκείας καὶ τῆς πατρίδος. Χύσατε χωρὶς ἔλεον τὸ αἷμα τῶν ἐχθρῶν, ὅσους εὕρετε ἐξωπλισμένους κατὰ τῆς ἐλευθερίας, καὶ ἐτοίμους νὰ σὰς στερήσωσι τὴν ζωήν. Ἀς ἀποθάνῃ ὅστις τυραννικῶς σφίγγει τῶν Γραικῶν τὰς ἀλύσεις, καὶ τοὺς ἐμποδίζει νὰ ρήξωσι τὰ δεσμά των. Ἀλλὰ σπλαγχνίσθητε τὸν ἥσυχον Τούρκον, ὅστις ζητεῖ τὴν σωτηρίαν του μὲ τὴν φυγήν, ἤ εὐαρεστείται να μείνῃ εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὑποτασσόμενος εἰς νόμους δικαίους, καὶ γευόμενος καὶ αὐτὸς τοὺς καρποὺς τῆς ἐλευθερίας, καθὼς οἱ Γραικοί, καθὼς καὶ αὐτοὶ τῆς Αἰγύπτου οἱ Τούρκοι. Ἀς ἤναι ἡ εκδίκησις ἡμῶν φοβερά, ἀλλ' ἀς γένῃ μὲ δικαιοσύνην. Ἀς δείξωμεν εἰς τὸ ἄγριον τῶν Μουσουλμάνων γένος, ὅτι μόνη τῆς ἐλευθερίας ἡ επιθυμία, καὶ ὄχι ἡ δίψα τοῦ φόνου καὶ τῆς ἀρπαγῆς μὰς ἐξώπλισε τὰς χείρας. Ἀς μάθωσιν οἱ ἀπάνθρωποι Τούρκοι ἀπὸ τὴν ἡμετέραν φιλανθρωπίαν, ὅτι διὰ νὰ παύσωμεν τὰς καθημερινὰς ἀδικίας, τὴν καθημερινὴν ἔκχυσιν τοῦ Ἑλληνικοῦ αἵματος, ἀναγκαζόμεθα πρὸς καιρὸν νὰ χύσωμεν ὀλίγον τουρκικὸν αἷμα.
https://el.wikisource.org/wiki/Σάλπισμα_Πολεμιστήριον


Το σκίτσο (από http://deti-i-mama.ru/) δείχνει τη ρωσική παιδική φιγούρα του γιατρού Αϊμπόλιτ, Доктор Айболит, ο γιατρός Αχπονάης, κατά λέξη στα στα ελληνικά. (https://en.wikipedia.org/wiki/Doctor_Aybolit) Πρόκειται για μετακένωση στα ρώσικα αγγλικού λογοτεχνικού ήρωα, του Ντόκτορ Ντούλιτλ, (https://en.wikipedia.org/wiki/Doctor_Dolittle), ενός γιατρού που επικοινωνεί με τα ζώα και μαθαίνει έτσι καλύτερα τον κόσμο και τους νόμους της φύσης. Και ο νοών νοείτω.

Προκλαμάτσια Ρεμπελίδικη στη γλώσσα του 1821

«Στ’ άρματα, λεβέντες. Με τα λάβαρά σας, ασλάνια (λιοντάρια). Με τα φλάμπουρά σας, σαΐνια μου (γεράκια μου). Χουγιάξτε (φωνάχτε) το ορέ. Ρίξτε τις μπαταριές (πυροβολισμούς) σας σε κάθε μαχαλά (γειτονιά). Ν’ ακούσει κάθε φαμελιά, κάθε κονάκι (σπίτι), κάθε οντάς (δωμάτιο). Να συναχτούν τ’ ασκέρια (στρατιές), τα μπουλούκια (αγήματα ατάκτων), οι ταϊφάδες (κάθε λογής ομάδες). Σ’ όλα τα βιλαέτια, σ’ όλους τους καζάδες (επαρχίες). Όχι χουζούρι πια. Όχι νταραβέρια με μουρτάτες (απίστους) Νισάφι οι τεμενάδες κι οι ριτζάδες (παρακλήσεις). Πόσο θα γκιζεράμε (τριγυρνάμε) στα βουνά και στα ρουμάνια (δάση), κι ως πότε θα νταγιαντούμε (ανεχόμαστε) και θα μπεζερίζουμε (αποκάνουμε). Ως πότε πια κιουλέδες (κούληδες, δούλοι) των χαραμήδων (χαραμοφάηδων κακοποιών). Να κινήσουν στο σεφέρι (εκστρατεία) τους τα φουσάτα (στρατεύματα) όλα. Να μάθει η Κονιαριά (Τουρκιά), να μάθει η Πόρτα (κυβέρνηση), το Ντοβλέτι (κράτος), το Ντιβάνι (το συμβούλιο) κι ο σουλτάνος, αγάδες, ντερβισάδες και χοτζάδες να το μάθουν, κατήδες (δικαστές) και τσοχανταραίοι (αξιωματικοί), μπουλουκμπασήσες και πασάδες, βοεβόδες και βαλήδες (διοικητές), τατάρηδες (ταχυδρόμοι), μπαϊρακτάρηδες (σημαιοφόροι) και νιζάμηδες (τακτικοί στρατιώτες), οι βασιβουζούκοι (άτακτοι στρατιώτες), οι ντουβλετήδες (οι κρατικοί υπάλληλοι) όλοι: Κάλλιο στη χάψη (φυλακή) να μας μπουζουριάσουν, στο μπουντρούμι, κάλλιο στη φούρκα (κρεμάλα) του τζελάτη (δήμιου) ή και στη σούβλα του, παρά να μαγαρίζονται στα χαρέμια οι γυναίκες μας, παρά ν’ αρπάζουν τα κουτσούβελά μας απ’ τη σαρμανίτσα (κούνια). Κουμάντο πια θα κάνει το μιλέτι (έθνος) μας. Τα μπουγιουρντιά (διαταγές) τους κι οι μουρασελέδες (έγγραφά) τους, των σκυλιών μας.

»Τα καριοφίλια (μακρύκανα) σας, ασίκηδές (λεβέντες) μου. Και το κουράγιο σας. Τα ντουφέκια σας. Τις μπιστόλες, τις ρόκες σας, καπεταναίοι. Τα κουμπούρια. Τα γιαταγάνια. Πάλες (σπαθιά) και παλάσκες (φυσιγγιοθήκες). Και χαντζάρια. Και το χαρμπί  (στιλέτο) του ο πασαένας. Το διμισκί (δαμασκηνό, απ' τη Δαμασκό) σπαθί του. Και το λάζο (λάσο) του. Και τους σουγιάδες. Τρομπόνια (ναυτικά κοντόκανα). Μιλιόνια (μακρύκανα). Τα μεδουλάρια (δοχεία λίπανσης) Την μπαρούτη. Τα κουρσούμια (σφαίρες) Τα φουσέκια (φυσίγγια) σας στους ντεστέδες (θήκες) τους. Τα κανόνια, να κρεμάσουμε τα κλειδιά των σπιτιών μας στην μπούκα τους. Τις μπόμπες. Τα τόπια (βλήματα). “Τα φυτίλια αναμμένα στα χέρια, / τα τόπια δεξιά. Βρας!  (αλβανιστί, πυρ)”.

»Τη φουστανέλα. Τον ντουλαμά (πανωφόρι). Το σελάχι (ζώνη). Τη φέρμελη (γιλέκο). Τα τσαρούχια. Το φέσι με τη φούντα του. Το πόσι (κάλυμμα), να σκεπάζει τον τσαμπά (το μακρύ μαλλί). Τα τσαπράζια (σταυρωτό κόσμημα)  Καπότες (κάπες) κι αντεριά (χιτώνες). Και τις μπότσες (μπουκάλες) με το ρακί. Και τις μποτίλιες το κρασί, τις νταμιντζάνες. Και το τάσι (κύπελλο), να ’χουμε στο ορδί (στράτευμα) να πίνουμε και στα γιατάκια (καταλύματά) μας. Και τους ζουρνάδες. Πίπιζες και ταμπουράδες. Νταούλια, τουμπελέκια και μπουζούκια. Ούτι και νέι και λιογκάρι (ταμπουράς). Λαούτο, (ι)κίτελι (δίχορδο, τσίφτελι) και μπαγλαμά.

»Στο φαρί (άλογο) σας. Στο άτι σας, μπάλιο (άσπρο) ή ρούσο (κόκκινο). Στα χάμουρα (γκέμια) τον νου σας. Και στη σέλα. Στο μπρίκι (δικάταρτο ιστιοφόρο). Στη γαβάρα (τρικάταρτο). Στη γαλιότα (ελαφρύ κωπήλατο). Στο τσαμπέκο (πειρατικό). Στην κορβέτα. Στη φρεγάτα. Στο μπουρλοτιέρικο. Να πάει το αίμα ώς τα μπούνια. Στο καραούλι (σκοπιά). Στην ντάμπια (προμαχώνα). Στο μετερίζι (οχυρωμένη θέση). Στις βίγλες (παρατηρητήρια). Στα κάστρα. Στα καστέλια. Στους γουλάδες (κάστρα). Στα δερβένια (στενά). Στη βάρδια μας.

»Ανοίξτε όλοι το πουγκί σας. Τον μπεζαχτά (ταμείο) σας. Ο,τι ρουμπιέδες (χρυσά νομίσματα) κι ό,τι τάλιρα, ό,τι μαχμουτιέδες (χρυσά νομίσματα) και τζοβαϊρικά (κοσμήματα) και γρόσια, όσα καζαντίσατε (κερδίσατε), για την πατρίδα. Για τους λουφέδες (μισθούς) των παλικαριών. Για τον ζαϊρέ (εφόδια) και το μιντάτι (στρατιωτική ενίσχυσή) μας.

»(Επίθεση) Γιουρούσι. Γιούργια. Ρεσάλτο. Τέρμα οι κιοτήδες (δειλοί), τα τσιράκια (υπηρέτες) και τα τουρκοκόπελα. Η λευτεριά το ντέρτι μας και το μεράκι μας. Και το κιβούρι (φέρετρο) μας μόνος σεβντάς (έρωτας) και μόνο κασαβέτι (στενοχώρια) μας. “Να ’ναι μακρύ, να ’ναι πλατύ, για δυο, για τρεις νομάτους. / Να στέκω ορθός” –

κατασκευή

του Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή 

με τίτλο «Τη γλώσσα μας τη φτιάχνουμε ελληνική»

https://www.kathimerini.gr/1070096/opinion/epikairothta/politikh/th-glwssa-mas-th-ftiaxnoyme-ellhnikh

https://sarantakos.wordpress.com/2020/03/25/1821-12/

φωτογραφίες όπλων

https://www.slideshare.net/4dimnafplio/1821-149097416

https://www.opalmos.gr/2015-02-15-13-57-36/egrapsan/5135-me-poia-opla-polemoysan-oi-agonistes-to-1821

Αίτηση συγγνώμης από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας

Παύλος Παπαδάτος, ζητάει συγγνώμη

από αυτούς που δίνουν τον αγώνα σωτηρίας της χώρας, ενώ τα ιδιωτικά νοσοκομεία κρατούν κάποιες αποστάσεις ασφαλείας

https://www.capital.gr/me-apopsi/3440525/tha-ithela-na-zitiso-suggnomi

«Εξοδίτες και Ανέξοδοι»

Υπέρ Υγείας βγαίνουνε στην πεισμωμένη μάχη,

οι λειτουργοί μας στα τυφλά παλεύουνε μονάχοι.

Και εμείς σ' ανέξοδη σπηλιά κοιτάμε απ' την οθόνη,

οι άμαχοι, ευχόμαστε, να σώσουν κάθε πιόνι.

Τα πιόνια αναπάντεχα κλειστήκαν και λυγίζουν

διαγγέλματα των στρατηγών ακούνε και ελπίζουν.

ΥΓ

σκιτσογράφος

https://el.wikipedia.org/wiki/Soloup

Αντώνης Νικολόπουλος

https://www.facebook.com/soloupsoloup/

Αδάμ και Εύας εκτός γης προμήθεια

Πού ειν' αυτοί που έλεγαν

η γη πως μας ανήκει,

θείο είναι σπίτι μας,

παράδεισου συνθήκη;;

Πως ήτανε ανόητο

απέξω να κοιτάμε,

και δεύτερο δεν έχουμε

εξοχικό να πάμε;;

Άλλη γνώμη έχουνε

κατακτητίδια τώρα,

άοσμα κι αόρατα

πλανηταρχούν τη χώρα.

Άσκεφτοι, δεν προβλέψαμε

να γίνει στο Φεγγάρι,

μία υπογειούπολη

η γη για να ρεφάρει.

Ακόμα κι αν μας θέριζε

μια πανδημία όλους,

οι Φεγγαρίτες θα 'στελναν

Εύας κι Αδάμ τους ρόλους.

Προς το παρόν ρεζέρβα μας

είναι οι αστροναύτες,

γυρίζουν γύρω από τη γη

άποικοι-ακροβάτες.

Μια πόλη σαν το Ναύπλιο

αν στείλουμε αποικία,

όλοι μας να πεθάνουμε,

δεν σβήνει η ιστορία!

ΥΓ

Για αποικισμό ξένου πλανήτη
ο ελάχιστος αριθμός είναι 14.000,
όσο ο πληθυσμός του Ναυπλίου,
και ο ασφαλέστερος, 44.000,
λέει εργασία στο περιοδικό Acta Astronautica
https://www.pdx.edu/news/spacecom-want-colonize-alien-planet-send-40000-people



για επαναποικισμό της γης
το ελάχιστο, πιστεύω, αρκεί.
Σπίτια, οχήματα, εργαλεία
 θα κληρονομήσουν οι απόγονοι έτοιμα.
Απλώς, ο μεγαλύτερος
και ανάμικτος πληθυσμός
εξασφαλίζει εύρωστη
γενετική ποικιλομορφία,
μην εκφυλιστεί η Νέα Γη,
 όπως οι καθαρόαιμες
ευρωπαϊκές μοναρχίες.

Μετά από χρόνια καραντίνας, υποθέτω,
όταν η αποικία θα έχει συνέλθει
από το σοκ της γενοκτονίας της μητέρας πατρίδας,
θα στείλουν πειραματικά
κάποια ζευγάρια στη γη.
Τότε, και ο τελευταίος δήμιος ιός,
μάλλον θα έχει πεθάνει από την πείνα,
αφού είχε φάει, πρώτα, όση ζωή,
του επέτρεψε η φύση να φάει.

Και μετά από χρόνο, λοιπόν,
στέλνουν μήνυμα οι δόκιμοι
στους απογήινους αποίκους:
«όλα καλά 'ναι σύντροφοι,
τώρα, προσγειωθείτε.
Αυξάνεσθε, πληθύνεσθε
πατρίδα αναστήστε,
την παλιγγενεσία μας
γιορτάστε και γλεντήστε!»


Και κλείνουμε
με το ανέκδοτο από τα Φιλαράκια,
όπου δυο φίλοι και δυο φίλες,
αποκλεισμένοι σε δωμάτιο,
βλέπουν τον ένα να ξεφανερώνει κουτί επιβίωσης,
που είχε κρύψει και, ανάμεσα σε άλλα, 
είχε βάλει και προφυλακτικά,
υπενθυμίζοντας
ότι αν χρειαστεί να μείνουν για πολύ,
θα πρέπει να αυξήσουν τον πληθυσμό της γης.
(Το αγόρι ντράπηκε για σεξ να μιλήσει.)
http://www.friends-tv.org/zz505.html

Τραγούδι του Γαλαξία (Μόντι Πάιθον) στα ελληνικά

Όταν η ζωή σε παίρνει από κάτω

και όλα μοιάζουν δύσκολα ή μουντά 

κι οι άνθρωποι φέρονται ηλίθια, παράξενα ή χαζά 

κι αρχίζεις να ζορίζεσαι αρκετά

Σκέψου πως… 

έχουμε για σπίτι έναν όμορφο πλανήτη

που γυρνά από δύση προς ανατολή

κινείται σε τροχιά, μήνες τρεις κι άλλους εννιά  

γύρω από τον ήλιο, της ενέργειας την πηγή

Τώρα, ο ήλιος, κι όλοι εμείς κι όλα τ’ άστρα που θα δεις 

γιγάντια διαγράφουμε τροχιά 

κάπου στον Ωρίωνα του γαλαξία βραχίονα

στην όμορφη αστρική μας γειτονιά 

Ο Γαλαξίας, αν τον δεις, αστέρια έχει διακόσια δις

σκόνη και σχηματισμούς νεφών 

φαρδαίνει κεντρικώς - δέκα χιλιάδες έτη φωτός

σε μια όμορφη εικόνα που ‘ρθε απ’ το παρελθόν 

Έχει σχήμα σπειροειδές, και νομίζαν μέχρι χθες

μονάχος πως τραβάει το κουπί 

μα του Hubble τα αισθητήρια είδαν τρισεκατομμύρια

σε μια αέναη του κόσμου διαστολή

...και το σύμπαν σαν μπαλόνι, διαστέλλεται, φουσκώνει

προς όλες τις κατευθύνσεις διαρκώς 

Η ταχύτητά μεγάλη, του φωτός δε μοιάζει μ' άλλη

είναι η μέγιστη που υπάρχει γενικώς

Γι' αυτό απλά θυμήσου, θαύμα είναι η ζωή σου

αν νιώθεις τόσο μόνος και μικρός, 

μα ευχήσου να έχει μείνει κάπου αλλού νοημοσύνη,

εδώ δεν έχουμε άλλη δυστυχώς!

στίχοι: Άκης Λουκάς, Παύλος Καστανάς
τραγούδι: Παύλος Καστανάς (Astronio)
2019

...and pray that there's intelligent life somewhere out in space,
'Cause there's bugger all down here on Earth!...
https://genius.com/Monty-python-the-galaxy-song-lyrics

https://en.wikipedia.org/wiki/Galaxy_Song
Monty Python's The Meaning of Life, 1983

και εδώ το 2015 από τον Στήβεν Χώκινγκ

Καρτούν για πνευμονική και ψυχική ανοσία

Δεινοσαυρόφοβος μύθος 

του Υπουργείου Υγείας το 2018

κατά του στρες με διαφραγματική αναπνοή·

και χαλαρώνει, και τους πνεύμονες σου δυναμώνει.

( Έρευνα το 1998 στο Χονγκ Κονγκ

κατά τη διάρκεια επιδημίας γρίπης

έδειξε ότι αγυμνασία και υπερκόπωση

έβαζαν τους μετέπειτα νοσούντες σε κίνδυνο.

Η μέτρια άσκηση προστάτευε.

https://theconversation.com/should-i-exercise-during-the-coronavirus-pandemic-experts-explain-the-just-right-exercise-curve-133861  )

αφού κλείσαν τα γυμναστήρια,

ας βρούμε κατ' οίκον αναπνευστήρια

belly breathing, nostril breathing, yoga breathing

https://www.phillyvoice.com/breathing-exercises-coronavirus-anxiety-covid-19-pandemic/

Τραγούδι της Υγειακής Ενότητας

♫Αφού και συ θα αρρωστήσεις,

και την υγειά σου επιθυμείς,

από μια φούσκα λαμπερή

μην προσδοκάς προκοπή.

Γι' αυτό στο Κόμμα των Γιατρών

είν' η θέση σου εκεί,

των Ερευνητών και Παραγωγών, 

γιατί ευάλωτη είσαι κι εσύ.

Φιλίατρε μου πολίτη,

τα ράντζα δεν θες να σε βρουν,

με το κονέ διευθυντές

τους ικανούς να πατούν.

Σε φορτωμένες καρέκλες

το δίκιο δεν θα βρεις πουθενά

μονάχη της η σύνθεση

αλλάζει δεμένα μυαλά.

ΥΓ1
Αφού είσαι ανθρώπινο πλάσμα, Μάριος Πλωρίτης
https://www.greeklyrics.gr/stixoi?view=single&tpl_view=lyric&id=24924
Und weil der Mensch ein Mensch ist, Bertolt Brecht
http://ergotelemata.blogspot.com/2011/10/einheitsfrontlied.html

ΥΓ2
Υπάρχουν κόμματα Κυνηγών, Πειρατών, Φιλόζωων, Οικολογίας
γιατί όχι και Κόμμα της Υγείας;;
έστω και ως απειλή;;

Σάλπισμα Υγείας

Ελλάδα θα ζήσεις για όσο
 νέους Έλληνες τους αποδέχεσαι.

Κι όσα ο βίρος με βία μας πήρε,

 με οργάνωση πίσω θα πάρουμε.

Βγάλε φτερά, Υγεία ξανά,

 Δύση να δεις και Ανατολή,

στη Σκέπη σου όλοι να σμίγουν,

την ομίχλη μαζί να διασχίζουν,

Τέχνη, Λαός, και Επιστήμη.

Και νικητές θα είμαστε,

τον δρόμο η Κίνα έδειξε,

όπως τα πάντα έκλεισε

κι ο Γιάννης Καποδίστριας
και την πανούκλα έσβησε,
με πίστη και πείσμα
θα κάνει τον κύκλο.

Κι η κόρη του Ασκληπιού

θα λέει στον πατέρα της:

«Άκου φωνές πώς με καλούν,

άκου φωνές πώς με ζητούν!
Μα οι νικητές, μακάρι,
πάντα να με θυμούνται!».

ΥΓ
υγιαίνετε, επειδή
η υγεία σας είναι
της Ελλάδος κοινή σωτηρία

1828, ο πιστός Καποδίστριας έκλεισε τις εκκλησίες για την πανούκλα

Αριστείδης Χατζής: Οι εκκλησίες έκλεισαν στο Ναύπλιο στις 21/4/1828, στην Αίγινα στις 23/4/1828 και στις Σπέτσες στις 25/4/1828. Σίγουρα και αλλού (οπωσδήποτε στην Ύδρα). Όμως για τις 3 αυτές περιοχές έχω στη διάθεσή μου και τα σχετικά επίσημα έγγραφα. Απλώς δεν τα χρησιμοποίησα στο Protagon γιατί αποτελούν κομμάτι μιας μεγαλύτερης έρευνας για την αντιμετώπιση της επιδημίας του 1828.

https://www.facebook.com/aristides.n.hatzis/posts/2611654322431070
https://www.protagon.gr/apopseis/pws-o-kapodistrias-ekleise-tis-ekklisies-kai-nikise-tin-epidimia-44342021929


Η επιδημία πανώλης ενέσκηψε αρχικά στην Ύδρα τον Απρίλιο του 1828 από το πλήρωμα του υδραϊκού πλοίου "Αφροδίτη", σε ένα ταξίδι μεταφοράς αιχμαλώτων από την Αίγυπτο στη Μεθώνη.

Ο κυβερνήτης, που είχε σπουδάσει και ιατρική, πήρε αποφάσεις, όπως

1) να απομακρυνθούν από την πόλη και να μπουν σε καθαρτήριο οι οικογένειες όσων είχαν νοσήσει, 2) να οριστούν συγκεκριμένοι "μόρτηδες" (εθελοντές νεκροθάφτες με ανοσία) που θα θάβουν τους νεκρούς από τη νόσο και θα απολυμαίνουν τα σπίτια τους, 3)  να υπάρχει ισχυρή επαγρύπνηση στις επαφές των συγγενών των νοσούντων σε δημόσιους χώρους, 4)  να καίγονται τα ρούχα όσων είχαν πεθάνει από τη νόσο, ε) όσοι ήταν ύποπτοι ότι είχαν τη νόσο αλλά δεν την είχαν εκδηλώσει, να μπαίνουν σε καραντίνα για 50 ημέρες. 5) να κλείσουν οι εκκλησίες, [και να σταματήσει κάθε ιεροπραξία, ευχέλαιο, εξομολόγηση, μετάληψη σε ασθενή· ακόμα και η ταφή γινόταν παρουσία της αρμόδιας επιτροπής, όπως γράφει η εφημερίδα της Ελληνικής Πολιτείας 1828-1832]*  6) Τα νομίσματα στις αγοραπωλησίες να βαφτίζονται σε αγγείο με ξύδι

*και αυτά από κάποιον που όταν τον προειδοποίησαν να μην πάει στην εκκλησία τον Σεπτέμβρη του 1831 γιατί κινδυνεύει, απάντησε: «Ἀδυνατῶ νά λείψω δύο συνεχόμενες Κυριακές ἀπό τήν ἐκκλησία , ἄς μέ σκοτώσουν!». 

[...]

Η επιδημία υποχώρησε αισθητά τους καλοκαιρινούς μήνες, στις 22 Ιουλίου με επιστολή του στον Εϋνάρδο, ο Καποδίστριας ανήγγειλε ότι είχε σχεδόν εξαλειφθεί η επιδημία, ενώ τον Σεπτέμβριο δεν εμφανίστηκαν καθόλου νέα κρούσματα. Αυτό οδήγησε τις Αρχές και τους πολίτες να ελαττώσουν την επαγρύπνηση τους με αποτέλεσμα τη δραματική επανεμφάνιση της επιδημίας στα Καλάβρυτα και στα γύρω χωριά τον Οκτώβριο του 1828. Η πιο σοβαρή αμέλεια των κατοίκων ήταν ότι δεν τηρούσαν τους αυστηρούς κανόνες υγιεινής καθώς και την ειδική διαδικασία καθαρισμού των ρούχων τους. Η επιδημία μεταδόθηκε από το Διακοφτό  και στο χωριό Βραχνί που είχε 700 κατοίκους πέθαναν 53 άτομα, ενώ στα Καλάβρυτα που είχαν 1000 κατοίκους πέθαναν 15.


Ο έκτακτος απεσταλμένος της κυβέρνησης Γεώργιος Μαυρομάτης επισκέφθηκε το Βραχνί και επιτίμησε τους κατοίκους για την αμέλειά τους στην αντιμετώπιση της επιδημίας, θέτοντας το χωριό τους σε καραντίνα.

πηγή κειμένου
https://thecaller.gr/xronomixani/pos-o-kapodistrias-antimetopise-tin-panoykla-stin-ydra-to-1828/

___

Ο αγώνας ενάντια στις δεισιδαιμονίες, ερανίσματα από τον ιστορικό Αριστείδη Χατζή

«Είναι απαραίτητο να εκλέγονται πνευματικοί και ιεροκήρυκες μορφωμένοι και ευσεβείς που δεν θα πιστεύουν όμως σε δεισιδαιμονίες.» [Απόσπασμα από κύριο άρθρο στα «Ελληνικά Χρονικά», Μάρτιος 1824.]

«Οι ήρωές μας είναι αυτοί που συνέτριψαν την τυραννία, τη δεισιδαιμονία και τις ξεπερασμένες προλήψεις.» [Απόσπασμα από κύριο άρθρο στα «Ελληνικά Χρονικά», Σεπτέμβριος 1824.]

«Οι Αλβανοί γνωρίζουν καλά τα συμφέροντά τους, και επειδή δεν επηρεάζονται από δεισιδαιμονίες, έχουν και την τόλμη να τα εξασφαλίζουν.» [Απόσπασμα από ρεπορτάζ των «Ελληνικών Χρονικών» για τις κινήσεις του Κιουταχή τον Μάιο του 1825.]

«Μου λένε πολλοί το εξής: οι περισσότεροι από εμάς δεν σε καταλαβαίνουμε και όσοι σε καταλαβαίνουμε δεν τις θέλουμε τις μεταρρυθμίσεις. Θέλουμε αυτά που ξέρουμε, αυτά που μάθαμε στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Οι γονείς μας ανατράφηκαν και έζησαν με τις δεισιδαιμονίες και τις καταχρήσεις. Μ’ αυτές θέλουμε κι εμείς να πεθάνουμε. Τους απαντώ: Οι Έλληνες πρέπει να μάθουν τις αρχές της σύγχρονης διακυβέρνησης αν θέλουν να συγκαταλέγονται με τα υπόλοιπα χριστιανικά έθνη της Ευρώπης, εάν θέλουν να τους αντιμετωπίζουν ως ισότιμους οι Ευρωπαίοι και όχι ως υποψήφια θύματα για πολιτική και οικονομική εκμετάλλευση.» [Απόσπασμα από άρθρο του φιλελεύθερου διανοούμενου Παναγιώτη Σούτσου στον «Φίλο του Νόμου» την Άνοιξη του 1827. Τα άρθρα του συμπεριλαμβάνονται σε ειδική έκδοση που ετοιμάζει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών.]

«Εκεί που ανθεί το εμπόριο έχουμε αφθονία και πλούτο. Εκεί έχουμε ανάπτυξη των τεχνών και των επιστημών, των οποίων το φως διώχνει το σκοτάδι της αμάθειας, καθαρίζει τον νου από την τυφλή δεισιδαιμονία και εξημερώνει τις άγριες και βάρβαρες συνήθειες.» [Απόσπασμα από άρθρο του άγνωστου φιλελεύθερου νέου νομικού και θεατρικού συγγραφέα Γεώργιου Πραντούνα από τη Νάξο (υπηρέτησε στη Λακωνία, τη Χαλκίδα, την Καλαμάτα). Το 1830 έγραψε το θεατρικό έργο «Αθήναι Ελευθερωμέναι». Στα σχόλια θα βρείτε ηχογράφηση του έργου από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ το 1968. Το άρθρο του Πραντούνα δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 1829 στη «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος». Συμπεριλαμβάνεται στην ειδική έκδοση που ετοιμάζει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών.]

«Οι αμαθείς γιατροί, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους ενισχύουν τη δεισιδαιμονία και την αμάθεια του λαού. Η πολιτική δημόσιας υγείας της Κυβέρνησης θα αποτύχει και θα εγκαταλειφθεί, καθώς θα βρίσκει απέναντί της τη φιλαργυρία, τις προλήψεις, τη δεισιδαιμονία, την έλλειψη ορθών ιδεών για τη δημόσια υγεία και τις δυνατότητες της ιατρικής, ακόμα και την καταφρόνηση της ίδιας της ιατρικής επιστήμης από τους αμαθείς.» [Απόσπασμα από άρθρο του (γιατρού μάλλον) Πέτρου Πεινιατέλη από τη Χίο στη «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος» το φθινόπωρο του 1830]

«Ο πολλαπλασιασμός των Μοναχών κατά τη διάρκεια της αυταρχικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Οθωμανικού ζυγού οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι έβλεπαν τα κελιά των μοναστηριών ως άσυλα και το ένδυμα του μοναχού ως μέσο εξασφάλισης σεβασμού από τη βυζαντινή ομόδοξη δεισιδαιμονία και την ασιατική ετερόδοξη φαντασιοπληξία που και οι δύο προστάτευαν απολύτως τον αναχωρητικό βίο.» [Εγκύκλιος του φιλελεύθερου διανοούμενου Ιακωβάκη Ρίζου (Νερουλού), Γραμματέα επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίου Εκπαιδεύσεως, τον Αύγουστο του 1832.]

«Σας ευχόμαστε ιδιαιτέρως να απαλλαχθεί σύντομα η ιερή γη της πατρίδας σας από την αμάθεια και τη δεισιδαιμονία που σας καταπιέζουν και ο Χριστιανισμός να επανέλθει στη γνήσια φυσική του ομορφιά και απλότητα.» [Επιστολή Αμερικανών μαθητών από το επισκοπικό σχολείο του Χάρλεμ της Νέας Υόρκης (ενορία Αγίου Μιχαήλ) στους Έλληνες συνομήλικούς τους, τον Ιανουάριο του 1832 - από το προσωπικό μου αρχείο].

https://www.facebook.com/aristides.n.hatzis/posts/2592680000995169

Μοναξιά του Πέτρου Γαϊτάνου

Αν είσαι μόνος δεν είσ’ ο μόνος

κι εγώ είμαι μόνος, μικραίνει ο πόνος.

Αν λίγο μ’ αισθανθείς,

δεν είσαι μόνος αυτό είναι νόμος.

Κι δυο θα εγκλειστούμε για να συναντηθούμε,

διώξε της βόλτας τον πειρασμό,

δέξου οθόνης χριστιανισμό,

μέχρι να ανταμωθούμε.

Βαθειά μου είδα
πως κι η ελπίδα

είναι πατρίδα,
μα η ελπίδα
δεν είναι η ζωή.

Ψυχή είναι στείρα
κι άρρωστη μοίρα.

Κι δυο θα εγκλειστούμε για να συναντηθούμε,

τον Μάη μήνα θα γελάμε μαζί

οι επιζώντες την Άνοιξη αυτή,

φτάνει να εγκλειστούμε.

ΥΓ

στίχοι, Μανώλης Ρασούλης
Βαλκανιζατέρ, 1997

Κι δυο μας προχωρούμε για να συναντηθούμε
μα η αγάπη έχει δρόμους πολλούς
και χάρτες τόσο ψεύτες και τρελούς,
φτάνει να αγαπηθούμε.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=65280