♫ Η πατρίδα μου είναι
πάνω στη σημαία,
το χρυσοπράσινο φύλλο
ειν' η χαλκώνυμη Κύπρος
με δυο λιόκλαδα Eιρήνης
κυματίζει στα λευκά,
των Κυπραίων καράβι
προοδεύει και πλέει μπροστά.
Με τον Kυπρισμό μου,
και στην καρδιά, και στο μυαλό,
δίνω τώρα όρκο
το νησί μου να αγαπώ!
~~~~~~~~~
Benim vatanım
bayraktadır,
altın yeşil yaprak
bronz isimle Kıbrısdır
iki barış zeytin dalıyla
beyazlarıda dalgalan
Kıbrısliların gemisi
yelken doğru ilerler
Kıbrıslılığımla,
kalpte ve akılda
şimdi yemin ederim
adamı sevmek için!
~~~~~~~~~
My motherland
is on my flag,
the golden olive leaf
is the copper-named Cyprus
with two olive brances for Peace,
waving on a white sea
the ship of the Cypriots
progresses and sails ahead.
With my Cypriotism
in heart and mind,
I take now the oath
to love my island!
~~~~~~~~
Ενώ από την 16η Αυγούστου 1960
είχε αναδυθεί η Κυπριακή σημαία
δεν έγινε το ίδιο και για τον εθνικό ύμνο
....
Νιλγκιούν Γκιουνέι - Κόρη του ζωγράφου Ισμέτ Γκιουνέι
από τη Λεμεσό, που κέρδισε στον διαγωνισμό:
ήταν άτυχη αυτή η σημαία, καθώς οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι δεν την αναγνωρίζουν, δεν την χρησιμοποιούν και την βλέπουν ως την σημαία των Ελληνοκυπρίων όταν την βλέπουν γύρω τους. Από την άλλη, ορισμένοι Ελληνοκύπριοι δεν είναι πολύ χαρούμενοι που ένας Τουρκοκύπριος
σχεδίασε τη σημαία τους.
Πως νιώθετε όταν βλέπετε την κυπριακή σημαία;
Είμαι ειλικρινά περήφανη και θέλω να χρησιμοποιώ αυτή τη σημαία.
Ναι, θέλω να κρεμάσω αυτήν τη σημαία στο σπίτι μου, αλλά προς το παρόν δεν μπορώ να το κάνω.
εδώ λέει ότι οι Βρετανοί σχεδίασαν τη σημαία,
μπράβο τους, αν ισχύει, που παραιτήθηκαν
προσωρινά από το «διαίρει και βασιλευε».
Η ιστορία θα ζητήσει ευθύνες, όμως,
από τους Ελληνοκυπρίους που δεν τόλμησαν,
και έπρεπε άλλοι να δημιουργήσουν
για τη δική τους ταυτότητα
και πατρίδα.
Το 1962 κατά την επίσκεψη του Μακάριου
σε Άγκυρα και Ουάσινγκτον
ζητήθηκε από τον Κύπριο μουσικό Σόλωνα Μιχαηλίδη
Solon Michaelides (1905 - 1979)
να συνθέσει εθνικό ύμνο.
Μέχρι τη νομοθέτηση του ελληνικού ύμνου
ως κυπριακού το 1966,
είτε αυτό ανακρουόταν,
είτε κάποιο απόσπασμα κλασικής μουσικής.
Η καθιέρωση του ελληνικού εθνικού ύμνου είναι απόδειξη,
ότι η Κυπριακή Δημοκρατία μετατράπηκε από το 1966 από δικοινοτικό κράτος σε Ελληνοκυπριακή Δημοκρατία. Η καθιέρωση του εθνικού ύμνου της Ελλάδας από την Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει καμιά σχέση με το «Δίκαιο της ανάγκης», με το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε μετά την αποχώρηση των τουρκοκυπρίων από τα όργανα εξουσίας. Η καθιέρωση του ελληνικού εθνικού ύμνου είναι μια καθαρά εθνικιστική πράξη, στην οποία προχώρησε ο Μακάριος για να επιβεβαιώσει την «ελληνικότητα» της Κύπρου. Ήταν κατά τη γνώμη του ένα βήμα προς την ένωση. Το ΑΚΕΛ τότε δεν έβγαλε «τσιμουδιά» γιατί και το ίδιο διακήρυσσε στη διαπασών για την εθνική συνείδηση των ελληνοκυπρίων και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης-ένωσης
περιπτώσεις δύο χωρών με τον ίδιο ύμνο υπάρχουν μόνο δύο ανά τον κόσμο, εκείνες της Κύπρου με την Ελλάδα και εκείνες των Νήσων του Πράσινου Ακρωτηρίου και της Γουινέας Μπισσάου. Τον ίδιο ύμνο με την Αγγλία χρησιμοποιεί και το Isle of Man που ωστόσο έχει και τον δικό του ύμνο,
το Manx Anthem.
.....
Ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος, παρόλο που ενδεχόμενα δημιούργησε κάποιο προβληματισμό, είχε προσπαθήσει στο παρελθόν χωρίς όμως επιτυχία, να υποδείξει ότι οι εθνικοί ύμνοι, παρά την ονομασίας τους, δεν έχουν να κάμουν με τα έθνη αλλά συνδέονται άμεσα και αποκλειστικά και έχουν σαν αφετηρία τα σύγχρονα κράτη.
Εν όψει ίσως των συνθηκών που επικρατούν στην Κύπρο, από πλευράς δομής του πληθυσμού της χώρας, καθώς και της πολιτικής για ενοποίησης που είχε υιοθετηθεί από όλες τις κατά καιρούς κυβερνήσεις της χώρας, αξίζει ίσως να προσεχθούν οι λύσεις που δίνουν οι χώρες με περισσότερες της μιας εθνότητας, όπως το Βέλγιο, η Ελβετία, η Φινλανδία.
Το θέμα του εθνικού ύμνου πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά.
Επιδίωξη μας είναι να επανενώσουμε όλους τους Κύπριους, που ελεύθερα να ζουν σε μια ενωμένη ανεξάρτητη πατρίδα.
Η ανάκρουση του Ελληνικού Εθνικού Ύμνου, ως του επίσημου ύμνου του δικοινοτικού Κυπριακού Κράτους, οδηγεί σε απόκλιση απ' αυτό το στόχο.
Καλό θα ήταν, μέχρι τη λύση του Κυπριακού να επανέλθει το κομμάτι της κλασικής μουσικής που ύστερα από συμφωνία ανακρουόταν στις επίσημες περιπτώσεις, στα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας.
Του Θουκή Θουκυδίδη
περισσότερα στο νούμερο ένα ιστολόγιο
της Μακεδονίας
~~~~~~~~~~
Θα μπορούσε να υιοθετηθεί
είτε το Χρυσοπράσινο Φύλλο (1η Οκτώβρη 1966)
σε στίχους του Κύπριου Λεωνίδα Μαλένη
(χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
είναι η Κυπριακή σημαία)
και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη,
(εδώ με τον Σταύρο Σιδερά, την Κωνσταντίνα,
και την Παμπίνα Κοντέα)
είτε ο Ευρωπαϊκός Ύμνος
της Ενάτης του Μπετόβεν.
Μια κίνηση υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης
και τακτικής, μια που στα πλαίσια
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
οι ίδιοι οι Κύπριοι έχουν χρέος και υπόσχεση
δώσει να μιλήσουν απευθείας
δίχως μεσολαβητές,
και να επιλύσουν
όσα είναι στο χέρι τους.
Λύστε ό,τι περνάει από το χέρι σας,
και τα υπόλοιπα θα έρθουν στην πορεία.
~~~~~~~~~
Πρόσθετο πρόβλημα η δυσκολία μετάφρασης
κατανόησης και συνύπαρξης
των όρων ethnic (εθνικός/εθνοτικός)
και national (εθνικός/κρατικός)
Όταν υπάρχει πνευματική υγεία
σε μια κοινωνία
το ένα δεν αποκλείει το άλλο,
και βρίσκονται τρόποι να συντεθούν
όσα φαίνονται διχαστικά και αντίθετα.
~~~~~~~~~~~~~
Τέλος, σχετικά με την ετυμολογία της Κύπρου
1) από τη σουμεριακή λέξη kubar (ορείχαλκος)
μέσω λατινικών το aes Cyprium, χαλκός κυπριακός,
έγινε cuprum, και κατόπιν copper στα αγγλικά
2) από λέξη που μας έδωσε το κυπαρίσι, αρχ. κυπάρισσος
(εβραϊκό gopher/ gopher, είδος δέντρου
που χρησιμοποίηθηκε για την κιβωτό του Νώε)
3) από λέξη που έδωσε στους αρχαίους
την κύπρο, το φυτό χένα,
(αραμαϊκό kupra, αιγυπτιακό kupr)
κυπρίζω στα αρχαία ελληνικά ανθίζω
κυπρισμός, η ανθοφορία, ιδίως ελιάς
και αμπελιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου