Σύνεργα Ιδεών Αλλαγής: Should Parthenon seem more selfish and less democrat than Azadi Tower?

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020

Should Parthenon seem more selfish and less democrat than Azadi Tower?

Επιτρέπεται ο Παρθενώνας να φαίνεται

πιο εγωιστής και λιγότερο δημοκράτης

από τον Πύργο της Ελευθερίας στην Τεχεράνη,

χτισμένο κατ' εντολή ενός μονάρχη το 1971

προς τιμήν Κύρου του Β'

για τα 2500 χρόνια της Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών;

https://en.wikipedia.org/wiki/Azadi_Tower

Πώς προέκυψαν τόσες μορφές αλληλεγγύης

πάνω στο μνημείο σύμβολο

της Ισλαμικής Πολιτείας, πλέον, του Ιράν;

Όλα ξεκίνησαν από τον γερμανό καλλιτέχνη

Philipp Geist

http://www.videogeist.de/start.html

το 2015

με το έργο Gate of Words, Πύλη των Λέξεων,

εμφάνισε ποίηση και εικόνες πάνω στον Πύργο της Αζαντί

To 2018 με τη στήριξη της Γαλλίας

παρουσίασε ο πολυκαλλιτέχνης

Stéphane de Gérando

https://en.wikipedia.org/wiki/Stéphane_de_Gérando

τον Λαβύρινθο του Χρόνου,

Labyrinth of Time

γιαυτό βάφτηκε και στα χρώματα

της Γαλλίας

https://financialtribune.com/articles/art-and-culture/89957/video-mapping-over-azadi-tower-by-french-artist

(Εμείς είμαστε μέσα στην Ευρώπη,

και το Ιράν από τους Φράγκους

καλλιτεχνικά και πολιτικά εκσυγχρονίστηκε)

Έμαθαν, λοιπόν, οι Ιρανοί την τέχνη

και το 2020 εξέπεμψαν

τα παρακάτω

1) Συμπαράσταση στην Κίνα και την πόλη Γουχάν

τον Φεβρουάριο 2020. Εντυπωσιάστηκαν οι Κινέζοι.

https://www.tehrantimes.com/news/445332/Projection-mapping-in-Tehran-sends-sympathy-to-Chinese-battling

2) Συμπαράσταση την 31η Μαρτίου σε γιατρούς,

ασθενείς, σε χώρες και πρωτεύουσες

του κόσμου, ανάμεσά τους και η Ελλάδα,

μαζί με μήνυμα του μεγάλου αγιατολάχ,

ανώτατου ηγέτη του Ιράν,

που προΐσταται του λαού

κατά των ΗΠΑτιανών οικονομικών κυρώσεων.

Εντυπωσιακό γιγάντωμα συνθημάτων

και εικόνων.

Παρεξήγηση προέκυψε γιατί έλειπαν

οι σημαίες του Ιράκ, της Συρίας και του Λιβάνου.

Κακές γλώσσες είπαν πως το Ιράν τις θεωρεί προτεκτοράτα του,

και η σημαία του, και μόνο, αρκούσε.

https://www.albawaba.com/node/where-are-lebanese-and-iraqi-flags-iran-lights-azadi-tower-flags-most-hit-covid-19-hit

3) Συμπαράσταση στον Λίβανο

για την έκρηξη στη Βηρυτό,

Αύγουστο 2020.

https://ifpnews.com/tehrans-azadi-tower-lit-up-with-lebanese-flag

όχι και τόσο εντυπωσιακό και σύνθετο

https://youtu.be/Kujx2YGbMbI

_______________________________________

Από τη μεριά του Παρθενώνα

το μόνο αντίστοιχο ψηφιακό μήνυμα που έχει σταλεί

είναι πλαστό, σχετικό με τη σφαγή στο Μπατακλάν,

βαμμένος στα γαλλικά χρώματα,

που πίστεψαν για αληθινό,

προσωρινά τα μεγάλα μας κανάλια.

http://sithonianews.blogspot.com/2015/11/blog-post_86.html

Ως ιερός χώρος,

εκπέμπει, φαίνεται, μόνο φως

τώρα και θείας βασιλικής, εξωκόσμιας αισθητικής.

(Τυχόν εκκοσμίκευση

και σύνδεση με το πολιτικό παρόν

θεωρείται, μάλλον, βεβήλωση)

Καλές και οι φωταψίες,

https://www.lifo.gr/now/culture/297889/i-akropoli-aktinovolei-i-entyposiaki-fotografia-apo-ton-neo-fotismo

https://www.reddit.com/r/interestingasfuck/comments/j3c3ih/new_lighting_of_the_acropolis_athens_greece/

αλλά όταν μένεις μόνο σε αυτά,

χτίζεις εσωστρεφή ταυτότητα.

______________________________________

Μια παρένθεση για την πρώτη φωταγώγηση

της Ακρόπολης το 1959 και τις νεοφοβικές

αντιδράσεις των ιερολόγων προγόνων μας

από τον Κώστα Αναγνωστόπουλο στη Lifo

https://www.lifo.gr/articles/opinions/297869/ti-diavazoyme-simera-o-protos-fotismos-tis-akropolis

Το έργο του πρώτου φωτισμού της Ακρόπολης «Ήχος και Φως» το 1959,

που ανατέθηκε σε Γάλλους, σηματοδοτεί την τότε νέα κυβερνητική πολιτική,

η οποία αποβλέπει αφενός στην αναβάθμιση της εικόνας της χώρας διεθνώς

και, αφετέρου, στη διεύρυνση των σχέσεων με τα ευρωπαϊκά κράτη, ιδίως με τη Γαλλία. Πιστή στον τίτλο της «Φόρος Τιμής στην Ελλάδα», η ομιλία του Αντρέ Μαλρώ συναγωνίζεται σε θαυμασμό την

«Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη» του Ερνέστ Ρενάν.

Παρά ταύτα, ούτε η φωταγωγημένη Ακρόπολη ούτε τα κολακευτικά για τη χώρα μας λόγια του Μαλρώ συγκίνησαν τους συμπατριώτες μας. Εξαιρώντας ελάχιστους δημοσιογράφους, λόγου χάριν τον Παύλο Παλαιολόγο στο Βήμα, οι εφημερίδες όλου του πολιτικού φάσματος (Ακρόπολις, Εστία και Καθημερινή, Ελευθερία και Νέα, Αυγή) κατέκριναν, σκληρά ή ήπια, την «εμπορευματοποίηση» και τη «βεβήλωση» του μνημείου. Το κεντρικό πρόσωπο αυτού του «εμπορικού τσίρκου», αυτής «της άχρηστης και δαπανηρής προπαγάνδας», ο Μαλρώ, βάλλεται επίσης πανταχόθεν από καλλιτέχνες και συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένης της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ― «μεγαλύτερο αρχαιοκάπηλο» του Athens by night θα τον αποκαλέσει ο Στρατής Τσίρκας πολλά χρόνια αργότερα. Στο ίδιο πνεύμα, ο Κώστας Μπίρης ισχυρίζεται σε αιχμηρότατο άρθρο του στη Νέα Εστία πως η σκύλευση που έγινε από τούτη την εισβολή πρόσβαλλε την Ακρόπολη, και ότι ο πολιτισμός μας ήταν πάντοτε ζωντανός και δεν χρειαζόταν τα κακόγουστα φώτα αυτής της νύχτας για να τον μάθει ο κόσμος.

Λέγεται πως αρκετό καιρό μετά, όταν ο Μαλρώ εξέφρασε τη θλίψη του για τις αντιδράσεις αυτές, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον καθησύχασε λέγοντας

«οι Έλληνες καταδίκασαν ακόμη και τον Περικλή και Φειδία, τους δημιουργούς του Παρθενώνα»...

___________________________________________

Την επικοινωνιακή πολιτική μας,

ως χώρα, λίκνο της Δημοκρατίας,

που λάμπει και εκπολιτίζει τον πλανήτη,

έχει αναλάβει ο σύγχρονος Παρθενώνας,

η νέα Ακρόπολη και Πνύκα,

η Βουλή των Ελλήνων!

Έχει, λοιπόν, βαφτεί στα χρώματα της Γαλλίας (2015)

https://www.iefimerida.gr/news/235776/i-ellada-sta-hromata-tis-gallikis-simaias-eikones

με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις,