Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγγλικά-English. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγγλικά-English. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2021

Συμφωνία ιθαγενών-μεταναστών το 1621


«Λευκό αγρίμι, πού βαδίζεις;;
να ακυρώσεις πας τη λαϊκή σου βούληση;;»
....
Ο λευκός κερατάς στο Καπιτώλιο
 βούβαλο μου θύμισε,
που για φυλή και για τιμή,
κουβέντα δεν εσήκωνε.

Κι όμως, ιθαγενείς και μετανάστες
συμφώνησαν και έζησαν μαζί 
χρόνια πενήντα τέσσερα.
«Κι εσύ για χρόνια τέσσερα
δεν θες να περιμένεις;;»
.....
Μασαχουσέτη, 1621
με διαλόγους της εποχής μας



ΕΓΓΛΕΖΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: φτάσαμε, αγάπη μου! νάτη η Αμέρικα! επιτέλους λεύτεροι από το καταπιεστικό καθεστώς της πατρίδας μας!

ΞΕΝΟΦΟΒΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: Να πάρει! κι άλλοι άσπροι μας έρχονται. Συνεχίζουν να πλημμυρίζουν τις παραλίες μας, να παίρνουν τις δουλειές μας, και να τρων το καλαμπόκι μας. Και ποιός νοιάζεται;; Άρχισαν κιόλας να γεννοβολάνε!

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: Είναι ανεξέλεγκτοι! Και το χειρότερο, δεν τρων του βουβαλιού όλα τα μέρη! φτάνει πια! μετά από τον χορό της βροχής, θα μιλήσουμε στον αρχηγό.
[...]
ΑΡΧΗΓΟΣ: .....ο μάγος υπολογίζει να έχουμε σποραδικές βροχές με 75% ηλιοφάνεια...

ΞΕΝΟΦΟΒΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: αρχηγέ! κάθε μέρα τα σύνορά μας περνούν απρόσκλητοι αλλοδαποί. Πρέπει να κάνουμε κάτι. 

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: Αν ήταν στο χέρι μου, θα τους εκτελούσα όλους και από το δέρμα τους θα έφτιαχνα ζακέτες, ενώ τα κουφάρια τους θα έλιωναν στον ήλιο.

ΑΛΛΗΛΕΓΥΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: Προτιμότερο να τους καλωσορίσουμε, ωφελούν την οικονομία, μας έδωσαν άνετες κουβέρτες, και ποιός δεν λαχταρά να πίνει από το πύρινο νερό, που ονομάζουν ουίσκι;

ΑΡΧΗΓΟΣ: Δεν προσπάθησαν να σου αλλάξουν θρησκεία;; δεν πούλησαν σκλάβους από το σόι σου;;

ΑΛΛΗΛΕΓΥΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: παραδέχομαι ότι υπάρχουν κάποιες πολιτισμικές διαφορές.

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: βρε, φιλόχλωμοι χίπηδες!

ΑΛΛΗΛΕΓΥΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: συγγνώμη, ο όρος «χλωμό πρόσωπο» είναι ρατσιστικός, δεν γίνεται να βρούμε μια λέξη λιγότερο προσβλητική; 

ΑΡΧΗΓΟΣ: Σαν τι, λοιπόν, Κόρη που αγκαλιάζεσαι με δέντρα; 

ΚΟΡΗ: τα μποτάκια τους κάνουν κρακ-κρακ, όταν περπατάνε, γιατί δεν τους ονομάζουμε κράκερς;

ΑΡΧΗΓΟΣ: Από δω και πέρα, διατάζω όλους σας να ονομάζετε τους λευκούς ανθρώπους κράκερς!

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: Λοιπόν, πώς θα αποκρούσουμε τα κράκερς από την πατρίδα μας;

ΥΠΑΡΧΗΓΙΝΑ: Ίσως αν υψώναμε φράχτη!

ΞΕΝΟΦΟΒΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: ...θα έβρισκαν τρόπο να μπουν!

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: πρέπει να δείξουμε πυγμή! να τους στριμώξουμε στο ξύλο!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Αρκετά! αύριο θα γνωστοποιήσω τους νόμους απευθείας στους κράκερς. [...]

Ως προστάτης της γης μεταξύ του Ιερού δώθε Βουνού και της λίμνης Ποποζάο, κηρύττω τους ακόλουθους νέους νόμους. Όλοι οι απρόσκλητοι κράκερς από εδώ και στο εξής θα θεωρούνται παράνομοι κράκερς. Έτσι μπορούμε να σας στείλουμε από εκεί που μας ήρθατε!

ΕΓΓΛΕΖΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: να μας στείλετε πίσω στην Αγγλία!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Αγγλία;; νομίζαμε ότι ήρθατε από το φεγγάρι. Επιπροσθέτως, όλοι οι παράνομοι κράκερς απαιτείται να εγγράφονται στα ιθαγενή προγράμματα φιλοξενίας, κι αφού ζήσουν αρμονικά για έξι χρόνια, θα παίρνουν μια κάρτα προσκόπου, που θα επιδεινύουν σε όλες τις συναλλαγές τους με τους ιθαγενείς.

...μετά από καιρό, όμως, έρχονται διαδηλώνοντας...

ΕΓΓΛΕΖΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: «Ναι! κι εμείς μπορούμε!» «Ναι! κι εμείς μπορούμε!»

ΑΡΧΗΓΟΣ: Σαν τι μπορείτε, δηλαδή;

ΕΓΓΛΕΖΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: Μπορούμε και εμείς να ζήσουμε ισότιμα σε τούτη τη γη! είναι αναφαίρετο ανθρώπινό μας δικαίωμα!

ΞΕΝΟΦΟΒΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ: και ποιος νοιάστηκε για τα δικά μας δικαιώματα;;

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: βρε, πώς τολμάς να σηκώνεις ξένη σημαία στην πατρίδα μου;;

ΕΓΓΛΕΖΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: πώς τολμώ;;...χμ, εσύ τριχωτέ τι παριστάνεις τώρα, τον Τσουμπάκα από τον Πόλεμο των Άστρων;

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: γκρρρρ....μισώ τα κράκερς!!

...και ενώ ετοιμάζονται για πυγμαχία, κατεβαίνουν οι αετοί...

ΑΡΧΗΓΟΣ: ω, οι αετοί! ήρθαν να μας δώσουν τη σοφία τους!

ΑΕΤΟΙ: κάλμα, βρε παίδες, αυτοί οι άνθρωποι μεταναστεύουν σαν κι εμας, σήμερα είναι εδώ, αύριο κάπου άλλου. Ήρθαν στα μέρη μας γιατί η Αγγλία δεν υποφέρεται. Κανείς δεν θα ήθελε να ζήσει σε υγρό και ψυχρό μέρος, αν είχε επιλογή.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Ώστε αν τους αποδεχτούμε, δεν θα μας βρει κανένα κακό;;

ΑΕΤΟΙ: Πιθανότερα όχι, τι χειρότερο μπορεί να σας συμβεί;;

Και έτσι οι Ιθαγενείς ζουν αρμονικά με τους Λευκούς, και ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα μετανάστευσης στην Αμερική!

____________________________________________________________

...και από την πλαστουργία στην ιστορία...

με αφορμή τον τίτλο στο βίντεο
«The Great Immigration Debate of 1621»
έψαξα και βρήκα ότι


Οι Εγγλέζοι μετανάστες έφυγαν λόγω έλλειψης θρησκευτικής ελευθερίας, την εποχή της διαμάχης καθολικών-προτεσταντών. Μετά από 65 μέρες ταξιδιού, 135 πελεγρίνοι (pilgrims, περιπλανώμενοι), Νοέμβρη του 1620, έφτασαν με το πλοίο Mayflower στις ακτές της Μασαχουσέτης, και ίδρυσαν την αποικία του Πλύμουθ https://en.wikipedia.org/wiki/Pilgrims_(Plymouth_Colony) Η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη λόγω της επιδημίας που θέριζε τους ιθαγενείς από προηγούμενες επαφές με Ευρωπαίους. 

Αρχές της Άνοιξης του 1621 υπογράφηκε συμφωνία ειρήνης και συνεργασίας με τον μασασόιτ (αρχηγό) της φυλής των Γουαμπανόαγκ. Οι ιθαγενείς δίδαξαν τους μετανάστες να καλλιεργούν καλαμπόκι, να ψαρεύουν και να κυνηγούν στη περιοχή, ενώ οι Εγγλέζοι θα προστάτευαν τα μέλης της σύμβασης από εχθρούς, όπως μια φυλή στο Ρόουντ Άιλαντ. Τον Οκτώβρη του 1621 υποτίθεται πως γιορτάστηκε διεθνιστικά η πρώτη Μέρα των Ευχαριστιών στο νέο κόσμο.

Το 1623, οι άποικοι με τις ιατρικές του γνώσεις έσωσαν τον αρχηγό, που είχε βαριά αρρωστήσει. (ιστορικός θεωρεί πως ένας λόγος μεταστροφής των ιθαγενών στη θρησκεία των αποίκων ήταν η ανικανότητα των ιερέων τους να τους σώσουν από τις νέες αρρώστειες) Ο αρχηγός υιοθέτησε λευκές συνήθειες, και έδωσε αγγλικά ονόματα στους γιους του, από Γουαμσούτα σε Αλεξάντερ, και από Μέτακομ σε Φίλιπ.

Όταν πέθανε ο πρώτος, ανέλαβε ο μικρότερος, και διακόπηκε η συμφωνία ειρήνης. Ο Φίλιπ, που έβλεπε το μέλλον, συνειδητοποίησε πως ο αριθμός των αποίκων αυξανόταν, ενώ οι ιθαγενείς μειώνονταν. Συμμάχησε με άλλες φυλές και σχεδίαζε πόλεμο. Όταν τα σχέδια του προδόθηκαν από χριστιανό ιθαγενή, που εργαζόταν ως διερμηνέας, άρχισε ο λεγόμενος πόλεμος του βασιλιά Φιλίππου ( https://en.wikipedia.org/wiki/King_Philip's_War ) που κράτησε από το 1675 ως το 1678, με νικητές τους αποίκους. Τρεις χιλιάδες ιθαγενείς, χίλιοι άποικοι πέθαναν, ενώ αρκετοί αυτόχθονες, μαζί με τον γιο του Μέτακομ, εξορίστηκαν στις Βερμούδες.

_________

Όσο για τον όρο cracker, αφορούσε αρχικά φτωχούς λευκούς αγρότες σε Φλώριδα και Τζώρτζια, αλλά κατά συνεκδοχή μπορεί να αποδίδεται για όλους τους λευκούς αμερικάνους https://en.wikipedia.org/wiki/Cracker_(term)
_________

και ένα επίκαιρο αυτόχθονο σχόλιο με αφορμή την πανδημία

«Είναι κάπως ειρωνικό το γεγονός ότι στην επέτειο των 400 ετών από την έλευση του Mayflower στην Μασαχουσέτη είμαστε αναγκασμένοι να μείνουμε σπίτια μας και απομονωμένοι νιώθοντας τον φόβο και την αβεβαιότητα που βίωναν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό βέβαια οι πρόγονοί μας», αναφέρει το μέλος του συμβουλίου της φυλής Ακίνα Γουαμπανόαγκ». https://www.janus.gr/2020/11/blog-post_26.html




Πηγές




πρώτη ελληνική αναφορά το 2006

SuperNews! was a 2005-2010 half-hour, satirical animated television series which aired on Current TV. It was created by Josh Faure-Brac who also wrote for the show and performed the majority of male voices. https://en.wikipedia.org/wiki/SuperNews!

The treaty is dead,
Crackers just raided the Capitol!
Time for constitutional revision debate!🧐


Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2021

Γαλλικά κάλαντα Πρωτοχρονιάς από Φανταστόπαιδα


μινόρε ιδέα ενός φιλεκπαιδευτικού
Γάλλου τραγουδοποιού,
να μεταφραστεί σε κάθε γλώσσα·
ως τώρα αγγλικά από τα Fantastikids, 
ισπανικά από τα Fantaschicos, 
γερμανικά από τα Fantastikinder,
και αναμένονται και κινέζικα,
όπως διαφημίζουν στη σελίδα τους


αρχική χορωδία Les Enfant+astiques
και ομώνυμο ευρύτερο σχέδιο παραγωγής 
σχολικών τραγουδιών

Paroles : Jean Nô / Christine Khandjian - Musique : Jean Nô

η αρχική παιδική χορωδία καλοχρονίζει εδώ

λόγω, όμως, του λάτιν ηχοχρώματος προτιμώ
 τις Filles Électriques (Ηλεκτρικά Κορίτσια)
...κάνουν και συνεργασίες,
για να προωθήσουν τη συλλογικότητά τους...

Bonne et heureuse année
Καλή κι ευτυχισμένη χρονιά
Un nouveau millésime enfin est né
ένα νέο έτος επιτέλους γεννήθηκε
Cinquante deux semaines qui font envie
52 εβδομάδες ποθητές
Quatre saisons pour aimer la vie 
τέσσερις εποχές για να αγαπήσεις τη ζωή

Bonne et heureuse année
Jetons les feuilles d'agenda fanées
ας πετάξουμε της ατζέντας τα μαραμένα φύλλα
Cueillons dés maintenant comme pour offrir
ας μαζέψουμε τύχη τώρα για να προσφέρουμε
Notre bouquet de jours à venir
την δική μας ανθοδέσμη των ημερών που έρχονται

Bonne et heureuse année
L'heure des résolutions vient de sonner
Η ώρα των αποφάσεων θα σημάνει
Et si chacun y met un peu du sien
κι αν καθείς φιλότιμο δείξει
Tout peut changer avec trois fois rien
όλα μπορεί να αλλάξουν με το τίποτα

Bonne et heureuse année
Et surtout n'oublions pas de donner
και προπαντός μην ξεχάσουμε να δίνουμε
Gentiment, c'est urgent, en partageant
ευγενικά κι αμέσως μοιράζοντας
Notre bonheur avec tous les gens
την ευτυχία μας με όλο τον κόσμο

Bonne et heureuse année
En cas d'orage laissons le vent tourner
σε περίπτωση θύελλας ας αφήσουμε τον άνεμο να αλλάξει,
Le temps que les nuages s'évaporent
τον καιρό που τα σύννεφα εξατμίζονται
Le soleil brill'ra encore plus fort
και ο ήλιος θα λάμψει πιότερο δυνατότερος

Bonne et heureuse année
Et le meilleur qu'on puisse imaginer
και το καλύτερο που μπορούμε είναι να φανταστούμε
Pour que se réalisent en triomphant
 να πραγματοποιηθούν θριαμβικά
Tout simplement nos rêves d'enfant
όλα, απλώς, τα παιδικά μας όνειρα

........................................................

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΑΓΓΛΙΚΑ



Happy, happy new year
Another reason to rejoice is here
52 weeks to make your heart sing
And see what four new seasons will bring

Happy happy new year
Toss out bad memories by their ear
Gather up new ones in a bouquet
Ring out the old ring in a new day

Happy happy new year
Our resolution now we will hear
If we could all run toward the light
So many wrongs could be put right

Happy happy new year
Let's not forget about the things that we're
So lucky to have in our lives
Our sons and daughters, husbands and wives
Happy happy new year!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΙΣΠΑΝΙΚΑ


Feliz año nuevo y olé
Καλή πρωτοχρονιά, ολέ, ολέ
El calendario luce en la pared
το ημερολόγιο λάμπει στον τοίχο
Cuatro estaciones para disfrutar
τέσσερις εποχές να απολαύσεις
Hay doce meses para soñar
έχει 12 μήνες να ονειρευτείς

 
Feliz año nuevo y olé
Aprovechemos este amanecer
κερδίζουμε αυτή την αυγή
Si nos unimos todo cambiará
αν ενωθούμε όλα θα αλλάξουν
Los malos días ya se marcharán
οι κακές μέρες θα φύγουν


Feliz año nuevo y olé
Hay mucha cuenta nueva que hacer
έχει πολλά σχέδια νέα να κάνεις
Las penas quedan en el viejo borrón
οι πόνοι μένουν μουτζούρες στο παλιό κιτάπι 
Llegó la hora de la ilusión
έφτασε η ώρα ελπίδας (ή αυταπάτης)

 
Feliz año nuevo y olé
El tiempo pasa y no ha de volver
ο καιρός περνά και δεν γυρίζει
Que las campanas del alto reloj
 οι χτύποι του ηχηρού ρολογιού
Ya den inicio a un mundo mejor
δίνουν έναρξη για ένα κόσμο καλύτερο


Feliz año nuevo y olé
Las nubes van a desaparecer
τα σύννεφα θα εξαφανιστούν
El sol te espera pronto brillará
ο ήλιος σε περιμένει κι αμέσως θα λάμψει
La primavera está por llegar
η άνοιξη πρόκειται να φτάσει

 
Feliz año nuevo y olé
Una esperanza acaba de nacer
μια ελπίδα μόλις γεννιέται
Y si confías en el porvenir
και αν εμπιστευτείς το μέλλον
Triunfará nuestro sueño infantil
θα θριαμβεύσει το παιδικό μας όνειρο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ
από την παιδική χορωδία
και σε λάτιν ήχο, μόνο με τους στίχους


Viel Glück zum neuen Jahr! 
Πολλή ευτυχία στο νέο έτος!
Mit zweiundfünfzig Wochen wunderbar
με πενηνταδύο εβδομάδες υπέροχες
fängt eine Jahreszahl von vorne an, 
ξεκινά χρονιά να μετράει μπροστά
dass Liebe neu beginnen kann.
η αγάπη ξανά να αρχίσει μπορεί

Viel Glück zum neuen Jahr!
‘S alte Kalenderblatt ist nicht mehr wahr.
το παλιό χάρτινο ημερολόγιο δεν ισχύει πια
Wir pflücken schon jetzt aus Tagen den Strauß,
ανθολογούμε τώρα μέρες την ανθοδέσμη
von dem wir zehr‘n tagein und tagaus.
και τη μαδάμε μέρα τη μέρα

Viel Glück zum neuen Jahr!
Entschlüsse fassen wir im Januar,
αποφάσεις παίρνουμε τον Γενάρη
und gibt ein jeder ein bisschen dazu,
και δίνει ο καθείς κι από λίγο,
wird aus fast nichts ganz viel im Nu.
και σχεδόν από το τίποτα πολλά γίνονται αμέσως

Viel Glück zum neuen Jahr!
Das Geben nicht vergessen, das ist klar.
Το δόσιμο δεν το ξεχνάμε, αυτό φαίνεται.
Und mit viel Freundlichkeit, so teilen wir
και με πολλή φιλία, μοιράζουμε
unser Glück mit all‘ den Leuten hier.
την ευτυχία μας σε όλο τον κόσμο εδώ.

Viel Glück zum neuen Jahr! 
Dass der Wind dreht bei Gewittergefahr,
κι αν ο αέρας αλλάξει με κίνδυνο καταιγίδας
Wolken verdunsten schon bald vor dem Tor,
τα σύννεφα εξατμίζονται σύντομα από πέρασμα ακτίνας,
dann scheint die Sonne, mehr als zuvor.
τότε  λάμπει ο ήλιος, περισσότερο από πριν

Viel Glück zum neuen Jahr!
Wir wünschen das Beste, jedem fürwahr.
ευχόμαστε το καλύτερο, σε καθένα τωόντι
Wirklich erfüllt sich dann in jedem Raum
πράγματι να εκπληρωθεί σε κάθε τομέα
ganz wundervoll auch dein Kindertraum
όλοτελα θαυμαστό μέχρι και το παιδικό σου όνειρο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η Γαλλία εύχεται και καλεί,
άντε και του χρόνου Ελληνικά Φανταστόπαιδα!🦋

.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ορφανές από έρευνα, ταιριασμένες με στίχους

http://www.pespa.gr/


Μια νόσος είναι σπάνια εφόσον προσβάλλει λιγότερα από 5 ανά 10.000 άτομα. Η αναλογία των 5 ανά 10.000 ατόμων μπορεί να φαίνεται χαμηλή, παρ’ όλα αυτά αντιστοιχεί σε περίπου 246.000 άτομα ανά ασθένεια στην Ε.Ε. των 27 κρατών-μελών. 

Σύμφωνα με τις υφιστάμενες επιστημονικές γνώσεις, 6.000-8.000 διαφορετικές σπάνιες ασθένειες προσβάλλουν έως και 8% του συνολικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Δηλαδή, περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ε.Ε. (των 27) και περίπου 1 εκατομμύριο Έλληνες προσβάλλονται ή πρόκειται να προσβληθούν από μια σπάνια ασθένεια. ((http://www.ygeiaontime.gr/παγκόσμια-ημέρα-σπάνιων-παθήσεων))


Ο χαρακτηρισμός «ορφανά» δόθηκε στα φάρμακα που δημιουργήθηκαν για τη θεραπεία των σπανίων παθήσεων, καθώς αυτές παρουσιάζονται σε χαμηλό ποσοστό στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού και δεν «υιοθετούνται» από τα ερευνητικά προγράμματα της φαρμακοβιομηχανίας.

Εβδομήντα φαρμακευτικά προϊόντα έχουν χαρακτηρισθεί ως «ορφανά». Στην Ελλάδα, 43 έχουν πάρει τιμή και 27 διατίθενται μέσω του ΙΦΕΤ.

Υπολογίζονται περισσότεροι από 25 εκατομμύρια στην Ευρώπη και μερικά ακόμα εκατομμύρια στον υπόλοιπο πλανήτη που πάσχουν από κάποια σπάνια πάθηση.

Ο χρόνος που απαιτείται για την παραγωγή ενός φαρμάκου (10 ή και περισσότερα χρόνια), σε συνδυασμό με το πολύ μικρό ποσοστό των πασχόντων, αποτελούν τροχοπέδη στην παραγωγή και διάθεση σκευασμάτων για τις σπάνιες παθήσεις.

Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 6.000 σπάνιες παθήσεις που είναι γνωστές μέχρι σήμερα, μόνο για τις 200-300 από αυτές υπάρχουν θεραπείες. ((http://medicalnews.gr/2012/12/h-duskolia-sthn-prolhpsh-ton-spanion-pathiseon/))


....
Στη χώρα µας, δεν υπάρχει Εθνικό Πλαίσιο Κινήτρων για την κυκλοφορία και τη διάθεση ορφανών φαρµάκων, όπως ορίζεται από τους οικείους Ευρωπαϊκούς Κανονισµούς. Έγινε κάποια σοβαρή προσπάθεια στο παρελθόν, αλλά δεν πήρε ποτέ σάρκα και οστά. Το υφιστάµενο καθεστώς για την κυκλοφορία και διάθεση των ορφανών φαρµάκων, δεν διαφοροποιείται από εκείνο των υπόλοιπων φαρµακευτικών προϊόντων ως προς το σύνολο των διαδικασιών. Έτσι «τιµωρείται» και η καινοτοµία, αλλά και οι Έλληνες ασθενείς, για τους οποίους δυσκολεύει η πρόσβαση στα φάρµακα αυτά. Αυτή η κατάσταση έρχεται σε αντίθεση µε το άρθρο 9 του Ευρωπαικού Κανονισµού 141/2000, που υποχρεώνει τα κράτη-µέλη να θεσπίσουν µέτρα που ενθαρρύνουν και διασφαλίζουν την κυκλοφορία και διάθεση ορφανών φαρµάκων στους πολίτες που τα έχουν απόλυτη ανάγκη για τη ζωή τους. ((http://lifepositive.gr/sinentefksis/xristos_dakas_prepei_na_gnorisoume_tis_spanies_pathiseis/))




Monday finds you like a bomb
Η Δευτέρα σε βρίσκει σαν βόμβα
That's been left ticking there too long,
που έχει μείνει να χτυπά εκεί πολύ καιρό
You're Bleeding.
Ματώνεις

Some days, there's nothing left to learn
Κάποιες μέρες, δεν έχει μείνει τίποτα να μάθεις
From the point of no return,
απ' το σημείο δίχως γυρισμό
You're leaving.
φεύγεις

Hey, Hey, I saved the world today...
Έι, έι, έσωσα τον κόσμο σήμερα
Everybody's happy now,
Ο καθένας είναι ευτυχισμένος τώρα
The bad thing's gone away.
Το κακό έφυγε μακριά
And everybody's happy now
και ο καθένας χαρούμενος τώρα
The good thing's here to stay
Το καλό είναι εδώ για να μείνει
Please let it stay.
παρακαλώ άστο να μείνει



There's a million mouths to feed
Υπάρχουν εκατομμύρια στόματα να θρέψεις
I 've got everything I need,
έχω κάθετί που χρειάζομαι
I'm breathing.
αναπνέω

There's a hurting thing inside
Υπάρχει πληγή μέσα
And I've got everything to hide.
και πρέπει κάθετί να κρύψω
You're breathing.
Αναπνέεις

Hey, Hey, I saved the world today...
Έι, έι, έσωσα τον κόσμο σήμερα
Everybody's happy now,
Ο καθένας είναι ευτυχισμένος τώρα
The bad thing's gone away.
Το κακό έφυγε μακριά
And everybody's happy now
και ο καθένας χαρούμενος τώρα
The good thing's here to stay
Το καλό είναι εδώ να μείνει
Please let it stay.
παρακαλώ άστο να μείνει

Grégoire /Toi Plus Moi (2008)

Toi plus moi plus eux plus tous ceux qui le veulent
Εσύ με μένα, με αυτούς, με όλους όσοι το θέλουν
Plus lui plus elle et tous ceux qui sont seuls
Μ' αυτόν, μ' αυτήν, και μ' όλους όσοι είναι μονοι
Allez, venez et entrez dans la danse
Άντε, ελάτε και μπείτε στον χορό
Allez, venez et laissez faire l'insouciance
Άντε, ελάτε, και αφήστε να δράσει η ξενοιασιά

À deux, à mille, je sais qu'on est capable
Δύο, χίλιοι, ξέρω πως είμαστε ικανοί
Tout est possible, tout est realisable
Όλα είναι δυνατά, όλα είναι εφικτά
On peut s'enfuir bien plus haut que nos rêves
Μπορούμε να αποδράσουμε πιο ψηλά από τα όνειρα μας
On peut partir bien plus loin que la grève
Μπορούμε να πάμε πιο μακριά από την ακτή

Avec l'envie, la force et le courage
Με θέληση, δυναμη και θάρρος
Le froid, la peur ne sont que des mirages
Το κρύο, ο φόβος δεν είναι παρά οφθαλμαπάτες
Laissez tomber les malheurs pour une fois
Αφήστε να πέσει η μιζέρια για μια στιγμή
Allez, venez, reprenez avec moi
Άντε, ελάτε, επαναλάβετε μαζί μου

Je sais, c'est vrai, ma chanson est naïve
Ξέρω, είναι αλήθεια, το τραγούδι μου είναι αφελες
Même un peu bête mais bien inoffensive
επίσης λίγο χαζό μα δεν βλάπτει
Et même si elle ne change pas le monde
Και ακόμα και αν δεν αλλάζει τον κόσμο
Elle vous invite à entrer dans la ronde
Σας προσκαλεί να μπείτε στον χορό

L'espoir, l'ardeur sont tout ce qu'il te faut
Η ελπίδα, η θέρμη είναι όλα όσα χρειαζεσαι
Mes bras, mon coeur, mes épaules et mon dos
Τα μπράτσα μου, η καρδιά μου, οι ώμοι μου, και η πλάτη μου
Je veux te voir des étoiles dans mes yeux
Θέλω να δεις τα αστέρια στα μάτια μου
Je veux nous voir sourire et heureux
Θέλω να μας βλέπω να χαμογελάμε ευτυχισμένοι

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Arts censorship in Plato's Republic (Angie Hobbs)


(TEDxWarwick University)

Keep strumming your blue guitars.” So ended Angie Hobbs’ talk on Plato and censorship, in a reference to Wallace Stevens’ poem ‘The Man with the Blue Guitar’. In the poem, a man is lambasted by the people in his green world for playing a blue guitar, which cannot possibly play things as they are.
“In Plato’s Republic,” she tells us, “the character Socrates lays down one of the toughest challenges to art and artists that has ever been made. Initially he has these arguments for very strict censorship, and finally will get rid of nearly all the arts altogether. For somebody like me who loves art and worships artists, it’s really important to have challenges like these.”
For Dr Hobbs, this challenge is like the challenge put by the green people to the man with the blue guitar; it demands that artists justify their art and tell us why it belongs as part of our world. While she does not completely agree with the conclusions Socrates comes to (though points out that these may not entirely be Plato’s views), she feels it is still an important debate.
“I think a lot of artists welcome the chance to reintroduce the Ancient Greek debate which is not in terms of rights but in terms of various kinds of goods and benefits..(http://theboar.org/media/archive/volume-32/issue-11/newspaper/19.pdf)

Picasso, The Old Guitarist - music: Carsick Phil

They said, "You have a blue guitar,
You do not play things as they are."

The man replied, "Things as they are 
Are changed upon the blue guitar."
......


Do not speak to us of the greatness of poetry,
Of the torches wisping in the underground,

Of the structure of vaults upon a point of light.
There are no shadows in our sun,

Day is desire and night is sleep.
There are no shadows anywhere.

The earth, for us, is flat and bare.
There are no shadows.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Goethes Charonlied - Χαροτράγουδο του Γκαίτε

....
Το καλοκαίρι του 1815 ο Γκαίτε πήγε για λουτρά στη γερμανική λουτρόπολη Βιζμπάντεν, όπου συναντήθηκε και με τον Καποδίστρια. Εκεί συναντήθηκε και με τον Χαξτχάουζεν, ο οποίος είχε ήδη μια αρκετά καλή συλλογή από ελληνικά δημοτικά τραγούδια στα χέρια του, που τα είχε συλλέξει από ανθρώπους της υπαίθρου. Ο Γκαίτε - και άλλοι – τον προτρέπουν να τα εκδώσει. Μάλιστα ο Γκαίτε δημοσίως, μέσω του περιοδικού Kunst und Altertum, Τέχνη και Αρχαιότητα. Παρά ταύτα, ο Χαξτχάουζεν καθυστερεί και αρκείται στην κυκλοφορία τους σε αντίγραφα, από χέρι σε χέρι λογίων. Η επίσημη αιτιολογία του είναι ότι δεν είχε τις απαραίτητες φιλολογικές και εθνολογικές γνώσεις για να σχολιάσει και να αναλύσεις αυτά τα αριστουργήματα της λαϊκής τέχνης. Έτσι, και με την αναγγελία της έκδοσης της συλλογής των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών του Γάλλου Κλωντ Φωριέλ, η συλλογή Χαξτχάουζεν σταμάτησε να ενδιαφέρει και δεν είδε το φως της δημοσιότητας παρά μόνο το 1935. 
Τότε ο Γκαίτε κάνει μια συγκέντρωση στο σπίτι του στη Φρανκφούρτη, όπου καλεί φίλους του, επιφανείς ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών. Ήταν τότε της μόδας τα λεγόμενα «φιλολογικά σαλόνια»  που είχαν ξεκινήσει από την Γαλλία. Το περίεργο, όμως, με το κάλεσμα του Γκαίτε ήταν το κάλεσμα των ζωγράφων, που έκανε τους ανθρώπους των Γραμμάτων να απορήσουν. Οι απορίες λύθηκαν, όταν μίλησε ο Γκαίτε και τους είπε ότι τους φώναξε για να τους μιλήσει για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι. Όπως είχε γράψει και στον γιο του, Αύγουστο, στις 15 Ιουνίου 1815, το βρίσκει «τόσο λαϊκό, αλλά και τόσο δραματικό, τόσο επικό και τόσο λυρικό, που αντίστοιχό του δεν υπάρχει στον κόσμο». Κάτι παρόμοιο είχε πει και στους λογίους του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, το φθινόπωρο του 1815: «οι εικόνες του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού είναι εκπληκτικές. Φανταστείτε να βάζει δυο βουνά να μαλώνουν μεταξύ τους. Φανταστείτε έναν αετό να μιλάει με το κομμένο κεφάλι του κλέφτη. Φανταστείτε ένας κλέφτης να λέει να του κόψουν το κεφάλι, για να μην το πάρουν οι Τούρκοι, αλλά και να μην το πουν στην αρραβωνιαστικιά του. Αλλά σας αφήνω τελευταίο το κορυφαίο τραγούδι, τους είπε, και τους διάβασε - σε μετάφραση βέβαια στα γερμανικά - το ελληνικό παραδοσιακό μοιρολόι «Ο Χάρος με τους αποθαμένους»:
Γιατί 'ναι μαύρα τα βουνά και στέκουν βουρκωμένα;
Μην άνεμος τα πολεμά; Μήνα βροχή τα δέρνει; 
Ούδ' άνεμος τα πολεμά κι ουδέ βροχή τα δέρνει.
Μόνο διαβαίνει ο Χάροντας καβάλα στ' άλογό του.
Σέρνει τους νιους από μπροστά, τους γέροντες κατόπι,
τα τρυφερά παιδόπουλα στη σέλλα αραδιασμένα.
Παρακαλούν οι γέροντες, οι νέοι γονατίζουν
και τα μικρά παιδόπουλα με χέρια σταυρωμένα:
«Κόνεψε, Χάρο, σε χωριό, κόνεψε καν σε βρύση,
να πιουν οι γέροντες νερό κι οι νιοι να λιθαρίσουν
και τα μικρά παιδόπουλα να μάσουνε λουλούδια».
«Όχι, χωριά δεν θέλω εγώ, σε βρύσες δεν κονεύω,
έρχονται οι μάνες για νερό, γνωρίζουν τα παιδιά τους,
γνωρίζονται τ' αντρόγυνα και χωρισμό δεν έχουν»…




Πράγματι, το απόσπασμα αυτό είναι τόσο τραγικό και τόσο λεπτομερές συνάμα. Δίνει το σκηνικό-πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εκτυλιχτεί το δράμα («μαύρα βουνά, δαρμένα από ανέμους και βροχές»), περνά το κορυφαίο ενεργειακό στοιχείο του, ο αρχαίος  Χάρων με τους αποθαμένους, κι αρχίζει ο υπερβατικός διάλογος, ο οποίος κορυφώνει την τραγωδία. Κι ενώ όλο το λογοτεχνικό δημιούργημα είναι στην σφαίρα της «ποιητικής αδείας», κλείνει με το πιο ρεαλιστικό δίστιχο: Την ανίκητη δύναμη του πάθους και του πόθου.
Ο Γκαίτε, λοιπόν, εξομολογήθηκε πως τον συνεπήραν αυτές οι εικόνες και κάλεσε τους ζωγράφους για να τους τις διαβάσει και να τις ζωγραφίσουν. (Γιώργου Λεκάκη Ελληνικό δημοτικό τραγούδι και Επανάσταση του 1821)


wikimedia - Künstler Karl  Leybold
πρώτο βραβείο


wikimedia - Künstlerin Luise Duttenhofer

~~~~

 
ηπειρώτικο τσάμικο από τα Τζουμέρκα
Κώστας Γεροδήμος, κλαρίνο Θωμάς Χαλιγιάννης

Γιατί 'ναι μαύρα τα βουνά
γιατί 'ναι ανταριασμένα;
Βλέπουν το Χάρο να 'ρχεται
καβάλα στ' άλογό του.

Σέρνει τους νιούς απ΄ τα μαλλιά
τους γέρους απ΄ τα γένια
σέρνει και τα μικρά παιδιά
στο άλογο καβάλα.


Ψαραντώνης, ριζίτικο
Γιάντα 'ναι μαύρα τα βουνά...
...κι οι νιοί να παίξουν βόλι,
και τα καημένα τα μωρά λουλούδια να μαζέψουν...

~~~~

...των βουνών τα ύψη γιατί τόσο μαύρα;
από πού του νέφους το κύμα;...


Die Bergeshöhn warum so schwarz? woher die Wolkenwoge?
Ist es der Sturm, der droben kämpft, der Regen, Gipfel peitschend?
Nicht ist's der Sturm, der droben kämpft, nicht Regen, Gipfel peitschend;
Nein, Charon ist's, er saust einher, entführet die Verblichnen;
 Die Jungen treibt er vor sich hin, schleppt hinter sich die Alten;
Die Jüngsten aber, Säuglinge, in Reih gehenkt am Sattel.
Da riefen ihm die Greise zu, die Jünglinge, sie knieten:
»O Charon, halt'! halt' am Geheg, halt an beim kühlen Brunnen!
Die Alten da erquicken sich, die Jugend schleudert Steine,
Die Knaben zart zerstreuen sich, und pflücken bunte Blümchen.«
»Nicht am Gehege halt ich still, ich halte nicht am Brunnen;
Zu schöpfen kommen Weiber an, erkennen ihre Kinder,
Die Männer auch erkennen sie, das Trennen wird unmöglich.«


Was sind die Berge doch so schwarz und steh'n in Trauerkleidern
Ist's, weil der Sturmwind sie bekämpft? Weil sie zerschlägt ein Regen? 
Nein, es bekämpft kein Sturmwind sie, zerschlägt sie auch kein Regen: 
 Der Charon zieht darüber hin mit einer Schar von Todten. 
Er treibt die Jungen vor sich her und hinterdrein die Greise
 Und an dem Sattel angereiht hat er die zarten Kinder. 
Es bitten ihn die Greise wol, es flehn ihn wol die Jungen: 
O lieber Charon, halt am Dorf! Halt an der kühlen Quelle
Auf daß die Greise trinken gehn, die Jungen Diskus werfen 
Und dann die kleinen Kinderchen sich schöne Blumen pflücken
 Ich halte an dem Dorfe nicht, nicht an der kühlen Quelle;
Die Mütter, die nach Wasser gehn, erkennten sonst die Kinder,
Und Mann und Weib erkennten sich und wollten sich nicht trennen


Wie gar so schwarz die Berge sind und stehn so welk und traurig!
 Ist's wohl der Wind, der sie bekriegt? Ist's Regen, der sie peitschet
's ist nicht der Wind, der sie bekriegt, nicht Regen, der sie peitschet, 
Der Charon  ist's, der geht vorbei, mit den verstorbnen Seelen
Er führt die Jungen vor sich her, die Alten nach sich ziehend,
Und dann die kleinen Kinderchen, am Sattel festgebunden
Es stehen ihn die Alten an, und all die Jungen knien
Mein Charos nun kehr' ein im Ort, kehr' ein am kühlen Quelle
Daß trinken Alten aus der Fluß, mit Steinen Jungen spielen, 
Und dann die kleinen Kinderchen aufsammeln sich die Blümchen, 
Und nicht im Orte kehr ich ein und nicht am kühlen Quelle, 
Am Wasser kämen Mütter her, erkennten ihre Kinder, 
Es kennten Eheleute sich, und Scheidung gäb es nimmer.

(Johann Matthias Firmenich-Richartz)


Warum sind schwarz die Berge dort und stehen da so düster? 
Ob wohl der Sturm mit ihnen kämpft? ob sie der Regen peitschet? 
Nicht kämpft der Sturm mit ihnen jetzt, nicht peitschet sie der Regen: 
Nein, Charos ist's, der über sie mit den Verstorb'nen ziehet
Die Bursche führet er von vorn, und hinter sich die Greise
Die zarten Kindlein hat er fest am Sattel angereihet.
Es bitten, fleh'n die Greise ihn, die Bursche knieen nieder
Mein Tod dem Dörflein lenke zu, der Quelle auch, der kühlen. 
Auf daß die Greise trinken dort, die Bursche Diskus spielen
Und froh die kleinen Kindelein sich dorten Blümchen pflücken
Nein, nicht dem Dörflein lenk' ich zu, noch auch der kühlen Quelle, 
Die Mütter holen Wasser dort, erkennen ihre Kinder, 
Und es erkennt sich Mann und Weib, dann kann ich sie nicht trennen.


~~~~




Why stand the mountains black and sad,  their brows enwrapped in darkness? 
Is it a wind that buffets them, is it a storm that lashes
No, 'tis no wind that buflets them,  nor 'tis no storm that lashes; 
But 'tis great Charos passing by and the dead passing with him. 
He drives the young men on before, he drags the old behind him, 
And at his saddlebow are ranged the helpless little children.
The children cling and cry to him, the old men call beseeching:
Good Charos, at some hamlet halt, halt at some cooling fountain
There let the young men heave the stone, the old men drink of water
There let the little children go agathering little posies
No, not at hamlet will I halt, nor yet at cooling fountain,
Lest mothers come draw water there and know their children
Lest wife and husband meet again and there be no more parting.



(από την γερμανίδα ευρυθμίστρια Lory Maier-Smits
που σημαίνει ότι πιθανόν να παρουσιάστηκε ως μουσικό δρώμενο 

The rocky heights — why sudden black? whence come these cloudy masses? 
Is it the storm that battles there,  rain flailing at the mountain? 
'Tis not a storm that battles there, nor rain flailing the mountains, 
No, it is Charon charging by with hosts of the departed;
The younger ones he drives before, the old he drags behind him
The youngest, though, the infants hang from saddle bow in garlands
The aged cry to him to halt, the youths, they kneel before him
O Charon, hold on by the ledge, pause by the cooling fountain!
The old ones would refresh themselves, the young toss stones about them
The tender lads would scatter wide, to cull them wreaths of flowers.
- I cannot pause beside the hedge, nor linger by the fountain
The women come for water there, they 'll recognize their lost ones
The men would know their children too, none could endure the parting.

~~~~

(Le refus de Charon  Η άρνηση του Χάρου
Claude FaurielΚλωντ Φωριέλ)

Pourquoi sont noires les montagnes? pourquoi sont-elles tristes?
 Serait-ce que le vent les tourmente? Serait-ce que la pluie les bat?
Ce n'est point que le vent les tourmente; ce n'est point que la pluie les batte
 C'est que Charon passe avec les morts
Il fait aller les jeunes gens devants, les vieillards derrière
et les tendres petits enfants rangés de file sur sa selle.
 Les vieillards prient, les jeunes gens suplient:
O Charon, fais halte près de quelque village, au bord de quelque fraîche fontaine,
 les vieillards boiront, les jeunes gens joueront au disque,
et les tout petits enfants cueilleront des fleurs.
Je ne fait halte près d' aucun village au bord d' aucune fraîche fontaine,
les mères qui viendraient chercher de l' eau reconnaitraient leurs enfants, 
les maris et les femmes se reconnaitraient et il ne serait plus possible de les séparer.
...και στέκουν ανταριασμένα;
από φόβο μήπως...

Pourquoi les montagnes sont noires et se dressent embuées ?
De peur que le vent les attaque, de peur que la pluie les frappe ?
Mais ni le vent ne les attaque et ni la pluie ne les frappe,
c'est juste Charon qui traverse avec les trépassés.
Il traîne les jeunes par devant, les vieux à la suite,
les tendres enfants alignés sur sa selle.
Les vieillards supplient et les jeunes s'agenouillent
et les petits enfants joignent les mains :
« - Cher Charon, passe par un village, arrête-toi à une fontaine fraîche,
pour que les vieux boivent l'eau, que les jeunes jettent des pierres,
et que les petits enfants cueillent des fleurs.
- Si je passe par un village et par une fontaine fraîche,
les mères viennent pour l'eau, elles reconnaissent leurs enfants,
les couples se reconnaissent et de séparation ils n'ont pas. »