Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλβανικά-Shqip. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλβανικά-Shqip. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Το φως γεννιέται στη μελέτη αντιθέτων!


drita lind në studimin e të kundërtave!

λεζάντα μου για δυο κομμάτια με μολύβι 
και κηρομπογιά από έκθεση ζωγραφικής
της μαθήτριας Elena Bimbli
στο Σχολείο «Όμηρος» στην Κορυτσά.

 στο βίντεο μπορείτε να ταξιδέψετε με πενήντα
ζωγραφιές ποικίλων θεμάτων από την Έλενα
με τους ήχους νυχτερινού του Σοπέν


και άλλες σαράντα πέντε από το ίδιο σχολείο
 σε μουσική του Χατζιδάκι,
όπου και από την Έλενα, πάλι, ένα μάτι δακρυσμένο



και από έκθεση της Eliviana Shukulli πρόσθεσα

asgjë në jetë nuk është per t'u pasur frikë, është vetëm per t'u kuptuar!
τίποτα στη ζωή δεν είναι για να φοβάσαι, είναι μόνο για να κατανοείς!

Τώρα είναι η ώρα για να καταλάβουμε περισσότερα, 
έτσι ώστε να φοβόμαστε λιγότερο.
(Μαρία Κιουρί, όπως η μαθήτρια αναφέρει)

τον Απρίλη με αφορμή την καραντίνα

μαθήτριες στο Θ1 (Β' Γυμνασίου)
 φέτος η Έλενα, πέρσι η Ελιβιάνα,
που έχει πάρει και ειδικό έπαινο
στον 7ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 
Εφηβικού Διηγήματος 
και Ποίησης Ν.Γ. Πεντζίκης 

Τo σχολείo Όμηρος είναι
shkolla nëntë-vjeçare
εννιάχρονo
jopublike
μη δημόσιο
(ιδιωτικό)
ιδρυθέν το 2004 στην Κορυτσά,
και στη Χειμάρρα το 2005

Από το 1998 λειτουργεί
το επίσης ιδιωτικό Αρσάκειο στα Τίρανα
(δωδεκαετές αυτό)

Σε σχέση με τα παραπάνω ελληνορθόδοξα σχολεία
αντίστοιχη στο ξεκίνημά της πρωτοβουλία
αλβανικού σχολείου
από το 2011 είναι η
Shtëpia Shqiptare Porta
Οικία Αλβανική Πύλη

καιρός να κάνουν τα σχολεία
μια κοινή εργασία,
ένα κοινό σχέδιο

να φανούν της καρδιάς και του μυαλού
οι άριστες ψυχές για να 'χουμε 
έφηβους οδηγητές
 μες στης μιζέριας τη νυχτιά 
να φωτιζόμαστε!

Καλή μελέτη και ώσμωση των αντιθέτων!

Ελλάδα >< Αλβανία
Ηλεκτρολογικό Φως >< Κέρινο Φως
Λάμπα ως ιδέα >< Βιβλίο για μελέτη

ΥΓ
νεοτερική αρίθμηση σχολείου
Ζ η έκτη δημοτικού αντί ΣΤ,
Η η άλφα γυμνασίου,
Θ η βήτα, Ι η γάμμα,
Κ, Λ, Μ το Λύκειο.

Κυριακή 23 Αυγούστου 2020

Τέκνον Τίτε, ἀενάως ἀναθεώρει

κἄν οἱ πιστοὶ φλυαρῶσι, μηδέν σοι μέλει,
γνησία μουσικὴ πρὸς ἐπίσκοπον μένει.

ένας από τους δύο συνθέτες ονομάζεται
 Vinçenc Gjini, Βιτσέντζος Γκίνης,
το όνομά του προέρχεται
από την καθολική μειονότητα του Κοσόβου
(περίπου εκατό χιλιάδες)

Εδώ παρουσιάζεται έργο του για κλαρίνο και πιάνο
στο Ντόρντμουντ,
«Έξι παραλλαγές πάνω σε θέμα λαϊκό»


ΥΓ
Το 1974 δόθηκε αυτονομία στο Κόσοβο,
το 1977 γράφτηκε η Ρούγα του Στρατάρχη.
Το Σουτιέσκ αναφέρεται στη μάχη της Σουτιέσκα 
στα σύνορα Μαυροβουνίου και Βοσνίας
τον Ιούνιο του 1943, όπου οι παρτιζάνοι 
με λιγότερες δυνάμες, ένα προς έξι,
κατάφεραν να σπάσουν την περικύκλωση
από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Το 1973 έγινε ταινία, όπου πήρε μέρος o Ρίτσαρντ Μπάρτον
και η Ειρήνη Παπά. Τη μουσική έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

Ορφανό και Παρτιζάνος (αλβανική τέχνη)


Πατώντας ο αντάρτης χαλυβδόκρανο  
με το ορφανό μαζί το αύριο κοιτούν.

Το εξήντα οχτώ εστήθηκε το άγαλμα
 στον Γράμμο, έξω απ' τη Μπορόβα,
του νομού Κορυτσάς,
στα σύνορα κοντά.

Στη μνήμη της γερμανικής σφαγής
αμάχων εκατόν εφτά, 
σε αντίποινα πως χτύπησαν
ναζήδες οι αντάρτες.

Την έκτη του Αλωνάρη
του σαράντα τρία,
ήταν σε φόβο οι Ναζί,
περίμεναν απόβαση
στον νότο της Ευρώπης,
κατέβαζαν στρατεύματα.

Στη Σικελία έγινε
στις δέκα του μηνός, πρωί.
Οχτώ Σεπτέμβρη οι Ντούτσικοι
το κλέος επαρέδωσαν,
και πήρανε οι Φύρεροι
τότε την Αλβανία,
και μήνες δεκατέσσερις
επρόλαβαν στη χώρα,
προτού επαναπατριστούν
τέλη του Νοεμβρίου.

Τώρα, σε κάθε επέτειο
συγγνώμη κατατίθεται
του Γερμανού του πρέσβη,
«ποτέ ξανά!» ορκίζεται.

Συμπροσκυνούν χοτζαϊστές,
τουρίστες απ' τα ξένα,
και οι παπάδες συγχωρούν
κακά μετανιωμένα.


ΥΓ

αλβανόφωνα βίντεο με τον γερμανό πρέσβη
με επιζήσασα
και θεία λειτουργία σε εκκλησάκι

Μπορόβα, λοιπόν, χωριό του δήμου Κολόνιας,
επαρχίας Ερσέκας, νομού Κορυτσάς.
Tότε, είχε μέχρι και 500 κατοίκους.
Έχει βλάχικη παρουσία η περιοχή,
όπως φαίνεται και στο όνομα colonia (αποικία).
Το δε όνομα του χωριού,
από τη σλάβικη ρίζα του πεύκου, bor.

Κατέβαζαν, λοιπόν, στρατό 
προς ενίσχυση της παραλιακής άμυνας
των νοτιότερων Βαλκανίων,
και χτυπήθηκαν Γερμανοί και Ιταλοί 
από τους παρτιζάνους 
με αρχηγό τον Ριζά Κοδέλι (Riza Kodheli)
σε δρόμο μεταξύ του χωριού 
Μπορόβα και Μπαρμάς.
Τραυματίες πρέπει να είχανε,
και πολύωρη καθυστέρηση,
και αντ' αυτού κάψανε δυο χωριά
και σκοτώσανε 107 ανθρώπους,
κυρίως, παιδιά, γυναίκες, και γέρους.

περισσότερα σε

Το 1968 δυο γλύπτες, ο Ιλία Τζάνο και ο Πίρο Ντολάκου
έφτιαξαν ένα μνημειακό σύμπλεγμα για τη σφαγή.
Μετά την πτώση του καθεστώτος
οι καινούριοι μετέφεραν το ««Ορφανό με τον Παρτιζάνο»
σε άλλο μέρος (το λέω ορφανό, δεν έχω δει τέτοιο τίτλο,
απλώς υποθέτω σε σύνθεση αντάρτη με μικρό παιδί
μετά από σφαγή, το πιθανότερο να είναι ορφανό)
Καλλιτεχνικά, το θεωρώ ένα απ' τα καλύτερα μνημεία αντίστασης.

εδώ εικόνες και πληροφορίες,
από Ιρλανδό χοτζαϊστή, αλβανολόγο.

Οι υπεύθυνοι Γερμανοί, ο ένας σκοτώθηκε
στη Σερβία τον Οκτώβρη του 1944,
ο άλλος δικάστηκε, αποφυλακίστηκε το 1951,
και έγινε και πολιτικός σύμβουλος του FDP.
Ενός αυστριακού σφαγέα ο γιος, ο Markus,  βρήκε το ημερολόγιο 
του πατέρα του και ζήτησε συγγνώμη

...το ματωμένο καλοκαίρι της γερμανικής Μεραρχίας Εντελβάις στην Ήπειρο. 
Τα ολοκαυτώματα σε Μουσιωτίτσα, Κομμένο Άρτας, 
Λιγκιάδες Ιωαννίνων και Παραμυθιά

Από Ημέρας Μνήμης Ζαγορίου

 Τον Αύγουστο του 2011, στο πλαίσιο του Θερινού Σχολείου για την Εθνογραφία, την Ανθρωπολογία και τη Συγκριτική Λαογραφία των Βαλκανίων που διεξάγεται από το διεθνές Δίκτυο Border Crossings κάθε χρόνο στην Κόνιτσα και έχει ως σκοπό του τη μελέτη των συμβολικών συνόρων ανάμεσα στους ανθρώπους που κατοικούν σε μεθοριακές περιοχές, επισκέφτηκα με μια ομάδα ελλήνων και ξένων φοιτητών ένα κομμάτι αυτής της ίδιας διαδρομής που ακολούθησε και η 1η Ορεινή Μεραρχία εκείνο το καλοκαίρι του 1943. Περάσαμε από την Αετόπετρα και το Αηδονοχώρι, στην ελληνική μεριά του συνόρου, κι από κει μέσω του νέου τελωνείου της Μέρτζιανης στο Λεσκοβίκι από την αλβανική πλευρά. Συνεχίσαμε το δρόμο που οδηγεί προς την Κορυτσά και φτάσαμε μέχρι την Ερσέκα. Η εμπειρία της τραυματικής μνήμης κοινή, μέσα από τα μνημεία που καταγράψαμε, με μια ωστόσο σημαντική διαφοροποίηση: το εμβληματικό μνημείο στο χωριό Μπαρμάς -ένα ορειχάλκινο σύμπλεγμα που αναπαριστά αντάρτες με τεχνοτροπία σοσιαλιστικού ρεαλισμού- ήταν διάτρητο από σφαίρες και η μαρμάρινη επιγραφή του -ως φόρος τιμής στην ανταρτική ομάδα Τομόρρι που αντιστάθηκε σθεναρά στους Γερμανούς- σπασμένη σε πολλά κομμάτια που τα αναζητήσαμε γύρω από το μνημείο. Σκεφτήκαμε πως ήταν η οργή μιας κοινωνίας δεσμευμένης επί δεκαετίες σ’ ένα αυταρχικό καθεστώς που προκάλεσε αυτή την αντίδραση. Ο ρόλος μας, άλλωστε, ως ανθρωπολόγων είναι, σε τελική ανάλυση, να κατανοούμε και να ερμηνεύουμε. Με πρωτοβουλία ενός τούρκου φοιτητή μαζέψαμε τα κομμάτια της επιγραφής και τα συνδέσαμε σαν ένα παζλ στην άκρη του επαρχιακού δρόμου. Φωτογραφήσαμε την επιγραφή, για να μας την μεταφράσουν αργότερα στην Κόνιτσα οι αλβανοί φοιτητές που συμμετείχαν στο Σχολείο, και συνεχίσαμε το δρόμο μας, διαπιστώνοντας ότι ανάλογη αντιμετώπιση είχαν και άλλα μνημεία που είχε ιδρύσει το καθεστώς Χότζα στην περιοχή, με εξαίρεση το επιβλητικό και συγκινητικό μνημείο στη Μπορόβα, ένα χωριό που είχε την ίδια τύχη με τα δικά μας στο Ζαγόρι, και κάθε χρόνο τέτοια εποχή τιμά τους νεκρούς του, και το παρτιζάνικο νεκροταφείο της Ερσέκας. Το επόμενο καλοκαίρι, με μια άλλη ομάδα φοιτητών έκανα την ίδια διαδρομή, για να διαπιστώσω με έκπληξη ότι μια ολοκαίνουργη μαρμάρινη πλάκα με την ίδια επιγραφή είχε τοποθετηθεί στη βάση του μνημείου στο Μπαρμάς και ότι στις τρύπες που είχε το ορειχάλκινο σύμπλεγμα από τις σφαίρες είχαν τοποθετηθεί γαρύφαλλα. Η μνήμη, λοιπόν, είναι μια διαδικασία ενεργή, πολιτική και διαπραγματεύσιμη στο εκάστοτε παρόν, γι’ αυτό και πολύ συχνά μπορεί να προκαλέσει τραυματικές αλλά και αντιφατικές αντιδράσεις.

imgs

Κυριακή 17 Μαΐου 2020

Αφορισμένος γάμος στην Αττική το 1837


(προτεινόμενο σήριαλ)

 γάμος δύο ἀδελφῶν δυσὶν ἀδελφαῖς
παράνομος ἔστω,
καὶ τὸ δεύτερον ζεῦγος
ἀφοριζέσθω,
καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν,
καὶ ὁ εὐλογήσας αὐτοὺς ἱερεύς.

Εγκύκλιος, ελληνικά και αρβανίτικα,
να απαγγέλλει ο τελάλης,
 να το μάθουν
όλοι και όλες οι Αττικιώτισσες,
να αποφεύγουνε τα μιάσματα.



Βασίλειον τῆς Ἐλλάδος
Βασιλειόι η Ελλάδεσε

Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν
Δεσπότη η Αθήνεσε


Ἰερεῖς καὶ πάντες ὑμεῖς, εὐλογημένοι Χριστιανοί, νὰ ἔχητε τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου ἡμῶν παντοκράτορος.

Πρίφτερα ε δε τέρα γjούβε, ευλοημέν Κριστέρε, τε κένι ουράτενε ε δε αγάπηνε γκα ΗνεZότι Παντοκράτορι


Λέγω ὑμῖν - κατὰ μήνα Ἰούλιον -

Ου' θώμ γjούβε κετε (dε μουάι τ' Αλωνάριτ)


ὅτι ὑπάλληλός τις τοῦ Ἀρμεσνπεργ, λόγιος ἀνήρ,

ψε νjε υπάλληλο η Αρμενσμπέργουτ, γραμματισμέν νjερί,


ἀπήγαγεν ἐξ ἔρωτος τὴν ἀδελφὴν τῆς συζύγου τοῦ ἀδελφοῦ του

ρρεμbέφτ με αγάπ μότρενε τε γκρούασε ι βγάιτ


 τουτέστι δύο ἀδελφοὶ συνεζεύχθησαν δύο ἀδελφάς

τσε κα τε θέτε dυ βjέζιρ μούαρρεν dυ μότρα


ἔφυγε λάθρα, ἀπελθὼν ἔξω τῶν Ἀθηνῶν, καὶ, στεφανωθείς,

ήκου φσσέχαζε, ε βάτε γjάστε
νγκα Αθήνα ε δε ουστεφανώς


ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας ὡς καλὸς γαμβρὸς
καὶ σύγγαμβρος τοῦ ἀδελφοῦ του


ε δε μετα ερδ' πράπε d' Αθήνε
σι γαμπρό ι μίρε
ε δε μπατζανάκι ι βγάιτ

Ἐκραύγαζεν ὁ κόσμος, ἔκλαιον ὁ πατὴρ
καὶ ἡ μήτηρ του καὶ πάντες οἱ συγγενεῖς αὐτοῦ,

Κόσμι θερίτ
κλjάιν γjάτι
γjέμα ε δε τέρε συγγενεία ετία


 συνήχθησαν ἱερεῖς καὶ προέτρεψαν αὐτοὺς νὰ χωρισθῶσιν, ἀλλ' αὐτοὶ οὐδένα ἤκουσαν.

ουμπιλjόδε πρίφτερα ε ου θάνε
τε νdάχενε
μα άτα νέκε γκjέγκjεσινε
dο νιε κάτα

Αὐτοὶ ὅμως, ἐπειδὴ ἐτόλμησαν καὶ διέπραξαν τὸ κακόν, ἀπό τοῦδε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς ἔστωσαν ἀφωρισμένοι,

άτα όμως επειδή τολμήσιν ε μπένε πουν' τε κεκjενε
γκα νάνι ε πάρε τε γjένε αφορέσουρε,

ἀποχωρισμένοι πάντων τῶν ἄλλων ὀρθοδόξων Χριστιανῶν
καὶ ἐστιγματισμένοι·

ξεχωρήσουρε γκα τε τιέρετε
ορθόδοξο χριστιανότε ε δε σημαδέψουρε

ἔστωσαν εἰς τὸ ἑξῆς ἀφωρισμένοι αὐτοί τε καὶ πάντες οἱ παρακινήσαντες καὶ συνδραμόντες εἰς ταῦτην τὴν παράνομον πράξιν,

τε γjένε γκα νάνι ε πάρε αφορέσουρε
άτα ε δε τούτι σα παρακινήσν
ε δε νdιχν άγιο πουν παράνομο,

ἀφωρισμένοι δ' ἔστωσαν καὶ οἱ γόνοι αὐτῶν.

ε δε τε γjένε αφορέσουρε
σα dο φιλοΐσενε γκάτα

Ἀποκεκηρυγμένος ἔστω ὁ γάμος αὐτῶν ὡς παράνομος καὶ ὡς κακὴ πράξις, ἐπειδὴ ἡ Ἐκκλησία τῶν Χριστιανῶν θεωρεῖ ἀφωρισμένους τοὺς παρὰ τὸν νόμον συζευχθέντας ὡς καὶ τοὺς βοηθήσαντας, διότι κατεπάτησαν τ' άγια μυστήρια καὶ τοὺς κανόνας τῆς ἐκκλησίας ἡμῶν,


Αποκηρύξουρε τε γjέτε στεφανώσουρετε ως παράνομο ε δε κέκjε πουν'
επειδή θεωρίτ Κλήσα τε Κεστέρεβετ
άτα τσου μούαρρε με παρανομί
ε δε σα ου νdίχνε
ψε γjάνε τ' αφορέσουρε γκα κλήσα
επειδή σκέλνε τα άγια μυστήρια
ε δε κανόνετε  κλήσεσε τόνε

προσέτι δὲ καὶ τὸν στεφανώσαντα αὐτούς ἱερέα ἀφωρισμένον θεωρεῖ.

ε δε πρίφτι τσι στεφανώσι τε γjέτε αφορέσουρε

Τοιοῦτοι ἄνθρωποι ἔστωσαν ἀσυγχώρητοι, καὶ μετά θάνατον νὰ μὴ διαλυθῇ τὸ σῶμα των.

Τέτοιο νjέρες τε γjένε πανdιλίερε,
ε δε κουρ dο βdέσενε τε μος λιώσενε


Οἱ λίθοι καὶ ὁ σίδηρος νὰ διαλυθῶσιν, ἀλλ' αὐτοὶ νὰ μὴ διαλυθῶσι. Ν' ἀνοίξῃ ἡ γῆ νὰ τοὺς καταπίῃ, νὰ κληρονομήσωσι τὴν λώβαν καὶ τὴν λέπραν τοῦ Γιεζὶ καὶ τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν ἀγχόνην τοῦ Ἰούδα, ὅστις ἐσταύρωσε τὸν Χριστόν. Νὰ ἔχωσι τὴν κατάραν τοῦ Χριστού, τῆς Παναγίας καὶ πάντων τῶν ἀγίων τῆς ἡμετέρας ἐκκλησίας.

Γκούρετε ε δε χέκουρατ' τε λιώσενε,
ε δε άτα τε μος λιώσενε,
τε χάπετε δεφ τι καταχωνιάσνjε
τε κληρονομίσνjενε
λούβενε ε δε λέπρενε Γκεζίουτ
ε δε κρεμάλενε ι Γιούδεσε τσε σταυρώσι Χριστόνε
Τε κένε νέμενε τε Χριστόιτ,
ΣσερΜερίσε ε δε τέρε Σσεϊνβετ τε Κλήσεσε

Ὁ παρὼν ἀφορισμὸς ἐξεδόθη ἐν Ἀθήναις τῇ 8ῃ  Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1837.
Ὁ Μητροπολίτης Ἀθηνῶν

Κιχ αφορισμόι ίσστε νdάλε d' Αθήνε
dε τέτε τ' Αλωνάριτ dε νjε μιλjε
τετεκίνd τρίετε σστάτε

Μητροπολίτη η Αθήνεσε


ΥΓ

μέσω της ομάδας «Τα Υπογλώσσια»
από το Ιστολόγιο «Όλα Τα Καλά Χωράνε»
http://ola-ta-kala.blogspot.com/2
017/01/1837.html

Από νομικής άποψης μπορείς να παντρευτείς την αδελφή της γυναίκας του αδελφού σου (άρθρο 1357 του Αστικού Κώδικα).

Από εκκλησιαστικής άποψης
θεωρούνται πνευματικοί συγγενείς,
όπως δύο βαφτιστήρια, άρρεν και θήλυ,
με κοινό νονό.

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Έλληνες καλλιτέχνες στην Αλβανία (1978-77)


μετά από αλβανική πρόσκληση
Έλληνες αρτίστες, όπως η Μαρινέλα, ο Πάριος,  η Πωλίνα,
η Μαρίζα Κωχ, ο Καράλης, ο Πολυκανδριώτης, ο Κατσαρός,
και λαογραφικά συγκροτήματα από την Ήπειρο
έκαναν τουρνέ στη γειτονική χώρα
από τον νότο ως τον βορρά.

όλη η περιοδεία από την αρχή,
43 λεπτά με υπότιτλους από τον Πελασγό Κορυτσάς
https://youtu.be/sd-yCB0duyQ


ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΣΗΜΕΙΑ

Η Πωλίνα τραγουδά «Άλλη μια μέρα δίχως σκοπό»,
τραγούδι του 1976, που πρωτοείπε η Ελπίδα
https://youtu.be/sd-yCB0duyQ?t=970

Ο Πάριος το αλβανικό
«Trendeline moj trendeline», Τριγωνέλλα μου,
(παραπλήσιο στο τριφύλλι/tërfil/trifolium)
κρατάει, μάλιστα, και σκονάκι για να θυμάτα τα λόγια
https://youtu.be/sd-yCB0duyQ?t=2447

...περνώντας από τη Δρόπολη ο Εμβέρης
θαύμασε την παράδοσή τους, και τους είπε
 να τη συγκεντρώσουν, να τη γράψουν πρώτα στα ελληνικά,
και μετά να τη μεταφράσουν και στα αλβανικά
https://youtu.be/sd-yCB0duyQ?t=728

Πωγωνίσιος χορός
https://youtu.be/sd-yCB0duyQ?t=798

Αλβανικό σκοδράνικο τραγούδι (από τη Σκόδρα)
ενορχηστρωμένο από τον Κατσαρό
(Ti Je Krejt Si Nje Gonxhe
Μοιάζεις όλη σαν ένα μπουμπούκι)
https://youtu.be/sd-yCB0duyQ?t=1269

Η περιοδεία της Μαρινέλας (27 λεπτά)
https://youtu.be/9xrx9BrLsSY

Η Μαρινέλα ευχαριστεί για τη φιλοξενία
https://youtu.be/9xrx9BrLsSY?t=1552

~~~~~~~~~

Μνημείο φιλίας των λαών μετά μουσικής,
 έργο Εμβέρ Χότζα και Κωνσταντίνου Καραμανλή
του επονομασθέντος τότε και σοσιαλμανή,
επειδή κρατικοποιούσε βιομηχανίες
και ανοίχτηκε σε ΚΚΕ, Βουλγαρία
και λοιπές λαοκρατικές χώρες.
Γνωστά αυτά, για την Αλβανία δεν ήξερα,
το έμαθα μέσω Φώντα Τρούσα (31/3/2020)
https://diskoryxeion.blogspot.com/2020/04/facebook-236.html
Και άκουσε από τη Μαρινέλα ότι βρήκε ανώτερη
σε τεχνικό επίπεδο την αλβανική από την ελληνική τηλεόραση.
Μα και σε επίπεδο προπαγάνδας
δεν υπάρχει κάτι ελληνικό
(είτε χουντικό, είτε δημοκρατικό)
που να μπορεί να σταθεί ισάξια,
τηρουμένων των αναλογιών της εποχής,
με τον παρόν αλβανικό,
να το δει, δηλαδή, ένας ξένος, ακόμη και εχθρός
και να τον αγγίξει.


Και για αντίστιξη στη σύνθεση αυτή των λαών,
βάζω και μια πληροφορία από αμερικάνικη πηγή,
(μου κάνει εντύπωση που δεν υπάρχει σε βορειοηπειρώτικη σελίδα),
ένας πολίτης από τον Λόγγο της Δρόπολης,
ο Λάζος Ζήκος (Lazos Zikos) καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση,
επειδή έδειξε υπερβολικό ενθουσιασμό
ακούγοντας ελληνικό συγκρότημα τον Ιούλιο του 1977
https://tinyurl.com/yaskrznv
U.S. Government Printing Office, 1985


ΥΓ

Σε πειθαρχία έχουνε
οι αρχές τη μουσική,
με μέτρο ζαχαρώνουνε
λαού τη φυλακή.

Σφάζονται για συστήματα
λαοί στην οικουμένη,
μα σαν τελειώσει ο καβγάς
η τέχνη μόνο μένει.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Σελίδες Επανασύνδεσης




Μόλις ξυπνάμε το πρωί,
ανοίγουμε σελίδες μία, μία,
άλλοτ' αδιάφορα, κι άλλοτε μ' αγωνία,
άλλοτε άχρωμα, κι άλλοτε ζωηροί.

Σελίδες στην οθόνη βακτηρίας
την είδηση να ακούσουμ' οι διωγμένοι,
λήξης νοσώδους δυσπορίας,
μη ζήσουμε και θέρος εγκλεισμένοι…

(βακτηρία: μπαστούνι/στήριγμα/παρηγοριά)
(δυσπορία: δυσκολία μετακίνησης, «έξω να πορίσουμε»)

κατά τις

ΠΟΡΤΕΣ

Μόλις που ξυπνάμε, μία-μία,
Ανοίγουμε τις πόρτες το πρωί,
Πότε σιγανά, πότε κάνοντας φασαρία,
Πότε χαρούμενοι, πότε σκυθρωποί.

Θ’ ανοίγουμε πόρτες όλη την ημέρα
Και σ’ όλη την ζωή που μας μένει,
Με τον σκοπό να φύγουμε πέρα.
Και πάλι όμως  θα ‘μαστε κλεισμένοι…

του Ντρίτερο Αγκόλι
https://en.wikipedia.org/wiki/Dritëro_Agolli (1931-2017)
Αλβανού ποιητή από την Κορυτσά
σε μετάφραση του Ρομέο Τσολάκου
από τους Αγίους Σαράντα
https://toparathyro.com/2012/05/21/ντριτερό-αργκόλι-τρία-ποιήματα/

με αφορμή την Ελόνα Αγκόλι,
μετανάστρια από την Κορυτσά
στα Γρεβενά, που θα ράψει 600 μάσκες
για το νοσοκομείο των Γρενενών



ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Σ’ αὐτὲς τὲς σκοτεινὲς κάμαρες, ποῦ περνῶ
μέρες βαρειές, ἐπάνω κάτω τριγυρνῶ
γιὰ νἄβρω τὰ παράθυρα. Ὅταν ἀνοίξει
ἕνα παράθυρο θἆναι παρηγορία.
Πλὴν τὰ παράθυρα δὲν βρίσκονται, ἢ δὲν μπορῶ
νὰ τἄβρω. Καὶ καλλίτερα ἴσως νὰ μὴν τὰ βρῶ.
Ἴσως τὸ φῶς θἆναι μιὰ νέα τυραννία.
Ποιὸς ξέρει τί καινούρια πράγματα θὰ δείξῃ.

Κωνσταντίνου Καβάφη

το σκίτσο από

Το παράθυρο, αυτό που είναι δίπλα στη θύρα/πόρτα,
 στα αλβανικά το λένε dritare,
από dritë, φως, όπως φέγγει σε μας ο φεγγίτης,
το μικρό το παραθύρι.
Και το όνομα του ποιητή, Dritëro,
μάλλον σημαίνει φωτεινός.
Στα αγγλικά και ισπανικά ζητάν απ' τα παράθυρά τους,
αέρα, window, ventana,
ενώ εμείς από δω ζητάμε φως.

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019

Ω λούλε, μάτσο το λέλουδο με ταραντέλα αρμπερέσκα


απ' το γαλλοβραζιλιάνικο συγκρότημα Čao Laru,
Τσάο Λαρού (Ciao la rue) στην Παταγονία




Ku vate moti çë ish një herë
Πού πήγε ο καιρός που μια φορά

 e kur u e ti zemir
όταν εγώ και συ, καρδιά (μου)

((ή vashë (vajza) κορίτσι))

 duheshim shumë mirë
αγαπιόμασταν πολύ όμορφα


 Oh lule lule oh lule lule
Ω, λουλούδι, λουλούδι,
 ohi lule lule macë macë
ω, λουλούδι άφθονο, μάτσο-μάτσο (μπουκέτο)

 E u per tij, e u per tij
Και εγώ για σένα, κι εγώ για σένα
E u per tij dalje pace
κι εγώ για σένα τρελαίνομαι


E dalje pace e dalje pace e dalje pace
τρελαινόμαι
është vërteta
είναι αλήθεια

(p)se zemra i
Γιατί καρδιά
Se zemra ime je ti vetë
γιατί καρδιά μου είσαι εσύ μόνο

 oh lule lule oh lule
 lule ohi lule lule macë macë


Ku vate moti
Πού πήγε ο καιρός
Që  ndë  tru më mbanje
που στο μυαλό με είχες
E se vdisje nga malli
και πέθαινες από πόθο
Një orë, se nuk  më  shihje?
μια ώρα, αν δεν με έβλεπες;

~~~~~~~~~~~~~~

 τραγουδισμένο και από Αρμπερέσους
στο χωριό Acquaformosa της Καλαβρίας
https://en.wikipedia.org/wiki/Acquaformosa




και την Αφροδίτη Μάνου



ΥΓ

ιδιωματισμοί, ιταλισμοί

εγώ, αρμπερέσικα u, αλβανικά unë, 
σικελικά iu, ιταλικά io,
γκρεκάνικα ivò, evò

pace, pazzo, τρελός
ναπολιτάνικα pazzë

un mazzo di fiori
ένα μπουκέτο από λουλούδια
ενώ αλβανικά macë είναι η γάτα

μπουκέτο λουλουδιών, tufë lulesh (τούφα)
lule, λουλούδι, lulja το λουλούδι
συγγενικό με το αρχαίο ελληνικό λείριον
και λατινικό lilium (κρίνα αμφότερα) 

επί το συναμφότερον, έθνη και λαοί
τα λουλούδια να ανθίσουν

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Όταν κλαίει πλημμυρίζει, κι όταν βήχει σείεται...τι είναι;;


Κύριε ΟΑΣΠιδε,
 κόψε ένα κοντύλι σε δυο αρίστους
να σου περάσουν υπότιτλους
και στα ελληνικά
από αυτό το Αλβανικό βίντεο,
που κι αυτοί με τη σειρά τους
πήραν από Γεωργιανό το 2014



Kjo është toka. 

Αυτή είναι η γη 
*(ο τόπος μας) 

Toka është gjallë, njësoj si ne 
*(një soj, ένα σόι)

Η γη είναι ζωντανή, όπως και εμείς

Kur toka kollitet, ndodh një tërmet

Όταν η γη βήχει, συμβαίνει ένας σεισμός

Kur ajo qan, ndodh një përmbytje

Όταν αυτή κλαίει, συμβαίνει μια πλημμύρα

Kur ajo temperaturë, shpërthen një vullkan

Όταν αυτή θερμαίνεται, ξεσπά ένα ηφαίστειο

Ne jetojme në tokë

Εμείς ζούμε στη γη

Ne nuk mund t'i ndalojmë tërmetet, përmbytjet, apo vullkanet

Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τους σεισμούς, τις πλημμύρες, 
ή τα ηφαίστεια

por nëse dimë si të sillemi kur ata ndodhin

όμως αν ξέρουμε πώς να συμπεριφερόμαστε όταν συμβαίνουν

do mund të parandalojmë më mirë dëmet

θα μπορούμε να προλάβουμε καλύτερα τις ζημιές

kurdoherë që ndodh diçka e rrezikshme, unë jam gjithonë gati 
t' u ndihmoj

όταν συμβαίνει κάτι επικίνδυνο, εγώ είμαι πάντα έτοιμος 
να σας βοηθήσω

unë jam punonjësi i shpëtimit 112

είμαι εργάτης διάσωσης στο 112

diku po bie një tërmet, dikush po thërret për ndihmë. Shkoijmë!

κάπου χτυπά σεισμός, κάποιος καλεί για βοήθεια. Πάμε!




Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

Στον Καναδά αλβανοσέρβικη φιλία,

Ευρώπη καθυστερημένη ξύπνα!

Μετανάστης Ιρανός στον Καναδά,
ο Bahador Alast δημιουργεί βίντεο
με ομοιότητες γλωσσών
και τους αντίστοιχους καλεσμένους.

Πολιτισμικά προετοιμασμένοι,
ο Αλβανός Klajd φορώντας το κελέσι (qeleshe)
 και ο Σέρβος Boris τη σαϊκάτσα (шајкача),
κάτοικοι Καναδά, και φίλοι πάνω από δέκα χρόνια,
ανάμιξαν αλβανική και σέρβικη ρακή,
και προσπάθησαν παρόμοιους ήχους να μαντέψουν


λέξεις με ελληνικό ενδιαφέρον

jug/југ , νότος, σλαβική προέλευση 
(Γιουγκοσλαβία/Νοτιοσλαβία)
avokat/ адвокат, δικηγόρος, αβοκάτος, λατινική.
baltë / блато, βάλτος, πιθανόν ιλλυρική.
rrepë / репа - γογγύλι, δες και ρεπάνι/ραπάνι.
maçe / мачка, γάτα, ηχοποιητικό,
μάτσα, αρβανίτικα και βλάχικα,
ματσαρόκος, ο γάταρος στις Σέρρες.
tym / дим, καπνός, συγγενικές λέξεις με το θυμός.
rrezik / ризик, ρίσκο, κίνδυνος, ιταλική.


έχει κάνει και ένα ελληνοπερσικό βίντεο
https://youtu.be/AWFDdtBrXYo

ρίζα - rishé
κλειδί - kelíd
εκκλησία - kelísa
οστό - ostokhán
κανόνας - ghanún
ωκεανός - oqyános
τουρσί - torshí
πορτοκάλι - porteghál
φλιντζάνι - finján
χουρμάς - khormá
ηρεμία - arám, aramésh
(Oqyanos Aram, Ειρηνικός)
δύο - do
σαπούνι - sabón
καρπούζι - kharbozéh
παζάρι - bazár
κεφτές - kuftéh
μπατζανάκης - bajenákh


ΥΓ
Αλβανοκαναδοί, 36 χιλιάδες
Σερβοκαναδοί, 96
Ιρανοκαναδοί, 210
Ελληνοκαναδοί, 252

Κυριακή 14 Απριλίου 2019

Βαλκανικά Υετήσια (περπερουρέμ!)

.....

Ποια μάγισσα βαλκάνισσα
ετούτο τον χειμώνα
περπέρουρέρουρέμ!
περίσσο ξόρκι λάλησε,
φάγαμ' βροχής τυφώνα;
περπέρουρέρουρέμ!
Χαίρε Βρόχαινα!
......

Ο Γιώργος ο Σεφέρης βρήκε μια τέτοια μαγισσούλα,
όταν ήταν πρόξενος κοντά στην Κορυτσά, Αλβανία (1936-1937)
5 Μαΐου 1937

...ἔβρεχε ἀκατάπαυτα....
...τὰ αὐτιά ἔμεναν στηλὰ γιὰ νὰ μαζέψουν ἕναν ὁποιοδήποτε θόρυβο......στὴν Μπομποστίτσα, ὅταν δὲν βρέχει, 
ἕνα κορίτσι ντύνεται πράσινα φύλλα καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες
γυρεύοντας ἀλεύρι. Ὁ χορὸς ἔπειτα τραγουδᾶ:

Rona, rona, Paparona,
bjerë shinë arat tona,
të na rritet bereketi
bereketi sa çatia
gruri sa Perëndia.
Kyrie eleison!

Ρόνα, ρόνα, Περπερόνα,

φέρε βρόχα στους αγρούς μας
για να έρθει μπερεκέτι,
 πλούτος μέχρι το ταβάνι,
στάρι ως την Παναγία.
Κύριε ελέησον!

Τελετή της βλάστησης που φέρνει βροχή.
...............

(διαδικτυακή γνωριμία χωρίου από τα «Υπογλώσσια»/Μέρες Γ')

(Η παπαρούνα στα αλβανικά 
είναι lulëkuqe, λουλούδι κόκκινο,
οπότε δεν λαλούν για παπαρούνες εκεί.)


Και δίπλα, στην Καστοριά


Βάι-βάι, Ντούντουλε,
Περπερούνκα περπατεί, 
Τον Θεόν παρακαλεί. 
Για να βρέξη μια βρουχή, 
Μια βρουχή καλή καλή, 
Για να γίνει το ψωμί, 
Το ψωμί και το σιτάρι, 
και η βρίζα (σίκαλη), το κριθάρι


Στη Θράκη

Πιρπιρούνα περπατεί
και το Θιό παρακαλεί
για να βρέξει μια βρουχή, 
μια βρουχή, μια σιγανή
για να γέν' τα στάρια μας
κι τα καλαμπόκια μας.
Μπάρις, μπάρις τα νιρά, 
λιούμπις, λιούμπις τα κρασιά.

...χμ...
1) bâreš, βροχή στα περσικά
2) φορά, (αρχ. ελλ.) φορτίο, σοδειά/ 
συγγενικό με το αγγλικό bear, φέρνω
στην προμητρική τους γλώσσα, bʰéreti
3) ljubъ, γλυκό, ευχάριστο στα πρωτοσλάβικα,
Liebe (γερ.), αγάπη, love, στην προμητρική lewbʰ-

υπολείμματα, άραγε, κάποιας παλαιοβαλκανικής γλώσσας,
όπως τα θρακικά, ή μάλλον βαλκανικής του μεσαίωνα,
σλαβικής με επιρροές από νομαδικές ιρανικές φυλές,
όπως Αλανοί και Σκυθοσαρμάτες;;
Συγκλίνει και η ιρανική υπόθεση καταγωγής 
Σέρβων και Κροατών.
Μάλιστα, η Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία
είχε ως αριστοκρατική ιδεολογία τον Σαρματισμό,
την καταγωγή από τις αντίστοιχες ιρανικές φυλές.

Και εξέδραμα ως εκεί, γιατί, λένε πως,
Πολωνοί σταυροφόροι ίδρυσαν την Μπομποστίτσα,
το χωριό στην Κορυτσά, σλαβόφωνο παλιότερα,
αλβανόφωνο και βλαχόφωνο αργότερα, με παρούσα την ελληνορθόδοξη ταυτότητα. Αξιοσημείωτο πάντως, ότι το 1873 χωριάτες του Mποποβίτσκω έστειλαν γράμμα να προσεύχεται για αυτούς ο Βούλγαρος Έξαρχος/Πατριάρχης. Το γράμμα ήταν γραμμένο σλαβικά στο ελληνικό αλφάβητο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Boboshticë
https://bg.wikipedia.org/wiki/Бобощица

«Οἱ κάτοικοι Βοβοστίτσης λογιζόμενοι περὶ τῶν 210 οίκογενειῶν καὶ τοῦ Δρενόβου 119 οἰκογενειῶν εἰσὶν χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι λαλοῦντες τὴν ἰδίαν τινὰν Βουλγαρικὴν διάλεκτον, ἐν δὲ τοῖς σχολείοις αὐτῶν παραδίδεται ἡ Ἑλληνική καθομιλουμένη γλῶσσα, διὰ ταῦτης ἐκτελοῦσιν ἐν τοῖς ναοῖς ἀυτῶν τὰ ἱερὰ τελεστήρια».

Μετὰ παρέλευσιν χρόνου κατεδιώχθησαν οἱ Βούλγαροι ὑπὸ τῶν Ἀλβανῶν, ὄντες δ΄οὗτοι ἄμοιροι γραμμάτων παντελῶς δὲν ἐφρόντισαν ἵνα ἀλλάξωσι τὰς σλαβικὰς ἐπωνομασίας κωμῶν καὶ ποταμῶν τοῦ τόπου ἡμῶν

https://smerdaleos.wordpress.com/η-σλαβομακεδονική-διάλεκτος-βοβοστί/


Ένας Σλάβος ξάδερφος του Δία, ο Περούν,
(λιθουανικά Περκούνας, και πιθανόν θρακικά Πέρκος/Πέρκων
προπάτωρ → wiki/Perkwunos)
έφερε στα Βαλκάνια την Περπερούνα,
τον θηλυκό Δία, ή τη γυναίκα του,
που φέρνει τις καλές βροχές.
Λέγεται και Ντοντολα, Ντουντούλα,
Ντουντουλίτσα, από παλαιότερη λιθουανική λέξη
dundulis, κεραυνός, και ίσως να έχει και κάτι
από αρχαία Θράκη, όπως μερικά ανθρωπωνύμια
Δύδαλσος, Δύδις, Δουδούπης, δείχνουν....
...γκντούπ, γκντούπ, ο γδούπος της παχιάς βροχής,
αρμέγει, λένε, η Ντουντουλα τις επουράνιες αγελάδες της! :-)

Πώς όμως έγινε ο διπλασιασμός περ-περ;;
Κάποια στιγμή ο χωριάτης Σλάβος Δίας,
εκπολιτίστηκε με υπέρπυρα,
βυζαντινά νομίσματα,
και έτσι ετέχθη Περπερούνα,
καθώς η βροχή φέρνει βεντέμα και λεφτά.
Μάλιστα, τον 19ο αιώνα,
μαυροβουνιώτικο νόμισμα
ήταν αρχικά το περούν και μετά το περπέρ,
...πρώτα αγροίκος περούν, μετά περπερέμπορας...
έτσι κυλάει η ζωή εθνών μεταναστών.

Και μετανάστες Αλβανοί απέναντι μετέφεραν
στην Καλαβρία τραγούδι, όπου ανιχνεύεται
https://archive.org/stream/lacalabriarivis00unkngoog/lacalabriarivis00unkngoog_djvu.txt
Rona / donna, Paparona,
Lu mortoriu m@' ti sona
Νεκρού λιτανεία(;) σου χτυπά


Σαν άνομβρη κι απότιστη
σε αυτή την ξηρασία,
εβάλθηκα, καμμένα μου
να κάνω λιτανεία!


Βρέξε, βρέξε, Βρεξεδένια,
χτύπα αγία Δίαινα,
σύννεφα με τρίαινα,
να νερώσουν τα χωράφια
να γεμώσουνε τα ράφια,
να σου φέρω στη γιορτή σου,
ό,τι πεθυμά η οντή* σου.
Γειά σου, κυρά Καλόβροχη,
καλόβρεξε τα δέντρα σου.

*οντή = οντότητα

Βρόχα, βρόχα, Βροχιδένια,

φόρτισε τα σύννεφα,
πόλωσε τις αστραπές,
μαύρισε τον ουρανό,
κρύψε ήλιο καυτερό,
την ξερή μας γη συμπόνα,
άνυδρη ζωή πεθαίνει,
τους διψώντας σε λυπήσου!
Γειά σου, Κυρά, καλόβρεξε
την έρμη γη που σε καλεί!

Μία θηλυκή αλβανική λέξη για την Παναγία,
Perëndia/Περντία, που μπορεί να έχει
έχει σχέση και με τον Περούν, σημαίνει
ταυτόχρονα στα αλβανικά και θεότητα/θεός.
Πώς θα ακουγόταν σε μας «προσκυνώ σε Θεότητά μου»
για την Παναγία;; ....Μαριολατρία! θα φώναζαν οι Προτεστάντες.... Είναι αρχαϊκό στοιχείο αυτό,
γιατί οι θηλυκοί θεοί και ιερείς
προϋπήρξαν των αρσενικών.
Σχετικό με την Περπερούνα παράδειγμα
είναι η Νουτ, ή Νεβέτ, πανάρχαια 
Αιγύπτια θεά του ουρανού...
...ενώ συνήθως ακούμε ότι ο ουρανός είναι
ο αρσενικός θεός που γονιμοποιεί 
με τις βροχές του
τη μάνα γη.

Κάποια στιγμή το άρσεν, όμως, επαναστάτησε
κατά της μητριαρχίας.
Σκέφτηκε....δεν κάνω μόνο για κυνηγός,
θα γίνω και ιερέας και θεός.

Παράδειγμα, το 1765
σε φαναριώτικο νομοκανόνα, που σχολιάζει τον 62ο εδάφιο της εν Τρούλλω Συνόδου (692)....«τὰς τῶν γυναίων δημοσίας ὀρχήσεις, ὡς ἀσέμνους, καὶ πολλὴν λύμην καὶ βλάβην ἐμποιεῖν δυναμένας»

και ούτως απεφάνθη
«Να μη γίνεται εις το εξής η παπαρούδα, την οποίαν και
αυτήν ο ρηθείς κανών φανερά εμποδίζει, αποφαινόμενος εις το να μη γίνηται δημόσιος χορός γυναικών».

Γιαυτό, σε κάποια χωριά, όπως τα Κύμινα Θεσσαλονίκης,
η τάξη αποκατεστάθη με τον Ντούντουλα, άντρακλα ντυμένο πρασινάδες και περιφερόμενο.
http://ir.lib.uth.gr/bitstream/handle/11615/3145/P0003145.pdf?sequence=1&isAllowed=y

Και ίσως ερώτημα τεθεί, γιατί όταν
αποκατεστάθη το εθνικόν κράτος,
 δεν ανεπλάσθησαν
και οι εθνικές εορτές;;


«ὗσον, ὗσον, ὦ φίλε Ζεῦ, κατά τῆς ἀρούρης (γῆς) τῆς Ἀθηναίων καί τῶν πεδίων» και να στείλουν οι Υάδες Νύμφες
στη γη ανταποκρίσεις του ουρανού;

 δυστυχώς, συνέπεσε
η παλιγγενεσία με τον Ρομαντισμό,
και ο βαρύς πνευματικά άντρας,
το επουράνιον άχθος γηίνης αρούρης,
δεν ήταν για πολλά θηλυπρεπή
γιορτάσματα. Ένιωθε πλέον μόνος,
έλειπε το αίσθημα της κοινότητας.

Έτσι, ο γιος του ιστορικού Παπαρηγόπουλου,
νιώθει γύρω του ερημιά,
 μόνος σαν τον φανό κοιμητηρίου

Μόνος, καθῶς αυτὸ τὸ φῶς εἰς τὸ νεκροταφεῖον,
Φωτίζων πόθων μνήματα καὶ πτώματα ὀνείρων,
Ἀγνώστου πόνου ἔρμαιον, διέρχομαι τὸν βίον
Τὰ ῥάκη σύρων τῆς ζωῆς, τὸ παρελθόν μου σύρων.

και αυτό το ύφος, λίγο-πολύ, συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας,
...έγινε βροχοποιός, γιατί τα δάκρυα στερέψανε...

Του άντρα του πνευματικά βαρύ,
μην του μιλάτε για γιορτή.


Το βουλώνω και εγώ
με αυτό που με σημάδεψε,
ότι για Περπερούνα διάλεγαν
μια ορφανή, φτωχή και περιφρονημένη,
για να προκαλέσει τον θείο οίκτο;;
ή, ότι μόνο
μια φτωχιά και ορφανή, που έχει αναπτύξει
«μαγικές», ψυχικές δυνάμεις επιβίωσης,
 μπορεί να επικοινωνήσει
και να δει πράγματα που
ο χορτάτος κι ευτυχισμένος δεν μπορεί;;


Αλλάζουν τα ονόματα,
αλλάζουν και τα έθνη,
μα μόνο το ορφανό παιδί
μπορεί βροχή να φέρνει!

Αλλάζουν τα ονόματα,

μα η ορφάνια μένει
της στράτας που καινοτομεί,
και νιώθει πάντα ξένη.