Ruft den Russen zu
Φωνάξτε στους Ρώσους
aus der Weite:
από απόσταση
''Sdajus, Towarisch,
Ne Strelajte!''*
das heisst, damit es alle wissen
που σημαίνει, για να το ξέρουν όλοι
ergebe mich, kam'rad,
παραδίδομαι, σύντροφε
nicht schiessen!
μην πυροβολείτε!
*сдаюсь, товарищ, не стреляйте
Deutsche Soldaten!
Γερμανοί στρατιώτες
Hitler fuhrt Deutschland zur Katastrophe
Ο Χίτλερ οδηγεί τη Γερμανία στην καταστροφή
Gebt eure Waffen dem ELAS
Δώστε τα όπλα σας στον ΕΛΑΣ
Kaempft mit dem ELAS
Αγωνιστείτε με τον ΕΛΑΣ
gegen Hitler!
ενάντια στον Χίτλερ
Έτοιμο το κολάζ για το Διαδραστικό Μουσείο Πάλης
των Λαών της Ευρώπης
κι όπου βρεθεί στην παρέα Γερμανός αμήχανος,
να υπάρχει έτοιμη η ατάκα:
Die Deutschen Demokraten danken!
ΥΓ
Κατά τον εγκλωβισμό του γερμανικού στρατού στο Στάλινγκραντ προκηρύξεις έπεφταν από αεροπλάνα στα χαρακώματα των Γερμανών. Φωνές με χωνιά προς τα χαρακώματα. Ραδιοφωνικές εκπομπές. Χριστουγεννιάτικες κάρτες και γράμματα. Ποιήματα και τραγούδια που έγραφαν προς τους συμπατριώτες τους. Και κυρίως εκπομπές στην πρώτη γραμμή του μετώπου από το “φορτηγό με τα μεγάφωνα”. Όπως λένε οι ίδιοι οι “δράστες”, οι φόβοι ότι οι “απέναντι” θα πυροβολούσαν το φορτηγό αυτό, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Αντίθετα όταν μιλούσαν, στα χαρακώματα απέναντι γινόταν απόλυτη ησυχία. Οι εκπομπές τους άρχιζαν με το : “Άκου Γερμανία, προτού να είναι πιά πολύ αργά”. Συχνά έκλειναν τις ανακοινώσεις (έντυπες ή ηχητικές) με τα ονόματά τους, που ήταν ονόματα γνωστά στην προπολεμική Γερμανία. Όπως π.χ. την ανακοίνωση της 4 Γενάρη 1943 που την υπέγραφαν ο πρώην βουλευτής Βάλτερ Ούλμπριχτ, ο Έριχ Βάινερτ, συγγραφέας από το Βερολίνο κι ο Βίλι Μπρέντελ, συγγραφέας από το Αμβούργο.
[...]
Στα χρόνια του πολέμου, όταν μια Ρωσίδα ξεναγός, ξεναγούσε Γερμανούς αντιφασίστες σε κάποιο μουσείο, ο φύλακας της είπε : «Συντρόφισσα σε παρακαλώ μη μιλάς τη γλώσσα του Χίτλερ». Κι η ετοιμόλογη ξεναγός του απάντησε. «Κάθε άλλο σύντροφε. Μιλάω τη γλώσσα του Μαρξ και του Ένγκελς».
Εκτός απ΄το σύνθημα που κυριαρχούσε «θάνατος στους φασίστες καταχτητές», ζωγραφίζαμε και ένα ρολόι που έδειχνε πάντα 12 παρά 5’. Έτσι θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο πως η λευτερία ζυγώνει. Η ώρα 12 σήμαινε το τέλος του μαρτυρίου μας.
Η ελληνική Αντίσταση, ενημερωμένη για τη φύση των γερμανικών μονάδων, ανέγραφε στους τοίχους της Αμαλιάδας συνθήματα που απευθύνονταν στους Γερμανούς κομμουνιστές στρατιώτες, οι οποίοι, κατά τη μαρτυρία του Κουρτ Νέτμπαλ, αντιλαμβάνονταν το περιεχόμενό τους παρ’ όλο που ήταν γραμμένα στα ελληνικά.
...Στο μυαλό μου περνάγανε διάφορες σκέψεις και βέβαια η πατρίδα μου η Γερμανία. Όλες τους όμως ενισχύανε την απόφαση που είχα πάρει καθώς και την πίστη μου ότι είχα ενεργήσει σωστά. Ξαναθυμόμουνα τα παλιότερα χρόνια, όπου το κόμμα μάς είχε διδάξει ότι ο εχθρός βρισκότανε στην ίδια την πατρίδα μας κι ότι το καθήκον μας ήταν η αλληλεγγύη και βοήθεια προς τους λαούς εκείνους που καταπιέζονταν απ’ τον ιμπεριαλισμό.
....στην περιοχή της Όρθρης, κοντά στο Βόλο, μετά από μια μάχη, κι αφού σχεδόν όλα τα πυρομαχικά μας είχαν εξαντληθεί , ο εχθρός μάς κύκλωσε και βρεθήκαμε σε πραγματικά δύσκολη θέση. Ο καπετάνιος μας, ο καπνεργάτης Σπύρος Κραπίλης , αποφάσισε τότε να μιλήσουμε στους γερμανούς και ιταλούς στρατιώτες και να κάνουμε έκκληση στην ταξική τους συνείδηση, γιατί ήταν η πρωτομαγιά του 1944. Αρχίσαμε να φωνάζουμε συνθήματα με χωνιά. Ζωγραφίσαμε εξάλλου με άσπρη μπογιά μερικά τέτοια συνθήματα πάνω σε κομμάτια αντισκήνων και σε κουβέρτες για να φαίνονται από τον κάμπο. Μιλούσαμε στους Γερμανούς και στους Ιταλούς στη γλώσσα τους και τους καλούσαμε να περάσουνε στις γραμμές μας.
...στις 10 Αυγούστου 1944 ιδρύθηκε τελικά και το Αντιφασιστικό Κομιτάτο « Ελεύθερη Γερμανία» ( AKFD) των γερμανών στρατιωτών της Ελλάδας.
«Για το λαό και την πατρίδα. Ενάντια στο Χίτλερ και τον πόλεμό του. Για άμεση ειρήνη. Για τη σωτηρία του γερμανικού λαού. Για μια ελεύθερη, ανεξάρτητη Γερμανία».
...ο Γλέζος είχε δώσει πολύτιμες συμβουλές για τη δουλειά μας και έδειχνε καλός γνώστης της γερμανικής νοοτροπίας και ψυχής.
....γερμανική αντιφασιστική ομάδα, διοργανώνει κάθε χρόνο κινητοποιήσεις ενάντια στη συνάθροιση των βετεράνων της 1ης Ορεινής Μεραρχίας Καταδρομών, τραγουδώντας ελληνικά αντάρτικα τραγούδια και κάνοντας γνωστό το ζήτημα στη γερμανική κοινή γνώμη και ευρύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου