Να Συμφωνείς, Ανθρώπινο /////\\\\\ Να Διαφωνείς, θεϊκό

..Με αφορμή τα Πράσινα Μάτια της Κατερίνας :-), θα κάνω τρεις αναρτήσεις για τον Διάλογο, μια που στις πανελλήνιες για αυτόν γράψαμε και περάσαμε..:-)..

1. Ο τίτλος πονηρός, αμφίσημος :-)... να συμφωνείς, λέει, ανθρώπινο, μια κατώτερη αδυναμία, ένας συμβιβασμός, μια κολακεία στην Ανώτερη Εξουσία...να διαφωνείς, θεϊκό, δείγμα ασυμβίβαστου Θάρρους, Ηγεσίας αλλά και Μοναχικής Πορείας...

Η Βάση της Κριτικής Σκέψης είναι το Όχι (Ρένος Αποστολίδης)

...Ο άνθρωπος είναι ον φύσει κοινωνικό και πολιτικό. Αυτός που μπορεί να ζήσει μακριά απ’ τις ανθρώπινες κοινωνίες είναι είτε θηρίο είτε θεός....(Αριστοτέλης)

2. Η δεύτερη όμως ανάγνωση (γιαυτό και ανάποδα τα πρώτα γράμματα, Ανθρώπινο, θεϊκό) σημαίνει να διαφωνείς είναι αλαζονικό, εγωιστικό...ένα κείμενο που έψαξα από την Κατερίνα μα δε βρήκα έλεγε αν θυμάμαι καλά ότι  κίνητρο στο διάλογο και την αναζήτηση είναι να επιβληθούμε στον άλλο...η Αυτο-Επιβεβαίωση της "Αρσενικής" Επιθετικής Πλεύρας του Εαυτού μας, για να το πούμε σχηματικά...την είδε Θεός ή μας το παίζει Θεός, που λένε...Ανθρώπινο εδώ είναι η Μοναξιά που επικοινωνεί, ξαναπροσπαθεί, ρίχνει κάτω το εγώ της και ακούει τον άλλο και ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει απόλυτα τον συνομιλητή, προσπαθεί ανεκτικά να μη βγάζει γρήγορα συμπεράσματα, παραβλέποντας στην ουσία Συναισθήματα (κυρίως Φόβου για το Άγνωστο) που τυχόν μας Εξαπατήσουν στην αναζήτηση της Καθαρής Σκέψης.

Τώρα από τα παραπάνω τί ισχύουν στους διαλόγους που βιώνουμε καθημερινά, αυτό το αφήνουμε στην κρίση του παρατηρητή. Μπορεί π.χ.  να εμφανιστούν και οι δύο οπτικές σε ένα διάλογο αλλά πάντα το Τέλος είναι που θα κρίνει την αξία της Συ-Ζήτησης, ποτέ η Αρχή, κι ας λέν η αρχή ήμισυ του παντός, εδώ δεν ωφελεί, ο διάλογος χρειάζεται υπομονή, πιθανόν και διαστήματα Σιωπής για βαθύτερη κατανόηση.

Και μια που είπαμε Σιωπή, περνάμε τώρα ουσιαστικά στον Εσωτερικό Διάλογο, που γίνεται μέσα μας, στους Αφηρημένους, τους Εικαστικούς :-) εν προκειμένω, αφού από κεί έχει προκύψει και ο τίτλος.

"To err is human, to juxtapose is art" . Οπ, Dodo, να και η μινιατούρα κάνει εσωτερικό διάλογο...

Η Μαύρη, Σκοτεινή, Μοναχική πλευρά του Εγώ μας με τη Κοκκινωπή, Ανοιχτή Ματιά προς τον Έξω Κόσμο :-)..ας πούμε...και το τσιτάτο λέει....Να κάνεις λάθη ανθρώπινο, να αντιπαραθέτεις κάνεις τέχνη. Έτσι όμως που έχει φτιαχτεί η δίπολη πρόταση το βαθύτερο νόημα είναι...να τα βλέπεις όλα  ΟΜΟΙΑ  είναι ανθρώπινο, να ξεχωρίζεις, να συγκρίνεις είναι Τέχνη. Και αυτό ζητά μια κοινωνία απ'τους Αφηρημένους, Καλλιτέχνες, Στοχαστές ή Επιστήμονες, είναι να δουν λεπτομέρειες, να κάνουν συγκρίσεις, αντιθέσεις που ο μέσος καθημερινός άνθρωπος δεν έχει το χρόνο να αφιερώσει.

 Και παίρνω πάσα από την αφηρημάδα που μας δέρνει :-) και παραθέτω από την προηγούμενη ανάρτηση, του J, το στιχάκι.

Jaysleeping for ever after
Jaywalking just once in Jerusalem.:(

Now..Rest in Jesus and peace 

mister shy geeky jeek.

Κοιμάσαι τώρα σαν πουλάκι για πάντα

αφού διάβηκες αφηρημένο μια στιγμή 

δρόμο της Ιερουσαλήμ.

Αναπαύσου εν Ειρήνη Κύριε 

Ντροπαλέ Νοήμων Θησαυρέ :-)

Και κλείνω με τη σύγκριση Juxtaposition και Αντιπαράθεση. Η κακόηχη Λατινικούρα βγάζει μια ουδετερότητα (juxta - πλάι)  Η Ελληνικούρα μια επιθετικότητα και επειδή έχει μέσα το "αντί" αλλά κυρίως στο μυαλό του Έλληνα, με βάση όσα έχει ζήσει από μικρός στην οικογένεια, στα σχολεία, στην πολιτική κτλ Διάλογος = Καβγάς, Κήρυγμα, Σύγκρουση από δυό Μονολόγους. Δεν έχει συνδεθεί με την Δημιουργικότητα (See Random Juxtaposition , τυχαία αντιπαράθεση δυό φαινομενικά άσχετων αντικειμένων) Και εδώ καταλήγουμε ξανά στην Αφηρημένη Σκέψη, ιδίως στην Έμπνευση. Μα είναι άσχετο θα σου πει η πρώτη ματιά του καθημερινού πρακτικού ανθρώπου και το γνωρίζω ότι μπορεί να γίνει κουραστικό, ενοχλητικό αυτό το περπάτημα στο κενό και για τον ίδιο τον Αφηρημένο και τον Περίγυρο. Γιαυτό λέμε Υπομονή και Ανοχή αφού Άσχετοι και Άγνωστοι είμαστε και οι Ιστολόγοι μεταξύ μας, ιδίως τον πρώτο χρόνο γνωριμίας χαχα..Επένδυση Φιλίας για το Μέλλον χαχα...:-)