Κυριακή 31 Μαΐου 2020

Τῦρκ-Γιουνάν Επιγκραφί Σεμ'πόζγιουμ-ου Σελανίκ'τε


Το Ελληνοτουρκικό Συμπόσιο Επιγραφικής στη Θεσσαλονίκη

Έλληνες και Τούρκοι αρχαιολόγοι «διηγήθηκαν» ιστορίες χαραγμένες σε πέτρες

Αρχαιολογικό Μουσείο, 29 Ιουνίου - 2 Ιουλίου, 2017.

Μια φορά κι έναν καιρό –στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ- στην Αφροδισιάδα της Καρίας ήταν ο Μύων, ένας πλούσιος και -όπως προκύπτει από την ιστορία- ολίγον «ξιπασμένος» πολίτης, που έβλεπε επί χρόνια ανολοκλήρωτο τον ναό του Δία στην πόλη του ως «προσβολή για το σώμα της πόλης», και χάρισε μέρος της περιουσίας του για την ολοκλήρωση του έργου που ομόρφυνε κι άλλο την πόλη. Κι ύστερα χρηματοδότησε κι άλλα έργα (κι άλλον ναό και τα λουτρά της γερουσίας) και φρόντισε παράλληλα να λάβει και την ανταπόδοση από την Ιστορία χάρη στις επιγραφές, που αναγράφουν σαφώς πως «το έργο κατασκευάστηκε από τον Μύωνα (τον γιο του Μένανδρου και εγγονό του Εύνικου), ο οποίος φέρει πλέον το τίτλο του  "ευσεβή" και "φιλόπατρη".
____

Στην Αφροδισιάδα, γνωστή από την αρχαιότητα για τα μάρμαρα και τη σχολή γλυπτικής της, εντοπίστηκαν περισσότερα από 4.000 χαράγματα – γκράφιτι, χαραγμένα ή σμιλευμένα στο μάρμαρο και ποικίλα στο περιεχόμενο (από σχέδια επιτραπέζιων παιγνιδιών, προσευχές, θρησκευτικά σύμβολα, ονόματα αλλά και αισχρολογίες και πρόστυχες εικόνες ως διάθεση εξευτελισμού του αντιπάλου σε περιπτώσεις αθλητικών, ή άλλων αγώνων).
____

Στην παραθαλάσσια πόλη Τέω της επαρχίας Σμύρνης (ιδρύθηκε αρχικά περί το 1100 π. Χ. από Μινύες από τον Ορχομενό, και ακολούθησαν Ίωνες και Βοιωτοί), ήρθε στος φως ένα σύμφωνο μίσθωσης, της ελληνιστικής εποχής, μεταξύ μιας ομάδας που ονομάζονται «Νέοι», (κληρονόμοι ενός κτιρίου από ευεργέτη τους, ονόματι Διονυσά, εκεί μέσα υπήρχε και ναός του Διονύσου), και μεταξύ ενός Δημητρίου, ενοικιαστή.

Στη στήλη αλλά και σε παραπομπές αναφέρονται οι όροι με τους οποίους οι Νέοι που σπούδαζαν θα εξασφάλιζαν τα έξοδά τους απο τα μισθώματα (αναφέρονται 150 δραχμές, ως ετήσιο μίσθωμα) δημοσίων κτιρίων σε ιδιώτες, τα οποία χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση των σπουδών (ακόμα και τα έξοδα για το λάδι με το οποίο άλειφαν τα κορμιά τους ως αθλητές). 
____

Μια νέα επιγραφή -πράξη πώλησης στην Αμφίπολη- τους καιρούς του Μακεδονικού Βασιλείου επιχειρεί να ρίξει νέο φως για το θεσμό του επιστατών του Μακεδονικού Βασιλείου. https://en.wikipedia.org/wiki/Epistates

«Αν και δεν υπάρχει αντίρρηση ότι οι επιστάτες ενεργούσαν ως κύριοι κυβερνήτες -δικαστές στις πόλεις της Μακεδονίας, είναι πλέον συζητήσιμο αν ήταν υπάλληλοι- διορισμένοι από τον βασιλέα ή εκλέγονταν απευθείας απ την «πόλη» λέει ο καθηγητής στην εισήγηση του.

Η σειρά επιγραφών που βρέθηκαν στην Αμφίπολη αποτελούν τα αρχαιότερα διαθέσιμα στοιχεία για τον θεσμό των επιστατών, ενώ επιγραφικοί κατάλογοι από το Ασκληπιείο της Βέροιας αφήνουν σαφείς υπόνοιες για την ετεροδιαχείριση της περιουσίας της εκκλησίας και για εμπλοκή των αξιωματούχων της πόλης στα έσοδα και αναθήματα των ιερών των πρώτων χρόνων της ρωμαιοκρατίας (2ος π.Χ αιώνα).

____

Δύο επιτύμβιες στήλες των αρχών της ελληνιστικής περιόδου, κατά τη διάρκεια της Μακεδονικής κυριαρχίας (352-302 π.Χ) που εντόπισαν πρόσφατα οι αρχαιολόγοι στις Φερές της Θεσσαλίας (το σημερινό Βελεστίνο) φέρουν επιγραφές με τα ονόματα δυο νεκρών από την Κρήτη (ΣΩΣΙΩΝ ΚΡΗΣ / ΑΠΠΤΑΡΑΙΟΣ / ΑΙΘΙΟΨ-Α[Γ]ΑΣΣΟΝΟΣ / ΚΡΗΣ-ΔΡΗΡΙΟΣ). Η παρουσία των Κρητών στις Φέρες τεκμηριώνεται για πρώτη φορά.

Σωσίων Κρὴς / Ἀππταραῖος 
(από τα Άπτερα, Άπταρα, ή Απτέρα κοντά στη Σούδα Χανίων)
Αἰθίοψ* Ἀγασσαῖος (?) (Αγασσαί Πιερίας)
Κρὴς Δρήριος (από τη Δρήρο, κοντά στη Νεάπολη Λασιθίου

*Ήδη από Μυκηναϊκή εποχή,
κύριο ανδρικό όνομα που απαντά σε πινακίδα τής Πύλου
 (ai-ti-jo-qo)


Με το δεδομένο πως οι Κρήτες υπήρξαν γνωστοί μισθοφόροι οι μελετητές αναρωτιούνται αν σχετίζονται με την ύπαρξη μακεδονικής φρουράς στην πόλη, ή πρόκειται για εμπόρους - ταξιδευτές από την Κρήτη που έτυχε να βρεθούν τον καιρό του θανάτου τους στο λιμάνι της Δημητριάδος.

__

Ο καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας Παντελής Νίγδελης τονίζει πως στόχος των διοργανωτών είναι η παρουσίαση νέων αδημοσίευτων ελληνικών και λατινικών επιγραφών, που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα και τη Μ. Ασία.

Προηγήθηκαν ανάλογες διοργανώσεις στην Αθήνα το 2005 , https://www.academia.edu/850123/Epigraphic_Research_in_Greece_and_Turkey._First_Greek-Turkish_Epigraphic_Colloquium και την Αττάλεια της Τουρκίας το 2012 https://www.academia.edu/8126189/_Epigraphical_Researches_in_Tios_Tieion_Eastern_Bithynia_II._Greek-Turkish_Epigraphy_Symposium_23-26_May_2012_Akdeniz_University_Adrasan_Antalya), που άρχισε το απόγευμα της Πέμπτης και θα ολοκληρωθεί την Κυριακή στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.

Τη διοργάνωση ανέλαβαν το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Τμήμα Ιστορικών Σπουδών (School of Historical Studies) του Institute for Advanced Study του Πανεπιστημίου Princeton.

Εισηγητής -και εμπνευστής ουσιαστικά του συνεδρίου- ο επιγραφιστής Άγγελος Χανιώτης, και καθηγητής στο Πρίνστον, που συμμετείχε στις ανασκαφές στην Αφροδισιάδα.


επεξεργασμένες πηγές από
ΑΠΕ-ΜΠΕ, 
Βίκυ Χαρισοπούλου
και από το πρόγραμμα συνεδρίου

όλοι οι συμποσιαστές και συμποσιάστριες
που μίλησαν


Τζένη Βελένη, Δύο Επιγραφές
από τον ελληνιστικό οικισμό, κοντά στις Πέτρες Φλώρινας

Γιάννης Καλλιοντζής, Κατάλογος απογραφής
από το Ιερό της Άρτεμης Βραυρωνίας στον Ωρωπό

Στέργιος Λιούλιας, Νέος κατάλογος απογραφής
από τη Βέροια

Mustafa Adak, Οι Νέοι και το Τέμενος του Διονυσά.
Ένα ελληνιστικό συμβόλαιο μίσθωσης από την Τέω.


   Erkan Taşdelen, Hüseyin Uzunoğlu, 
Νέα Επιγραφική συμβολή στα Τέια τείχη, 
(η Τέως/της Τέω)

 Mustafa H. Sayar, Νέες επιγραφές από την πεδινή Κιλικία

  Mehmet Oktan, Νέες αναθηματικές επιγραφές από τη Νικομήδεια

  Bülent Öztürk, Mimar Sinan, Εγχαραγμένα Ρωμαϊκά μολύβδινα σταθμία 
από την περιοχή την Τίο, πόλη μεταξύ Βιθυνίας
και Παφλαγονίας

Ελισάβετ Σιουμπάρα, Για την αποκατάσταση του μνημείου
 της Ακρόπολης

Ανδρονίκη Μακρή, Επιγραφές από την Ακρόπολη της Αθήνας

Νάσος Θέμος, Έλενα Ζαββού,
Νέα έρευνα στη Λακωνική επιγραφική

Αργυρούλα Ιντζεσίλογλου, Δυο Κρητικοί 
στις ελληνιστικές Φέρες Θεσσαλίας

Ιουλία Κατσαδήμα, παρατηρήσεις
σε επιγραφές του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ. από την Αμβρακία

Παντελής Νίγδελης, Παύλος Αναγνωστούδης,
Οι Επιστάτες αναθεωρημένοι.
Μια νέα πράξη πώλησης από την Αμφίπολη

Δόμνα Τερζοπούλου,
Νέες επιτύμβιες επιγραφές
από τη Μολυβωτή της παράλιας Ροδόπης

Χρύσα Καραδήμα, Σημαντικά νέα από την Αιγαιακή Θράκη

Tolga Özhan, Νέες αγωνιστικές επιγραφές από το Σμίνθειο της Τρωάδας

Μανόλης Βουτυράς, Περισσότερη μαρτυρία
για τη λατρεία της Ίσιδας στην Κίο της Βιθυνίας

Çiğdem Şimşek, Νέες επιγραφές από τους Αιζανούς της Φρυγίας

 Özge Acar, Επίγραμμα μονομάχου από τα Κίβυρα της Λυκίας

 Burak Takmer, Νέες επιγραφές από την Πισιδία

Νίκος Τσιβίκης, Γεώδης σάρξ: μεσοβυζαντινές εγχαραγμένες σαρκοφάγοι
από το Αμόριο της Φρυγίας

 Ferit Baz, Mimar Sinan
Νέες επιγραφές από τα Κόμανα Καππαδοκίας

Nihal Tüner Önen, Aykan Akçay,   Για τη χρησιμότητα της εφαρμογής της μεθόδου RTI (Reflectance Transformation Imaging 
Ανακλαστική μεταμορφωτική απεικόνιση)
για την ερμηνεία τριών επιγραφών από τη Λυκία

 Dr. Güray Ünver, Νέες επιγραφές από την Κνίδο της Καρίας

Άγγελος Χανιώτης, Νέες επιγραφές από την Αφροδισιάδα της Καρίας

Εκδρομή στο Δίον, μεσημεριανό,
και αναχώρηση

ΥΓ

Ένας Έλληνας στην ανασκαφή του βυζαντινού Αμορίου, στην Τουρκία. Μια γόνιμη συζήτηση με τον επικεφαλής του προγράμματος Αστικής Αρχαιολογίας Αμορίου στη Μικρά Ασία, Νίκο Τσιβίκη, για τις εκεί ανασκαφές, τα ανακριβή στερεότυπα για το Βυζάντιο και τη σύγχρονη Τουρκία. 

[...]

Οι ανασκαφές στη γείτονα είναι συχνά τεράστιες σε έκταση συγκριτικά με την Ελλάδα, οι δε Τούρκοι αρχαιολόγοι που ακολουθούν τη γερμανική παράδοση είναι ιδιαίτερα μεθοδικοί, με συστηματικές δημοσιεύσεις ευρημάτων.   Στα πλαίσια αυτά η ανταλλαγή εμπειριών, η διοργάνωση κοινών συνεδρίων όπως αυτό των βυζαντινών αρχαιολόγων στην Αν'τάλια (Αττάλεια) που συνδιοργάνωσε πέρσι τον Σεπτέμβριο το δικό μας Ινστιτούτο και θα επαναληφθεί του χρόνου στο Ρέθυμνο, η ανταλλαγή τεχνογνωσίας και φοιτητών μέσω του Erasmus χτίζουν γέφυρες που ευελπιστούμε να πυκνώσουν. 



Σάββατο 30 Μαΐου 2020

Βυζαντινός τίτλος προς πώληση

για παρατείχια εκμετάλλευση


Πουλώ το Παρατείχιον
να τιτλωθεί φαγείο,
ή κέντρο του πολιτισμού,
που 'ναι κοντά σε τείχη.

Κι από τα κέρδη πώλησης
ιδέας που παράγει,
θα κουπονιάζω νηστικό 
αρκούδι που 'χει ανάγκη.

Ήταν το παρατείχιον
μέρος κοντά σε τείχη
Κωνσταντινοπολίτικα
που πόρθησε η τύχη.

Χαλάστηκαν και μείνανε
για τουρισμού αξία,
και ξάφνου παρατείχισα
σε Ουκρανού ταινία.

ΥΓ

Παρατείχιον - Паратихион


img

Παρατείχιον, Ουκρανοτουρκική ταινία για την Άλωση


αποτέλεσμα των θερμών σχέσεων
των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια

Παρατείχια, εξωτερικά, και εσωτερικά,
είναι ανοιχτοί χώροι κοντά στα τείχη

σε αρχιτεκτονικό σχέδιο
https://tinyurl.com/ya2hh6jp
σε σημερινή φωτογραφία
https://tinyurl.com/yb29t3fr

τρέιλερ
https://youtu.be/UJ83hg9hy0I

σκηνοθέτιδα: Tatjana Suchkova  (Ουκρανή)
σεναριογράφος: Oleg Bazylewicz (Πολωνός της Ουκρανίας)


Οι μόνες ελληνικές συμμετοχές,
το Χριστός Ανέστη του Γαϊτάνου,
και μια φωτογραφία του αγάλματος
στον Μυστρά, του τελευταίου Παλαιολόγου.

Μετά την εισαγωγή, η
η δράση αρχίζει από το Βίτσεμπσκ της Λευκορωσίας στο 1436

 Ουκρανία και Λευκορωσία βρίσκονται υπό κατοχή
από το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας.
Ο Δούκας Σβιτριγκάιλα καίει
τον επίσκοπο Γεράσιμο του Σμόλενσκ,
που προοριζόταν για μητροπολίτης Κιέβου,
επειδή τον υποψιάστηκε για προδοσία
κατά τον Λιθουανικό εμφύλιο πόλεμο
https://en.wikipedia.org/wiki/Lithuanian_Civil_War_(1432–1438)

Το Πατριαρχείο διορίζει στη θέση του
έναν Έλληνα, τον Ισίδωρο,
https://el.wikipedia.org/wiki/Ισίδωρος_του_Κιέβου
(άλλοι λεν από Θεσσαλονίκη,
άλλοι από Πελοπόννησο)
ήρθε στα μέρη αυτά
με τον βοηθό του, Γρηγόριο τον Βούλγαρο
https://en.wikipedia.org/wiki/Gregory_the_Bulgarian

Προωθεί την ένωση των εκκλησιών,
και ετοιμάζονται για την οικουμενική σύνοδο
σε Φεράρα το 1438 και Φλωρεντία το 1439
https://en.wikipedia.org/wiki/Council_of_Florence

Συνάντηση του Ισίδωρου 
με τον Μάρκο από την Έφεσο
https://youtu.be/vL8Vk0UqOzA?t=1062
...αν καταλάβουν, του λέει ο Μάρκος, οι Τούρκοι
ότι Ορθόδοξοι και Καθολικοί θα ενωθούμε,
θα μας σφάξουν όλους...

πιθανόν και να ειπώθηκε μια τέτοια φράση

https://en.wikipedia.org/wiki/Mark_of_Ephesus

πιο σίγουρα τα ρητά

«καλύτερα σκλαβωμένα σώματα στους Τούρκους,
παρά σκλαβωμένο πνεύμα στον πάπα, τον αιρετικό»
ή το
«οι Παπικοί ξυρίζουν τα μούτρα τους,
είναι σαν να κάνει τη θεία λειτουργία γυναίκα»

είχε την υποστήριξη του λαού

ο ουνίτης ἐπίσκοπος Μεθώνης Ἰωσὴφ λέει,
όταν επέστρεψαν στην Πόλη
 «ὁ Ἐφέσου εἶδε τὸ πλῆθος δοξάζων αὐτὸν ὡς μὴ ὑπογράψαντα καὶ προσεκύνουν αὐτῶ οἱ ὄχλοι παθάπερ Μωϋσεῖ καὶ Ἀαρῶν καὶ εὐφήμουν αὐτὸν καὶ ἅγιον ἀπεκάλουν»


ο Μάρκος φυλακίστηκε το 1440 για δυο χρόνια στη Λήμνο,
το 1444 πέθανε μετά από επίπονη μάχη για βδομάδες με ασθένεια των εντέρων
στη Μονή Αγίου Γεωργίου Μαγγάνων.

Βορειότερα,
και στο τέλος του Μοσχοβίτικου εμφυλίου πολέμου
https://en.wikipedia.org/wiki/Muscovite_Civil_War
οι Μοσχοβίτες βρήκαν ευκαιρία
να διαχωρίσουν τη θέση τους
από ελληνοκαθολικούς και ουνίτες,
και να ανακηρύξουν αυτοκέφαλη εκκλησία
της Μόσχας· έτσι μετέφεραν
τον τίτλο «πασών των Ρωσιών»
από το Κίεβο στην τωρινή ρωσική πρωτεύουσα.

Αυτό είναι το πρώτο σχίσμα Μόσχας-Κωνσταντινούπολης
που κράτησε πάνω από εκατό χρόνια,
μέχρι να δεχτεί η Νέα Ρώμη να αναγνωρίσει
την αυτονομία του κράτους της Μοσχοβίας,
της επονομαζόμενης, πλέον, και Τρίτης Ρώμης.

https://en.wikipedia.org/wiki/15th–16th_century_Moscow–Constantinople_schism

Ένα καρφί ξεκάθαρο απέναντι στη τωρινή
ποιμαντική αναστάτωση.
Εκεί που είμαι, ήσουνα.
Θυμίσου την ιστορία
και δείξε κατανόηση.

Ο Ισίδωρος φυλακίζεται μέχρι να αναγνωρίσει
τα τετελεσμένα της κρατικής εξουσίας.

Δραπετεύει και γυρίζει την Ευρώπη
για να βρει στρατιωτική βοήθεια
για την υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης.

Εν συνεχεία, η ταινία αλλάζει γλώσσα
από ουκρανικά σε τουρκικά,
εστιάζοντας στον πρίγκηπα Ορχάν Τσελεμπή
https://en.wikipedia.org/wiki/Orhan_Çelebi
(συμπολεμιστή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου,
και διεκδικητή του Οσμανικού θρόνου)
που συζητά με ένα Ρώσο μοναχό από το Κίεβο
φιλοσοφώντας πώς από την παρούσα μάχη,
ανώτερη είναι η μάχη ενάντια στον κατώτερο εαυτό μας.
Του Αλ-Γκαζαλί ρητό; ρωτά ο μοναχός.
εβέτ, λέει ο Ορχάν.

Αυτό που λένε οι μουσουλμάνοι, πάντως,
είναι πως το μεγαλύτερο τζιχάντ
είναι ενάντια στον κατώτερο εαυτό μας.

θυμίζει το πλατωνικό

τὸ νικᾶν αὐτὸν ἑαὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη
το να νικάς τον ίδιο τον εαυτό σου
είναι πρώτη και καλύτερη νίκη από όλες

Ο Ορχάν μυεί τον μοναχό στην τέχνη της ξιφομαχίας,
λέγοντας πως εγώ έχω περισσότερους
πολεμιστές (600) από τον Ισίδωρο (200)

Η αλήθεια είναι ότι ο Μεχμέτης Β'
εξίσου με το πάρσιμο της πόλης
χάρηκε με την εξόντωση του διεκδικητή ξαδέρφου του.


Μετά αναφέρεται ο αφηγητής
στο Ρωσικό Χρονικό για την Άλωση του Τσάριγκραντ
του Νέστορ Ισκεντέρ/ Νέστορα Ισκενδέρη,
https://en.wikipedia.org/wiki/Nestor_Iskander's_Tale_on_the_Taking_of_Tsargrad
βιβλίο που το πρωτότυπό του χάθηκε,
και αντλεί από μαρτυρία κάποιου
Ρώσου που έγινε μουσουλμάνος.
Ήταν στον στρατό του Μεχμέτη,
αλλά, φαίνεται, παρέμεινε κρυπτοχριστιανός.
Εκεί φημολογείται για πρώτη φορά
ότι οι Ρώσοι θα απελευθερώσουν την Πόλη.
Ο Θεός, λέει, τιμώρησε τους Βυζαντινούς
για τις αμαρτίες τους.

Στην ταινία ο συγγραφέας τραυματίζεται
και τον σώζει μία Τουρκάλα,
ενώ οι Μοσχοβίτες κατηγορούνται
ότι αλλοίωσαν το πρωτότυπο βιβλίο
σβήνοντας τη μνήμη του Ισίδωρου του Κιέβου,
και του Γρηγόριου του Βούλγαρου,
γιατί υπερασπίστηκαν την ανεξαρτησία
του Κιέβου από τη Μόσχα.

Λέγεται, ότι μετά την πτώση της πόλης
ο Ισίδωρος αντάλλαξε ρούχα από ένα πτώμα,
και κατάφερε ως άγνωστος να πουληθεί
από τους Τούρκους ως σκλάβος.
Ξαναδραπέτευσε και μετά από
πολλές περιπέτειες έφτασε στη Ρώμη,
όπου πέθανε ως τοπικός επίσκοπος.

Ανεξάρτητα από την ποιότητα
και την ιστορική ακρίβεια της ταινίας,
το σενάριο, επειδή έχει γεωπολιτική αξία,
θα το πιάσει κάποια στιγμή το αμερικάνικο χόλυγουντ.

Όσο για την προσπάθεια ανάδειξης του Ισίδωρου,
ως μορφή του Ουκρανικού αγώνα,
αυτό δεν γίνεται χωρίς της βοήθεια των Ελλήνων.

Δεν είναι δυνατόν π.χ. να γίνεται τουρκο-ιρανική ταινία
για τους Βυζαντινο-Περσικούς πολέμους,
και η συμμετοχή μας να περιορίζεται
σε μερικούς πολεμιστές ηθοποιούς
https://www.neolaia.gr/2020/03/03/yannis-spaliaras-oi-dilosis-tu-sta-girismata-tis-neas-siras-tou-sto-netflix/
και να λείπουν οι σεναριογράφοι.

Παρομοίως και στον στόχο των Τούρκων
να κάνουν, λέει, την άλωση, κοινή αναφορά
όλων των Ευρωπαίων,
αυτό δεν γίνεται χωρίς ελληνική βοήθεια
στην κατασκευή.

Και κλείνω με τον τίτλο Παρατείχιον,
ότι είμαστε μεταξύ τειχών και συνόρων,
μάλλον θέλει να πει ο Ουκρανοπολωνός σεναριογράφος.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

Ιαπωνική Μεταρσίωση στη Βυζαντινή Πτώση


αν τα βυζαντινά νομίσματα που βρέθηκαν στην Οκινάουα
ήθελαν να αγοράσουν μισθοφόρους Σαμουράηδες,
https://world.greekreporter.com/2016/09/29/ancient-coins-bearing-byzantine-emperor-constantine-the-first-found-in-japan/
τότε αυτό το βίντεο του 2018 προσπαθεί να καλύψει το κενό διαλόγου
ανιματίζοντας με ιαπωνικό εναλλακτισμό
τη ρωμαίικη στατική μιζέρια μας.

Ο χρήστης «Remove the DankMemes»
(Αφαιρέστε τα Ντανκ Μιμίδια,
φανταχτερά, χιλιοειπωμένα και πιασάρικα),
ή Kwstas Tsiropoulos

ανιματίζει βυζαντινά μιμίδια και εικόνες

δανείζεται ήχο από το ιαπωνικό θυρανοίξιο τραγούδι
A Cruel Angel's Thesis, Διατριβή Ενός Σκληρού Αγγέλου
https://en.wikipedia.org/wiki/A_Cruel_Angel's_Thesis
της σειράς Neon Genesis Evangelion
https://en.wikipedia.org/wiki/Neon_Genesis_Evangelion

Evangelion Opening (original)
https://youtu.be/t-QSmNReDyI

και παραθέτει εδάφια βυζαντινής τηλεκπαίδευσης:

μακαριοῦσί σε πλήθη ἐθνῶν.
θα σε μακαρίζουν

ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ πιστὸς
βασιλεὺς καὶ αὐτοκράτωρ
Ῥωμαίων

από De administrando imperio,
(Σχετικά με τη διοίκηση της αυτοκρατορίας)
Πρὸς τὸν ἴδιον υἱὸν Ρωμανόν
του Κωνσταντίνου Ζ' του Πορφυρογέννητου (913 - 959)
http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Constantinus%20Porphyrogenitus_PG%20112-113/De%20administrando%20imperio.pdf

...Οἱ κράκται· "Πολλοί σου χρόνοι, θεόστεπτε βασιλεῦ."
Ὁ λαός· "Πολλοί σου χρόνοι".
Οἱ κράκται· "Πολλοὶ ὑμῖν χρόνοι, δεσπόται,
σὺν ταῖς Αὐγούσταις καὶ τοῖς πορφυρογεννήτοις...

De cerimoniis aulae Byzantinae
(Περί των τελετών της Βυζαντινής αυλής)
Ἔκθεσις τῆς Βασιλείου τάξεως
http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Constantinus%20Porphyrogenitus_PG%20112-113/De%20cerimoniis%20aulae%20Byzantinae.pdf


ἡ ἄσπλαγχνος βάρβαρος διατριβὴ (?)
Οἱ Λατίνοι βδελυροὶ καὶ ἀποτρόπαιοι (?)

ὦ Ἀλέξιε, ἀνάβαινε ἐπὶ τὸν κατηραμένον ἵππον (?)

 ...κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Δυρραχίου από τους Νορμανδούς (τέταρτο βιβλίο Αλεξιάδας), μολονότι οι Βενετοί σπεύδουν με το στόλο τους σε βοήθεια των Βυζαντινών, οι τελευταίοι ηττώνται και αναγκάζονται να υποχωρήσουν. 
Ο Αλέξιος σώζεται χάρη στο γρήγορο άλογό του...
https://student.cc.uoc.gr/uploadFiles/177-%CE%92%CE%A5%CE%A6%CE%A6177/Hunger._Byzantinh_Logotexnia._H_logia_kosmikh_..._(gia_Komnhnh_Eustathio_Xwniath)_....pdf

Ο επόμενος Αλέξιος ο «νοὸς ἔρημος καὶ φθόριμος»
 είναι ανηψιός του.
https://el.wikipedia.org/wiki/Αλέξιος_Κομνηνός_(γιος_Ανδρόνικου)
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexios_Komnenos_(protosebastos)

Ζωγρεῖται δὲ σὺν οἷς εἴπομεν δυσὶ στρατηγοῖς καὶ ὁ ἐκ Κομνηνῶν νοὸς ἔρημος καὶ φθόριμος Ἀλέξιος, ὁ τούτων πάντων αἴτιος τῶν κακῶν, καὶ τοῦ τῶν ὀφθαλμῶν φωτὸς στέρεται ὁ τῶν Χαρωνείων οἰκήσεων ἄξιος.

Αιχμαλωτίζεται (το 1182) με τους δύο στρατηγούς, που είπαμε, και ο Αλέξιος Κομνηνός, (ο «πρωτοσέβαστος») από μυαλό έρημος και καταστροφικός, για όλα τα κακά υπεύθυνος, και τα μάτια του (με τύφλωση) στερήθηκε, και στου Χάροντα τα μέρη άξιος να κατοικεί.

Χρονική Διήγηση του ιστορικού Νικήτα Χωνιάτη
(επί της Βασιλείας Ισαακίου του Αγγέλου)
http://users.uoa.gr/~nektar/history/tributes/byzantine_historians/nicetas_choniates_historia.htm

Το επόμενο, ένα σεξιστικό σχόλιο 
του Νικήτα Χωνιάτη για την Άννα Κομνηνή,
πως ευχόταν, λέει, να ήταν αυτή άντρας, αντί για τον σύζυγό της,
για να έχει πλεονέκτημα στον αγώνα για την εξουσία

ὅτε καὶ λέγεται τὴν καισάρισσαν Ἄνναν
πρὸς τὸ χαῦνον τοῦ ταύτης ἀνδρὸς
δυσχαιραίνουσαν ὡς πάσχουσαν
δεινὰ διαπρίεσθαι καὶ τῇ φύσει
τὰ πολλὰ ἐπιμέμφεσθαι

λεγόταν για την καισάρισσα* Άννα
(*μια βαθμίδα κάτω από την αυτοκρατόρισσα)
ότι δυσφορούσε για τη νωθρότητα του άντρα της,
και σαράκι την έτρωγε πως δεινοπαθούσε,
και τη φύση πολύ κατηγορούσε

ὑπ' αἰτίαν τιθεῖσαν οὐχὶ μικρὰν ὡς
αὐτῇ μὲν διασχοῦσαν τὸ ἄρθρον καὶ
ἐγκοιλάνασαν τῷ δὲ Βρυεννίῳ τὸ μόριον
ἀποτείνασαν καὶ σφαιρώσασαν

ότι της έδινε καταδίκη όχι μικρή,
που σε αυτή μεν το μέλος αφαίρεσε
και της έδωσε κοίλο κόλπο,
ενώ στον Βρυέννιο το μόριο τέντωσε
και με μπαλάκια τον εσφαίρωσε

Έμεινε πιστός στον βασιλιά Ιωάννη,
δευτερότοκο αδελφό της Άννας.
Αυτό έχει σχολιαστεί, αφυλοτρόπως μεν, χαιρέκακα δε,
 και από τον είρωνα Καβάφη

https://ergotelemata.blogspot.com/2020/05/Restoration-of-Anna-Comnene.html

Περνά στο βίντεο η αρχή του προλόγου της Αλεξιάδας,
εκεί τα καλύτερα λέει για τον σύζυγο, θαύμα
να τον βλέπεις, και να τον ακούς.

Ἐμοὶ ἀνὴρ ἐγένετο κατὰ νόμους συναφθεὶς ὁ Καῖσαρ Νικηφόρος, εἰς τὴν τῶν Βρυεννίων σειρὰν ἀναγόμενος, ἀνὴρ καὶ κάλλους ὑπερβολῇ καὶ συνέσεως ἀκρότητι καὶ λόγων ἀκριβείᾳ μακρῷ τοὺς κατ' αὐτὸν ὑπερβάλλων. Θαῦμα γὰρ ἦν ἄντικρυς καὶ ὁρώμενος καὶ ἀκροώμενος.

https://el.wikisource.org/wiki/Αλεξιάς/Προοίμιο

αλλά ο δήμος Ορεστιάδας 
δεν έχει φαίνεται Οδό Νικηφόρου Βρυεννίου,
που εκεί γεννήθηκε, και Ύλη Ιστορίας έγραψε
https://el.wikipedia.org/wiki/Νικηφόρος_Βρυέννιος_ο_Νεότερος

Ακολουθούν το πιρούνι, βυζαντινή εφεύρεση,
στο επιτραπέζιο σχήμα του,
και καρτουνισμένοι
ο Σουλτάνος Ερντογάν και ο Μέγας Δούκας Τσίπρας


και κλείνει τελευταίος ο εικονομάχος Κωνσταντίνος Ε'  o Ίσαυρος (740-775), που ενώ επονομάστηκε από  τους εικονολάτρες 
ως Κοπρώνυμος ή Καβαλλίνος,
επειδή, λέει, αφόδευσε βαφτιζόμενος μπόμπιρας στην κολυμπήθρα,
ήταν από τους ικανότερους αυτοκράτορες
στη διοίκηση, τα οικονομικά, και τους πολέμους.
https://tinyurl.com/ycw5mhrd


θα επέτρεπε, όμως, ένας εικονομάχος αυτοκράτορας
τα ανιμάτια, τα κινούμενα σχέδια;; αυτό μάλλον
αναρωτιέται υποσυνείδητα ο βιντεοπλάστης

Υπενθυμίζει τέλος ότι το 395,
είναι το έτος διαίρεσης του Ρωμαϊκού Ιμπέριου
σε Δύση και Ανατολή,
με πρώτο Βυζαντινό (Ανατολικορωμαίο) ιμπεράτορα,
τον Αρκάδιο.


Ένα πρότζεκτο, της Νέας Ρώμης τότε,
και νυν της Οικουμένης,
που θα δώσει πολλές δουλειές
σε όσους ξέρουν εικόνες και σήριαλ να πλάθουνε.
Κι αν δεν μας κάτσει η φαντασία,
μένει τρανή τηλεπαιδεία.


Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Αποκατάσταση Αυτοκρατορικής Αδικίας


Στὸν πρόλογο τῆς Ἀλεξιάδος της θρηνεῖ,
γιὰ τὴν χηρεία της ἡ Ἄννα Κομνηνή.

Εἰς ἴλιγγον εἶν’ ἡ ψυχή της. «Καὶ
ρείθροις δακρύων», μᾶς λέγει, «περιτέγγω
τοὺς ὀφθαλμούς..... Φεῦ τῶν κυμάτων» τῆς ζωῆς της,
«φεῦ τῶν ἐπαναστάσεων». Τὴν καίει ἡ ὀδύνη
«μέχρις ὀστέων καὶ μυελῶν καὶ μερισμοῦ ψυχῆς».

Ὅμως ἡ ἀλήθεια μοιάζει ποὺ μιὰ λύπη μόνην
καιρίαν ἐγνώρισεν ἡ κόρη, ἡ πρωτότοκη·
ἕναν καϋμὸ βαθὺ μονάχα εἶχε
(κι ἂς μὴν τ’ ὁμολογεῖ) ἡ ἀγέρωχη αὐτὴ Γραικιά,
ποὺ δὲν κατάφερε, μ’ ὅλην τὴν δεξιότητά της,
τὴν Βασιλείαν ν’ ἀποκτήσει· μὰ τὴν πῆρε
σχεδὸν μέσ’ ἀπ’ τὰ χέρια της ὁ δευτερότοκος Ἰωάννης,
ὁ κατὰ τέσσερα ἕτη μικρότερος!


έτσι πρέπει να διορθωθεί ο Καβάφης,
για να φανεί το άδικο της ανδρικής ανισότητας,
η μεγαλύτερη αδελφή να μην παίρνει
τα δίκαια, και να τα αρπάζει
ο μικρότερος, λόγω «νόμιμου» φύλου.

σημεία που εκκαθαρίστηκαν: 
ἡ φίλαρχη γυναίκα έγινε πρωτότοκη κόρη
και ο προπετής Ιωάννης, δευτερότοκος και μικρότερος αδελφός


Όσο για το οδόσημο στη Χίο,
που θέλουν να το διορθώσουν
σε Οδό Άννας Κομνηνής,
πριγκήπισσας, ιστορικού,
καλύτερο είναι, σκέτο ιστορικού,
(εκτός από πριγκήπισσα είχε και άλλους τίτλους,
όπως συμβασίλισσα, καισάρισσα) ακόμα ακριβέστερο
 «της πρώτης χριστιανής ιστορικού»,
ενώ κάπου κολλάει 
και το «επίδοξης αυτοκράτειρας»


ΥΓ

Δεν είναι ούτε μία, ούτε δύο οι πινακίδες με τα ονόματα οδών στο Δήμο Χίου, οι οποίες είναι γεμάτες λάθη. Από τις πλέον κραυγαλέες είναι αυτή στο ιστορικό Κάστρο της Χίου, μεταξύ των οδών Αγίου Γεωργίου Φρουρίου και Φώτη Αγγουλέ, όπου, κάπου ανάμεσα στη μεγαλομανία και την άγνοια, η Άννα Κομνηνή εστέφθη Αυτοκράτειρα: «Οδός Άννας Κομνηνής, Αυτοκράτειρας».

Όλα τα βιβλία και οι δικτυακοί τόποι αναφέρουν πως η Άννα, η οποία γεννήθηκε το 1083 και πέθανε πριν το 1154, ήταν κόρη του Αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού και της Αυτοκράτειρας Ειρήνης Δούκα, έγινε σύζυγος του Πρίγκιπα Κωνσταντίνου Δούκα και αργότερα του Νικηφόρου Βρυεννίου, και κυρίως υπήρξε σημαντική ιστορικός. Ας διορθωθεί λοιπόν η πινακίδα: «Οδός Άννας Κομνηνής, Πριγκιπίσσης-Ιστορικού», μεγαλειώδες και ιστορικά ακριβές.

του αρχαιολόγου Βασίλη Αγιαννίδη

από εκεί η εικόνα του οδοσήμου,
ενώ τα τρία κομνηνάκια από εδώ



Η μεγαλύτερη επιθυμίας της Άννας ήταν να κατακτήσει το θρόνο της αυτοκρατορίας και για το λόγο αυτό, όταν ο πατέρας της πέθανε (1118), προσπάθησε σε συνεργασία με τη μητέρα της Ειρήνη να οργανώσει συνομωσία εις βάρος του αδερφού της και νόμιμου διαδόχου Ιωάννη Β΄ Κομνηνού. Η Άννα θέλησε να προωθήσει στο θρόνο το σύζυγό της Νικηφόρο, αλλά ο ίδιος, μένοντας πιστός στον Ιωάννη, δε δέχτηκε να συμμετάσχει στα σχέδια της φιλόδοξης συζύγου του.

[...]

Ο Καβάφης, μάλιστα, αποκαλεί τον Ιωάννη «προπετή», αυθάδη, χρησιμοποιώντας λεκτική ειρωνεία, η οποία εντοπίζεται κυρίως στη διπλή ανάγνωση της λέξης. Από την οπτική των αναγνωστών η λέξη αυτή είναι ειρωνεία εις βάρος της Άννας Κομνηνή, υπό την έννοια ότι ο Ιωάννης ήταν ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου, οπότε εκείνη που φέρθηκε με αυθάδεια ήταν η Κομνηνή που δε φάνηκε να λογαριάζει την ιεραρχία της αυτοκρατορίας. Από την οπτική όμως της Κομνηνή ο χαρακτηρισμός αυτός δεν απέχει πολύ από το πώς έβλεπε τον αδερφό της, καθώς η ίδια ως το πρώτο παιδί του Αλέξιου είχε χρηστεί συμβασίλισσα και θα διαδεχόταν τον πατέρα της στο θρόνο, γεγονός που άλλαξε με τη γέννηση του αδερφού της. Η Κομνηνή, παρά την αλλαγή στη σειρά διαδοχής, δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί τον εαυτό της ως πρώτο διάδοχο του θρόνου, κάτι που θα ήταν πραγματικότητα, αν δεν υπήρχε αυτή η διάκριση εις βάρος των γυναικών. 

Σημειώσεις Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Κωνσταντίνου Μάντη


Disobey and Breathe!


«Not like a craven giant with murdering limbs,
disobey and breathe»

«Όχι όπως ένας γίγαντας δειλός με φονικά μέλη,
ανυπάκουσε και ανάπνευσε!»

original verses:

«Not like the brazen giant of Greek fame,
with conquering limbs astride from land to land;»

The New Colossus by Emma Lazarus
https://en.wikipedia.org/wiki/The_New_Colossus

«Δεν μοιάζει με τον μπρούτζινο τον κολοσσό της Ρόδου,
που τα κυρίαρχα σκέλη του σε δυο στεριές πατούσαν·»

μετάφραση από τον ηθοποιό Μήτσο Λυγίζο

http://www.poiein.gr//2019/07/27/emma-lazarus-ο-νέος-κολοσσός-μετφρ-μήτσος-λυγί/

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

Σκήτες τσαγιού και διαλογισμού


Στην πρώτη εικόνα, αρχιτέκτονες από τη Σαγκάη κατασκεύασαν
αυτό το δωμάτιο τσαγιού με όψη ξύλινου τούνελ
(βίντεο που δείχνει την κατασκευή του)

Στη δεύτερη, από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα
Κένγκο Κούμα https://en.wikipedia.org/wiki/Kengo_Kuma
 το «Κουκούλι», που είναι από τον Μάρτη 
στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών

Λείπουν νυχτερινές φωτογραφίες
από αυτή την αναπνέουσα αρχιτεκτονική.

...εξωτερικά δημιουργείται ένα οργανικό σχήμα όμοιο με κουκούλι και μήτρα, ενώ, στο εσωτερικό, το μεταβαλλόμενο φυσικό φως δημιουργεί μυστικιστική εντύπωση σπηλαίου.  Οι γνώστες της ιαπωνικής τέχνης στην ανομοιογένεια της εξωτερικής φόρμας του περιπτέρου αναγνωρίζουν επίσης τις επιρροές από την ιαπωνική κεραμική, πιο συγκεκριμένα από τις αγαπημένες κούπες του ειδήμονα του τσαγιού Φουρούτα Οριμπέ (1543-1615), https://en.wikipedia.org/wiki/Furuta_Oribe , το όνομα του οποίου πήραν όλες οι αντίστοιχες αίθουσες τσαγιού.

τσαγιομάγαζα

ΥΓ

...στο εσωτερικό του μουσείου, μια εγκατάσταση του γνωστού καλλιτέχνη Yasuhiko Hayashi. Το «Παραμοντελιστικό γκράφιτι, 2012» στήθηκε για τις ανάγκες της έκθεσης «Λαμπαδηδρομία προς το Τόκιο – κληρονομιά & αφομοίωση», η οποία δεν θα πραγματοποιηθεί εξαιτίας της πανδημίας. «Ο παραμοντελιστής  Γ. Χαγιάσι έχει εφεύρει το νέο ιαπωνικό γκράφιτι που είναι σαν ανάγλυφο. Χρησιμοποιεί υλικά που θυμίζουν ράγες από παιδικά τρενάκια, που διατρέχουν τοίχους, δάπεδο και οροφή, και ανάμεσά τους, σχηματίζονται κώνοι από λευκή άμμο, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των γλυπτών. Συνθέσεις αφηρημένες οι οποίες όμως περνούν το μήνυμα του καλλιτέχνη: “ένα καλλιτεχνικό σάλπισμα ενσυνειδησίας και έγερσης από τη μακαριότητα του εφησυχασμού”»

Λιθουανή τραγουδά Σκαρβέλη στο Χοτσιμίλκο,



Μεξικάνικο παραποτάμιο τόπο με σφραγίδα Ουνέσκο,
μαζί της το πολυεθνικό συγκρότημα Balkumbia,
που ιδρύθηκε στη Βαρκελώνη το 2015


Τράβα ρε μάγκα και αλάνι, Ρόζα Εσκενάζυ 1934

Το όνομά της τραγουδίστριας είναι Ugnė, (Ούγκνιε),
σημαίνει φωτιά, συγγενικό με το λατινικό ignis,
και τα αγγλικά ignite, πυροδοτώ, ignition, ανάφλεξη,
igneous rock, πυριγενής λίθος

«Βυζαντινή αποστολή, φαντάσου για τους Άγγλους»


Μαγείρευε γενέθλια
τα χρόνια πίσω πήδα,
τζαμάρισε και μουσική
με χαλαρή τη βίδα.

Να μη το σφίγγεις το μυαλό,
και βαρομιζεριάζει,
κοίτα τη μαϊστόρισσα
πως αυτοσχεδιάζει.

Χειρονομεί η Θωμαή
και δεν φοβάται λάθος,
Ρωμαίοι στους Ιγγλίνους
θα ψάλλαν έτσι κάπως!

ΥΓ

ενδεχομένως Αγγλονορμανδοί φυγάδες, αφότου έσωσαν την Κωνσταντινούπολη από επιδρομή, ζήτησαν και πήραν ως αντάλλαγμα από τον αυτοκράτορα εδάφη στην Κριμαία, ιδρύοντας μια Νέα Αγγλία, 500 χρόνια πριν από εκείνη στη Βόρεια Αμερική

https://www.gazzetta.gr/plus/stories/article/1429362/aggloi-fygades-esosan-tin-konstantinoypoli-kai-idrysan-mia-nea-agglia-sti-mayri-thalassa-pics

New England (Latin: Nova Anglia) was a colony allegedly founded in the late 11th century by English refugees fleeing William the Conqueror. Its existence is only attested in two much later sources, dating from the 13th and 14th centuries, the French Chronicon Universale Anonymi Laudunensis and the Icelandic Játvarðar Saga
https://en.wikipedia.org/wiki/New_England_(medieval)

Τρίτη 26 Μαΐου 2020

Τούμπα λιοντάρι Ζηλανδών

που έδιωξε τους Ισπανούς
από την Ολλανδία,
με τούμπα το λησμόνησε
χάλκινη κομπανία.
Λέων αναδυόμενος 
στης λευτεριάς την πάλη,
θα 'θελε να φυσά κι αυτός
της μουσικής τα κάλλη.

(Στης Ζηλανδίας τον αφρό
παλαίων ανεδύθη
Κατωχωρίτης λέων,
και αντ' αυτού μια τούμπα
βάλαν οι μουσικοί)


Ζηλανδία (Zeeland, «Θαλασσογή») νοτιοδυτική επαρχία
της Ολλανδίας.

(Νέα Ζηλανδία ονόμασε Ολλανδός το 1645 
την κατά τους Μαορί νήσο Αοτεαρόα.
Πριν τους Άγγλους, Ολλανδοί είχαν επίσης ονομάσει 
την Αυστραλία Νέα Ολλανδία)

Ολλανδική Επανάσταση (1568-1648) ή Ογδοντάχρονος πόλεμος
των Προτεσταντών Ολλανδών κατά της Καθολικής Ισπανικής Αυτοκρατορίας
https://en.wikipedia.org/wiki/Dutch_Revolt

(Την πάρει οι Ισπανοί μέσω βουργουνδικής κληρονομιάς)

Luctor et emergo, μάχομαι και αναδύομαι,
επαναστατικό λατινικό ρητό που φέρει έκτοτε το Ζέελαντ, ή Ολλανδική Ζηλανδία, η γη των Ζεελάντιων, ή Ολλανδοζηλανδών.

Αλλά και η χάλκινη μπάντα της κωμόπολης Ζούτελαντ,
που ιδρύθηκε το 1921. Το 2012 βρήκε γραφίστα
και της έφτιαξε λογότυπο, την αναδυόμενη από τη θάλασσα τούμπα.

(εδώ και το εικονιζόμενο λιοντάρι

Ολόσωμος τίτλος: «Χριστιανική Μουσική Ένωση, Παλεύω και Αναδύομαι»
«Christelijke Muziekvereniging, Luctor et Emergo»



μια ανατρεπτική φωτογραφία
από μουσικούς στην αμμουδιά του Ζούτελαντ


και ένα βίντεο από βόλτα αναπήρων με χάλκινη μουσική συνοδεία

άντε και στα δικά μας

Δευτέρα 25 Μαΐου 2020

Ινδή κόρη πατροφόρα και Αργίτες μητροφόροι




♫ Πατέρα τραυματία η ποδηλάτισσα,
είχε στην πίσω ρόδα βάρη άνισα,
μόνοι πολλά χιλιόμετρα εδιάβηκαν,
να πάνε στο χωριό γιατί δεν άντεξαν,
να βλέπουν για το νοίκι να μην έχουνε,
από την καραντίνα να υποφέρουνε.
Χειράμαξα ο πατέρας της ενοίκιαζε,
κι απ' το μισθό την κόρη του συντήραγε.
Μα από τον εγκλεισμό όλα σταμάτησαν,
και μες στο σπίτι οι φτωχοί ναυάγησαν.
Ποδηλατώντας η δεκαπεντάχρονη,
την πρόνοια αντέστησε την άπονη.

Και τώρ' ανακαλύψαν το ταλέντο της
να αραδιάζει κύπελλα στο πέτο της,
μα μην ξεχάσει από πού ξεκίνησε,
και την Ινδία που την πλάτη γύρισε.

Του Άργους ιστορία αντιστοίχησε,
ο Ηρόδοτος στον Κροίσο διηγήθηκε,
τη μάνα τους, ιέρεια, εσύρανε,
για έξι μίλια άμαξα ζευτήκανε
δυο γιοι, και στον ναό μετά κοιμήθηκαν,
κι από την κούραση δεν ξαναξύπνησαν.

Ω, Ήφαιστε, τεχνίτη μου, μερίμνησε,
τον αλληλέγγυο λαό σου δίδαξε,
μέχρι να ζούμε όλοι αυτοκίνητοι,
να μη ρισκάρουμε ζωή αβοήθητη.

ΥΓ

Μπορεί να παίζει και κάποια μετενσάρκωση
από αρχαίο πνεύμα αθάνατο
στη Jyoti Kumari, την ποδηλάτισσα,
https://en.wikipedia.org/wiki/Jean_Bardin
https://el.wikipedia.org/wiki/Αρχείο:Bardin_Cleobis_and_Biton.jpg
https://en.wikipedia.org/wiki/Kleobis_and_Biton
https://el.wikipedia.org/wiki/Κλέοβις_και_Βίτων



εις μνήμην των μητροφόρων Αργείων

ὁ Κλέοβις, Βίτων
τοῦ Κλεόβιος, Βίτωνος
τῷ Κλέοβι, Βίτωνι
τὸν Κλέοβιν, Βίτωνα
ὦ Κλέοβι(ς), Βίτον

Οι φυλακές ανήκουν στην υπουργό Παιδείας

και όχι σε νομικιστές ανθρωποφυλαξίας


The prisons belong to the Ministry of Education 

(σκίτσο του Γιώργου Κωνσταντίνου)