Κότσγουολντ Αγρολύμπια (Cotswold Agrolympics)

Cotswold Olimpicks (1612-1642, 1660-1852, 1965-) in Cotswold hills, (Cuda's wold, the grassland of a Britonic mother goddess) founded by English Catholic and royalist Robert Dover, is a multi-sport event every late spring, that first revived the name Olympic after the Roman Christian ban and before the 18th—19th c. Romantic Hellenism movement. It combines ancient with British rural sports, hence, I call them "Agrolympics", an idea for a quadrennial multilocal Agrolympic event. Cotswold Olimpicks is recognised in Olympic history by the British Olympic Association, but not by the urban serious International Olympic Committee. 

"We're not trying to muscle in on the London Games, we just look from a far. A bit like a fond grandparent looking on as the grandchildren play. If they chose to come and talk to you then great, if they don't you still know that you are responsible for them and you're the reason that they are there."(Olympics all started with a spot of Cotswold shin-kicking) (For the real British Olympic spirit, visit the Cotswold Olimpicks) (British wiki-protest-comments 1, 2)

.....

 As those braue Grecians in their happy dayes,

   On Mount Olympus to their Hercules

   Ordain'd their games Olimpick, and so nam'd

   Of that great Mountaine; for those pastimes fam'd:

 Where then their able Youth, Leapt, Wrestled, Ran,

   Threw the arm'd dart; and honor'd was the man

   That was the victor. In the Circute there

   The nimble Rider, and skill'd Chariotere

   Stroue for the Garland; In those noble Times

   There to their Harpes the Poets sang their Rimes;

   That whilst Greece flourisht, and was onely then

   Nurse of all Arts, and of all famous men:

   Numbring their yeers, still their accounts they made,

   Either from this or that Olimpiade.

   So Douer, from these Games, by thee begun,

   Wee'l reckon Ours, as time away doth run.

Όταν εκείνοι οι γενναίοι Έλληνες στις παλιές καλές τους μέρες,

στον Όλυμπο κατά τον Ηρακλή-τους

όρισαν τους αγώνες-τους Ολυμπικούς, και έτσι ονομάστηκαν

απ' το τρανό βουνό· στην εποχή τους η φήμη τους έλαμψε.

Εκεί η άξιά τους νεολαία, πήδαγε, πάλευε, έτρεχε,

ακόντιζε· και τιμημένος ήταν ο αθλητής που έβγαινε νικητής.

Στον ιππόδρομο ο αρματοδρόμος και ο σβέλτος καβαλάρης

για το στεφάνι πάλευαν· σε αυτούς τους ευγενείς καιρούς

στις άρπες τους οι ποιητές τους στίχους-τους λαλούσαν·

Ενώ η Ελλάδα άκμαζε και ήταν η μοναδική τροφός των τεχνών

και ανθρώπων ξακουστών.

Μετρούσαν και τα χρόνια τους με τις Ολυμπιάδες.

Γι' αυτό Ντόβερ, απ' αυτούς τους αγώνες, που ξεκινήσαν από σε,

θα μετράμε το χρόνο που φεύγει μακριά μας.

......

Oh most famous Greece!

That for brave Pastimes, wert earth's Master-piece

Had not our English Dover, thus out-done

Thy foure games, with his Cotswoldian one.

Ω,  Ελλάς φημισμένη!

γενναίου καιρού περασμένου,  θάσουν της γης το αριστούργημα

αν ο δικός μας Άγγλος Ντόβερ δεν ξεπερνούσε έτσι

τα δικούς σου τέσσερις αγώνες με έναν Κοτσγουόλδιο δικό του.

.....

Ο Ρόμπερτ Ντόβερ, λοιπόν, δικηγόρος, συγγραφέας, ευφυολόγος είναι ο πραγματικός αναβιωτής του ονόματος των Ολυμπιακών Αγώνων. (Η ορθογραφία Olimpick ίσως για να θυμίζει το olim + pick, κάποτε δρέψε...καρπούς νέε απ' τους παλιούς) Ήταν μπροστά και ενάντια απ' την εποχή του. Οι Πουριτανοί, παράδειγμα, απαγόρευαν στους πιστούς τους τη συμμετοχή στους αγώνες, καί γιατί είχαν καταργηθεί από χριστιανούς αυτοκράτορες ως ειδωλατρικοί, καί επειδή γινόντουσαν την εβδομάδα της Πεντηκοστής. Δεν είναι τυχαίο που ο αναβιωτής είναι καθολικός, σε μια εποχή που κυρίως ο καθολικός κόσμος αναγεννά τα αρχαία γράμματα και τις τέχνες, ενώ οι αυστηροί προτεστάντες προτάσσουν την αξία της Βίβλου. Μάλιστα τότε διεξάγονταν και αγώνες στους Γωγ και Μαγώγ λόφους· δεν ξέρω αν αυτούς ενέκριναν οι φίλοι της Βίβλου.

Εντωμεταξύ, τότε είχαμε και εμείς υπό δυτική διοίκηση τόπους, αλλά δεν του 'κοψε κανενός προγόνου να διοργανώσει, είτε να πλάσει μυθιστορώντας την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως έκανε ο Σαίξπηρ στο έργο του Ερρίκος ο 6ος, (Henry VI, Part 3) το 1590, με την πρώτη ολυμπιακή λογοτεχνική αναφορά των νεώτερων χρόνων.

And, if we thrive, promise them such rewards 

As victors wear at the Olympian games.

Και αν νικήσουμε υποσχέσου τους ανταμοιβές 

τέτοιες που φορούν οι νικητές στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Τότε γραφόταν ο Ερωτόκριτος αλλά δυστυχώς μόνο γκιόστρα, το μεσαιωνικό κονταροχτύπημα γνωρίζει.  Αλλά πώς να φανεί καινοτομία, όταν ο Κορνάρος γράφει...στους περαζόμενους καιρούς, που οι Έλληνες ορίζαν, κι οπού δεν είχε η Πίστη τως θεμελιωμένη ρίζαν....μια τυπική ρωμαίικη, βυζαντινή θέση. Οι μόνοι που θα μπορούσαν να αναβιώσουν τους αγώνες θάταν οι οπαδοί του Πλήθωνα αλλά τους πρόλαβε ο πορθητής.

Οι μεταγενέστεροι αναβιωτές του 19ου αιώνα βρήκαν τις ιδέες έτοιμες από το κίνημα του Ρομαντικού Ελληνισμού που ήθελε να αναβιώσει ο,τιδήποτε αρχαίο κλασικό. Το μόνο "λάθος" του Ντόβερ, και για αυτό ιστορικά δεν χωρεί δίπλα στα υψιπετή ολυμπιακά ιδεώδη, είναι που έβαλε αγροτικά αθλήματα, λαϊκά παιχνίδια, χορούς, φάτε, πχιέστε, παίξτε, όλα πανηγύρι και γιορτή, και δεν αρέσουν αυτά στον στον σοβαρό αριστοκράτη Ρογκ, δεν είναι αρχαιοπρεπές να παίζεις με την ορθογραφία και να γράφεις πρόχειρα στιχάκια. Είναι σαν να διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες ο Αριστοφάνης.

Επειδή όμως ο λαός έχει ανάγκη καί αυτό, θα μαζευτούν οι αγραθλητές και αγροτουρίστες του κόσμου και θα φτιάξουν Αγρολυμπιακούς Αγώνες, πιο χαλαρούς και λαϊκούς στα μέτρα του αγροτικού ανθρώπου και όχι του αστικού υπερανθρώπου. Καλή η αγωνία, καλή και η διασκέδαση, έτσι για ψυχική ισορροπία.

Kila Raipur Sports Festival, Punjab, India, bynamed Indian Rural Olympics

since 1936

και μήνυμα ινδικής ζωής και διατροφής
 με τον υπερενενηντάχρονο εκατόμετρο δρόμο