♫ Μέσα στου Μάη τη στολή
ο Μάο χτίζει νιότη
μ' εργάτη, αγρότη, φοιτητή,
φαντάροι, ερυθροφρουροί
η Κίνα τρέχει πρώτη!
Τρέχει ντυμένη στο χακί,
χαρτογιακά μορφώνει,
τον παίρνει απ' τα γραφεία του,
αφήνει τα βιβλία του,
και το χωράφι οργώνει!
Κατάληψη και στις σχολές,
κατάληψη στους νόμους,
και με την πείρα του λαού
φωτίστε του αιρετικού
τους μαυρισμένους δρόμους!
Τρέχει ντυμένη στο χακί,
χαρτογιακά μορφώνει,
τον παίρνει απ' τα γραφεία του,
αφήνει τα βιβλία του,
και το χωράφι οργώνει!
Κατάληψη και στις σχολές,
κατάληψη στους νόμους,
και με την πείρα του λαού
φωτίστε του αιρετικού
τους μαυρισμένους δρόμους!
Τσακίστε ρεβιζιονιστές·
δασκάλους, καλλιτέχνες,
μορφώστε να υπηρετούν,
τη μάζα να καθοδηγούν·
ισότητας τρομπέτες!
Τσακίστε έσω αντίδραση,
αντίκες κάντε λιώμα,
μορφώστε να 'χει ο λαός
σκεπή, τροφή και κόμμα
στο κόκκινο το χρώμα!
ΥΓ
κείμενο της 16ης του Μάη, 1966,
από το κινέζικο πολιτμπιρό
...οι εκπρόσωποι της μπουρζουαζίας που έχουν εισχωρήσει στο κόμμα, την κυβέρνηση, τον στρατό, και την ιντελιγκέντσια είναι αντεπαναστάτες αναθεωρητές. Μόλις οι συνθήκες ωριμάσουν, θα πάρουν την πολιτική εξουσία, και θα μεταβάλουν τη δικτατορία των προλεταρίων σε δικτατορία
των μπουρζουάδων, όπως αυτό ξεκίνησε με τον Νικήτα Χρουστσώφ στη Σοβιετική Ένωση. [..] Ο μόνος τρόπος να εντοπίσουμε αυτά τα στοιχεία
είναι με το τηλεσκόπιο και μικροσκόπιο της σκέψης του Μάο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_Revolution#May_16_notification
μία από τις πρώτες εκκαθαρίσεις είχε αφορμή τον ρόλο της λογοτεχνίας
σε σχέση με το κράτος
Αργότερα, οι Κινέζοι αναθεωρητές
έδωσαν άδεια να γυριστεί ταινία «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» (1987)
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Emperor
του ευρωκομμουνιστή Ιταλού σκηνοθέτη Μπερτολούτσι.
Στο απόσπασμα ο αμαρτωλός φοράει καπέλο διαπόμπευσης,
που γράφει τις αμαρτίες του:
«Λακές του αυτοκράτορα,
ρεβιζιονιστικό στοιχείο,
σαπημένος δεξιός».
αφού δεν ομολογεί,
υποχρεώνεται σε κάου τάου γονάτισμα,
https://en.wikipedia.org/wiki/Kowtow
παλιά κινέζικη προσκύνηση στους ανωτέρους
σε άλλη μαοϊκή εκδοχή, το έδαφος περιείχε
κάρβουνα, ή γυαλιά
https://youtu.be/DUglS2FVkjg?t=2649
πρόκειται για τον ηθοποιό Γινγκ Ρουοτσένγκ,
τότε και υφυπουργό Πολιτισμού (1986-1990),
που κατά τη διάρκεια του Μαορφωτικού Ξεσηκωμού
τον πήραν οι μαορφωτήρες από τα θέατρα
και τις μεταφράσεις και τον έστειλαν
σε υποχρεωτική αναμορφωτική εργασία στους αγρούς.
https://en.wikipedia.org/wiki/Ying_Ruocheng
https://www.chinadaily.com.cn/en/doc/2003-12/31/content_294793.htm
Στην ταινία έπαιζε πριν τον ρόλο του αναμορφωτή
επιστάτη του ίδιου του αυτοκράτορα
Ακούγεται το σύνθημα
Ge ming wu zui / Zao fan you li
Η επανάσταση έγκλημα δεν είναι,
ο επαναστάτης δεδικαίωται
ένα από τα τραγούδια λέει
Δίχως καπετάνιο στη θάλασσα δεν πας,
δίχως ήλιο ζωή δεν αναπτύσσεται,
χωρίς βροχή η γη μας μένει άκαρπη,
έτσι κι η επανάστασή μας κρέμεται
στου Μάο το κεφάλι.
Νερό να αφήσουν τα ψάρια δεν μπορούν,
ούτε και τα φρούτα να βγουν απ' το περβόλι,
έτσι και οι επαναστάτριες μάζες
δεν ζουν δίχως το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ο Μάο είναι ο αείφωτος ήλιος μας.
https://en.wikipedia.org/wiki/Sailing_the_Seas_Depends_on_the_Helmsman
«Για έναν Ευρωπαίο αριστερό, το αυτοκρατορικό - προσωπολατρικό/μεταφυσικό ασιατικό μοντέλο λαϊκής δημοκρατίας, δεν είναι ακριβώς αυτό που έχει στο μυαλό του με τον όρο "σοσιαλιστικό". Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, θα έφριττε, ο Γκράμσι θα χτύπαγε το κεφάλι του στον τοίχο. Δεν εντάσσεται και δεν χωράει σε καμία Ευρωπαϊκή πολιτική παράδοση - είναι θεμελιωδώς *ξένο*. Όταν διάβασα για πρώτη φορά το Κόκκινο Βιβλιαράκι μου φάνηκε σαν συλλογή ανούσιων αποφθεγμάτων - και έψαχνα τον Μαρξ εκεί μέσα με το τουφέκι.
http://histologion-gr.blogspot.com/2008/09/blog-post.html
Ο τιμονιέρης ανακοίνωσε το τέλος της ιδεολογικής του αναστάτωσης
το 1969, αλλά οι εμφύλιες ταραχές τελείωσαν μόνο με τον θάνατό του
το 1976. (π.χ. μία φράξια με το όνομα «Στρατός της 16ης του Μάη»
βγήκε εκτός νόμου ήδη από το 1967 με την κατηγορία της συνομωσίας
και αναρχίας, αλλά μέχρι να κατασταλούν πλήρως
αυτό οδηγούσε σε περαιτέρω χάος)
https://en.wikipedia.org/wiki/May_Sixteenth_elements
Εντέλει, τη δεκαετία του '80 οι αναθεωρητές οπαδοί του οικονομισμού,
(περισσότερη οικονομία, λιγότερη ιδεολογία) διαμόρφωσαν την εικόνα
της Κίνας που ξέρουμε.
Και κάποιες συσχετίσεις με τη χούντα
και τον Ύμνο της 21ης Απριλίου.
Τέσσερις, κι εδώ οι παράγοντες της αυτόκλητης Πολιτιστικής Επανάστασης:
εργάτες, αγρότες, φοιτητές, στρατιώτες,
με τη διαφορά πως στην Κίνα πρωταγωνιστούν οι καθοδηγούμενοι φοιτητές
με στόχο να οδηγήσουν τους αντιδραστικούς
να αναμορφωθούν από τους αγνούς αγρότες.
οι τέσσερις δικοί μας είναι, βέβαια, στο χαρτί, ο συνήθης
παράγοντας δράσης είναι οι φρουροί της τάξεως,
χωροφύλακες, στρατονόμοι
γιατί μπήκε οι λέξη φοιτητής;; αυτό το «αναρχικό» στοιχείο
ανά τον κόσμο στη δεκαετίας του '60 σε έναν ύμνο δικτατορίας;;
προφανώς, επειδή ο στιχουργός, ο Γιώργος Οικονομίδης, ήταν και αριστερός
και μεγάλο ταλέντο σε στιχουργία και παρουσίαση.
Έπιασε το στίγμα της εποχής και έγραψε τον ύμνο
για να προστατεύσει συγγενείς και φίλους.
https://www.janus.gr/2020/04/blog-post_21.html
Το 1972 η ελληνική δικτατορία αναγνωρίζει τη κινεζική λαοκρατία,
συνάπτει περαιτέρω εμπορικές συμφωνίες, και διακόπτει
τις διπλωματικές σχέσεις με την αντικομμουνιστική δικτατορία
της Ταϊβάν. (Μόλις το 1987 άρχισε ο εκδημοκρατισμός της)
Με οδηγό τη νατοϊκή πυξίδα, ο οικονομισμός
μπαίνει πάνω από την ιδεολογία. Ο Μακαρέζος είναι ο πρώτος
έλληνας επίσημος που επισκέπτεται την Κίνα το 1973.
https://epok1973.com/αρθρα/83-οταν-ο-γ-παπαδοπουλοσ-εκανε-πρωτοσ-ανοιγμα-προσ-την-λαικη-κινα
Ο στρατονόμος Ιωαννίδης, από την άλλη, είναι ο σκληροπυρηνικός ιδεολόγος της λαϊκοδεξιάς, εναντιώνεται στην πρόωρη μετάβαση σε ελεγχόμενη δημοκρατία, (ήθελε εκλογές το 1978), καταγγέλει το παπαδοπουλικό καθεστώς
για οικονομικά σκάνδαλα και σχέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο.
Η λεγομένη Αρσακειάδα που έμεινε μέχρι τέλους επαναστάτρια
και αμετανόητη για τις όποιες ανεγκέφαλες πράξεις της.
Μια ταξική σύγκριση: όπως στους κινέζικους αγρούς και δρόμους
εξευτελίζονταν και βασανίζονταν οι θολοκουλτουριάρηδες,
έτσι και στις ελληνικές φυλακές μορφωμένοι βασανίζονταν
από αμόρφωτα και «αγνά» αγροτόπαιδα.
Και όπως λέει μια φιλοχουντική ατάκα:
«οι μορφωμένοι καταστρέψανε την Ελλάδα».
Πώς άραγε να νιώθει ένας έλληνας εκπαιδευτικός μαοϊκός
για τα όσα πέρασε η παιδεία και οι δάσκαλοι τότε στην Κίνα;;
γιατί δεν έχουν μαοϊκό ύμνο στα ελληνικά;;
παρακινεί μαθητές του να του επιτεθούν;;
Δεν σώζεται ο καθοδηγούμενος ταξικός κανιβαλισμός και η καταστροφή πολιτιστικών μνημείων από καμμία απολογία
του τύπου «ανέβηκε το μορφωτικό επίπεδο των αγροτών».
https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/82788_ergates-agrotes-foitites
Ας χτίζανε σχολεία, θέατρα, ωδεία, κέντρα αγροτουρισμού
στις αγροτικές περιοχές.
Ας ευνοούσαν την πλοκή σχέσεων
των διαφορετικών τάξεων μεταξύ τους,
όπως σκέφτονται τώρα.
https://www.theguardian.com/world/2019/apr/12/millions-of-chinese-youth-volunteers-to-be-sent-to-villages-in-echo-of-mao-policy
Και επειδή ο ταξικός κανιβαλισμός
ανεβαίνει σε εποχές οικονομικής κρίσεως,
είναι επίκαιρα τα πειράματα του Μάο.
Κάθε συγκολλητής, ή διαρρήχτης, της ταξικής ενότητας
έχει πολλά να μάθει.
Ο τωρινός κινέζος πρωθυπουργός
έχει στα νιάτα του εφτά χρόνια αγροτικής απομόνωσης,
με την οικογένεια του να σκορπίζεται.
https://en.wikipedia.org/wiki/Xi_Jinping#Early_life_and_education
https://www.abc.net.au/news/2017-10-17/why-maos-cultural-revolution-still-haunts-xi-jinpings-china/9047782
Έχοντας παραδεχτεί τα λάθη του ο Μάο
στην οικονομική και κοινωνική εκστρατεία
με τον τίτλο «Το Μεγάλο Άλμα προς τα εμπρός» (1958-1962)
φοβόταν ότι θα ανατραπεί, παρότι οι σύντροφοί του
συνέχισαν να τον στηρίζουν, ως το μεγάλο κεφάλαιο
της κινεζικής κομμουνιστικής ιστορίας.
Εκ του αποτελέσματος, πάντως, κατάφερε να καπελώσει προληπτικά
την κινέζικη νεολαία, και να αποφύγει το ενδεχόμενο μόλυνσης
από το ευμετάβλητο νεανικό κίνημα του 60:
«πριν έρθει απ' έξω ο άναρχος υιός της απωλείας,
ο μέγας αγκιτάτορας εμπνέει, ερεθίζει, καθοδηγεί,
ελέγχει και εκτονώνει τη νεανική ορμή εντός του κόμματος».
Αρχεία δεν έχουν ανοίξει, και η ιστορική έρευνα
και συζήτηση στην Κίνα, για το τι έγινε τότε, δεν ενθαρρύνονται.
Η σύγκριση του Κινέζικου Μάη
με τον Γαλλικό και το ευρύτερο πνεύμα του 60
είναι απογοητευτική για την εικόνα της Κίνας.
Ολόκληρος αυτός ο καθοδηγούμενος επαναστατισμός
δεν είναι ικανός να ζυγιστεί
με ένα σύνθημα του γαλλικού Μάη,
ένα δυτικό τραγούδι του εξήντα.
Όποια εξουσία προσπαθήσει να καλουπώσει
την παιδεία και την τέχνη στα μέτρα της,
θα πάρει τις συνέπειες στην κούφια εικόνα της.
Ο κινεζικός Τύπος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι "οι ιδέες του Σαίξπηρ εντάσσονται στην ιδεολογία των εκμεταλλευτριών τάξεων και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη διάδοσή τους". Η Άννα Καρένινα του Λέοντα Τολστόι "έχει ρεβιζιονιστική οπτική". Οι ιδέες του Ονορέ ντε Μπαλζάκ ήταν "γελοίες και λανθασμένες". Η κλασική μουσική "παραλύει την επαναστατική διάθεση", η Ενάτη Συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν είναι "διαποτισμένη με αστικό, ανθρωπιστικό έρωτα", ενώ η Κάρμεν του Ζωρζ Μπιζέ αποτελούσε προσπάθεια "διάδοσης της λατρείας του σεξ και του ατομικισμού". Το μπαλέτο, τέλος, "δίνει στη νεολαία κακές ιδέες", η Ζιζέλ "θεμελιώνεται πλήρως και απόλυτα στην ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης".
https://el.wikipedia.org/wiki/Πολιτιστική_Επανάσταση
«Ο Μπαλζάκ και η μικρή Κινέζα ράφτρα», ταινία
από ομώνυμο βιβλίο, όπου αφηγείται τη ζωή κινέζων μαθητών
σε αγροτική απομόνωση κατά τη διάρκεια της μαορφωτικής αναστάτωσης
[Eng Sub] Balzac And The Little Chinese Seamstress
https://en.wikipedia.org/wiki/Balzac_and_the_Little_Chinese_Seamstress
στο κόκκινο το χρώμα!
ΥΓ
κείμενο της 16ης του Μάη, 1966,
από το κινέζικο πολιτμπιρό
...οι εκπρόσωποι της μπουρζουαζίας που έχουν εισχωρήσει στο κόμμα, την κυβέρνηση, τον στρατό, και την ιντελιγκέντσια είναι αντεπαναστάτες αναθεωρητές. Μόλις οι συνθήκες ωριμάσουν, θα πάρουν την πολιτική εξουσία, και θα μεταβάλουν τη δικτατορία των προλεταρίων σε δικτατορία
των μπουρζουάδων, όπως αυτό ξεκίνησε με τον Νικήτα Χρουστσώφ στη Σοβιετική Ένωση. [..] Ο μόνος τρόπος να εντοπίσουμε αυτά τα στοιχεία
είναι με το τηλεσκόπιο και μικροσκόπιο της σκέψης του Μάο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_Revolution#May_16_notification
μία από τις πρώτες εκκαθαρίσεις είχε αφορμή τον ρόλο της λογοτεχνίας
σε σχέση με το κράτος
Αργότερα, οι Κινέζοι αναθεωρητές
έδωσαν άδεια να γυριστεί ταινία «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» (1987)
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Emperor
του ευρωκομμουνιστή Ιταλού σκηνοθέτη Μπερτολούτσι.
Στο απόσπασμα ο αμαρτωλός φοράει καπέλο διαπόμπευσης,
που γράφει τις αμαρτίες του:
«Λακές του αυτοκράτορα,
ρεβιζιονιστικό στοιχείο,
σαπημένος δεξιός».
αφού δεν ομολογεί,
υποχρεώνεται σε κάου τάου γονάτισμα,
https://en.wikipedia.org/wiki/Kowtow
παλιά κινέζικη προσκύνηση στους ανωτέρους
σε άλλη μαοϊκή εκδοχή, το έδαφος περιείχε
κάρβουνα, ή γυαλιά
https://youtu.be/DUglS2FVkjg?t=2649
πρόκειται για τον ηθοποιό Γινγκ Ρουοτσένγκ,
τότε και υφυπουργό Πολιτισμού (1986-1990),
που κατά τη διάρκεια του Μαορφωτικού Ξεσηκωμού
τον πήραν οι μαορφωτήρες από τα θέατρα
και τις μεταφράσεις και τον έστειλαν
σε υποχρεωτική αναμορφωτική εργασία στους αγρούς.
https://en.wikipedia.org/wiki/Ying_Ruocheng
https://www.chinadaily.com.cn/en/doc/2003-12/31/content_294793.htm
Στην ταινία έπαιζε πριν τον ρόλο του αναμορφωτή
επιστάτη του ίδιου του αυτοκράτορα
Ακούγεται το σύνθημα
Ge ming wu zui / Zao fan you li
Η επανάσταση έγκλημα δεν είναι,
ο επαναστάτης δεδικαίωται
ένα από τα τραγούδια λέει
Δίχως καπετάνιο στη θάλασσα δεν πας,
δίχως ήλιο ζωή δεν αναπτύσσεται,
χωρίς βροχή η γη μας μένει άκαρπη,
έτσι κι η επανάστασή μας κρέμεται
στου Μάο το κεφάλι.
Νερό να αφήσουν τα ψάρια δεν μπορούν,
ούτε και τα φρούτα να βγουν απ' το περβόλι,
έτσι και οι επαναστάτριες μάζες
δεν ζουν δίχως το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ο Μάο είναι ο αείφωτος ήλιος μας.
https://en.wikipedia.org/wiki/Sailing_the_Seas_Depends_on_the_Helmsman
«Για έναν Ευρωπαίο αριστερό, το αυτοκρατορικό - προσωπολατρικό/μεταφυσικό ασιατικό μοντέλο λαϊκής δημοκρατίας, δεν είναι ακριβώς αυτό που έχει στο μυαλό του με τον όρο "σοσιαλιστικό". Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, θα έφριττε, ο Γκράμσι θα χτύπαγε το κεφάλι του στον τοίχο. Δεν εντάσσεται και δεν χωράει σε καμία Ευρωπαϊκή πολιτική παράδοση - είναι θεμελιωδώς *ξένο*. Όταν διάβασα για πρώτη φορά το Κόκκινο Βιβλιαράκι μου φάνηκε σαν συλλογή ανούσιων αποφθεγμάτων - και έψαχνα τον Μαρξ εκεί μέσα με το τουφέκι.
http://histologion-gr.blogspot.com/2008/09/blog-post.html
Ο τιμονιέρης ανακοίνωσε το τέλος της ιδεολογικής του αναστάτωσης
το 1969, αλλά οι εμφύλιες ταραχές τελείωσαν μόνο με τον θάνατό του
το 1976. (π.χ. μία φράξια με το όνομα «Στρατός της 16ης του Μάη»
βγήκε εκτός νόμου ήδη από το 1967 με την κατηγορία της συνομωσίας
και αναρχίας, αλλά μέχρι να κατασταλούν πλήρως
αυτό οδηγούσε σε περαιτέρω χάος)
https://en.wikipedia.org/wiki/May_Sixteenth_elements
Εντέλει, τη δεκαετία του '80 οι αναθεωρητές οπαδοί του οικονομισμού,
(περισσότερη οικονομία, λιγότερη ιδεολογία) διαμόρφωσαν την εικόνα
της Κίνας που ξέρουμε.
Και κάποιες συσχετίσεις με τη χούντα
και τον Ύμνο της 21ης Απριλίου.
Τέσσερις, κι εδώ οι παράγοντες της αυτόκλητης Πολιτιστικής Επανάστασης:
εργάτες, αγρότες, φοιτητές, στρατιώτες,
με τη διαφορά πως στην Κίνα πρωταγωνιστούν οι καθοδηγούμενοι φοιτητές
με στόχο να οδηγήσουν τους αντιδραστικούς
να αναμορφωθούν από τους αγνούς αγρότες.
οι τέσσερις δικοί μας είναι, βέβαια, στο χαρτί, ο συνήθης
παράγοντας δράσης είναι οι φρουροί της τάξεως,
χωροφύλακες, στρατονόμοι
γιατί μπήκε οι λέξη φοιτητής;; αυτό το «αναρχικό» στοιχείο
ανά τον κόσμο στη δεκαετίας του '60 σε έναν ύμνο δικτατορίας;;
προφανώς, επειδή ο στιχουργός, ο Γιώργος Οικονομίδης, ήταν και αριστερός
και μεγάλο ταλέντο σε στιχουργία και παρουσίαση.
Έπιασε το στίγμα της εποχής και έγραψε τον ύμνο
για να προστατεύσει συγγενείς και φίλους.
https://www.janus.gr/2020/04/blog-post_21.html
Το 1972 η ελληνική δικτατορία αναγνωρίζει τη κινεζική λαοκρατία,
συνάπτει περαιτέρω εμπορικές συμφωνίες, και διακόπτει
τις διπλωματικές σχέσεις με την αντικομμουνιστική δικτατορία
της Ταϊβάν. (Μόλις το 1987 άρχισε ο εκδημοκρατισμός της)
Με οδηγό τη νατοϊκή πυξίδα, ο οικονομισμός
μπαίνει πάνω από την ιδεολογία. Ο Μακαρέζος είναι ο πρώτος
έλληνας επίσημος που επισκέπτεται την Κίνα το 1973.
https://epok1973.com/αρθρα/83-οταν-ο-γ-παπαδοπουλοσ-εκανε-πρωτοσ-ανοιγμα-προσ-την-λαικη-κινα
Ο στρατονόμος Ιωαννίδης, από την άλλη, είναι ο σκληροπυρηνικός ιδεολόγος της λαϊκοδεξιάς, εναντιώνεται στην πρόωρη μετάβαση σε ελεγχόμενη δημοκρατία, (ήθελε εκλογές το 1978), καταγγέλει το παπαδοπουλικό καθεστώς
για οικονομικά σκάνδαλα και σχέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο.
Η λεγομένη Αρσακειάδα που έμεινε μέχρι τέλους επαναστάτρια
και αμετανόητη για τις όποιες ανεγκέφαλες πράξεις της.
Μια ταξική σύγκριση: όπως στους κινέζικους αγρούς και δρόμους
εξευτελίζονταν και βασανίζονταν οι θολοκουλτουριάρηδες,
έτσι και στις ελληνικές φυλακές μορφωμένοι βασανίζονταν
από αμόρφωτα και «αγνά» αγροτόπαιδα.
Και όπως λέει μια φιλοχουντική ατάκα:
«οι μορφωμένοι καταστρέψανε την Ελλάδα».
Πώς άραγε να νιώθει ένας έλληνας εκπαιδευτικός μαοϊκός
για τα όσα πέρασε η παιδεία και οι δάσκαλοι τότε στην Κίνα;;
γιατί δεν έχουν μαοϊκό ύμνο στα ελληνικά;;
παρακινεί μαθητές του να του επιτεθούν;;
Δεν σώζεται ο καθοδηγούμενος ταξικός κανιβαλισμός και η καταστροφή πολιτιστικών μνημείων από καμμία απολογία
του τύπου «ανέβηκε το μορφωτικό επίπεδο των αγροτών».
https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/82788_ergates-agrotes-foitites
Ας χτίζανε σχολεία, θέατρα, ωδεία, κέντρα αγροτουρισμού
στις αγροτικές περιοχές.
Ας ευνοούσαν την πλοκή σχέσεων
των διαφορετικών τάξεων μεταξύ τους,
όπως σκέφτονται τώρα.
https://www.theguardian.com/world/2019/apr/12/millions-of-chinese-youth-volunteers-to-be-sent-to-villages-in-echo-of-mao-policy
Και επειδή ο ταξικός κανιβαλισμός
ανεβαίνει σε εποχές οικονομικής κρίσεως,
είναι επίκαιρα τα πειράματα του Μάο.
Κάθε συγκολλητής, ή διαρρήχτης, της ταξικής ενότητας
έχει πολλά να μάθει.
Ο τωρινός κινέζος πρωθυπουργός
έχει στα νιάτα του εφτά χρόνια αγροτικής απομόνωσης,
με την οικογένεια του να σκορπίζεται.
https://en.wikipedia.org/wiki/Xi_Jinping#Early_life_and_education
https://www.abc.net.au/news/2017-10-17/why-maos-cultural-revolution-still-haunts-xi-jinpings-china/9047782
Έχοντας παραδεχτεί τα λάθη του ο Μάο
στην οικονομική και κοινωνική εκστρατεία
με τον τίτλο «Το Μεγάλο Άλμα προς τα εμπρός» (1958-1962)
φοβόταν ότι θα ανατραπεί, παρότι οι σύντροφοί του
συνέχισαν να τον στηρίζουν, ως το μεγάλο κεφάλαιο
της κινεζικής κομμουνιστικής ιστορίας.
Εκ του αποτελέσματος, πάντως, κατάφερε να καπελώσει προληπτικά
την κινέζικη νεολαία, και να αποφύγει το ενδεχόμενο μόλυνσης
από το ευμετάβλητο νεανικό κίνημα του 60:
«πριν έρθει απ' έξω ο άναρχος υιός της απωλείας,
ο μέγας αγκιτάτορας εμπνέει, ερεθίζει, καθοδηγεί,
ελέγχει και εκτονώνει τη νεανική ορμή εντός του κόμματος».
Αρχεία δεν έχουν ανοίξει, και η ιστορική έρευνα
και συζήτηση στην Κίνα, για το τι έγινε τότε, δεν ενθαρρύνονται.
Η σύγκριση του Κινέζικου Μάη
με τον Γαλλικό και το ευρύτερο πνεύμα του 60
είναι απογοητευτική για την εικόνα της Κίνας.
Ολόκληρος αυτός ο καθοδηγούμενος επαναστατισμός
δεν είναι ικανός να ζυγιστεί
με ένα σύνθημα του γαλλικού Μάη,
ένα δυτικό τραγούδι του εξήντα.
Όποια εξουσία προσπαθήσει να καλουπώσει
την παιδεία και την τέχνη στα μέτρα της,
θα πάρει τις συνέπειες στην κούφια εικόνα της.
Ο κινεζικός Τύπος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι "οι ιδέες του Σαίξπηρ εντάσσονται στην ιδεολογία των εκμεταλλευτριών τάξεων και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη διάδοσή τους". Η Άννα Καρένινα του Λέοντα Τολστόι "έχει ρεβιζιονιστική οπτική". Οι ιδέες του Ονορέ ντε Μπαλζάκ ήταν "γελοίες και λανθασμένες". Η κλασική μουσική "παραλύει την επαναστατική διάθεση", η Ενάτη Συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν είναι "διαποτισμένη με αστικό, ανθρωπιστικό έρωτα", ενώ η Κάρμεν του Ζωρζ Μπιζέ αποτελούσε προσπάθεια "διάδοσης της λατρείας του σεξ και του ατομικισμού". Το μπαλέτο, τέλος, "δίνει στη νεολαία κακές ιδέες", η Ζιζέλ "θεμελιώνεται πλήρως και απόλυτα στην ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης".
https://el.wikipedia.org/wiki/Πολιτιστική_Επανάσταση
«Ο Μπαλζάκ και η μικρή Κινέζα ράφτρα», ταινία
από ομώνυμο βιβλίο, όπου αφηγείται τη ζωή κινέζων μαθητών
σε αγροτική απομόνωση κατά τη διάρκεια της μαορφωτικής αναστάτωσης
[Eng Sub] Balzac And The Little Chinese Seamstress
https://en.wikipedia.org/wiki/Balzac_and_the_Little_Chinese_Seamstress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου