«Αντι-και-μνημονιακός Νεοσέλληνας, 2010-2018»

Νευρωτική αρμονία στον μικρόκοσμο της Αθήνας.

Κουλτούρα νάρκισσου σε πολυεδρικό,

πρωθυπομοναρχίας πολίτευμα.

Κακόηχη συμφωνία, πανδαιμόνιο στην ατμόσφαιρα,

σύμβολα δυσωδίας ― κωμωδία και τραγωδία.

Διδακτικός οργασμός από ξενόφερτες εμπειρίες,

δυσλεξικοί πολιτικοί σε τηλεοπτική παρωδία.

Υστερική απάθεια, μεγαλομανίας διλήμματα,

εκτόνωσης ρητορεία ― δίχως θέση και αντίθεση.

Τελευταίο μου τανγκό ― θρήνος για τη Νέα Αθήνα,

ανίκανη να σβήσει την αρχαία μου πείνα.

Τελευταίο μου τανγκό ― θρήνος για τη Νέα Ελλάδα,

ανίκανη να δώσει στη μαυρίλα λιακάδα.

Ήρωες πατριώτες, τραγικοί από σύστημα,

βραχεία υποκρισία χωρίς ενδότερο διάλογο,

ανέραστοι μονόλογοι, πλαστικά συνδικάτα,

επίκεντρο χρονίας επιδημίας ― όνειρο θαφτό σε ουτοπία.

Κυκλική ενέργεια σε λαβύρινθο έψαχνε

δημοκρατίας αντίδοτο δίχως μίτο, αριθμό και ρυθμό.

Επιδερμική μουσική σε πεντάγραμμη φυλακή,

τοξικός κύκλος νεκρολογεί ― προγόνων επίλογος.

  

Δυστοπική όαση, εφήμερη, χρηστική,

προφητευμένη ― φαινόμενο ορθόδοξο, χρόνιο,

με ρατσισμούς, διχασμούς, εθνικά, λαϊκά ταμπού.

Λυρική μου έξαρση δίχως γόνιμη σύμπραξη,
― σελαγίζει σαλή σελήνη Σελλών το σέλας ― 
αστροφέγγουν οι λέξεις τη μέρα 
θαμπώνοντας σκέψη και λόγου ενέργεια

του οχτάχρονου αντι-και-μνημονιακού Νεοσέλληνα!

Από τη μετάφραση του barbarismo, ως βαρβαρισμό, βαρβαρική μίμηση, και όχι ως βαρβαρότητα (barbaridad) προέκυψε το «Διδακτικός οργασμός από ξενόφερτες εμπειρίες».

ψευδόφιλες  παγίδες

laberinto crítico  =  κρίσιμος (critical), όχι κριτικός

fenómeno crónico = χρόνιο (chronic), όχι χρονικό
https://lyricstranslate.com/mi-último-tango-en-atenas-το-τελευταίο-μου-τανγκό-στην-αθήνα.html

energia, hipérbole / energia hiperbólica
tango llorón, κλαψιάρικο, και μετά η Πασπαλά λέει
tango cabrón, μπάσταρδο, γ@μημένο, 
αλλά το κοψε η λογοκρισία μας

Οι περισσότεροι κολακεύτηκαν το 2012
που ένας Αργεντίνος ονόματι Daniel Armando έφτιαξε 
«ζολώτειο» τραγούδι
με ισπανικές λέξεις ελληνικής καταγωγής,
και λίγοι στάθηκαν στο «ανθελληνικό» νόημα.
...μας τη λέει και θαμπωνόμαστε από τις λέξεις
και τα προγονικά μεγαλεία...

σε λίγα σημεία πετάει για ξεκάρφωμα λέξεις για τις λέξεις

melodia símbolo
oasis aromático, paralelo, fisiológico
es el melódico y fantástico antropo.

Τα περισσότερα αναφέρονται στη μνημονιακή Ελλάδα,
(που σύμβολο και αρένα της ήταν η Αθήνα, 
η επαρχία δειλά ακολουθούσε)
υπό τη σκέπη της παγκόσμιας πολιτικο-οικονομικής 
κρίσης/ τυραννίδας-φάντασμα,
και μάλιστα το κλαφτερό τανγκό ενός ξένου για μας
 ανασύρει τη παλιά τους απογοήτευση,
που δεν μοιάζουμε με την αρχαία Ελλάδα της φαντασίας τους.
που η νεότερη Ελλάδα δεν μπορεί να δώσει 
σύγχρονες απαντήσεις.

(από https://www.castellano.gr/articles/14562
προσωπικά, εαν κάποιος Ισπανόφωνος μου ζητούσε να του περιγράψω πως είναι οι Έλληνες, θα του έβαζα να ακούσει αυτό το κομμάτι.)

Δεν βλέπω να κανε επιτυχία στο εξωτερικό,
μα δεν υπάρχει έξω διδακτικός οργασμός
νέων ελληνικών εμπειριών, πλην των αρχαίων γραπτών;;