Θε μου, Δϊασκευάσμιε (για άκαπνα ρεμπετάδικα) ×7

(κατά σειρά διασκευής)

1. Θε μου, Αφανοδύναμε
2. Θε μου, Ερωτοδύναμε
3. Θε μου, Καπνοφοβούμενε
4. Θεέ μου, Βροχοδύναμε
5. Θε μου, Δϊασκευάσμιε
(Η προσευχή του διασκευαστή)
6. Θε μου αγαναχτοδύναμε
7. Θε μου, Αναρχοδύναμε


(με αφορμή μια συζήτηση το Σάββατο για τι κάνουμε
στην περίπτωση των ναρκοκαπνασμάτων,
όταν καν δεν καπνίζουμε)


*************

Θε μου, Αφανοδύναμε,
απάντα στον ζητιάνο,
δείξε μου θεοφάνεια, Θεούλη μου,
στη μοναξιά μου απάνω!
παίξε μου θεοφάνεια, Θεούλη μου,
στο σύμπαντό σου πιάνο!

Ανάμεσα στης απονιάς
της φύσης δίχως πλάνα, 
||: άναψα τις συμπροσευχές, Θεούλη μου
να ακούσω κι άλλου κλάμα! :||

Με άλλους θεομόναχους,
κρυφοθεοζητιάνους
||: ανάβω τη συμπροσευχή, Θεούλη μου
να βρω δικό σου πλάνο! :||

Κι όταν φουντώσει ο καημός
και βγούμε από τη στάνη
||: παίξ' όλες τις χορδές, Θεούλη μου,
καρδιές μας να ζεστάνεις! :||

*************

Νιώθοντας υπαρξιακή Θεού μοναξιά σκέφτεται ο θεοπαθής, μήπως αν γνωρίσει αλλού άλλους ομοιοπαθείς, κρυφά απ' τις εντοιχισμένες θρησκείες, γνωρίσει κάτι παραπάνω για τον Θεό, συμπροσευχόμενος. Κρυφά, γιατί οι συμπροσευχές με αλλόπιστους και αιρετικούς απαγορεύονται, κινδυνεύει η συνοχή της στάνης, εκεί που λείπουν καημοί κι αναζητήσεις, εκεί που πριν ρωτήσεις, ετοιμοπαράδοτες θα λάβεις απαντήσεις, όπως, ότι ζούμε σε ένα καλοκουρδισμένο σύμπαν με νόημα και προσχέδιο. Τώρα, κι αυτοί προβληματίζονται. https://www.pemptousia.gr/2016/12/theologia-ke-sigchroni-fisiki-i-allagi-tis-ennias-epistimi/ Και όμως, μόνο να διαβάσεις ενός αλλόπιστου τις σκέψεις, για να τις ανασκευάσεις, έχεις ήδη συμπροσευχηθεί/συγκατανοήσει, και επηρεαστεί. «Γιαυτό, μόνο με καλό εξοπλισμό, από τη στάνη βγαίνεις».

Υπάρχει και η ακούσια συμπροσευχή, όταν π.χ. απογειώνεται το αεροπλάνο με ανάκατους πιστούς μέσα, που την ίδια στιγμή εκδηλώνουν ίδια σκέψη σε άλλη γλώσσα. Καί η συμπροσευχή ομοπίστων, που συνειδητά συμβαίνει πιο σπάνια, τα χείλη μπορεί να λένε τα ίδια λόγια, αλλά ο καθένας σκέφτεται τον κόσμο του, τον εαυτό του και τους ανθρώπους του. Σε εποχή ιδιωτείας κυριαρχεί και η ιδιωτική προσευχή. Διαβάζεται, έτσι, και ορθόδοξα το τραγούδι, υπάρχουν αναζητητές, ρομαντικοί μέσα στη στάνη δίπλα σε γραφειοκράτες και πρωτοκολάριους.

Και ψάχνοντας για ροκ διασκευή
του κομματιού, ακούω
τον Γερμανό δημοσιογράφο Κρίστιαν Ρόνιχ,
που συχνάζει στην Πάρο, να διασκευάζει λέγοντας
https://youtu.be/29GWyBQtc2I

<<<<<<< O Lord, hallowed (holy) be thy name, 
Κύριε, αγιασθήτω το όνομά σου
Forgive me all my sins and, please,
Συγχώρεσέ μου όλες τις αμαρτίες και παρακαλώ
Send down sweet Mary Jane back to me, my Lord,
στείλε μου κάτω τη γλυκιά Μαίρη Χουάνα, Κύριε
To make my heart sing once again
για να κάνει την καρδιά μου να τραγουδήσει ξανά

There, by your house it all began,
Εκεί, στην εκκλησία όλα ξεκίνησαν
Where under archways we first met;
όπου κάτω από καμαρωτές πύλες πρώτα βρεθήκαμε
I breathed her scent and then I fell for her, oh Lord,
Μύρισα (το λιβάνι), το άρωμά της και την ερωτεύτηκα, Κύριε
I knew she was the one for me
Κατάλαβα ότι ήταν η μόνη για μένα

I know I’m not the only one
Ξέρω ότι είναι και άλλοι
Who is in love with Mary Jane.
που ερωτεύτηκαν τη Μαίρη Τζέιν
But it is not her fault she twists our fate, my Lord,
Αλλά δεν είναι φταίξιμό της που στραμπουλά τη μοίρα μας,
Κύριε
She only loves to spread her love
Μόνο θέλει να σπέρνει την αγάπη της

Oh Lord, I see her in my dreams
Κύριε, την βλέπω στα όνειρά μου
Amidst a hazy shade of tears.
ανάμεσα σε θολή σκιά από δάκρυα
Scold not your angel for the things she's done, my Lord,
Μη μαλώνεις τον άγγελό σου για όσα μου έκανε εκείνη,
Κύριε
She only sang me to my sleep
Μόνο μου τραγουδούσε να κοιμηθώ.
>>>>>>>

...χμ, αϋπνίες ο λόγος...

Έχει κάνει διασκευές και στα γερμανικά, και στα αγγλικά, με αφορμή τη μη ανταπόκριση των συμπατριωτών του στον ενθουσιασμό του για την ελληνική μουσική. Έτσι σκέφτηκε να τα μεταφράσει, κιθαρίζοντάς τα αλά Κοέν, ώστε να χωνέψει ευκολότερα ο ξένος σε δεύτερη φάση το πρωτότυπο. Π.χ. το ηπειρώτικο Καίγομαι και σιγολιώνω →Burning with desire, το Ξημερώνει (Α. Βαρδή, Χ. Αλεξίου)→ Dawn is breaking, Το μινόρε της αυγής→Morning in minor, Όταν χαράζει→Before the day breaks, Πρέζα όταν πιείς→Greece is mine, ο τίτλος του δίσκου, «Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ», το «Ξημερώνει», την «Γκαρσόνα», το «Σερσέ λα φαμ», το «Ένα αστέρι πέφτει πέφτει»,  «Όλο ταξιδεύω». Kαι μια σύντομη περσινή του παρουσίαση/συνέντευξή του στην ΕΡΤ

Και λέει κάπου στην Άνδρο: Κάποιοι στίχοι ήταν πάρα πολύ δύσκολο να τους μεταφράσεις. Δυσκολεύτηκα πολύ με το «Θεέ μου, μεγαλοδύναμε», για παράδειγμα. Υπήρχαν λέξεις, όπως «τουμπεκί», «ντουμανιές» και «ναργιλές», που δεν μπορείς να βρεις αντίστοιχες λέξεις στα αγγλικά και τα γερμανικά. Μια μέρα άκουσα ένα ροκ κομμάτι της δεκαετίας του ’70 στο οποίο ο τραγουδιστής (Rick James) έλεγε «Mary Jane» αντί για «μαριχουάνα» και τότε κατάλαβα πώς έπρεπε να το κάνω. Όλα τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσα να είμαι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον αρχικό στίχο και, ταυτόχρονα, η μετάφραση μου θα μπορούσε να διαβαστεί κι ως ένα τραγούδι για μια γυναίκα – μου αρέσει αυτή η ασάφεια. http://www.andro.gr/empneusi/christian-ronig

Δεν το ήξερα, πιάστηκα κορόιδο, διάβαζα για μία Μαίρη...πώ, ρε, λέω, μιλάει για το κορίτσι που έχασε και ζητάει ο Θεός να του το στείλει πίσω...μετά, όμως, έλεγε ότι ήθελε να σκορπάει ελεύθερα τον έρωτά της...τι λες, για να ψάξω και βλέπω παρωνύμιο της μαριχουάνας. Οπότε, αυτή η ασάφεια ήταν αφορμή για την αιτησίγαμη διασκευή.

*************

Θε μου, Ερωτοδύναμε
που βλέπεις από απάνω
||: στείλε μου το κορίτσι (αγόρι) μου, Θεούλη μου,
στη μοναξιά μου απάνω! :||

Και μες στο καταφύγι σου
χορεύοντας γαϊτάνια,
||: θα αλλάξουμε τις βέρες μας, Θεούλη μου,
τα δυο μας τα στεφάνια!:||

Και την εικόνα του Αγιού
Υάκινθου φιλώντας
||: οργώνω άγια ζεϊμπεκιά, 
Θεούλη μου,
μυστήριο να νιώσω!:||

Κι όταν γεμίσει του γλεντζέ
του γάμου το πανέρι
||: φέρε καρδιές αμοναχές, Θεούλη μου,
να βρουν δικό τους ταίρι!:||
*************

Και όταν πάω να βάλω στον τίτλο για άκαπνα μαγαζιά/ρεμπετάδικα, έρχεται και το τρίτο με συσκευή συλλογής καπνού για να πρασινίσουμε αειφόρα το ρεμπέτικο :-) Θυμός (αρχ. καρδιά, ψυχή, πνοή, επιθυμία), θυμοειδές, θυμάρι, θυμιατό, πιθανόν και το θύω, όλα μυρίζουν/καπνίζουν στη ρίζα τους.

*************

Θε μου, Καπνοφοβούμενε 
που 'χεις περίσσο απάνω,
||:φύσα αέρα καθαρό, Θεούλη μου
στην αναπνιά μου επάνω.:||

Πατέντα φερ' καπναγωγό
λάστιχο να ρουφάει
||:του καπνιστή σου τον θυμό, Θεούλη μου
να τον αποθηκάει.:||

Στην αποθήκη του καπνού
η πίεση θα σφύζει
||:και μπαταρία κινητού, Θεούλη μου,
καπνόβιος θα φορτίζει.:||

Κι απ' τους αντιπροσώπους σου
ρούφα τους τα λιβάνια
||:για να μπορούν οι ψάλτες σου, Θεούλη μου,
να 'χουν φωνή καμπάνα!:||
*************

Και εκεί που κατέβηκε ο Θεός στο μυαλό του θυμιατιστή λέγοντας: «τον τραγουδιστή μου καπνίζεις, τις εικόνες μου μαυρίζεις!» πετάγεται το μυαλό σ' ένα τεχνίτη και δίνει λύση με ηλεκτρονικό θυμιατό ορθόδοξης ρουμάνικης παραγωγής.

http://entoytwnika1.blogspot.com/2015/03/blog-post_26.html

Ξαναγυρνώντας στη ρίζα του κομματιού, τι κάνουμε με τα ναρκοκαπνάσματα. Αυτό το ορφανό, αχρονολόγητο τραγούδι, τεχνητό, ή μη, (σε αυτή την εκδοχή γράφτηκε κατά μίμηση του Σαν Χριστιανός Ορθόδοξος του Τσιτσάνη, 1942) ποτέ δεν το θεώρησα σαχλό ή σατιρικό, αλλά πολύ σοβαρό και βαθύ, στεκόμουν στη μελωδία, στις εικόνες από τα λόγια, στην επίκληση του Θεού, στη στέρηση που ένιωθε να καπνίσει. Σε δεύτερη ανάγνωση, παίζει και το πρώτο θέμα του αφανοδύναμου Θεού. Με αφορμή τον ναργιλέ θίγει το θέμα της θεϊκής αφάνειας. Πού είσαι Θέ μου, και μετά απ' το πολύ το ναργιλέ, βλέπει τον άγιο να του γελά.

https://efimeridaenosis.wordpress.com/2015/06/18/προσευχή-του-μάγκα-ένα-ιδιόμορφο-κα/ 

Ιστορικά, σαν ντοκυμαντέρ, έχει νόημα, να λες τους αυθεντικούς στίχους από τα χασισοτράγουδα, αλλά αν σε έχει κάψει ένα τραγούδι τόσο βαθιά, πρέπει να βρεις στίχους να μιλήσουν στις ανάγκες σου, δεν μπορείς να τραγουδάς, μια ζωή, τις επιθυμίες μιας άλλης εποχής. Καταντά μουσειακό, από ένα σημείο και πέρα.

Απαντώντας στο ερώτημα, τι κάνουμε → το ακούς με το δικό σου τρόπο, βάζοντας φαντασία  και συναίσθηση ενός άλλου κόσμου. Και συνθηματικά πάει έτσι:

Όχι στα ναρκωτικά, ναι στους ναρκομανείς

(Στα πρεζάκια λέμε ναι, όχι στην πρέζα, που λέει ο Κηλαηδόνης)

Όχι στον καπνό, ναι στους καπνιστές.

(ρυθμίζοντας τους χώρους, γιατί τυχαίνει συχνά να βρίσκεις

και καλά παιδιά, με νεύρο και ιδέες, και είναι αμαρτία να τα χάσεις. Οπως λέει το αντισύνθημα: Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, υπάρχουν αντιπαθητικοί αντικαπνιστές. Έτσι είναι,

γιατί ξεκινήσαμε με το αντί-, και δεν προβάλαμε το ''θέλω

καθαρή αναπνοή'', το ότι είναι τόσα τσιγαροτράγουδα

και κανένα αναπνευστοτράγουδο, βλέπω να μην προβληματίζει. Αφού δεν τραγουδάμε την επιθυμία για καθαρό αέρα, είμαστε αντιπαθητικοί και ξενέρωτοι. Εκεί φαίνεται ο σπαστικός,

καί δεν μπορεί να τραγουδήσει την επιθυμία του,

καί δεν μπαίνει σε σκέψη συνύπαρξης και συναίσθησης.

η ρίζα του συνθήματος 

Όχι στην αμαρτία, ναι στους αμαρτωλούς

(κατά την παράδοση του Χριστού)

δεν είναι εύκολα αυτά τα όχι και ναι, αλλά όχι και ακατόρθωτα.

Ακατόρθωτη είναι η έμπρακτη ανάληψη ευθύνης των αρμοδίων 
για τις εξ αμελείας ανθρωπογενείς καταστροφές

 ένα κρητικό επίκαιρο καιρικό τροχαίο


*************

Θεέ μου, Βροχοδύναμε,
ανάλαβε ευθύνη
||:για το περίσσο το νερό, Θεούλη μου,
που έφερε οδύνη! :||

Θε μου, Γεφυροδύναμε,
χτίσε μας τα γεφύρια
||:για τα περίσσα τα νερά, Θεούλη μου
που κλείσανε δυο σπίτια! :||

Και μέχρι να χτιστούν καλά,
κλείνε περίσσους δρόμους
||:για τους φιλοξενούμενους άγνωστης γης,
να μην πνιγούν στους πόνους!:||

Και τους αντιπροσώπους μας,
κάνε να αυτοκτονήσουν,
||:πολιτικά και όχι φυσικά, Θεέ μου, αυτοί,
και η παράταξή τους!:||
______________

Την 1η Μαρτίου, ημέρα Πολιτικής Προστασία πρέπει να πάει ένα σχολείο στο δημαρχείο, κι ένα παιδί δήμαρχο να ρωτήσει: «Γιατί, ενώ σε είχε προειδοποιήσει ο μετεωρολόγος δεν έκανες μια περιπολία στον δήμο σου, να ελέγξεις τα επικίνδυνα σημεία, και να κλείσεις, αν χρειαστεί, με φορτηγό του δήμου, την είσοδο στον κακό τον δρόμο;;» «κι αφού είσαι πολιτικός μηχανικός, γιατί δεν έφτιαξες τη γέφυρα;;» «και γιατί δεν παραιτήθηκες;» Και τότε να ξαναπεί....εδώ γίνονται πράματα και θάματα στην Ελλάδα και δεν παραιτείται άνθρωπος...και ότι συνειδησιακά αναλαμβάνει την ευθύνη....(...Ιρλανδικές διαβάσεις/wiki/Ford_(crossing)... ούτε καν στο εξεταστικό βιβλίο του ΚΟΚ δεν αναφέρονται...καλύτερα, διαβάσεις ποταμού)...και ταμπέλα, λέει, να υπήρχε, δεν θα φαινόταν με τη βροχή...περιμένει να ωριμάσει η μελέτη για τη γέφυρα.

Τιμάτε τις παραδόσεις...και ό,τι συχνογίνεται σωρεύεται, και η παράδοση λέει, «κάνω πως κάνω κάτι, μαλώνω τη γραφειοκρατία, και όταν συμβεί στραβή, αναλαμβάνουν τα χείλη μου την ευθύνη, και η ζωή συνεχίζεται». Και το δίδαγμα είναι: Ας πρόσεχες, στην Ελλάδα κυκλοφορείς με δική σου ευθύνη.

Μπορεί στο σχολείο να βοηθούσε καμιά έκθεση/εργασία για την πολιτική προστασία, για το πως κάνουμε προσχέδιο για κάθε ταξίδι μας. 

Συνδέοντάς το με τη διασκευή, το ίδιο παιδί που εκπαιδεύεται μηχανικά στη λογική του σωστού και του λάθους, ότι δεν πειραματιζόμαστε, πάμε για τα σίγουρα,  και «γιατί με ρωτάς ερώτηση εκτός ύλης, η δασκάλα είπε μέχρι τη σελίδα τάδε»,  θα είναι ο αυριανός αρμόδιος που θα σου πει...πού το γράφει ότι ο δήμαρχος πρέπει να κάνει περιπολίες στην κακοκαιρία...δεν ξέρεις το ωράριό μου, υπάρχουν επί μέρους αρμόδιοι, ψάξε, βρες. Μην πειράζετε τις παραδόσεις κι ο καθένας στο τοιχιό του. Οπότε.

*************

Θε μου, Δϊασκευάσμιε,
στείλε μου αγγελούδι,
||:να δει πως τα αγάλματα, χρόνια μπορούν,
να λεν ίδιο τραγούδι!:||

Θε μου, Μεταβαλλόμενε,
άκου μουσειοφόρια,
||:πες μου πώς το αντέχουνε, να λεν, να ακούν,
πάλι τα ίδια λόγια!:||

Θε μου, Ζωντανοπύρηνε
στείλε την αναπνιά σου
||:στον μαθητή που ακροβατεί χορεύοντας
αριστερά, δεξά σου!:||

Και των αντιπροσώπων μας,
διασκεύασε τη γλώσσα,
||: την ξύλινη και να αριθμήσουνε τη Λογική,
με τα δικά τους λόγια!:||

______________ 

Σκεφτόμουν πώς θα το αναφέρω, τελικά ήρθε ως απάντηση του 2019 στο 2014 (του Τζίμη Πανούση). Τρανσέξουαλ νάνοι, εκεί, πρέπει να 'ρθε παραφράζοντας το «άφυλοι άγγελοι». Εδώ, Ελλάνων/των Ελλήνων/ πβ. ελλανοδίκες. Καθαρτικό → κάθαρση σκανδάλων που οδηγεί στη φυλακή. Ακοινωνημένος → εκτός κοινωνίας. 

*************

Θε μου, Αγαναχτοδύναμε
που οργίζεσαι εκεί πάνω
||:εξόργισε  με λογική, Θεούλη μου
απάθεια των Ελλάνων!.:||

Εκεί που τρώει ο μιζαδόρ
με του λαού κουτάλια
||:στάξε του το καθαρτικό, να πάει να βρει,
της φυλακής μαγκάλια!.:||

Δώσε κουράγιο στον φτωχό,
στους ακοινωνημένους,
||:να βρουνε δρόμο κι αγκαλιά, Θεούλη μου,
απ' τους κοινωνημένους!.:||

Κι όταν θα σβήσει η οργή,
κι εκτόνωση θα φέρει,
||:κάνε μην ξεχαστεί, να μη μας βρει ξανά,
«βασίλευε, διαίρει!».:||

______________ 

Και φτάνοντας στα έξι, λέω, άντε 
να δέσει και το μυστήριο έβδομο.

*************

Θε μου, Αναρχοδύναμε
που ήρθες εδώ κάτω,
||:κι από Θεός άνθρωπος έγινες, Θεούλη μου,
κι ήρθαν τα πάνω, κάτω!:||

Δίπλα σε πόρνους και ληστές
ανάβεις την κουβέντα,
||:κι οι Φαρισαίοι, που βλέπουνε, φωνάζουνε,
«δεν είναι στα γραφέντα!»:||

Και με πρεζόνια και τρελούς
ανάβεις την κουβέντα,
||:κι οι νοικοκύρηδες, που βλέπουνε, φωνάζουνε,
«να 'ν' μακριά από μένα!»:||

Με αριστερούς και δεξιούς
ανάβεις την κουβέντα,
||:και οι ορθόδοξοι, που βλέπουνε, φωνάζουνε,
«έχει κρυφή ατζέντα!».:||