Αθήνα κατεργάρα | παραπατάς! | ρομποτικά μου λες | πως μ' αγαπάς!

Νέφη βροχής μας πλάκωσαν, θέλω να ξεμουντώσω,

από το ψυχροπλάκωμα καρδιά μου να πυρώσω.

Η βροχή τραγούδι θέλει, ρέουν τα προβλήματα,

βάλε του Ρασούλη τέλι, θάρρος για σκουπήματα.

και ποιος φταίει για την κακή διαχείριση του νερού;

 Το κράτος. Πού είναι το κράτος; στην Αθήνα,

το χωριό που έγινε πρωτεύουσα.

εκεί πήγε να γίνει δικηγόρος ο Τσιτσάνης,

αλλά οι αθηναίες και το τραγούδι

του πήραν τα μυαλά.

Οι απόγονοί του βρήκαν στο συρτάρι μελωδία,

και την πήγαν για νοηματοδότηση

 στο νοηματουργείο του Μανώλη.
(2003)

Μας ήρθες μόλις χτες απ' το χωριό,

και έγινες στο ξάφνου αθηναριό,

φοράς τα στρας, γουστάρεις φλας,

στης κοινωνίας τον αφρό

παράξενα σερφάρεις.

Παραμιλάς, δεν μας μιλάς,

το έχεις ρίξει στο ελαφρό,

και σαν να μας σνομπάρεις.

Δεν ξέρεις τώρα προς τα πού το πας

Σαν το ρομπότ, μου λες πως μας αγαπάς,

εγώ ανοχή, εσύ ενοχή,

μες στο ποτάμι το θολό,

και μένανε βουλιάζεις.

Χίλια γιατί σ' ένα κουτί, που μ' ένα στιλ απατηλό

μέσα στο νου μου αδειάζεις.

Αλλού τα κόλπα και την παλαβή,

αυτά τα κάνανε πολλοί,

  με ύφος τρανς και ντεκαντάνς

στον κυκεώνα έχεις χαθεί

μα εδώ θα με εύρεις πάλι.

Δεν περπατάς, παραπατάς

κι αν δεν τον βρεις τον δρόμο σου 

να μη με λεν Τσιτσάνη.

Μου κλάταρες διάθεση στο Βαλκανιζατέρ σου,

και το θυμάρι που φερνα, μάζευε ο αντικέρ σου.

(1995, μουσική, ερμηνεία Πέτρου Βαγιόπουλου)

Στην οδό Ακαδημίας ξαφνικά

σα να μύρισε θυμάρι δυνατά, 

κι ο κόσμος τρόμαξε, τι τρέχει, φώναξε, 

ο κόσμος τρόμαξε, τι τρέχει, φώναξε, 

μήπως συμβαίνει κάτι, κάτι στα πολιτικά.

Αθήνα κατεργάρα, μπαράκια, αμαξάκια, φοιτητές.

Αθήνα κατεργάρα, αλήτες, παραλήδες, στοχαστές, 

Αθήνα κατεργάρα, κι εγώ που ξενυχτάω τις νυχτιές, 

να μάθω αν ακόμα σου, ακόμα σου με θες.

Στου Κλαυθμώνος την πλατεία τριγυρνώ

με το μαγικό λυχνάρι να σε βρω, 

κι ο κόσμος τρόμαξε, τι τρέχει, φώναξε, 

κι ο κόσμος τρόμαξε, τι τρέχει, φώναξε, 

θα γίνει σκάνδαλο, θα φτάσουν τα εκατό.

Αθήνα κατεργάρα, φραγκάτοι, καναλάτοι, βουλευτές.

Αθήνα κατεργάρα, πλημμύρες, διαφωνίες, πυρκαγιές, 

Αθήνα κατεργάρα, κι εγώ που ξενυχτάω τις νυχτιές, 

να μάθω αν ακόμα σου, ακόμα σου με θες.

Απ’ τον ουρανοξύστη, ένας τρελός

είπε, ζήτω μου, και πέφτει γελαστός, 

κι ο κόσμος τρόμαξε, τι τρέχει, φώναξε, 

κι ο κόσμος τρόμαξε, τι τρέχει, φώναξε, 

εφημερίδες νά 'ρθουν, να τρέξει ένας γιατρός.

Αθήνα κατεργάρα, πορείες, μετανάστες, δικαστές.

Αθήνα κατεργάρα, τσιμέντα, υπουργεία και δουλειές, 

Αθήνα κατεργάρα, κι εγώ που ξενυχτάω τις νυχτιές, 

να μάθω αν ακόμα σου, ακόμα σου με θες.

Νά γιατί γυρνώ μες στην Αθήνα, 

νά γιατί, Αθήνα, σε τσιγκλώ,

να μάθω αν ακόμα σου, ακόμα σου με θες!

....εδά εζεστάθηκα! :-)

ΥΓ

Όταν μανίσει ο καιρός βάλε να στηλωθείς,

θερμαντικά ρυθμόστιχα τραγούδια υποδομής! :-)