Άνοιξες στον κήπο σου πηγάδι
να ποτίζεις τα πουλιά,
με καλείς και με πρωί και βράδι
να σε κάνω εγώ καλά.
Ήρθα, νόμισες, με τον αγέρα,
αναστέναξες βαθιά,
μου είπες «σ' αγαπώ» με τη φλογέρα,
σε λυπήθηκα κοφτά.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με,
βρες νεράιδα, καημένε.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με,
ρομαντζάδες δεν με καίνε.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με,
δεν μπορώ άντρες που κλαίνε.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με,
μόνο στο όνειρο θα με φιλάς.
Φύτεψες στην πόρτα μου ζουμπούλι
να με ραίνει η μυρωδιά.
Μου τραγούδησες κι από Σουγιούλη,
μα δεν άλλαξα καρδιά.
Με έβγαλες στου Ήλιου τ' ανηφόρι,
στου Ελύτη τα σκαλιά,
μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι
γιατί σού σβησα φωτιά.
Ξέχασέ με.
ΥΓ
Μίλησε μου
img from
https://www.bbc.com/news/blogs-trending-34064131
Why are Syrians sending love letters to Angela Merkel?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου