Σπληνάντερη Πνευματικότητα

ήτοι, spleen, σπλήνα, συκωταριά μελαγχολίας, 

αηδία για την πασχαλινή λαιμαργία,

και εν γένει τυπολατρία,

που θεωρώντας πάντα ελλειπή τη μερίδα της,

οδηγεί νου και καρδιά σε πνευματικό θάνατο.

πλην όμως,

Χριστός Ανέστη, νεκροί και ζώντες,

όλοι σας φίλοι,

παρόντος Καρυωτάκη απ' Άδου πύλη.

Άντε, μια Κυριακή να ακούσουμε

μπάντα σπλην να εκκρίνει.

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=1400

Θάνατος είν' οι άγιες μέρες που σκοτώνουν

με κρότους, κράτος, κρέας και μαγεία,

θάνατος ειν' η βία που ανδρώνουν

παιχνίδια με ναρκίσσου ιεραρχία.

Θάνατος τα εδάφια των ευχών που ζουν οι νόμοι, 

με τα συνήθη πρεποχαιρετίσματά τους, 

δώρα, γιορτές, γενέθλια, κι ακόμη

το εγώ μας, θάνατος μες στους θανάτους.

Θάνατος η ανάσταση προβάτου

που σφάζεται για να το μεταλάβουν,

θάνατος τα αποφάγια πλούσου πιάτου, 

και οι καπνοί που την πνοή μας θάβουν.

(...να 'μουν με τους συμμαθητές στο περιγιάλι,

να οργανώναμε διαβάσματος τη ζάλη,

στο γυρισμό τραγούδι στα ποδήλατα,

και το φαΐ για τα παιδιά που 'ναι αδύνατα....)

Περπατώντας αργά μέσα στο σόι,

"Υπάρχω" λες και ύστερα "Σε ψάχνουν".

''Δεν σταμάτησε απ' το πρήξιμο να τρώει''

''Αντιόξινα την όρεξη τού φτιάχνουν.''

Αν στον κύκλο των αγίων επισήμων

ένας πέθαινε από βουλιμία...

...από στέρηση αμαρτίας

θα αναπλάθαν με εγκύκλιο τη νηστεία 

σε πλαφόν βρωτών καυσίμων.