Μοναξιά του Πέτρου Γαϊτάνου

Αν είσαι μόνος δεν είσ’ ο μόνος

κι εγώ είμαι μόνος, μικραίνει ο πόνος.

Αν λίγο μ’ αισθανθείς,

δεν είσαι μόνος αυτό είναι νόμος.

Κι δυο θα εγκλειστούμε για να συναντηθούμε,

διώξε της βόλτας τον πειρασμό,

δέξου οθόνης χριστιανισμό,

μέχρι να ανταμωθούμε.

Βαθειά μου είδα
πως κι η ελπίδα

είναι πατρίδα,
μα η ελπίδα
δεν είναι η ζωή.

Ψυχή είναι στείρα
κι άρρωστη μοίρα.

Κι δυο θα εγκλειστούμε για να συναντηθούμε,

τον Μάη μήνα θα γελάμε μαζί

οι επιζώντες την Άνοιξη αυτή,

φτάνει να εγκλειστούμε.

ΥΓ

στίχοι, Μανώλης Ρασούλης
Βαλκανιζατέρ, 1997

Κι δυο μας προχωρούμε για να συναντηθούμε
μα η αγάπη έχει δρόμους πολλούς
και χάρτες τόσο ψεύτες και τρελούς,
φτάνει να αγαπηθούμε.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=65280