Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Σελίδες Επανασύνδεσης




Μόλις ξυπνάμε το πρωί,
ανοίγουμε σελίδες μία, μία,
άλλοτ' αδιάφορα, κι άλλοτε μ' αγωνία,
άλλοτε άχρωμα, κι άλλοτε ζωηροί.

Σελίδες στην οθόνη βακτηρίας
την είδηση να ακούσουμ' οι διωγμένοι,
λήξης νοσώδους δυσπορίας,
μη ζήσουμε και θέρος εγκλεισμένοι…

(βακτηρία: μπαστούνι/στήριγμα/παρηγοριά)
(δυσπορία: δυσκολία μετακίνησης, «έξω να πορίσουμε»)

κατά τις

ΠΟΡΤΕΣ

Μόλις που ξυπνάμε, μία-μία,
Ανοίγουμε τις πόρτες το πρωί,
Πότε σιγανά, πότε κάνοντας φασαρία,
Πότε χαρούμενοι, πότε σκυθρωποί.

Θ’ ανοίγουμε πόρτες όλη την ημέρα
Και σ’ όλη την ζωή που μας μένει,
Με τον σκοπό να φύγουμε πέρα.
Και πάλι όμως  θα ‘μαστε κλεισμένοι…

του Ντρίτερο Αγκόλι
https://en.wikipedia.org/wiki/Dritëro_Agolli (1931-2017)
Αλβανού ποιητή από την Κορυτσά
σε μετάφραση του Ρομέο Τσολάκου
από τους Αγίους Σαράντα
https://toparathyro.com/2012/05/21/ντριτερό-αργκόλι-τρία-ποιήματα/

με αφορμή την Ελόνα Αγκόλι,
μετανάστρια από την Κορυτσά
στα Γρεβενά, που θα ράψει 600 μάσκες
για το νοσοκομείο των Γρενενών



ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Σ’ αὐτὲς τὲς σκοτεινὲς κάμαρες, ποῦ περνῶ
μέρες βαρειές, ἐπάνω κάτω τριγυρνῶ
γιὰ νἄβρω τὰ παράθυρα. Ὅταν ἀνοίξει
ἕνα παράθυρο θἆναι παρηγορία.
Πλὴν τὰ παράθυρα δὲν βρίσκονται, ἢ δὲν μπορῶ
νὰ τἄβρω. Καὶ καλλίτερα ἴσως νὰ μὴν τὰ βρῶ.
Ἴσως τὸ φῶς θἆναι μιὰ νέα τυραννία.
Ποιὸς ξέρει τί καινούρια πράγματα θὰ δείξῃ.

Κωνσταντίνου Καβάφη

το σκίτσο από

Το παράθυρο, αυτό που είναι δίπλα στη θύρα/πόρτα,
 στα αλβανικά το λένε dritare,
από dritë, φως, όπως φέγγει σε μας ο φεγγίτης,
το μικρό το παραθύρι.
Και το όνομα του ποιητή, Dritëro,
μάλλον σημαίνει φωτεινός.
Στα αγγλικά και ισπανικά ζητάν απ' τα παράθυρά τους,
αέρα, window, ventana,
ενώ εμείς από δω ζητάμε φως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου