«Σώμα μην κοιτάς, πέρασα καλά, παράπονο δεν έχω»

Μ’ αὐτόν τόν γνωστό Θεό φαίνεται

πώς χάσαμε γιά πάντα τή μητέρα μας

Νύχτες ὅταν ἑτοίμαζε πετσέτες

νά σκεπάσει τά κόλλυβα

ἤ ὅταν ἄλλοτε μέ λιβάνι τά δαιμόνια

νόμιζε πώς ἔδιωχνε μακριά.

Ἔβρεχε καί φοροῦσε μαῦρο παλτό

ὅταν μπῆκε στό δωμάτιο

Ἐγύριζε ἀπ’ τή θάλασσα ὅπου ρίξανε τό Σταυρό

εἶχε βραχεῖ καί μπαίνοντας εἶπε

- Τέτοια μέρα γιατί μείνατε ἐδῶ;

Τίναξε τό παλτό της καί πέρασε στό πλαϊνό δωμάτιο.

Θυμᾶμαι, σάν τώρα, τά λόγια της στό κρεβάτι

- Το σῶμα μου, μήν κυττᾶτε πῶς ἔγινε

Τά χρόνια καλά τά πέρασα. Παράπονο δέν ἔχω πιά κανένα.

Πολύ νά μήν μέ κλάψετε.

Ἐσύ, ὁ Τζένιο κι ἡ Μπεατρίς νά φύγετε ἀπό δῶ

Ἐγώ κι ὁ Πάρις θά κατέβουμε ἀπ’ τή μεριά τῶν πλοίων

Ἡ κηδεία της θά γίνει ἀπόψε στίς ἑπτά

σέ δικό μας καλά κλεισμένο τόπο.

Του Γιώργου Χρονά,

«Ὁ Ἀναιδής Θρίαμβος», 1984

Τά ποιήματα τοῦ σπέρματος

Ὁ θάνατος τῆς μητέρας μου

http://www.ekebi.gr/dam/poems.aspx?tmp=1&item=518

Μουσική: Λένα Πλάτωνος, Δίσκος: Ιερός Πόνος Έτος: 2014

Ερμηνεύουν Μελίνα Κανά και Γιώργος Χρονάς.