Ζωγράφος, ποιητής, ψάλτης καὶ ἀθλητής,
σὰν κάλλιστος σημίτης Ἄδωνις, ὁ Ἰάσων Ματταθίας·
ἀπὸ οἰκογένεια φιλέντολη Θεοῦ συναγωγῆς.
«Ἐποχή τιμιωτέρα γιὰ μὲ εἶναι τῆς νηστείας,
τότε ἀναβάλλω τῶν αἰσθήσεων τὸ θέατρο
τοῦ ὡραίου μὰ φθαρτοῦ ἑλληνισμοῦ,
περὶ σαρκὸς μελαγχολοῦντος
γιὰ μέλη ἐράσμια, μὰ θνητὰ
τοῦ ψεύτη τούτου κόσμου.
τοῦ ψεύτη τούτου κόσμου.
Καὶ γένομαι αὐτὸς ποὺ θὰ 'μαι πρὶν
τὴν τελευταία μου πνοή·
τὴν τελευταία μου πνοή·
τῶν Ἑβραίων, τῶν δικαίων Ἑβραίων ἡ σπορά,
κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμος ζωῆς δίχως φθορά»
Καὶ ὄντως ἔμενε τοιοῦτος στὴ νηστεία,
ὅπως του Αὐγούστου που ἀρχινᾶ
μὲ τῶν ἁγίων Μακκαβαίων τὴ γιορτή τῶν πολυτέκνων,
προγόνων ποὺ ἀντιστάθηκαν στὸν ἀφεβραϊσμό τους,
μαζὶ μὲ τὴ μητέρα τους, τὴν καρτερὴ Σολομωνή.
Προτίμησαν τὸν θάνατο, παρὰ νὰ φάνε χοιρινό,
καὶ νὰ τιμήσουν είδωλα καὶ τὴ διπλή ζωή
ἐγκόσμιων ὑποκριτῶν.
μαζὶ μὲ τὴ μητέρα τους, τὴν καρτερὴ Σολομωνή.
Προτίμησαν τὸν θάνατο, παρὰ νὰ φάνε χοιρινό,
καὶ νὰ τιμήσουν είδωλα καὶ τὴ διπλή ζωή
ἐγκόσμιων ὑποκριτῶν.
Μεταμορφούμενος ἐν τῷ ναῶ
στὴν τέχνη τῆς παράκλησης,
γιὰ δεκαπέντε μέρες
ἀφοσιωμένο τους τέκνο φιλοξενεῖται.
κατά το ποίημα
Τῶν Ἑβραίων (50 μ.X.) Κωνσταντίνου Καβάφη (1919)
Ζωγράφος καὶ ποιητής, δρομεὺς καὶ δισκοβόλος,
σὰν Ἐνδυμίων ἔμορφος, ὁ Ἰάνθης Ἀντωνίου.
Ἀπὸ οἰκογένειαν φίλην τῆς Συναγωγῆς.
«Ἡ τιμιότερές μου μέρες εἲν’ ἐκεῖνες
ποῦ τὴν αἰσθητικὴ ἀναζήτησιν ἀφίνω,
ποῦ ἐγκαταλείπω τὸν ὡραῖο καὶ σκληρὸν ἑλληνισμό,
μὲ τὴν κυρίαρχη προσήλωσι
σὲ τέλεια καμωμένα καὶ φθαρτὰ ἄσπρα μέλῃ.
Καὶ γένομαι αὐτὸς ποὺ θὰ ἤθελα
πάντα νὰ μένω· τῶν Ἑβραίων, τῶν ἱερῶν Ἑβραίων, ὁ υἱός»
Ἔνθερμη λίαν ἡ δήλωσίς του. "Πάντα
νὰ μένω τῶν Ἑβραίων, τῶν ἱερῶν Ἑβραίων —"
Ὅμως δὲν ἔμενε τοιοῦτος διόλου.
Ὁ Ἡδονισμὸς κ’ ἡ Τέχνη τῆς Ἀλεξανδρείας
ἀφοσιωμένο τους παιδὶ τὸν εἶχαν.
κατά το ποίημα
Τῶν Ἑβραίων (50 μ.X.) Κωνσταντίνου Καβάφη (1919)
Ζωγράφος καὶ ποιητής, δρομεὺς καὶ δισκοβόλος,
σὰν Ἐνδυμίων ἔμορφος, ὁ Ἰάνθης Ἀντωνίου.
Ἀπὸ οἰκογένειαν φίλην τῆς Συναγωγῆς.
«Ἡ τιμιότερές μου μέρες εἲν’ ἐκεῖνες
ποῦ τὴν αἰσθητικὴ ἀναζήτησιν ἀφίνω,
ποῦ ἐγκαταλείπω τὸν ὡραῖο καὶ σκληρὸν ἑλληνισμό,
μὲ τὴν κυρίαρχη προσήλωσι
σὲ τέλεια καμωμένα καὶ φθαρτὰ ἄσπρα μέλῃ.
Καὶ γένομαι αὐτὸς ποὺ θὰ ἤθελα
πάντα νὰ μένω· τῶν Ἑβραίων, τῶν ἱερῶν Ἑβραίων, ὁ υἱός»
Ἔνθερμη λίαν ἡ δήλωσίς του. "Πάντα
νὰ μένω τῶν Ἑβραίων, τῶν ἱερῶν Ἑβραίων —"
Ὅμως δὲν ἔμενε τοιοῦτος διόλου.
Ὁ Ἡδονισμὸς κ’ ἡ Τέχνη τῆς Ἀλεξανδρείας
ἀφοσιωμένο τους παιδὶ τὸν εἶχαν.
ΥΓ
Άδωνις από τη σημιτική λέξη adon (κύριος)
ο πληθυντικός adonai (κύριοι) στα εβραϊκά
είναι θεϊκή προσφώνηση
https://en.wikipedia.org/wiki/Adonis#Origin
Ιάσων, πρώην Ιησούς, εβραίος αρχιερέας
που θέλησε να εξελληνίσει την Ιερουσαλήμ
ονομάζοντάς την Αντιόχεια
https://en.wikipedia.org/wiki/Jason_(High_Priest)
Ματταθίας, εβραίος ιερέας,
https://en.wikipedia.org/wiki/Mattathias
που πυροδότησε
την εξέγερση κατά του Αντίοχου Δ' του Επιφανούς
και των ελληνιζόντων Εβραίων.
Από τον γιο του Ιούδα Μακκαβαίο,
που σημαίνει Σφυροκόπος,
πήρε το όνομα η εξέγερση των Μακκαβαίων.
https://en.wikipedia.org/wiki/Maccabean_Revolt
(167-160 π.Χ.)
φιλέντολος, μια ελληνική λέξη με εβραϊκή, αρχικά, χρήση,
ο φίλος των εντολών του Μωυσή
https://lsj.gr/wiki/φιλέντολος
μια εβραία Victorina σε λατινικό επιτύμβιο στη Ρώμη
καλείται dicea, osia, filentolia, δικαία, οσία, φιλεντολία
http://www.edb.uniba.it/epigraph/27243
Αρχές του 400 μ.Χ. πρωτοεμφανίζεται και σε χριστιανική επιγραφή
κάποιας Ζωνεήνης από τα περίχωρα της Αλεξάνδρειας
https://epigraphy.packhum.org/text/217112
Παύλου προς Γαλάτας, 3.28
οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος,
οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.
εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.
Δεν υπάρχει Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος, ούτε ελεύθερος,
δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό, γιατί όλοι εσείς είστε ένας στον Χριστό Ιησού. Αν λοιπόν εσείς είστε του Χριστού, άρα είστε σπέρμα του Αβραάμ,
και καθ' υπόσχεσιν κληρονόμοι
«Σπέρμα Αβραάμ», τίτλος βιβλίου του θρησκειολόγου
Δανιήλ Σαχά για τις συγγένειες Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού
και Ισλάμ, από τις εκδόσεις Ιωλκός
https://youtu.be/-E0X6D2b6_o
Επτά αδέρφια με τη μητέρα τους
https://en.wikipedia.org/wiki/Woman_with_seven_sons
αναφέρονται στο έβδομο κεφάλαιο από το Δεύτερο Βιβλίο των Μακκαβαίων,
να βασανίζονται μέχρι θανάτου μέχρι να φάνε χοιρινό
Συνέβη δὲ καὶ ἑπτὰ ἀδελφοὺς μετὰ τῆς μητρὸς συλλημφθέντας ἀναγκάζεσθαι ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀπὸ τῶν ἀθεμίτων ὑείων κρεῶν ἐφάπτεσθαι μάστιξιν
καὶ νευραῖς αἰκιζομένους.
https://www.hs-augsburg.de/~harsch/graeca/Chronologia/S_ante03/VT/vte_pd21.html
ὗς καὶ σῦς, το γουρούνι,
ὕειον καὶ σύειον, το χοιρινό
από τους σημερινούς εορτάζοντες
μονάχα ο δάσκαλος Ελεάζαρος αναφέρεται
Ελεάζαρός τις τῶν πρωτευόντων γραμματέων, ἀνὴρ ἤδη προβεβηκὼς τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πρόσοψιν τοῦ προσώπου κάλλιστος, ἀναχανὼν ἠναγκάζετο φαγεῖν ὕειον κρέας.
του άνοιγαν το στόμα να φάει χοιρινό
Στην ορθόδοξη παράδοση
η μητέρα έχει το όνομα Σολομωνή,
(αναχρονισμός στην παράδοση να εμφανίζονται δυο ρωμαϊκά ονόματα ανάμεσα στα παιδιά, Αντώνιος και Μάρκελλος)
http://www.saint.gr/2180/saint.aspx
και μάλιστα στην Πάφο της Κύπρου
υπάρχει η κατακόμβη της Αγίας Σολομωνής.
Λέγεται ότι οι Ρωμαίοι έχτισαν στη σπηλιά
και βγήκε μετά από διακόσια χρόνια.
Η ιστορία πρέπει να σχετίζεται με την εβραϊκή εξέγερση
το 115-17 https://en.wikipedia.org/wiki/Kitos_War
και το τέλος των διωγμών μετά από δύο αιώνες.
Οι πιστοί στη μνήμη της κρεμάνε σε δέντρο υφάσματα.
https://www.cyprusalive.com/el/the-catacombs-of-agia-solomoni
Και η χρονολόγηση του καβαφικού ποιήματος (50 μ.Χ.)
τοποθετείται μεταξύ δυο ελληνοεβραϊκών ταραχών
πολυθεϊστών και μονοθεϊστών
για το ποιά κοινότητα θα κέρδιζε
την εύνοια του αυτοκράτορα
στην Αλεξάνδρεια το 38 επί Καλιγούλα
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandrian_riots_(38)
και το 66 επί Νέρωνα
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandria_riot_(66)
Πολύ τολμηρός αυτός ο Εβραίος νέος,
κι από οικογένεια φιλακόλουθη,
εν μέσω πογκρόμ και ταραχών
κρυφά να ελληνίζεται.
εικόνες
Γιάννη Τσαρούχη, Αύγουστος μήνας
https://www.sansimera.gr/articles/500/184
Μιχαήλ Χατζημιχαήλ, Αγία Σολομωνή
https://www.michaelhadjimichael.com/alphagamma943epsilonsigmaf--saints.html
μια εβραία Victorina σε λατινικό επιτύμβιο στη Ρώμη
καλείται dicea, osia, filentolia, δικαία, οσία, φιλεντολία
http://www.edb.uniba.it/epigraph/27243
Αρχές του 400 μ.Χ. πρωτοεμφανίζεται και σε χριστιανική επιγραφή
κάποιας Ζωνεήνης από τα περίχωρα της Αλεξάνδρειας
https://epigraphy.packhum.org/text/217112
Παύλου προς Γαλάτας, 3.28
οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος,
οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.
εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.
Δεν υπάρχει Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος, ούτε ελεύθερος,
δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό, γιατί όλοι εσείς είστε ένας στον Χριστό Ιησού. Αν λοιπόν εσείς είστε του Χριστού, άρα είστε σπέρμα του Αβραάμ,
και καθ' υπόσχεσιν κληρονόμοι
«Σπέρμα Αβραάμ», τίτλος βιβλίου του θρησκειολόγου
Δανιήλ Σαχά για τις συγγένειες Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού
και Ισλάμ, από τις εκδόσεις Ιωλκός
https://youtu.be/-E0X6D2b6_o
Επτά αδέρφια με τη μητέρα τους
https://en.wikipedia.org/wiki/Woman_with_seven_sons
αναφέρονται στο έβδομο κεφάλαιο από το Δεύτερο Βιβλίο των Μακκαβαίων,
να βασανίζονται μέχρι θανάτου μέχρι να φάνε χοιρινό
Συνέβη δὲ καὶ ἑπτὰ ἀδελφοὺς μετὰ τῆς μητρὸς συλλημφθέντας ἀναγκάζεσθαι ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀπὸ τῶν ἀθεμίτων ὑείων κρεῶν ἐφάπτεσθαι μάστιξιν
καὶ νευραῖς αἰκιζομένους.
https://www.hs-augsburg.de/~harsch/graeca/Chronologia/S_ante03/VT/vte_pd21.html
ὗς καὶ σῦς, το γουρούνι,
ὕειον καὶ σύειον, το χοιρινό
από τους σημερινούς εορτάζοντες
μονάχα ο δάσκαλος Ελεάζαρος αναφέρεται
Ελεάζαρός τις τῶν πρωτευόντων γραμματέων, ἀνὴρ ἤδη προβεβηκὼς τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πρόσοψιν τοῦ προσώπου κάλλιστος, ἀναχανὼν ἠναγκάζετο φαγεῖν ὕειον κρέας.
του άνοιγαν το στόμα να φάει χοιρινό
Στην ορθόδοξη παράδοση
η μητέρα έχει το όνομα Σολομωνή,
(αναχρονισμός στην παράδοση να εμφανίζονται δυο ρωμαϊκά ονόματα ανάμεσα στα παιδιά, Αντώνιος και Μάρκελλος)
http://www.saint.gr/2180/saint.aspx
και μάλιστα στην Πάφο της Κύπρου
υπάρχει η κατακόμβη της Αγίας Σολομωνής.
Λέγεται ότι οι Ρωμαίοι έχτισαν στη σπηλιά
και βγήκε μετά από διακόσια χρόνια.
Η ιστορία πρέπει να σχετίζεται με την εβραϊκή εξέγερση
το 115-17 https://en.wikipedia.org/wiki/Kitos_War
και το τέλος των διωγμών μετά από δύο αιώνες.
Οι πιστοί στη μνήμη της κρεμάνε σε δέντρο υφάσματα.
https://www.cyprusalive.com/el/the-catacombs-of-agia-solomoni
Και η χρονολόγηση του καβαφικού ποιήματος (50 μ.Χ.)
τοποθετείται μεταξύ δυο ελληνοεβραϊκών ταραχών
πολυθεϊστών και μονοθεϊστών
για το ποιά κοινότητα θα κέρδιζε
την εύνοια του αυτοκράτορα
στην Αλεξάνδρεια το 38 επί Καλιγούλα
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandrian_riots_(38)
και το 66 επί Νέρωνα
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandria_riot_(66)
Πολύ τολμηρός αυτός ο Εβραίος νέος,
κι από οικογένεια φιλακόλουθη,
εν μέσω πογκρόμ και ταραχών
κρυφά να ελληνίζεται.
εικόνες
Γιάννη Τσαρούχη, Αύγουστος μήνας
https://www.sansimera.gr/articles/500/184
Μιχαήλ Χατζημιχαήλ, Αγία Σολομωνή
https://www.michaelhadjimichael.com/alphagamma943epsilonsigmaf--saints.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου