«Ευχές Γενεθλίων, Λαϊκά και Ελληνικά!»

Sto lat, sto lat

Εκατό χρόνια, εκατό χρόνια

Niech żyje, żyje nam...

να μας ζήσει...

Jeszcze raz, jeszcze raz...

άλλη μια φορά

♫ Χρόνια, χρόνια

να ζήσεις εκατό,

κι όλοι, κι όλοι

να λένε σ' αγαπώ!

Αν μπορείς, αν μπορείς

φύσα τώρα τα κεριά,

να χαρείς, να χαρείς,

κέρνα όλα τα παιδιά!

από το πολωνικό γενεθλιοτράγουδο
με παραλλαγμένους μουσικά
τους τρεις τελευταίους στίχους·
ιδιαίτερα, παιδαγωγεί, το τέλος
που αναπτύσσει το παραδοσιακό φιλότιμο αίσθημα
του κεράσματος, που συνηθίζεται στην Κρήτη,
ενώ παράλληλα αποσυμφορίζει
τυχόν εγωκεντρισμό της γενεθλιούσης
προσωπικότητας, και την εγκοινωνίζει
μαζί με τ' άλλα τα παιδιά.
Πρώτα θα κεράσει, θα νιώσει τιμή για αυτό,
 και μετά θα φάει. 

2)

το αγγλικό χάπι μπέρθντεϊ ελληνιστί,
(που στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου 
τραγουδιέται μεταφρασμένο)

♫Γενεθλίων χαρά,

γενεθλίων χαρά,

τραγουδάμε καλή μου,

με ευχές ζωηρά!

Να γελάς δυνατά,

μέχρι τα εκατοστά,

να 'χεις φίλους κοντά σου

στον χορό, στη δουλειά!

3)

το ελληνικό αναθεωρημένο

♫Να ζήσεις καλή μου

και χρόνια πολλά,

μεγάλη να γίνεις

με νέα μυαλά,

παντού να σκορπίζεις της νιότης το φως,

και να σ' αγαπά ο λαός συνεχώς!

τη λύση να βρίσκεις με διαλεκτική,
και όλοι να λένε, νά μία σοφή!

♫Να ζήσεις καλή μου

και χρόνια πολλά,

πως ήσουν παιδάκι

ποτέ μην ξεχνάς,

να τρέχει από σένα της νιότης ρυθμός,

κι εμείς οι μεγάλοι να νιώθουμε φως!

παντού να σκορπίζεις την εναλλαγή,

κι ο κόσμος αυτόνομο να 'χει παιδί!

♫Να ζήσεις καλή μου

και χρόνια πολλά,

να είσαι μαζί με

 της γης τα παιδιά,

παντού να σκορπίζεις συνεργατισμό,

ειρήνη και πλούτο για κάθε λαό!