και της Ρώμης ρωμαϊκότεροι;
και πώς απορωμαϊστήκαμε;
«Φωνή προγόνων άκου,
σύνθετ' εντός του λάκκου!».
και πώς απορωμαϊστήκαμε;
«Φωνή προγόνων άκου,
σύνθετ' εντός του λάκκου!».
Roma capta artibus graecis,
nomen Romanorum ad Graecos transposuit.
Η Ρώμη, αν και κατακτημένη από τις ελληνικές τέχνες,
το όνομα των Ρωμαίων στους Έλληνες μετέφερε.
διασκευή των λόγων του ποιητή Ορατίου
Graecia capta, ferum victorem cepit,
Η Ελλάδα, αν και κατακτημένη τον άγριο νικητή κατέκτησε
et artes intulit in agresti Latio.
και τις τέχνες έφερε στο αγροίκο Λάτιο
...μα, αν τους κατέκτησε,
γιατί δεν μετονομάστηκαν
οι κατακτημένοι Ρωμαίοι σε Έλληνες;;...
εκτός αν θεωρήσουμε ότι μετονομασία
έγινε πράξη με την επανάσταση του 1821
Η αλλαγή ονόματος έγινε με τους παρακάτω
νοούμενους μες στο συγκόλλημα (κολάζ) παράγοντες
1) πολιτική ενσωμάτωσης και μεταρρυθμισμού
2) μεταφορά της ρωμαϊκής πρωτεύουσας σε ελληνόφωνη πόλη
3) δυσανεκτικός αντιαιρετισμός της νέας τότε θρησκείας,
όπου στον όρο Έλληνας ήθελαν οι πλείστοι
να σημαίνει μόνον ειδωλολάτρης, ή αιρετικός
4) πτώση της παλαιάς Ρώμης στα γερμανικά φύλα
Εκρωμαϊσμός του 212 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Καρακάλλας
έδωσε δικαίωμα Ρωμαίου πολίτη στους περεγρίνους (ξένους),
https://en.wikipedia.org/wiki/Peregrinus_(Roman)
στον οποιονδήποτε μη Ιταλό, μη δούλο, άρρενα της αυτοκρατορίας
με το Constitutio Antoniniana De Civitate
Αντωνιανό Διάταγμα Περί Υπηκοότητας.
(Το πλήρες όνομά του ιμπεράτορα ήταν
Imperator Caesar Marcus Aurelius Severus Antoninus Pius Augustus)
προηγούμενοι σταθμοί εκρωμαϊσμού
338 π.Χ. στη λήξη των Ρωμαιο-Λατινικών πολέμων
δίδεται civitas sine suffragio,
υπηκοότητα δίχως δικαίωμα ψήφου
https://en.wikipedia.org/wiki/Civitas_sine_suffragio
88 π.Χ. εκρωμαϊσμός της Ιταλίας
με πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους Ιταλούς,
μετά τη λήξη του Συμμαχικού Πολέμου.
Η Ρωμαϊκη Δημοκρατία (Res Publica Romana),
αν και νικήτρια, τα αιτήματα των συμμάχων της δέχτηκε.
https://en.wikipedia.org/wiki/Social_War_(Italian)
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A102/45/332,1346/
Ενδιαφέρον έχει η μικτή καταγωγή
και το παρατσούκλι του Καρακάλλα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Caracalla#Life
Ο πατέρας του, αυτοκράτορας Septimius Severus,
ήταν ιταλοκαρχηδόνιος, η μητέρα του Julia Domna,
σημίτισσα, κόρη ιερέων του ηλιακού θεού Ελαγάβαλου/Ελ Γκαμπάλ,
από την Έμεσα (Χομς) της Συρίας.
Το παιδί γεννήθηκε στο Λούγδουνο (Λυών) της Γαλατίας,
παρονομάστηκε Καρακάλλας από το γαλατικό χιτώνα με σκούφο
που του άρεσε να φοράει.
(Η λέξη πέρασε και στα ελληνικά,
στην Παλατινή Ανθολογία υπάρχει στίχος
«μηκεδανόν καράκαλλον ὑπὲκ δαπέδοιο κομίζεις».
Η αγιορείτικη Μονή Καρακάλλου το πιθανότερο
να ιδρύθηκε από μοναχό με το όνομα Νικόλαος Καρακάλλας.)
Συνδέεται, μάλιστα, ο Αντωνίνος Καρακάλλας με την πόλη του Βυζαντίου.
Όταν ο πατέρας του πολεμούσε με τον διεκδικητή του θρόνου
Πεσκένιο Νίγρο, https://en.wikipedia.org/wiki/Pescennius_Niger
η ελεύθερη και σύμμαχος πόλη του Βυζαντίου, civitas libera et foederata,
τάχθηκε με τον Πεσκένιο.
(Το Βυζάντιο είχε προνόμια, γιατί όπως και η Ρόδος,
υπήρξε παραδοσιακός σύμμαχος των Ρωμαίων
κατά τους Μακεδονικούς πολέμους.)
https://www.livius.org/articles/place/constantinople-istanbul/roman-byzantium/
Κατά την πολιορκία (193-196 μ.Χ.) η πόλη υπέστη ζημιές,
ο Σεβήρος την ξανάχτισε δίνοντάς της προς τιμή του γιου του
το όνομα Augusta Antonina, Αυγούστα Αντωνινή,
που έμεινε για μερικές δεκαετίες.
Βέβαια, μπορεί κανείς πηγαίνοντας βαθύτερα,
και κρίνοντας ότι εφόσον οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα,
(και μάλιστα οι περισσότεροι Έλληνες κατά τους Μακεδονορωμαϊκούς και Σελευκιδορωμαϊκούς πολέμους κράτησαν ουδέτερη, ή φιλορωμαϊκή στάση),
και σταθμίζοντας παράλληλα τους προηγούμενους εκρωμαϊσμούς
στην Ιταλία, να πει ότι κάποτε θα έφτανε η παγκοσμιοποίηση και εδώ.
Ναι, αλλά τους κατακτήσαμε με τις τέχνες, είπανε,
τους κατακτήσαμε μεν, αλλά δεν τους εξελληνίσαμε,
πέρα από τον χώρο των μορφωμένων,
γιατί έλειπε ένας Γουτεμβέργιος που θα μοίραζε
τη γνώση στον λαό.
Και εν πάσει περιπτώσει δεν εξηγεί
το επιχείρημα της κατάκτησης
γιατί και άλλοι κατακτημένοι λαοί,
και μάλιστα λατινόφωνοι, όπως Γάλλοι, Ισπανοί,
Πορτογάλοι, Ιταλοί, πλην Δακών που έγιναν Ρουμάνοι,
δεν αυτοκλήθηκαν και αυτοί Ρωμαίοι.
«Civis Romanus Sum», «Πολίτης Ρωμαίος Είμαι»,
https://en.wikipedia.org/wiki/Civis_romanus_sum
φράση του Κικέρωνα, όταν υπερασπιζόταν Σικελιώτες
το 70 π.Χ. κατά της κακοδιαχείρισης
του κυβερνήτη Γάιου Βέρρη.
«Γίνομαι Ρωμαίος πολίτης,
προστατεύω τα δικαιώματά μου»
«Το κράτος νοιάζεται για τον πολίτη του»
«εὐθέως οὖν ἀπέστησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ οἱ μέλλοντες αὐτὸν ἐξετάζειν·
καὶ ὁ χιλίαρχος δὲ ἐφοβήθη ἐπιγνοὺς
ὅτι ὁ Παῦλος πολίτης Ῥωμαῖός ἐστιν, καὶ ὅτι ἦν αὐτὸν δεδεκώς
http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Praxeis_Apostolwn/Praxeis_Apostolwn_kef.22.html
(και τον είχε δέσει ο μπασκίνας εν αγνοία του, έναν Ρωμαίο πολίτη,
και φοβήθηκαν τα όργανα μήπως τους καταγγείλει)
Περί ελληνικών τεχνών,
ένα πορτρέτο γυναίκας της Αιγύπτου
που βρέθηκε στο Φαγιούμ,
αρχαία Κροκοδειλόπολη, και τώρα είναι
σε μουσείο στη Σκωτία.
https://en.wikipedia.org/wiki/Fayum_mummy_portraits#/media/File:Fayum-11.jpg
Οι προσωπογραφίες φιλοτεχνήθηκαν
μεταξύ του 1ου και 3ου αιώνα μ.Χ.,
https://en.wikipedia.org/wiki/Fayum_mummy_portraits
και είναι μια γέφυρα μεταξύς της παλαιάς
και νέας Ρώμης που οδηγεί
στη χριστιανική αγιογραφία,
ενώ πίσω της μπορεί να εικαστεί
η χαμένη σχολή ζωγραφικής της Αλεξάνδρειας.
Η Νέα Ρώμη άρχισε να κτίζεται το 324
και η μεταφορά έγινε 11 Μαΐου 330.
Εκτός από την αλλαγή θρησκείας
σημαντικός είναι και ρόλος της τετραρχίας του Διοκλητιανού το 293
https://en.wikipedia.org/wiki/Tetrarchy
με τις τέσσερις νέες αποκεντρωμένες πρωτεύουσες,
ο Διοκλητιανός στην ελληνόφωνη Νικομήδεια της Βιθυνίας,
ο Γαλέριος στο λατινόφωνο Σίρμιο της Παννονίας,
ο Μαξιμιανός στο λατινόφωνο Μεδιολάνο της Βόρειας Ιταλίας,
ο Κωνστάντιος Χλωρός στους λατινόφωνους Τρεβήρους του Ρήνου.
Τέσσερις συν-πρωτεύουσες πιο κοντά στα σύνορα
για την ταχύτερη αντιμετώπιση εισβολών
υποβάθμισαν την παλαιά Ρώμη,
και άνοιξαν τον δρόμο για τη νέα πρωτεύουσα
στη θέση του ελληνόφωνου Βυζαντίου
από τον γιο του Δαρδανού Κωνστάντιου Χλωρού.
Δεν έγινε ξαφνικά η μεταφορά της πόλεως (translatio urbis),
οι Ρωμαίοι ήταν σε μεταρρυθμιστικό αναβρασμό.
Το γεγονός, επίσης, ότι η πατρίδα της μάνας του, το Δρέπανο της Βιθυνίας,
βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα κοντά στο Βυζάντιο, θα έπαιξε και αυτό τον ρόλο του. https://en.wikipedia.org/wiki/Helenopolis_(Bithynia)
«κατά τα εγκαίνια στα θεμέλια της πόλης είχαν τοποθετηθεί αντικείμενα ιδιαίτερης συμβολικής αξίας τόσο για τους χριστιανούς όσο και για τους εθνικούς. Συγκεκριμένα, είχε τοποθετηθεί εκεί η πέτρα την οποία είχε χτυπήσει ο Μωυσής για να αναβλύσει νερό στην έρημο, ψάθα από τα πανέρια με τα οποία οι μαθητές του Ιησού είχαν μεταφέρει τα ψωμιά και τα ψάρια στο θαύμα της Γαλιλαίας, αλλά και το Παλλάδιο, δηλαδή το άγαλμα της Αθηνάς που ο Αινείας είχε φέρει μαζί του στη Ρώμη από την Τροία*. Το άγαλμα του Κωνσταντίνου ως Ήλιου ήταν καμωμένο από χρυσό. Παρά τους παγανιστικούς συμβολισμούς, επιχειρήθηκε, πιθανότατα σε ελαφρώς μεταγενέστερη φάση, η σύνδεσή του με τη χριστιανική παράδοση· έτσι θεωρήθηκε ότι περιείχε κομμάτι του Τίμιου Ξύλου και ότι οι επτά ακτίνες που αποτελούσαν το στέμμα του έφεραν πυρήνες από τα επτά καρφιά που είχαν χρησιμοποιηθεί στη Σταύρωση του Χριστού».
http://constantinople.ehw.gr/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=10819
*Πριν το Βυζάντιο σχεδιαζόταν μια πόλη στην Τρωάδα,
ως μυθική κοιτίδα των Ρωμαίων
https://tinyurl.com/ydf629u5
Το έμβλημα της παλαιάς Ρώμης
με την άκουιλα/aquila, τον αετό,
που καθιέρωσε ο πολιτικός Γάιος Μάριος
το 104 π.Χ. μετά από μάχη με γερμανικές φυλές
https://en.wikipedia.org/wiki/Aquila_(Roman)#History
έχοντας το ακρωνύμιο
SPQR, Senatus Populusque Romanus
Συγκλητος και Ρωμαϊκός Λαός
https://en.wikipedia.org/wiki/Insignia#/media/File:Vexilloid_of_the_Roman_Empire.svg
Το έμβλημα της Νέας Ρώμης του ισαπόστολου
Κωνσταντίνου από τη Ναϊσσό,
εμπνευσμένο από νόμισμα του 337 μ.Χ.
https://gr.pinterest.com/pin/354799276869840164/
φέρει το χριστόγραμμα Χι-Ρο
(ἐν τούτῳ νίκα, in hoc signo vinces)
https://en.wikipedia.org/wiki/Chi_Rho
οι τρεις κύκλοι έδειχναν πορτρέτα του πατέρα και των γιων του
Επάνω στο νόμισμα είναι γραμμένο
Spes Publica, Ελπίδα Δημόσια
Spes, Ελπίδα, ρωμαϊκή θεά,
η ελληνική αντίστοιχη Ελπίδα
στο πιθάρι της Πανδώρας
έχει περισσότερο λογοτεχνική
παρά καθεστωτική αξία.
Αν είναι και κόρη της Νύχτας και της Φήμης,
σκούρα τα πράγματα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Spes
https://en.wikipedia.org/wiki/Elpis
Το δικό της ρόλο εκρωμαϊσμού έπαιξε και η καθιέρωση
δυσανεκτικού αντιαιρετισμού από τον μονοπολιτισμό της νέας τότε θρησκείας,
με θύμα τον όρο Έλληνες, ταυτιστέο με εθνικούς, ειδωλολάτρες,
παγανιστές (χωριάτες), με αποτέλεσμα να τύχουν της ανάλογης
νομικής και λαϊκής καταστολής, ενώ η ελληνική φιλοσοφία
έμοιαζε με μητέρα των αιρέσεων, που έπρεπε
επιλεκτικά, με προσοχή και μέτρο να διδάσκεται.
«Τι σπουδαίο και θαυμαστό κάνουν οι φιλόσοφοί σας; Αφήνουν γυμνό τον έναν ώμο, μακρύ το μαλλί και το μούσι, τριγυρνούν με τα θηριώδη νύχια τους και ισχυρίζονται ότι δεν έχουν ανάγκη από κανέναν. […] Ακολουθείς τις διδασκαλίες του Πλάτωνα και σε αντικρούει αυτός που φιλοσοφεί κατά τον Επίκουρο. Θέλεις να είσαι με τον Αριστοτέλη και σε λοιδορεί ο οπαδός του Δημόκριτου».
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/filosofia/page_150.html
Τατιανός, Προς Έλληνας
(120-190) Ασσύριος χριστιανός απολογητής,
δυαλιστής και εγκρατίτης
( εἴπερ τινός βούλοιο τῶν ἀλλοτρίων
τῆς σῆς ἀπειλῆς ἐξελέσθαι, Χριστέ μου,
Πλάτωνα καί Πλούταρχον ἐξέλοιό μοι...
http://vizantinaistorika.blogspot.com/2014/12/blog-post_17.html
Αν για κάποιον θα ήθελες, από τους ξένους
και αλλόθρησκους, να εξαιρέσεις από την απειλή σου Χριστέ μου,
τον Πλάτωνα και τον Πλούταρχο αν μπορούσες να μου εξαιρέσεις...
Ιωάννης Μαυρόποδας, 1000 -1070, λόγιος μητροπολίτης )
Ακόμα, όμως, και να είχε αντιστρέψει τη ροή της ιστορίας
ο χριστιανομαθής φιλέλληνας, ακόλουθος νεοπλατωνισμού, μιθραϊσμού
και θεουργίας Ιουλιανός,
το κράτος και οι πολίτες θα συνέχιζαν να ονομάζονται Ρωμαίοι,
με τη διαφορά ότι δεν θα φοβόταν, δεν θα ντρεπόταν να πει κανείς,
παράλληλα, ότι είναι Έλληνας, πολιτιστικά, ή εθνικά.
Ο Ελληνοχριστιανισμός είναι ζητούμενο,
δεν είναι δεδομένο, όπως και η ανεξιθρησκία,
η ανοχή της ετερότητας, που προσωρινά ευνόησαν
ο Κωνσταντίνος με τον Λικίνιο στο Μιλάνο το 313.
Χαραγμένος σταυρός στο μέτωπο αθηναίας Αφροδίτης
στο αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας
https://www.roger-pearse.com/weblog/2018/07/27/broken-noses-crosses-on-the-forehead-the-fate-of-statues-at-the-end-of-antiquity/
https://en.wikipedia.org/wiki/Persecution_of_pagans_in_the_late_Roman_Empire
ο προβληματισμός και στο βιβλίο των Θρησκευτικών, Α' Γυμ, σελ. 49
Φανταστείτε ότι είστε ένας χριστιανός έφηβος του 4ου αιώνα και θέλετε να σπουδάσετε ελληνική φιλοσοφία. Οι γονείς σας όμως έχουν αντιρρήσεις, καθώς θεωρούν ότι η ελληνική φιλοσοφία είναι επικίνδυνη και μπορεί να επηρεάσει την πίστη σας. Τι θα τους απαντούσατε;
http://users.sch.gr/markmarkou/thriskeutika/a_gymnasiou.pdf
4 Σεπτεμβρίου 476, ο δυτικός λατινόφωνος πνεύμονας
των Ρωμαίων έπαψε να ανασαίνει.
Ο τελευταίος αυτοκράτορας Ρωμύλος Αύγουστος
εκθρονίζεται από τον Γερμανό Οδόακρο,
και υποβαθμίζεται στην ιστορία
ως Αυγουστύλος (Αυγουστούλης).
Έτσι μένουν μόνοι και γνήσιοι απόγονοι της Ρώμης
οι ελληνόφωνοι, άπτωτοι Ρωμαίοι της Ανατολής.
Είχαν προηγηθεί οι λεηλασίες της Ρώμης
το 410 από τον Βησιγότθο Αλάριχο,
και το 455 από τον Βάνδαλο Γιζέριχο,
όλοι τους γερμανοί και αρειανιστές χριστιανοί.
Στις κατηγορίες των Ρωμαίων πολυθεϊστών
ότι η Ρώμη αλώθηκε εξαιτίας της ασέβειας
προς την πατρώα θρησκεία, ο Νουμίδιος (Αλγερινός) Αυγουστίνος
έγραψε το De Civitate Dei Contra Paganos
Περί της Πολιτείας του Θεού κατά των Παγανών,
όπου τονίζει την προτεραιότητα της επουράνιας (civitas caelestis)
έναντι της επίγειας πόλης (civitas terrena),
πράγμα που έχουν αγνοήσει τινές αείκλαυστοι Ρωμαίοι της Ανατολής
για τις ανάλογες αλώσεις της Νέας Ρώμης το 1204, 1453 και 2020.
Ψηλά το κεφάλι!
Κατά την πολιορκία της πόλης από τους Αβάρους το 626,
δίπλα στον ύμνο «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια...» θα έπρεπε
να διδάσκεται και το παρακάτω:
ο αυτοκράτορας Φλάβιος Ηράκλειος
είχε λίγο πριν εκδώσει το εξάγραμμο νόμισμα
από τα ασημικά που μάζεψε ο Πατριάρχης
και επάνω του ενέγραψε
DEUS ADIUTA ROMANIS,
που σημαίνει Θεέ βοήθει τούς Ῥωμαίους,
αλλά λόγω αντιρωμαϊσμού δεν το μάθαμε στο σχολείο.
https://ellinikihistoria.com/2019/10/26/deus-adiuta-romanis/
Τοποθετήθηκε χριστόγραμμα πάνω στον δικέφαλο αετό της
ρωμιοπούλας ΑΕΚ δίπλα στον Κωνσταντίνο,
γιατί ο δικέφαλος είναι στη ρίζα του ασσυριακό, χεττιτικό,
μικρασιατικό, και όχι ρωμαϊκό σύμβολο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Double-headed_eagle
(Ως ανατολικό δάνειο βρέθηκε
και στις Μυκήνες)
https://www.harvardartmuseums.org/collections/object/59553
Εκρωμαΐστηκε και εξελληνίστηκε αργότερα
από τους Κομνηνούς και τους Παλαιολόγους.
Μετονομάστηκε και η ΑΕΚ,
(που θα έπρεπε να είχε αδελφοποιηθεί με τη Ρόμα),
από Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως
σε Αυσονική Έναρξη Κωνσταντινουπόλεως
για να δοθεί η ανάλογη οπτική ρωμαιογνωσίας,
όταν για αιώνες οι βυζαντινοί συγγραφείς,
εκτός από Ρωμαΐτιδα γη έγραφαν και Αυσονίτιδα γη
για τη χώρα τους, εκτός από Ρωμαιοκράτωρ, και Αυσονοκράτωρ.
«Φραγγικὰ φῦλα κατέκτανε Αὐσονίς αἰχμή»
https://smerdaleos.wordpress.com/2014/01/19/οι-παρεξηγημένοι-βυζαντινοί-5/comment-page-1/
για την προσωρινή επανάκτηση της Ιταλίας
από τους στρατηγούς Ναρσή και Βελισσάριο.
Σκύθαι δέ, οὓς Πατζινάκους οἶδεν ὁ δημώδης λόγος καλεῖν...
...τὴν Ῥωμαϊκὴν γῆν τοῖς αἵμασι τῶν Αὐσόνων πιαίνοντες (λιπαίνοντες)
...ἀναστὰς ἐκεῖθεν ὥρμησε πρὸς τὰ τῆς Αὐσονίτιδος ὅρια...
http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Michael%20Attaliates_PG%20127/Historia.pdf
Και μάλιστα ο Αύσονας Μικρασιάτης Μιχαήλ Ατταλειάτης (1022-1080),
που μάλλον επινόησε τη γενεαλογία των Φωκάδων
από τους Φαβίους της Ρώμης,
υπερηφανεύεται ως ανατολίτης/ἑῷος εὐπατρίδης,
(πριν συνειδητοποιήσει τη σημασία της μάχης του Μαντζικέρτ το 1071),
ότι οι Μικρασιάτες ήταν ευγενέστεροι και γνησιότεροι
σε σχέση με τους δυσγενεῖς ἑσπερίους
στα Ιταλικά και Βαλκανικά πεδία εισβολής
διαφόρων λαών και φυλών της Ευρασίας.
https://smerdaleos.wordpress.com/2014/10/21/αμφιπολίτικο-πανηγύρι/#comment-1286
http://byzantine-empire-of-new-rome.blogspot.com/2018/09/11.html
Τῇ μεγάλῃ ψυχῇ Καίσαρος εἰπὲ τάδε:
Ἴστρος ἕλε στέφανον Ῥώμης, ὅπλα λάμβανε θᾶττον,
Τόξα Μυσῶν δοράτων κρείττονα Αὐσονίων.
https://smerdaleos.wordpress.com/2015/11/22/οι-αύσονες/
Στη μεγάλη ψυχή του (Ιούλιου) Καίσαρα πες τα παρακάτω:
Ο Δούναβης πήρε της Ρώμης το στέμμα, όπλα πιάσε γρήγορα,
Τα τόξα των Μυσών (Βουλγάρων) φάνηκαν δυνατότερα
από τα δόρατα των Αυσονίων (Βυζαντινών)
Ιωάννης Γεωμέτρης (935-1000)
Αν ήθελαν να αρχαΐσουν με βάση τον τόπο,
θα έλεγαν π.χ. οι Βυζάντιοι/των Βυζαντίων,
αλλά η Νέα Ρώμη δεν στέκει με βάση τον τόπο,
αλλά με βάση το γένος και την πίστη.
Και όπως είπε ο αυσονοδίφης Σμερδαλέος
ούτε ο Αύσων ως γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης
σώζει την κατάσταση, γιατί και ο Λατίνος, επίσης,
ήταν γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης
Οι Αύσονες ήταν ένα προρωμαϊκό ιταλικό έθνος,
https://en.wikipedia.org/wiki/Ausones
και αργότερα Αυσονία στους ποιητές σήμαινε Ιταλία,
στους βυζαντινούς συγγραφείς
έδωσε ψευδαίσθηση ιταλοσύνης,
και γόητρο ρωμαϊκής αυθεντικότητας·
σύγκρινε το ανάλογο κύρος
που δίνει σε Έλληνες και Αλβανούς ριζαρχαϊστές
το πελασγικό γόητρο.
(Η έξωθεν αμφισβήτηση της Ρωμαϊκότητας είχε ξεκινήσει το 794, όταν στη σύνοδο της Φρανκφούρτης οι Φράγκοι καταδίκασαν τόσο την εικονομαχία,
όσο και την εικονολατρία, και ακολούθως επανίδρυσαν τα Χριστούγεννα
του 800 τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ως αγία πλέον, χαρίζοντας στην Ανατολή
το όνομα του Imperium Graecorum, Αυτοκρατορία των Γραικών,
καθώς μόνο στους ορθόδοξους το όνομα της Ρώμης θα έπρεπε να ανήκει.
https://en.wikipedia.org/wiki/Council_of_Frankfurt
https://www.peterlang.com/view/9783631706244/chapter-004.xhtml
Ας τον είχαμε καλέσει οι οικουμενικοί το 787 στη Β' Σύνοδο της Νίκαια,
με τίποτα δεν μπορούσε να το ανεχτεί πως τον αγνοήσαμε)
Ο πρώτος που αντιδρά στην αυσονολογία είναι
ο Ιωάννης Τζέτζης (1110 - 1180), γεωργιανός εκ μητρός,
που κατηγορεί όσους
ἀμαθίας καὶ ἀναισθησίας ἀδείᾳ
ἡμᾶς τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους ὄντας
Αὔσονας καλοῦσιν.
https://smerdaleos.wordpress.com/2015/11/22/οι-αύσονες/
είναι ο πρώτος, πριν τον Πλήθωνα, που μιλάει
ξεκάθαρα για γένος, και όχι απλώς για ελληνική παιδεία,
όπως η ελληνίστρια Ρωμαία Άννα Κομνηνή
Εποχή οριστικού διχασμού Δύσης και Ανατολής
με το Σχίσμα (1053) και τις Σταυροφορίες (1096-1204),
τότε που αρχινά η εθνογένεση του νεοελληνικού έθνους,
έτσι στον χώρο των λογίων ξεκινά, αρχικά να συνυπάρχει,
και στη συνέχεια να αντικαθιστά ο Ελληνισμός τη Ρωμιοσύνη,
ενώ σε λαϊκό και κρατικό επίπεδο απορωμαϊσμός και επανελλήνιση
θα αρχίσει με την Επανάσταση του 1821 με τη βοήθεια
της ρωμαιοκεντρικής Δύσης, που επινόησε
και διέδωσε και τη βυζαντινολογία.
ένας ρομαντισμός έμεινε, πάντως, λέγοντας ρωμέικα,
αντί ελληνικά τραγούδια
https://mp3-music.directorio-telefonos.com/119902/romeika-download-mp3-music.html
Το ότι έχουμε δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό
δεν σημαίνει ότι η ιστορία του προγονικού μας ρωμαϊσμού
πρέπει να ξεχαστεί, ή αναδρομικά να επανελληνιστεί.
Επιλεκτικός επαναρωμαϊσμός χρειάζεται,
για να ισορροπήσουμε.
Όπως ένας άνθρωπος, έτσι και μία μόνο ταυτότητα
δεν μπορεί να έχει για όλα απάντηση.
Όχι μόνο ελληνικές τέχνες, επιστήμες και φιλοσοφίες,
αλλά και ρωμαϊκή πράξη, σταθερότητα και διοίκηση!
Πολλές ταυτότητες, πολλοί σύμμαχοι,
πολλές οπτικές και λύσεις και συνύπαρξη!
...μα, αν τους κατέκτησε,
γιατί δεν μετονομάστηκαν
οι κατακτημένοι Ρωμαίοι σε Έλληνες;;...
εκτός αν θεωρήσουμε ότι μετονομασία
έγινε πράξη με την επανάσταση του 1821
Η αλλαγή ονόματος έγινε με τους παρακάτω
νοούμενους μες στο συγκόλλημα (κολάζ) παράγοντες
1) πολιτική ενσωμάτωσης και μεταρρυθμισμού
2) μεταφορά της ρωμαϊκής πρωτεύουσας σε ελληνόφωνη πόλη
3) δυσανεκτικός αντιαιρετισμός της νέας τότε θρησκείας,
όπου στον όρο Έλληνας ήθελαν οι πλείστοι
να σημαίνει μόνον ειδωλολάτρης, ή αιρετικός
4) πτώση της παλαιάς Ρώμης στα γερμανικά φύλα
Εκρωμαϊσμός του 212 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Καρακάλλας
έδωσε δικαίωμα Ρωμαίου πολίτη στους περεγρίνους (ξένους),
https://en.wikipedia.org/wiki/Peregrinus_(Roman)
στον οποιονδήποτε μη Ιταλό, μη δούλο, άρρενα της αυτοκρατορίας
με το Constitutio Antoniniana De Civitate
Αντωνιανό Διάταγμα Περί Υπηκοότητας.
(Το πλήρες όνομά του ιμπεράτορα ήταν
Imperator Caesar Marcus Aurelius Severus Antoninus Pius Augustus)
προηγούμενοι σταθμοί εκρωμαϊσμού
338 π.Χ. στη λήξη των Ρωμαιο-Λατινικών πολέμων
δίδεται civitas sine suffragio,
υπηκοότητα δίχως δικαίωμα ψήφου
https://en.wikipedia.org/wiki/Civitas_sine_suffragio
88 π.Χ. εκρωμαϊσμός της Ιταλίας
με πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους Ιταλούς,
μετά τη λήξη του Συμμαχικού Πολέμου.
Η Ρωμαϊκη Δημοκρατία (Res Publica Romana),
αν και νικήτρια, τα αιτήματα των συμμάχων της δέχτηκε.
https://en.wikipedia.org/wiki/Social_War_(Italian)
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A102/45/332,1346/
Ενδιαφέρον έχει η μικτή καταγωγή
και το παρατσούκλι του Καρακάλλα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Caracalla#Life
Ο πατέρας του, αυτοκράτορας Septimius Severus,
ήταν ιταλοκαρχηδόνιος, η μητέρα του Julia Domna,
σημίτισσα, κόρη ιερέων του ηλιακού θεού Ελαγάβαλου/Ελ Γκαμπάλ,
από την Έμεσα (Χομς) της Συρίας.
Το παιδί γεννήθηκε στο Λούγδουνο (Λυών) της Γαλατίας,
παρονομάστηκε Καρακάλλας από το γαλατικό χιτώνα με σκούφο
που του άρεσε να φοράει.
(Η λέξη πέρασε και στα ελληνικά,
στην Παλατινή Ανθολογία υπάρχει στίχος
«μηκεδανόν καράκαλλον ὑπὲκ δαπέδοιο κομίζεις».
Η αγιορείτικη Μονή Καρακάλλου το πιθανότερο
να ιδρύθηκε από μοναχό με το όνομα Νικόλαος Καρακάλλας.)
Συνδέεται, μάλιστα, ο Αντωνίνος Καρακάλλας με την πόλη του Βυζαντίου.
Όταν ο πατέρας του πολεμούσε με τον διεκδικητή του θρόνου
Πεσκένιο Νίγρο, https://en.wikipedia.org/wiki/Pescennius_Niger
η ελεύθερη και σύμμαχος πόλη του Βυζαντίου, civitas libera et foederata,
τάχθηκε με τον Πεσκένιο.
(Το Βυζάντιο είχε προνόμια, γιατί όπως και η Ρόδος,
υπήρξε παραδοσιακός σύμμαχος των Ρωμαίων
κατά τους Μακεδονικούς πολέμους.)
https://www.livius.org/articles/place/constantinople-istanbul/roman-byzantium/
Κατά την πολιορκία (193-196 μ.Χ.) η πόλη υπέστη ζημιές,
ο Σεβήρος την ξανάχτισε δίνοντάς της προς τιμή του γιου του
το όνομα Augusta Antonina, Αυγούστα Αντωνινή,
που έμεινε για μερικές δεκαετίες.
Βέβαια, μπορεί κανείς πηγαίνοντας βαθύτερα,
και κρίνοντας ότι εφόσον οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα,
(και μάλιστα οι περισσότεροι Έλληνες κατά τους Μακεδονορωμαϊκούς και Σελευκιδορωμαϊκούς πολέμους κράτησαν ουδέτερη, ή φιλορωμαϊκή στάση),
και σταθμίζοντας παράλληλα τους προηγούμενους εκρωμαϊσμούς
στην Ιταλία, να πει ότι κάποτε θα έφτανε η παγκοσμιοποίηση και εδώ.
Ναι, αλλά τους κατακτήσαμε με τις τέχνες, είπανε,
τους κατακτήσαμε μεν, αλλά δεν τους εξελληνίσαμε,
πέρα από τον χώρο των μορφωμένων,
γιατί έλειπε ένας Γουτεμβέργιος που θα μοίραζε
τη γνώση στον λαό.
Και εν πάσει περιπτώσει δεν εξηγεί
το επιχείρημα της κατάκτησης
γιατί και άλλοι κατακτημένοι λαοί,
και μάλιστα λατινόφωνοι, όπως Γάλλοι, Ισπανοί,
Πορτογάλοι, Ιταλοί, πλην Δακών που έγιναν Ρουμάνοι,
δεν αυτοκλήθηκαν και αυτοί Ρωμαίοι.
«Civis Romanus Sum», «Πολίτης Ρωμαίος Είμαι»,
https://en.wikipedia.org/wiki/Civis_romanus_sum
φράση του Κικέρωνα, όταν υπερασπιζόταν Σικελιώτες
το 70 π.Χ. κατά της κακοδιαχείρισης
του κυβερνήτη Γάιου Βέρρη.
«Γίνομαι Ρωμαίος πολίτης,
προστατεύω τα δικαιώματά μου»
«Το κράτος νοιάζεται για τον πολίτη του»
«εὐθέως οὖν ἀπέστησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ οἱ μέλλοντες αὐτὸν ἐξετάζειν·
καὶ ὁ χιλίαρχος δὲ ἐφοβήθη ἐπιγνοὺς
ὅτι ὁ Παῦλος πολίτης Ῥωμαῖός ἐστιν, καὶ ὅτι ἦν αὐτὸν δεδεκώς
http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Praxeis_Apostolwn/Praxeis_Apostolwn_kef.22.html
(και τον είχε δέσει ο μπασκίνας εν αγνοία του, έναν Ρωμαίο πολίτη,
και φοβήθηκαν τα όργανα μήπως τους καταγγείλει)
Περί ελληνικών τεχνών,
ένα πορτρέτο γυναίκας της Αιγύπτου
που βρέθηκε στο Φαγιούμ,
αρχαία Κροκοδειλόπολη, και τώρα είναι
σε μουσείο στη Σκωτία.
https://en.wikipedia.org/wiki/Fayum_mummy_portraits#/media/File:Fayum-11.jpg
Οι προσωπογραφίες φιλοτεχνήθηκαν
μεταξύ του 1ου και 3ου αιώνα μ.Χ.,
https://en.wikipedia.org/wiki/Fayum_mummy_portraits
και είναι μια γέφυρα μεταξύς της παλαιάς
και νέας Ρώμης που οδηγεί
στη χριστιανική αγιογραφία,
ενώ πίσω της μπορεί να εικαστεί
η χαμένη σχολή ζωγραφικής της Αλεξάνδρειας.
Η Νέα Ρώμη άρχισε να κτίζεται το 324
και η μεταφορά έγινε 11 Μαΐου 330.
Εκτός από την αλλαγή θρησκείας
σημαντικός είναι και ρόλος της τετραρχίας του Διοκλητιανού το 293
https://en.wikipedia.org/wiki/Tetrarchy
με τις τέσσερις νέες αποκεντρωμένες πρωτεύουσες,
ο Διοκλητιανός στην ελληνόφωνη Νικομήδεια της Βιθυνίας,
ο Γαλέριος στο λατινόφωνο Σίρμιο της Παννονίας,
ο Μαξιμιανός στο λατινόφωνο Μεδιολάνο της Βόρειας Ιταλίας,
ο Κωνστάντιος Χλωρός στους λατινόφωνους Τρεβήρους του Ρήνου.
Τέσσερις συν-πρωτεύουσες πιο κοντά στα σύνορα
για την ταχύτερη αντιμετώπιση εισβολών
υποβάθμισαν την παλαιά Ρώμη,
και άνοιξαν τον δρόμο για τη νέα πρωτεύουσα
στη θέση του ελληνόφωνου Βυζαντίου
από τον γιο του Δαρδανού Κωνστάντιου Χλωρού.
Δεν έγινε ξαφνικά η μεταφορά της πόλεως (translatio urbis),
οι Ρωμαίοι ήταν σε μεταρρυθμιστικό αναβρασμό.
Το γεγονός, επίσης, ότι η πατρίδα της μάνας του, το Δρέπανο της Βιθυνίας,
βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα κοντά στο Βυζάντιο, θα έπαιξε και αυτό τον ρόλο του. https://en.wikipedia.org/wiki/Helenopolis_(Bithynia)
«κατά τα εγκαίνια στα θεμέλια της πόλης είχαν τοποθετηθεί αντικείμενα ιδιαίτερης συμβολικής αξίας τόσο για τους χριστιανούς όσο και για τους εθνικούς. Συγκεκριμένα, είχε τοποθετηθεί εκεί η πέτρα την οποία είχε χτυπήσει ο Μωυσής για να αναβλύσει νερό στην έρημο, ψάθα από τα πανέρια με τα οποία οι μαθητές του Ιησού είχαν μεταφέρει τα ψωμιά και τα ψάρια στο θαύμα της Γαλιλαίας, αλλά και το Παλλάδιο, δηλαδή το άγαλμα της Αθηνάς που ο Αινείας είχε φέρει μαζί του στη Ρώμη από την Τροία*. Το άγαλμα του Κωνσταντίνου ως Ήλιου ήταν καμωμένο από χρυσό. Παρά τους παγανιστικούς συμβολισμούς, επιχειρήθηκε, πιθανότατα σε ελαφρώς μεταγενέστερη φάση, η σύνδεσή του με τη χριστιανική παράδοση· έτσι θεωρήθηκε ότι περιείχε κομμάτι του Τίμιου Ξύλου και ότι οι επτά ακτίνες που αποτελούσαν το στέμμα του έφεραν πυρήνες από τα επτά καρφιά που είχαν χρησιμοποιηθεί στη Σταύρωση του Χριστού».
http://constantinople.ehw.gr/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=10819
*Πριν το Βυζάντιο σχεδιαζόταν μια πόλη στην Τρωάδα,
ως μυθική κοιτίδα των Ρωμαίων
https://tinyurl.com/ydf629u5
με την άκουιλα/aquila, τον αετό,
που καθιέρωσε ο πολιτικός Γάιος Μάριος
το 104 π.Χ. μετά από μάχη με γερμανικές φυλές
https://en.wikipedia.org/wiki/Aquila_(Roman)#History
έχοντας το ακρωνύμιο
SPQR, Senatus Populusque Romanus
Συγκλητος και Ρωμαϊκός Λαός
https://en.wikipedia.org/wiki/Insignia#/media/File:Vexilloid_of_the_Roman_Empire.svg
Το έμβλημα της Νέας Ρώμης του ισαπόστολου
Κωνσταντίνου από τη Ναϊσσό,
εμπνευσμένο από νόμισμα του 337 μ.Χ.
https://gr.pinterest.com/pin/354799276869840164/
φέρει το χριστόγραμμα Χι-Ρο
(ἐν τούτῳ νίκα, in hoc signo vinces)
https://en.wikipedia.org/wiki/Chi_Rho
οι τρεις κύκλοι έδειχναν πορτρέτα του πατέρα και των γιων του
https://en.wikipedia.org/wiki/Labarum#/media/File:Labarum_of_Constantine_the_Great.svg
έτσι όπως το έφτιαξαν μοιάζει να συμβολίζει τους τρεις ήλιους
της τρισηλίου θεότητος.
έτσι όπως το έφτιαξαν μοιάζει να συμβολίζει τους τρεις ήλιους
της τρισηλίου θεότητος.
Επάνω στο νόμισμα είναι γραμμένο
Spes Publica, Ελπίδα Δημόσια
Spes, Ελπίδα, ρωμαϊκή θεά,
η ελληνική αντίστοιχη Ελπίδα
στο πιθάρι της Πανδώρας
έχει περισσότερο λογοτεχνική
παρά καθεστωτική αξία.
Αν είναι και κόρη της Νύχτας και της Φήμης,
σκούρα τα πράγματα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Spes
https://en.wikipedia.org/wiki/Elpis
Το δικό της ρόλο εκρωμαϊσμού έπαιξε και η καθιέρωση
δυσανεκτικού αντιαιρετισμού από τον μονοπολιτισμό της νέας τότε θρησκείας,
με θύμα τον όρο Έλληνες, ταυτιστέο με εθνικούς, ειδωλολάτρες,
παγανιστές (χωριάτες), με αποτέλεσμα να τύχουν της ανάλογης
νομικής και λαϊκής καταστολής, ενώ η ελληνική φιλοσοφία
έμοιαζε με μητέρα των αιρέσεων, που έπρεπε
επιλεκτικά, με προσοχή και μέτρο να διδάσκεται.
«Τι σπουδαίο και θαυμαστό κάνουν οι φιλόσοφοί σας; Αφήνουν γυμνό τον έναν ώμο, μακρύ το μαλλί και το μούσι, τριγυρνούν με τα θηριώδη νύχια τους και ισχυρίζονται ότι δεν έχουν ανάγκη από κανέναν. […] Ακολουθείς τις διδασκαλίες του Πλάτωνα και σε αντικρούει αυτός που φιλοσοφεί κατά τον Επίκουρο. Θέλεις να είσαι με τον Αριστοτέλη και σε λοιδορεί ο οπαδός του Δημόκριτου».
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/filosofia/page_150.html
Τατιανός, Προς Έλληνας
(120-190) Ασσύριος χριστιανός απολογητής,
δυαλιστής και εγκρατίτης
( εἴπερ τινός βούλοιο τῶν ἀλλοτρίων
τῆς σῆς ἀπειλῆς ἐξελέσθαι, Χριστέ μου,
Πλάτωνα καί Πλούταρχον ἐξέλοιό μοι...
http://vizantinaistorika.blogspot.com/2014/12/blog-post_17.html
Αν για κάποιον θα ήθελες, από τους ξένους
και αλλόθρησκους, να εξαιρέσεις από την απειλή σου Χριστέ μου,
τον Πλάτωνα και τον Πλούταρχο αν μπορούσες να μου εξαιρέσεις...
Ιωάννης Μαυρόποδας, 1000 -1070, λόγιος μητροπολίτης )
Ακόμα, όμως, και να είχε αντιστρέψει τη ροή της ιστορίας
ο χριστιανομαθής φιλέλληνας, ακόλουθος νεοπλατωνισμού, μιθραϊσμού
και θεουργίας Ιουλιανός,
το κράτος και οι πολίτες θα συνέχιζαν να ονομάζονται Ρωμαίοι,
με τη διαφορά ότι δεν θα φοβόταν, δεν θα ντρεπόταν να πει κανείς,
παράλληλα, ότι είναι Έλληνας, πολιτιστικά, ή εθνικά.
Ο Ελληνοχριστιανισμός είναι ζητούμενο,
δεν είναι δεδομένο, όπως και η ανεξιθρησκία,
η ανοχή της ετερότητας, που προσωρινά ευνόησαν
ο Κωνσταντίνος με τον Λικίνιο στο Μιλάνο το 313.
Χαραγμένος σταυρός στο μέτωπο αθηναίας Αφροδίτης
στο αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας
https://www.roger-pearse.com/weblog/2018/07/27/broken-noses-crosses-on-the-forehead-the-fate-of-statues-at-the-end-of-antiquity/
https://en.wikipedia.org/wiki/Persecution_of_pagans_in_the_late_Roman_Empire
ο προβληματισμός και στο βιβλίο των Θρησκευτικών, Α' Γυμ, σελ. 49
Φανταστείτε ότι είστε ένας χριστιανός έφηβος του 4ου αιώνα και θέλετε να σπουδάσετε ελληνική φιλοσοφία. Οι γονείς σας όμως έχουν αντιρρήσεις, καθώς θεωρούν ότι η ελληνική φιλοσοφία είναι επικίνδυνη και μπορεί να επηρεάσει την πίστη σας. Τι θα τους απαντούσατε;
http://users.sch.gr/markmarkou/thriskeutika/a_gymnasiou.pdf
4 Σεπτεμβρίου 476, ο δυτικός λατινόφωνος πνεύμονας
των Ρωμαίων έπαψε να ανασαίνει.
Ο τελευταίος αυτοκράτορας Ρωμύλος Αύγουστος
εκθρονίζεται από τον Γερμανό Οδόακρο,
και υποβαθμίζεται στην ιστορία
ως Αυγουστύλος (Αυγουστούλης).
Έτσι μένουν μόνοι και γνήσιοι απόγονοι της Ρώμης
οι ελληνόφωνοι, άπτωτοι Ρωμαίοι της Ανατολής.
Είχαν προηγηθεί οι λεηλασίες της Ρώμης
το 410 από τον Βησιγότθο Αλάριχο,
και το 455 από τον Βάνδαλο Γιζέριχο,
όλοι τους γερμανοί και αρειανιστές χριστιανοί.
Στις κατηγορίες των Ρωμαίων πολυθεϊστών
ότι η Ρώμη αλώθηκε εξαιτίας της ασέβειας
προς την πατρώα θρησκεία, ο Νουμίδιος (Αλγερινός) Αυγουστίνος
έγραψε το De Civitate Dei Contra Paganos
Περί της Πολιτείας του Θεού κατά των Παγανών,
όπου τονίζει την προτεραιότητα της επουράνιας (civitas caelestis)
έναντι της επίγειας πόλης (civitas terrena),
πράγμα που έχουν αγνοήσει τινές αείκλαυστοι Ρωμαίοι της Ανατολής
για τις ανάλογες αλώσεις της Νέας Ρώμης το 1204, 1453 και 2020.
Ψηλά το κεφάλι!
Κατά την πολιορκία της πόλης από τους Αβάρους το 626,
δίπλα στον ύμνο «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια...» θα έπρεπε
να διδάσκεται και το παρακάτω:
ο αυτοκράτορας Φλάβιος Ηράκλειος
είχε λίγο πριν εκδώσει το εξάγραμμο νόμισμα
από τα ασημικά που μάζεψε ο Πατριάρχης
και επάνω του ενέγραψε
DEUS ADIUTA ROMANIS,
που σημαίνει Θεέ βοήθει τούς Ῥωμαίους,
αλλά λόγω αντιρωμαϊσμού δεν το μάθαμε στο σχολείο.
https://ellinikihistoria.com/2019/10/26/deus-adiuta-romanis/
Τοποθετήθηκε χριστόγραμμα πάνω στον δικέφαλο αετό της
ρωμιοπούλας ΑΕΚ δίπλα στον Κωνσταντίνο,
γιατί ο δικέφαλος είναι στη ρίζα του ασσυριακό, χεττιτικό,
μικρασιατικό, και όχι ρωμαϊκό σύμβολο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Double-headed_eagle
(Ως ανατολικό δάνειο βρέθηκε
και στις Μυκήνες)
https://www.harvardartmuseums.org/collections/object/59553
Εκρωμαΐστηκε και εξελληνίστηκε αργότερα
από τους Κομνηνούς και τους Παλαιολόγους.
Μετονομάστηκε και η ΑΕΚ,
(που θα έπρεπε να είχε αδελφοποιηθεί με τη Ρόμα),
από Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως
σε Αυσονική Έναρξη Κωνσταντινουπόλεως
για να δοθεί η ανάλογη οπτική ρωμαιογνωσίας,
όταν για αιώνες οι βυζαντινοί συγγραφείς,
εκτός από Ρωμαΐτιδα γη έγραφαν και Αυσονίτιδα γη
για τη χώρα τους, εκτός από Ρωμαιοκράτωρ, και Αυσονοκράτωρ.
«Φραγγικὰ φῦλα κατέκτανε Αὐσονίς αἰχμή»
https://smerdaleos.wordpress.com/2014/01/19/οι-παρεξηγημένοι-βυζαντινοί-5/comment-page-1/
για την προσωρινή επανάκτηση της Ιταλίας
από τους στρατηγούς Ναρσή και Βελισσάριο.
Σκύθαι δέ, οὓς Πατζινάκους οἶδεν ὁ δημώδης λόγος καλεῖν...
...τὴν Ῥωμαϊκὴν γῆν τοῖς αἵμασι τῶν Αὐσόνων πιαίνοντες (λιπαίνοντες)
...ἀναστὰς ἐκεῖθεν ὥρμησε πρὸς τὰ τῆς Αὐσονίτιδος ὅρια...
http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Michael%20Attaliates_PG%20127/Historia.pdf
Και μάλιστα ο Αύσονας Μικρασιάτης Μιχαήλ Ατταλειάτης (1022-1080),
που μάλλον επινόησε τη γενεαλογία των Φωκάδων
από τους Φαβίους της Ρώμης,
υπερηφανεύεται ως ανατολίτης/ἑῷος εὐπατρίδης,
(πριν συνειδητοποιήσει τη σημασία της μάχης του Μαντζικέρτ το 1071),
ότι οι Μικρασιάτες ήταν ευγενέστεροι και γνησιότεροι
σε σχέση με τους δυσγενεῖς ἑσπερίους
στα Ιταλικά και Βαλκανικά πεδία εισβολής
διαφόρων λαών και φυλών της Ευρασίας.
https://smerdaleos.wordpress.com/2014/10/21/αμφιπολίτικο-πανηγύρι/#comment-1286
http://byzantine-empire-of-new-rome.blogspot.com/2018/09/11.html
Τῇ μεγάλῃ ψυχῇ Καίσαρος εἰπὲ τάδε:
Ἴστρος ἕλε στέφανον Ῥώμης, ὅπλα λάμβανε θᾶττον,
Τόξα Μυσῶν δοράτων κρείττονα Αὐσονίων.
https://smerdaleos.wordpress.com/2015/11/22/οι-αύσονες/
Στη μεγάλη ψυχή του (Ιούλιου) Καίσαρα πες τα παρακάτω:
Ο Δούναβης πήρε της Ρώμης το στέμμα, όπλα πιάσε γρήγορα,
Τα τόξα των Μυσών (Βουλγάρων) φάνηκαν δυνατότερα
από τα δόρατα των Αυσονίων (Βυζαντινών)
Ιωάννης Γεωμέτρης (935-1000)
Αν ήθελαν να αρχαΐσουν με βάση τον τόπο,
θα έλεγαν π.χ. οι Βυζάντιοι/των Βυζαντίων,
αλλά η Νέα Ρώμη δεν στέκει με βάση τον τόπο,
αλλά με βάση το γένος και την πίστη.
Και όπως είπε ο αυσονοδίφης Σμερδαλέος
ούτε ο Αύσων ως γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης
σώζει την κατάσταση, γιατί και ο Λατίνος, επίσης,
ήταν γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης
Οι Αύσονες ήταν ένα προρωμαϊκό ιταλικό έθνος,
https://en.wikipedia.org/wiki/Ausones
και αργότερα Αυσονία στους ποιητές σήμαινε Ιταλία,
στους βυζαντινούς συγγραφείς
έδωσε ψευδαίσθηση ιταλοσύνης,
και γόητρο ρωμαϊκής αυθεντικότητας·
σύγκρινε το ανάλογο κύρος
που δίνει σε Έλληνες και Αλβανούς ριζαρχαϊστές
το πελασγικό γόητρο.
(Η έξωθεν αμφισβήτηση της Ρωμαϊκότητας είχε ξεκινήσει το 794, όταν στη σύνοδο της Φρανκφούρτης οι Φράγκοι καταδίκασαν τόσο την εικονομαχία,
όσο και την εικονολατρία, και ακολούθως επανίδρυσαν τα Χριστούγεννα
του 800 τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ως αγία πλέον, χαρίζοντας στην Ανατολή
το όνομα του Imperium Graecorum, Αυτοκρατορία των Γραικών,
καθώς μόνο στους ορθόδοξους το όνομα της Ρώμης θα έπρεπε να ανήκει.
https://en.wikipedia.org/wiki/Council_of_Frankfurt
https://www.peterlang.com/view/9783631706244/chapter-004.xhtml
Ας τον είχαμε καλέσει οι οικουμενικοί το 787 στη Β' Σύνοδο της Νίκαια,
με τίποτα δεν μπορούσε να το ανεχτεί πως τον αγνοήσαμε)
ο Ιωάννης Τζέτζης (1110 - 1180), γεωργιανός εκ μητρός,
που κατηγορεί όσους
ἀμαθίας καὶ ἀναισθησίας ἀδείᾳ
ἡμᾶς τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους ὄντας
Αὔσονας καλοῦσιν.
https://smerdaleos.wordpress.com/2015/11/22/οι-αύσονες/
είναι ο πρώτος, πριν τον Πλήθωνα, που μιλάει
ξεκάθαρα για γένος, και όχι απλώς για ελληνική παιδεία,
όπως η ελληνίστρια Ρωμαία Άννα Κομνηνή
Εποχή οριστικού διχασμού Δύσης και Ανατολής
με το Σχίσμα (1053) και τις Σταυροφορίες (1096-1204),
τότε που αρχινά η εθνογένεση του νεοελληνικού έθνους,
έτσι στον χώρο των λογίων ξεκινά, αρχικά να συνυπάρχει,
και στη συνέχεια να αντικαθιστά ο Ελληνισμός τη Ρωμιοσύνη,
ενώ σε λαϊκό και κρατικό επίπεδο απορωμαϊσμός και επανελλήνιση
θα αρχίσει με την Επανάσταση του 1821 με τη βοήθεια
της ρωμαιοκεντρικής Δύσης, που επινόησε
και διέδωσε και τη βυζαντινολογία.
ένας ρομαντισμός έμεινε, πάντως, λέγοντας ρωμέικα,
αντί ελληνικά τραγούδια
https://mp3-music.directorio-telefonos.com/119902/romeika-download-mp3-music.html
Το ότι έχουμε δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό
δεν σημαίνει ότι η ιστορία του προγονικού μας ρωμαϊσμού
πρέπει να ξεχαστεί, ή αναδρομικά να επανελληνιστεί.
Επιλεκτικός επαναρωμαϊσμός χρειάζεται,
για να ισορροπήσουμε.
Όπως ένας άνθρωπος, έτσι και μία μόνο ταυτότητα
δεν μπορεί να έχει για όλα απάντηση.
Όχι μόνο ελληνικές τέχνες, επιστήμες και φιλοσοφίες,
αλλά και ρωμαϊκή πράξη, σταθερότητα και διοίκηση!
Πολλές ταυτότητες, πολλοί σύμμαχοι,
πολλές οπτικές και λύσεις και συνύπαρξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου