«Ισχύς σου η ανία του λαού σου»

Πέσε, πέσε, αρχηγέ

απ' το προύκλογο μπαλκόνι

στην ανία του λαού σου

που βαριέται σαν παγώνι.

Πέσε να δουμε αν μπορείς

μες στον πολύ λαό σου,

πόσες ζωές από αυτούς

χωράνε στο μυαλό σου;

Να μετρηθεί η μνήμη σου,
ο επεξεργαστής σου,
σε κείμενο άγνωστο να δουν
πόση ειν' η αντοχή σου.

Του κόσμου ο ικανότερος

δεν είσαι, το γνωρίζεις,
και ούτε καν στο κόμμα σου.
Kαλύτερους σαπίζεις.

Ποζάρεις σαν το άγαλμα
εγείρεις τις αισθήσεις,
το 'χεις, στην κάμερα μιλάς
με ξύλινες ειδήσεις.

Κι αν είσ' ένα τρισβάρετο
στα μάτια του πολίτη,
ζητάς με εχθρού συσπείρωση
 σάπιο να σώσεις σπίτι.

Εσύ το κόμμα ίδρυσες,
συ πήρες δαχτυλίδι,
κι εσέ τσεπάτο όνομα
σου κλήρωσε γονίδι.

Χρόνο δεν έχω να τρυγώ
καλύτερος ποιος είναι,
τα πάνω τα πατώματα
έχουνε τις ευθύνες.

Όσοι καβάλα στις κορφές
τον τόπο καταπίνουν,
αυτοί να βρουν καλύτερους
ανθρώπους από κείνους.

Αν για την κρίση του λαού
δεν αμφιβάλλει ο τράγος,
 κοκόρου τρέφει σιγουριές,
συμβόλαια δεν παράγω.

Βαριέμαι το θεατρικό
πως οι λαοί βροντούνε,
οι βουλευτές καλύτερους
απ' εαυτούς να βρουνε.

Κι αν τρώνε οι ανάριστοι,
ελπίζω έξω από δω,
να έρθει αξιολόγηση
για άνοια βουλευτών.

Δεν με βολέ κι η εποχή
να πάω να ψηφίσω,
αντί η κάλπη στην ακτή
να 'ρθει και να το ρίξω.

Το καλοκαίρι οι εκλογές
να απαγορευτούνε,
θερμό κεφάλι επίφοβο
παίζει να το λουστούμε.

Αλλιώς, ας αγοράσουμε
λογισμικό απ' έξω,
να μη βαριέμαι να ψηφώ,
στο κινητό αντέχω!


img
https://segretssegrets.wordpress.com/2014/02/25/baaaaaaaaaaaa-the-story-of-cheaper-sheep/