Θερινό Σουπερμάρκετ
πάλι προβάλλει
«Πρώτους των Πρώτων»,
σπάει της γνώσης το κοντέρ
με μυστικά επιτυχίας,
αγγίζουνε το τέλειο
του ατομικού ιδεώδους,
αγωνία τέλος,
πίστη στον στόχο,
κλισέ-σουξέ με
συστηματικό διάβασμα αντιγράφων.
Κόποι, ξενύχτια, στερήσεις
καρπούς αποδίδουν.
Στις βάσεις περήφανη,
ζει ακόμα η Ελλάδα,
φετινοί αριστούχοι
γονιούς και κανάλια
κοσμούν.
Κάθε χρόνο το σήριαλ
αξίζει να δεις.
Μα τα συμφέροντα
των αρίστων
δεν ταυτίζονται απαραίτητα
μ' αυτά της κοινωνίας.
Π.χ. αν ο πρώτος θέλει
σχολές περιζήτητες,
όπως Ιατρική,
το εγχώριο πλεόνασμα γιατρών
πιθανόν να αποσταλεί
σε χώρες που έχουνε έλλειμμα.
Και για σχολές, π.χ. ψηφιακές,
που εμείς είμαστ' υπανάπτυκτοι,
πιθανόν και πάλι να φύγει,
λόγω μικρής αγοράς,
κλειστού ορίζοντα.
Ένα χωριό-πλανήτης είμαστε,
δεν χανόμαστε, πάντως.
Δια βίου περιπλάνηση.
Και τα συμφέροντα
φροντιστών, αριστοποιών
δεν ταυτίζονται
με αυτά της κοινωνίας.
Αν αύριο γίνουμε
δίχως παραπαιδεία
δημόσιο Σκανδιναβίας,
ή αν οι μαθητές μόνοι τους
εφαρμόσουν το αλληλοδιδακτικό
μοντέλο του Καποδίστρια,
το ένα παιδί να διδάσκει το άλλο,
αλληλέγγυα κι αυτοργάνωτα,
τι θα απογίνουν οι αριστοπλάστες;;
θα πρέπει νέες θέσεις για αυτούς να βρεθούν.
Πρωτόγονη διαπλοκή
μεγεθύνει μικρά και υπάκουα.
Όσκαρ κλειστής επιτυχίας
με την απαραίτητη
γονική χορηγία
για προκαθορισμένο
αγώνα δρόμου,
που οι ίδιοι αποκαλούν
κρεβάτι του Προκρούστη
για παπαγάλους
και μπακάληδες.
Πόσο των αρίστων τα γραπτά
διαφέρουν;;
Προς τι η δοξολογία;;
ναι, μπορεί και ένας
δημιουργικός μαθητής,
(όχι όμως και όλοι),
να υποδυθεί του καλουπιού τον ρόλο,
να μαντέψει τι εννοεί
μια κακή διατύπωση,
μπορεί και να του χρησιμέψει αύριο
το σουλούπωμα αυτό
σε βαρετή, υπομονής δουλειά
ελλαδικού γραφείου.
Τα συμφέροντα της κοινωνίας
δεν ταιριάζουν
με τους δραματικούς προβολείς
των εξετάσεων.
Υπάρχουν κι άλλες στιγμές
της εκπαιδευτικής ζωής,
πιο συνεργατικές
και πρωτότυπες,
που αξίζουν τέτοιο θέατρο,
από νήπια
μέχρι πανεπιστήμια.
Τι ωφελούν τα ξεκομμένα μόρια
ατομικού αγώνα;;
Οι πρώτοι των πρώτων είναι
να λύνουν κοινωνίας προβλήματα
δημιουργώντας νέους κόσμους,
όχι να ζουνε πρόσκαιρα γεράματα
σε σιωπηρή αρένα.
Π.χ. πρόβλημα των νέων, η ανεργία.
Οι πρωτόπρωτοι
θα 'πρεπε να επινοούν
καινούρια επαγγέλματα,
αφού πρώτα τους κεντρίσει
την ιδέα στο γυμνάσιο ο δάσκαλος
του ΣΕΠ, Σχολικού Επαγγελματικού
Προσανατολισμού.
Κι αφού αστράψει το μυαλό,
θα τρέχουν να βρουν
οι πρώτοι των πρώτων
σε βαθμούς,
τους πρώτους των πρώτων
σε σταυρούς.
Κι οι δεύτεροι πρωτόπρωτοι
χώρο θα οικονομούν,
να πειραματιστούν
νέοι ανεργομάχοι.
Αλλιώς, στο εξωτερικό,
εκεί πειράματ' αντέχουνε.
Και των σταυρών οι πρώτοι,
γνωρίζουν, δεν είναι πάντα
οι καλύτεροι.
Εμφάνιση, όνομα, λεφτά,
φιλίες, γνωριμίες,
σταυρούς-τους αυγατεύουν.
Ντροπή δεν είναι να πρωτεύεις
με πρωτόκολλα καλουπωμένη κούρσα,
της κονσέρβας μια πρωτιά.
Το σημαντικό είναι
να κλείνεις τα αυτιά σου
στις ρωμαίικες του εφησυχασμού
σειρήνες των επάθλων,
και παίζοντας τον ρόλο σου
να πας για τον επόμενο,
αυτόγνωστα και ταπεινά.
Δίχως άγχος,
οι δεύτεροι, τα αουτσάιντερ
καραδοκούν,
πρωτόπρωτους
και άχαστους
μες στη ζωή τη θέση τους
να πάρουν.
Και ζήτα τοτ' από φιλόπρωτα
κανάλια, αν θυμηθούν,
αιτίες χαμένης πρωτιάς
να φωτίσουν.
imgs
Τί υποχρεωτική, δημόσια εκπαίδευση είναι η δική μας, όταν στις γειτονιές υπάρχουν ήδη φροντιστήρια για μαθητές δημοτικού- φροντιστήρια υποστήριξης για τα σχολικά μαθήματα, όχι συμπληρωματικής διδασκαλίας, π.χ. ξένων γλωσσών, μουσικής κλπ. :-(
ΑπάντησηΔιαγραφήέθνος φιλομαθέστατον,
Διαγραφήκρυφά ποσά
για το μυαλό του δαπανά!