Αρχαίοι Μουσουλμάνοι Ανεμοπόροι γυαλισμένοι

(στο γυαλί προβεβλημένοι, 
αντί animated, εμψυχωμένοι, ταινιωμένοι, φιλμαρισμένοι)

Abbas Ibn Firnas (Αββάς γιος του Φιρνάς) 810–887 μ.Χ.
Βέρβερος Ανδαλουσιάνος πολυμαθής, εφευρέτης, ποιητής,
και ο πρώτος αυτοσχέδιος αιωροπτεριστής (hand glider) εκτός μυθολογίας.
Γέρος (65 με 70) πέταξε με φτερά από λόφο της Κόρδοβας,
αλλά γυρνώντας πίσω να προσγειωθεί τραυματίστηκε,
επειδή δεν διέθετε, λέει, ουρά, όπως τα πουλιά.
(Πηγή: Μαροκινός ιστορικός, 700 χρόνια μετά)
Ενέπνευσε Άραβα λεξικογράφο (11ος αι.) να πάει στον παράδεισο
επιχειρώντας ανάλογη πτήση από τζαμί στη Νισαπούρ της Περσίας.

Και εδώ ως ιπτάμενος παιδαγωγός μεταφέρει τα αραβάκια

στη Βαβυλώνα να δουν το ηλιακό ρολόι από τον Βήρωσσο (3ος π.Χ.),

και στην Αθήνα την κλεψύδρα από τον Πλάτωνα (Εφλατούν)

(στο 3:47 από Al-Yunaniya μας είπε Al-Aghreekiya...πρωτάκουστο)

Προς τιμήν του αεροδρόμιο, φτερωτό άγαλμα στη Βαγδάτη,

και κρατήρας στη Σελήνη

~~~~~

Hezârfen Ahmed Çelebi (fl. 1630) Οθωμανός Σταμπολίτης που πέταξε 

 από τον Πύργο του Γαλατά στο Ουσκουντάρ (απόσταση πάνω από 3 χιλιόμετρα)

πρώτα εξασκήθηκε οχτώ-εννιά φορές πέφτοντας από τον μιναρέ του [τζαμιού του] Οκμεϊντανί με φτερά αετού και με τη βοήθεια του ανέμου. Ύστερα, καθώς ο σουλτάνος Μουράτ Δ' τον παρακολουθούσε από το περίπτερο Σινάν Πασά στο Σαράι Μπουρνού, πήδηξε από την κορφή του πύργου του Γαλατά και προσγειώθηκε στην πλατεία των Ντογαντζήδων [γερακάρηδων] στο Σκούταρι, βοηθούντος του νοτιοανατολικού ανέμου. Ο σουλτάνος του χάρισε μια σακούλα χρυσά νομίσματα και είπε: «Αυτός είναι άνθρωπος επίφοβος. Μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι βάλει σκοπό. Δεν είναι συνετό να τον κρατήσουμε». Και τον έστειλε εξορία στην Αλγερία, όπου και πέθανε. 

(Μετάφραση: Δύτης των Νιπτήρων - Ιπτάμενοι και Τσελεμπήδες) 

Πηγή: Εβλιγιά Τσελεμπή, Σεγιαχατναμέ - «Βιβλίο των Ταξιδιών»

Ιστανμπούλ, κάτω από τις φτερούγες μου, 1996, τουρκική ταινία

(όλη η ταινία με αγγλικούς υπότιτλους)

HezarFan 3D animation, 2011

(Tolga Ari, τουρκογάλλος εμψυχωτής

Yannis Dumoutiers, μάλλον ελληνογάλλος συνθέτης μουσικής)

7 Μαΐου 2013 στο λήμμα Ίκαρος της ελληνικής βικιπαίδειας προστέθηκε κείμενο που αναφέρει πως πρόσφατα ο καθηγητής ιστορίας Sinan Çetin του ιδιωτικού πανεπιστημίου "BILGI" στην Πόλη ανακοίνωσε ότι βάσει των τελευταίων ερευνών προκύπτει ότι o άνθρωπος αυτός δεν ήταν Τούρκος αλλά Ρωμιός και το πραγματικό του όνομα ήταν Αρσένιος Τσελεμπής, γιος του Σάββα και της Ελισάβετ από τα Ταταύλα. 

...Η Δύση το κατόρθωμα αυτό το απέκρυψε, όπως και οι Τούρκοι απέκρυψαν την ιθαγένεια του για ευνόητους λόγους...σήμερα ανατρέπονται τα ιστορικά δεδομένα. Η ημερομηνία του τολμηρού αυτού επιτεύγματος έγινε 146 χρόνια πριν από τους αδελφούς Μονγκολφιέ, το 1637 στις 8 Νοεμβρίου, την ημέρα της εορτής του Αρχάγγελου Μιχαήλ από τον Έλληνα Άρσένιο Τσελέπη. Την ημερομηνία αυτή οι δικοί μας ιστορικοί(;) την αμφισβητούν, ισχυριζόμενοι ότι βάσει των δικών τους υπολογισμών δηλαδή του Οθωμανικού ημερολογίου και του σημερινού, το επίτευγμα δεν έγινε την ημέρα της εορτής του  Αρχάγγελου Μιχαήλ αλλά δύο ημέρες αργότερα....Πρέπει να μάθει ο κόσμος την αλήθεια!...

Έλληνας ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε!...

γνωστή προσπάθεια αναπτέρωσης ηθικού, 
αλλά η Δύση δεν απέκρυψε κανένα κατόρθωμα,
μάλιστα Άγγλος αναφέρει μαρτυρία Φλαμανδού πρέσβη της Αυστρίας στην Πόλη
 (1554-1562) για Τούρκο που πέταξε ένα αιώνα νωρίτερα.
Επίσης σχετικά με τις ιθαγένειες, οι Τούρκοι δηλώνουν ότι η μάνα του Μουράτ Δ',
Κιοσέμ Σουλτάν, γεννήθηκε Ελληνίδα ονόματι Αναστασία.
Πλην βικιπαίδειας δεν βρίσκεται στο google βιβλίο, ούτε στα τούρκικα:
Sinan Çetin (Bilgi University): The first flight with artificial wings by Arsenios Tselepis, in Istanbul, 1637, published 2013. Επίσης, δεν επαληθεύεται η ημερομηνία 1637.

Και αφού ήταν, λέει, αδερφός με τον πυραυλοκίνητο Lagâri Hasan Çelebi
....να μην είναι Έλληνας και αυτός;;

τo 1633, λέει, στις γιορτές για τη γέννηση της κόρης του Μουράτ, της Καγιά Σουλτάν, ο λεγάμενος έφτιαξε έναν πύραυλο με εφτά τμήματα (yedi kollu bir fişeng) και τον γέμισε με πενήντα οκάδες [κάπου εξηνταπέντε κιλά] μπαρούτι. Ενώπιον του σουλτάνου, στο Σαράι Μπουρνού, ανέβηκε στον πύραυλο· οι μαθητευόμενοί του, του έβαλαν φωτιά. Ο Λαγαρί, λέγοντας «Σουλτάνε μου, ο Θεός μαζί σου· πηγαίνω στα λόγια του προφήτη Ιησού» και δοξάζοντας το όνομά Του, πέταξε στον ουρανό και κατέβηκε προς τη θάλασσα. Έβαλε φωτιά στους πυραύλους [ή μάλλον, τα πυροτεχνήματα] που είχε πλάι του και φώτισε την επιφάνεια της θάλασσας. Καθώς στον μεγάλο πύραυλο δεν είχε απομείνει μπαρούτι και εκείνος άρχισε να πέφτει, άνοιξε τα φτερά αετού που είχε στα χέρια του και προσθαλασσώθηκε μπροστά από το περίπτερο Σινάν Πασά. Κολυμπώντας έφτασε γυμνός μπροστά στο Σουλτάνο, πάτησε στο χώμα και τον χαιρέτησε: «Σουλτάνε μου, χαιρετισμούς από τον προφήτη Ιησού». Του δόθηκε ένα πουγγί [εκατό χιλιάδες] άσπρα και διορίστηκε σπαχής [ένοπλος ιππέας] με μισθό εβδομήντα άσπρων. Κατόπιν πήγε στον Γκιράι Χαν της Κριμαίας και πέθανε εκεί. Ο μακαρίτης ήταν πιστός φίλος μου.

 (Μετάφραση: Δύτης των Νιπτήρων - Ιπτάμενοι και Τσελεμπήδες)
Πηγή: Εβλιγιά Τσελεμπή, Σεγιαχατναμέ - «Βιβλίο των Ταξιδιών»



....Και γιατί δεν έχουμε Βυζαντινό/Ρωμιό πτεριστή;;....
την απάντηση δίνει ο Ηλίας Αναγνωστάκης
στην Καθημερινή/7 ημέρες, 19-10-2003, «Πλοίον αέρινον» και πτήσεις «εν νεφέλαις»

Θεωρείται πάντως βέβαιο ότι τέτοιες προσπάθειες, είτε ως πειράματα μηχανικής είτε ως παιγνίδια εντυπωσιασμού και τέρψης των βασιλέων και σουλτάνων, ήταν κάτι το συνηθισμένο στον κινεζικό και μουσουλμανικό κόσμο, σε αντίθεση με τον ακόμη επιφυλακτικό χριστιανικό κόσμο, που έβλεπε τις πτήσεις και πτώσεις από αέρος ως «μετεωρισμούς», εωσφορικές πτώσεις και θεία τιμωρία, μάλιστα σε αιρετικούς και εχθρούς της χριστιανικής τάξης. Τούτο μπορεί να διαπιστωθεί με ευχέρεια στην αμέσως επόμενη ιστορικά μαρτυρημένη πτήση στην Κωνσταντινούπολη το 1162, όπως μας παραδίδεται με πολύτιμες λεπτομέρειες και κρίσεις στην «Ιστορία» του Νικήτα Χωνιάτη. Πρόκειται για μια μοναδική εξιστόρηση της σύγκρουσης δύο αντιλήψεων και δύο τακτικών εντυπωσιασμού, όταν ο αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός υποδέχεται στην Κωνσταντινούπολη τον Σελτζούκο σουλτάνο Κιλίτζ Αρσλάν Β'. Για να γοητεύσει τον φιλοχρήματο βάρβαρο, όπως αναφέρει ο Χωνιάτης, ο αυτοκράτορας ετοίμασε μεγάλο, λαμπρότατο θρίαμβο, που τελικά δεν έγινε. Tον εντυπωσίασε όμως με επίδειξη πλούτου, ιπποδρομίες, υφάσματα, πέπλα, χρήματα και κάθε τι σύνθετο και πολύτιμο, με πολυειδή δαίδαλον. Στον πολυειδή αυτό δαίδαλο, ο σουλτάνος απαντά με έναν ουρανοδρόμο, ελεεινό εκ του αποτελέσματος Ίκαρο, όπως και πάλι αναφέρει ο ιστορικός, έναν Αγαρηνό θαυματοποιό, ταλάντατον ανθρώπων, που επιχειρεί να πετάξει από τον πύργο πάνω από τον Iππόδρομο. Φορούσε ένα φαρδύ, λευκό, ποδήρη χιτώνα, που τον έκανε κολπώδη και φουσκωτό γύρω από το σώμα του μια ξύλινη κατασκευή από λυγαριές, σκοπεύοντας με τον τρόπο αυτό να χρησιμοποιήσει το πνεύμα του ανέμου, όπως ακριβώς πτερώνονται τα πανιά των πλοίων. Και ο κόσμος κάτω στο στάδιο γελούσε και κραύγαζε: Πέταξε! Πέτασον! Είναι ενδιαφέρουσα η πληροφορία ότι ο μεν αυτοκράτορας προσπάθησε να εμποδίσει το εγχείρημα, ο δε σουλτάνος είχε μεγάλη αγωνία για την έκβαση. Eπειτα από ώρα διακρίβωσης του ανέμου και της φοράς του πνεύματος, ο Αγαρηνός άνοιξε τα χέρια σαν πτερά και τινάχτηκε σαν πτηνό για να αεροβατήσει, αλλά χαμαιρριφής συνετρίβη και σκοτώθηκε, ελεεινότερος Ικάρου. Το γεγονός προκάλεσε γέλια και χλευασμούς, και όταν οι συνοδεύοντες τον σουλτάνο κυκλοφορούσαν στην πόλη, οι εμποροι και πωλητές φώναζαν κοροϊδεύοντάς τους: Πέτασον, πέτασον! Μια ελεεινή πτήση Αγαρηνού δίνει λαβή σε βωμολοχεύματα και ενισχύει την πίστη για το αδύνατον και άθεον του εγχειρήματος της αεροβασίας.

Χρονική Διήγησις/Μανουήλ Κομνηνός/Γ/5/78C

ἦν δὲ σκοπὸς τῷ Ἀγαρηνῷ ὥσπερ ἱστίῳ πτερωθῆναι τῷ πέπλῳ, ταῖς τούτου κοιλότησι τοῦ πνεύματος ἐμφωλεύοντος. πᾶς οὖν ἐπέστραπτο ἐπ᾿ αὐτὸν ὀφθαλμὸς καὶ ἐμειδία τὸ θέατρον· καὶ πυκνὰ ἐκραύγαζον οἱ θεώμενοι „πέτασον” καὶ „ἕως τίνος Σαρακηνὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν αἴρεις ταλαντεύων ἐκ τοῦ πύργου τὸν ἄνεμον;” βασιλεὺς δὲ πέμψας διεκώλυεν αὐτὸν τοῦ ὁρμήματος. 

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, στις χριστιανικές αντιλήψεις ο χώρος μεταξύ ουρανού και γης είναι χώρος μόνον των πνευμάτων, του θεού και των δαιμόνων, και σπανιότατα και κατά περίπτωση των ανθρώπων, των οποίων η όποια αέρια εμπειρία είναι εφικτή μόνο με τη συνεργασία των πνευμάτων και κρίνεται ανάλογα. Η προσπάθεια του ανθρώπου, πέραν της θείας συνεργείας, να μιμηθεί τα πετούμενα θεωρείται καταδικαστέα οίηση, έπαρση, ύβρις, δαιμονική, εωσφορική προτροπή, που αντιστρατεύεται τόσο την ανθρώπινη φύση όσο και τον δημιουργό θεό της....Στον αέρα, αλλά σε ένα άλλον καθαρότερο αέρα υπεράνω των επτά ουρανών, υπάρχει ο θρόνος του Θεού. http://news.kathimerini.gr/archive-editions/article/7days/2003/19-10-2003/1281151.html

«Η ανεμοπορία δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ελλάδα», αναφέρει ο Διονύσης Μερκάτης καθώς κατευθυνόμαστε στο υπόστεγο όπου φυλάσσονται τα ανεμόπτερα της λέσχης. «Στην Ελλάδα έχουμε λίγες εγκαταστάσεις. Παλαιότερα υπήρχε και το αεροδρόμιο του Μαραθώνα που έγινε κωπηλατοδρόμιο. Στις άλλες βέβαια χώρες τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Οι γείτονες μας οι Τούρκοι έχουν 17 ανεμοπορικά κέντρα υπό την υποστήριξη της πολεμικής τους αεροπορίας. Εκει οι μαθητές πετάνε δωρεάν και μετά αξιωματούχοι της αντίστοιχης δικής τους σχολής Ικάρων διαλέγουν τους καλύτερους».http://www.tovima.gr/socialevents/article/?aid=368003 

Η Τουρκία με σταθερά βήματα πηγάινει συνεχώς πιο μπροστά, βλέπε συμπαραγωγές αεροσκαφών, ελικοπτέρων. Και στον αεραθλητικό τομέα ενα σωρό βίντεο δείχνουν τις προσπάθειες που κάνουν, και θα έρθουν και οι ανάλογες επιτυχίες. Εμείς εδώ στην Ελλάδα κάνουμε ότι μπορούμε για να συρικνωνόμαστε, και αντί να παραδειγματιζόμαστε προς το καλύτερο, να οπισθωχωρούμε. http://www.petame.gr/forumv/showthread.php?t=1742 Καββαθάς: ανεμοπορία-πάει-κι-αυτό-πέθανε/

Ονομαστικό χρονολόγιο πρώιμων ιστορικών ανθρώπινων πτήσεων

1. Αρχύτας από τον Τάραντα Σικελίας  428 - 347 π.Χ. σύμφωνα με Ρωμαίους ιστορικούς εκτόξευσε την πετομηχανή, ή περιστερά, ατμωθούμενο ανεμοπλάνο μιας πτήσεως (εικόνα). Ο Φαβωρίνος αναφέρει: Ἀρχύτας Ταραντῖνος, τὰ ἄλλα καὶ μηχανικὸς ὤν, ἐποίησεν περιστερὰν ξυλίνην πετομένην· ὁπότε καθίσειεν, οὐκέτι ἀνίστατο. (ERT-video) ...ούτε αεροδρόμιο, όπως ο Τσελεμπής, ούτε αερολέσχη, ούτε κάτι στην Π.Α. και την ελληνική αεροναυπηγική βρήκα με το όνομά του. 

2. Κινέζος πρίγκηπας Yuan Huangtou, 559 μ.Χ. καταδικάστησε μαζί με άλλους σε πτήση με επιβατηγό χαρταετό (Man-lifting kite), και επέζησε. Αργότερα όμως εκτελέστηκε.

3. Αμπάς ιμπν Φιρνάς. (ca 850)

4. Eilmer of Malmesbury (11ος αι.) Άγγλος Βενεδικτίνος μοναχός πέταξε από πύργο για 200 μέτρα, αλλά στην προσγείωση έσπασε τα πόδια του, και έμεινε κουτσός. (videos)

5. Αδέρφια Τσελεμπή (ca 1630)

6. Bartolomeu de Gusmão (1709) Πορτοβραζιλιάνος παπάς, και φυσιοδίφης. Ανυψώθηκε σε ορνιθόμορφο αερόστατο ονόματι Passarola (Στρουθάρα/Σπουργιτάρα) για 4,5 μέτρα σε κλειστό χώρο μπροστά στον βασιλιάς της Πορτογαλίας στη Λισαβώνα. Πέθανε αυτοεξόριστος στο Τολέδο αφού έκαψε τα χειρόγραφά του φοβούμενος την Ιερά Εξέταση, και τον όχλο που τον αποκαλούσε μάγο.(Baltasar and Blimunda/José Saramago/3D animvideo)

Υ.Γ.
Και να γεννήθηκε αρχικά χριστιανός ο Τσελεμπής, 
η μουσουλμανική παράδοση
 ήταν αυτή που τον ενέπνευσε να πετάξει.
Αν ήταν Έλληνας δεν θα τον ήξερε ούτε η πόλη του,
και μάλιστα αν εξαρτιόταν από τους Νεοέλληνες να τον προβάλουν,
θαμμένος σαν τον Ταραντίνο Αρχύτα.

Λόγω λοιπόν
ισχνής ανεμοπορικής ρωμαίικης παράδοσης, 
απουσίας θεαματικού λαϊκού σινεμά,
και μειωμένης διαφημιστικής προβολής
του τουρισμού, και της ιστορίας μας,
ευκαιρία τώρα να διδαχτούμε από τους ιπτάμενους γείτονες.
...πέτασον, Έλλην, πέτασον!...