Güneş her sabah verilmiş bir söz gibi doğuyor
Ο ήλιος κάθε πρωί δοσμένος σαν μια υπόσχεση ανατέλλει
Yüz yıl sonra bugün yaşayan
hiçbir anne, hiçbir sevgili, hiçbir bebek,
hiçbir bıldırcın, hiçbir balina, hiçbir örümcek,
hiçbir aslan, hiçbir ceylan, hiçbir yılan
var olmayacak.
Εκατό χρόνια από τώρα, όσα ζουν δεν θα υπάρχουν,
ούτε μάνα, ούτε εραστής, ούτε μωρό,
ούτε ορτύκι, ούτε φάλαινα, ούτε αράχνη,
ούτε λιοντάρι, ούτε αντιλόπη, ούτε φίδι.
Ayrı bir kardeşlik kanıtı değil mi bu?
Μια ξεχωριστή απόδειξη αδερφοσύνης δεν είναι;
Hayat kanıtı
Απόδειξη ζωής
Birbirimizin her yönden çağdaşıyız.
Ο ένας του άλλου με κάθε τρόπο ομόχρονοι είμαστε
του ποιητή Τζεμάλ Σουρεγιά (1931 - 1990)
Τούρκου κουρδικής καταγωγής
που οι στίχοι του εγκιβωτίστηκαν
στο αφιέρωμα ομάδας Τούρκων το 2013
που έμεναν τότε σε Τουρκία και Ελλάδα
για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Ομάδα με ταλέντο και εξωστρέφεια,
πού 'ναι τώρα να παρέμβουν;;
(Ένας μάλιστα, ο Μεχμέτ, εκπέμπει από το 2015
με έδρα την Αθήνα διαδικτυακά την τουρκόφωνη Komşuda Tv,
Τηλεόραση Στου Γείτονα
με ταξιδέματα και ματιές σε Έλληνες και Ελλάδα.)
η μουσική από τη συνεργασία της Μαρίας Φαραντούρη
με τον Ζουλφού Λιβανελί το 1982,
όπου προέκυψε σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου
το τραγούδι Μοιρολόι
Μες στο κοιμητήρι, αχ, πικρή βροχή,
κάνε να μη σβήσει τούτο το κερί.
Κι ούτε ένα λουλούδι να μη μαραθεί,
δεν τον σκοτώσαν, έχει κοιμηθεί.
Κι εσύ, αγέρα, πάψε πια να κλαις,
δεν έχει φύγει, ψέματα μου λες.
Μην κοιτάς το στήθος που ’χει ματωθεί,
δεν τον σκοτώσαν, έχει κοιμηθεί.
Ζεστό σαν το ψωμί, καθάριο σαν νερό,
ένα παλικάρι είκοσι χρονώ.
Ούτε που τ’ αφήσαν ν’ απολογηθεί,
δεν τον σκοτώσαν, έχει κοιμηθεί.
Μαύρο κοιμητήρι, πως και να γενείς
κάμπος της ελπίδας και της προσμονής;
Ο αρχάγγελός μου έχει πια χαθεί,
μου τον σκοτώσαν, δε θα ξαναρθεί.
τουρκικός τίτλος :Yiğidim aslanım, Γενναίο μου λιοντάρι
αρχικά ποίημα του ζωγράφου Μπεντρί Ραχμί Εγιούμπογλου
για τον Ναζίμ Χικμέτ, όταν έκανε απεργία πείνας
στις φυλακές της Προύσας
Το ζιντάνι (μπουντρούμι) που είναι από πέτρα χαράζουν
που διασκεύασε αργότερα ο Λιβανελί
Το κλείσιμο στο βίντεο με το Έχετε Γεια,
(τουρκικός τίτλος: Özgürlük, Λευτεριά)
επίσης της Μαρίας με τον Λιβανελί
σε στίχους Αγαθής Δημητρούκα
από τον δίσκο Μνήμη του Νερού, 2005
Κάθε καινούρια μέρα
είναι καινούρια μέρα
ολόκληρη ζωή,
για αυτό πολλά δεν λέω,
τον χρόνο δεν τον καίω,
γενναία κάνω αρχή.
Με την καρδιά φευγάτη
σε χώρες και σε κράτη,
που χάνονται στον χάρτη
σαν παιδιά
Σας χαιρετώ για λίγο,
φτερά και βήμα ανοίγω,
μ' άλλους θεούς
θα φύγω μακριά
Σ' έρημους και σαβάνες
θα προσκυνήσω μάνες,
που στέκουν μοναχές,
μανάδες αφρικάνες,
μιγάδες κι ινδιάνες,
ιρακινές κι ινδές.
Με την καρδιά φευγάτη
....
θα φύγω μακριά
Έχετε Γεια, έ Özgürlük
________________________________
και κλείνω με μερικές φράσεις
από αφιερώμα της ΕΡΤ3 το 2018
στον Κερατσινιώτη Παύλο Φύσσα
«ήταν ενεργός κοινωνικά
βοηθώντας αστέγους,
διοργάνωνε συναυλίες
για βοήθεια ασθενών
προς εγχείριση στο εξωτερικό,
και όνειρό του ήταν
να φτιάξει ίδρυμα
αστέγων και φτωχών μαθητών»
......
Τραβάει ο καθένας μάγκα μου τα ζόρια του
και κουβαλάει το δικό του σταυρό
τι με ρωτάς πως περνώ τι να σου πω
δόξα τα λεφτά έχουμε θεό
Τραβάει ο καθένας μάγκα μου τα ζόρια του
και κουβαλάει το δικό του σταυρό
τι με ρωτάς πως περνώ τι να σου πω
δόξα τα λεφτά έχουμε αδερφό
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου