Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

Κοριτσιού (;) Συναισθηματική Νοημοσύνη



Η γιαγιά λέει πως δεν την αγαπάω, γιατί δεν την ακούω. Α, δεν ξέρει πόσο πολύ την αγαπάω! Δεν ξέρει τι δύσκολο πράμα που 'ναι να 'σαι υπάκουος! Σήμερα το πρωί μ' έστειλε να της αγοράσω σέλινο. Έσφιγγα τα λεφτά μέσα στη φούχτα μου, μα εκείνα πέσανε. Όταν γύρισα, η γιαγιά έβαλε τις φωνές: 
- Τα μαλλιά μου γίνανε κάτασπρα από δικό σου φταίξιμο!
 Κι εγώ της είπα:
- Καλή μου γιαγιούλα, τα μαλλιά σου δεν ασπρίσανε από δικό μου φταίξιμο. Τα μαλλιά σου ανθίσανε σαν τη βυσσινιά. Εσύ δε μου 'πες πως η βυσσινιά λουλούδισε, γιατί την αγάπησε ο ήλιος; Κι εσύ λουλούδισες, γιατί εγώ σ' αγαπάω. Α, καλή μου γιαγιούλα, πόσο σ' αγαπάω. Αν ήξερες πόσο σου πάνε τ' άσπρα μαλλιά!
Η γιαγιά χαμόγελασε. Α, τι γλυκό που ήταν το φιλί της γιαγιάς! Τι όμορφη που είναι η γιαγιά με τ' άσπρα μαλλιά της! Και πάντα της χαμογελάει! Από εδώ και πέρα, όλο όμορφα πράγματα, θα λέω της γιαγιάς. Και σ' όλο τον κόσμο θα λέω όμορφα πράματα.


Η Γλώσσα μου, Τρίτη Δημοτικού, 2ο τεύχος (1982-2005)
εικονογράφηση από τον Άκη Αβαγιανό

στη Βουλγαρία εδώ το πρωτότυπο κείμενο για τη Δευτέρα δημοτικού
https://sales.anubis-bulvest.com/epub/html/b2chit_B_body/index.html?page=76
από την εβραιοβουλγάρα ποιήτρια Ντόρα Πέτροβα Γκάμπε (1888-1983)

Θυμάμαι πολύ καλά αυτή την ψυχοθεραπευτική ιστορία, γιατί και εγώ πηγαίνοντας για θέλημα της γιαγιάς, μου 'χαν πέσει λεφτά, παρόλο που τα έσφιγγα. Από τη μία έμαθα ότι αυτό συνέβη και σε άλλο παιδί, από την άλλη θαύμασα ως αγόρι το κοριτσίστικο ταλέντο να διαχειρίζονται καλύτερα και τα δικά τους και των άλλων τα συναισθήματα. Εγώ ένιωσα άχρηστος, εκείνη πήρε και φιλί. Το έβλεπα και στην πραγματικότητα ότι τα κορίτσια ήταν πιο ικανά να μιλήσουν, όταν βρίσκονταν σε δύσκολη θέση. Και δεν δίνεται, συνήθως, από το περιβάλλον το δικαίωμα στα σιωπηλά αγόρια να θαυμάσουν τη συναισθηματική ωριμότητα ενός κοριτσιού, και γενικότερα το ταλέντο του ενσυναίσθητου λόγου για ένα οικογενειακό μικρόκοσμο με λιγότερες σιωπές, γκρίζες στιγμές, και περιττά λόγια.

Και κλείνοντας, η γιαγιά χαμογέλασε, και για να είναι σίγουρη ότι την επόμενη φορά θα έρθει ο μαϊντανός στο σπίτι, έραψε στην εγγονή ένα πορτοφόλι λαιμού βυσσινί με ένα κόκκινο ήλιο στη μέση.

ΥΓ 
αν και το πρωτότυπο κείμενο
δεν διευκρινίζει αν είναι αγόρι, ή κορίτσι,
στις εικόνες, και οι βούλγαροι, από όσο έψαξα,
βάζουν κορίτσι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου