Μενελάου από Τροίας κατάβασιν άειδε

(Μῆνιν ἄειδε, θεά, φιλοκτήμονος Μενελάου)

Λένα Τροίας Χαρόντισσα

 του Χάρου σέρνεις δέκα

ψυχές και κυνηγάρισσα 

δεν βρίσκει 'τσα γυναίκα.

Νά σου ξανθό Μενέλαο

προβεβληματισμένο,

που κουμπωμένος σφίγγει το

βασιλικό του μένος.

Από της Τροίας το τειχιό

με σκάλα κατεβαίνει,

ήταν χυλόπιτα βαριά

που 'φαγε απ' την Ελένη.

Δικαίωμά της να αγαπά

το νέο της αγόρι,

και συ, Σπαρτιάτη, άντεξε

γενναία το εγώ σου!

Ελένες σου 'χουμε πολλές,

για να καλοδιαλέξεις,

πάρε του Άρη κασαπιό,

και φύγε από την Τροία!

Το νόημα Ομηρικών Επών

ήτανε κατά βάθος,

εντειχισμένων γυναικών

σιωπητέο πάθος.

«Γυναίκα που τον άντρα της

τολμά να τον χωρίσει,

αίμα, στρατό και θάνατο,

δεινά θα προξενήσει!».

Όμηροι δεν θα μείνουμε

εμείς οι Δωριείς,

ιωνικής παράδοσης

με οικόσιτους ανθρώπους.

Γιαυτό θα ξαναγράψουμε

παλιαντρισμένες φόρμες,

δίχως ηρώων όλεθρους

που θέλουν οι δεσπότες.

♫Τρελή κι αδέσποτη

παρ' όλη την αγάπη♫,

έτσι γουστάρει ο Δωρικός

ο κόσμος τη γυναίκα!

(για κάθε «Ελενόπληκτο»,

που αντί να αποδεχτεί 

του πρώην την επιλογή,

πανιά να ανοίξει για αλλού,

κάθεται και σκοτώνεται,

και την πληρώνουν άλλοι!)

Μῆνιν ἄειδε, Θεά, 

φιλοκτήμονος Μενελάου

κατηραμένην, ἣτις 

 πόνοις μυρίοις ἀνθρώπους συνέπληξε,

πολλὰς δὲ ἀθῴων ψυχὰς 

εἰς ᾍδην ἐξαπέστειλε,

σώματ' αὐτῶν βορὰ 

κυνῶν, ὀρνέων καὶ πυρός.

Ἀνδρῶν ὑστερικῶν

 συνετελείετο βουλή· 

ὅτε ἐν πρώτοις 

σὺν Ἀλεξάνδρῳ ἐν Σπάρτῃ

ἀπὸ πατρίδος ἀπέδραμε

ἐλευθέρα Ἐλένη

 ἔρωτα αἱρουμένη!

Μούσα, τραγούδα την οργή

παλιάντρα Μενελάου,

του κτηματία που 'δωσε

σ' ανθρώπους χίλιους πόνους,

ψυχές αθώες έφαγε

στόμα του κάτω κόσμου,

και σώματά τους τα σκυλιά,

τα όρνια και η καύση.

Του υστερικού τους ανδρισμού

απόφαση ετελείτο.

Αφ' ότου με Αλέξανδρο

στη Σπάρτη γνωριστήκαν,

κι από το σπίτι έφυγε

ελεύθερη η Ελένη

αυτόβουλη στου έρωτα

τα χέρια αφημένη!


ΥΓ
(Χρόνια Πολλά!!!)
http://inseconds.blogspot.com/2019/05/ladder-wrong-hand.html
http://inseconds.blogspot.com/2019/03/dark-blonde.html