από τα αρχαιότερα
κείμενα του ελληνόφωνου ίντερνετ
κείμενα του ελληνόφωνου ίντερνετ
(2005, Old Boy, Κώστας Κωστάκος)
Η αίρεση των εναγκαλιστών
Η αίρεση των εναγκαλιστών υπήρξε η απεχθέστερη, η ασεβέστερη και η μιαρότερη όλων των αιρέσεων. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που δεν διασώζεται στα επίσημα ιστορικά κιτάπια. Ωστόσο δεν πρόκειται για θρύλο. Οι εναγκαλιστές συγκεντρώνονταν στις μυστικές εκκλησίες τους και προσκυνούσαν εικόνες αγκαλιασμένων αγίων κι αγκαλιασμένων ανθρώπων. Βασικό δόγμα της αίρεσης ήταν ότι μέσα από μια αληθινή αγκαλιά (πατέρα προς γιο, εραστή προς ερωμένη, φίλου προς φίλον κ.ο.κ.) αναδύεται το πνεύμα του Αγαπώντος Κυρίου ως άρωμα. Στις λειτουργίες τους οι αιρετικοί δεν αγκαλιάζονταν βάσει τελετουργικού, αλλά μόνο εάν και όταν ένιωθαν την ανάγκη. Όταν συνέβαινε κάτι τέτοιο, όλοι οι υπόλοιποι γονάτιζαν και έκαναν το σταυρό τους μπροστά στους εναγκαλισθέντες. Και από αυτά ακόμη τα λίγα καθίσταται σαφές πως το αιρετικό δόγμα διέστρεψε ολοκληρωτικά και εκ του πονηρού το μήνυμα του "αγαπάτε αλλήλους", πρώτον δια της κατά λέξη ερμηνείας του, δεύτερον δια της μη αναγνώρισης υπέρτερων της αγάπης προς τον συνάνθρωπο κανόνων και τρίτον δια του υπέρμετρα αγαποκεντρικού και μηδενικά φοβοθεϊκού χαρακτήρα του.
Ας πούμε ένας υπέρτερος της αγάπης προς τον συνάνθρωπο κανόνας είναι ο κανόνας της προστασίας του θρησκεύματος. Αν το θρήσκευμα κινδυνεύει όλα επιτρέπονται (ο πόλεμος με τους αλλόθρησκους, το κάψιμο των αιρετικών κλπ).
Ένας άλλος υπέρτερος της αγάπης προς τον συνάνθρωπο κανόνας είναι ο κανόνας του γάμου. Αν δεν ευλογήσει ο Θεός το γάμο τους, τότε δεν αρκεί η αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων, η σχέση τους πρέπει να τους προξενεί ενοχές, είναι ακόλαστοι όταν κάνουν σεξ κλπ.
Ένας τρίτος υπέρτερος της αγάπης προς τον συνάνθρωπο κανόνας είναι ο κανόνας της αγάπης και του φόβου προς τον Θεό. Πρώτα αυτόν θα αγαπάς και θα φοβάσαι και μετά τους άλλους ανθρώπους. Αν αγαπάς τον συνάνθρωπο αλλά ειρωνεύεσαι τον Θεό, πάλι καταδικασμένος είσαι.
Αντίθετα η αίρεση των εναγκαλιστών αρκούταν στο "αγαπάτε αλλήλους" και θεωρούσε όλα τα υπόλοιπα δευτερεύοντα. Γι' αυτό και ήταν επικίνδυνη, γι΄ αυτό και ευτυχώς δεν εξαφανίστηκε απλώς, αλλά πέρασε στη λήθη.
Συναίρεση αγκαλιάς μπορεί να μην υπήρξε, αλλά υπάρχει στις μέρες αντιαιρετικό κατασκεύασμα πιθανού κινδύνου
https://slang.fandom.com/el/wiki/Αγαπισμός
Όπως εύστοχα ορίζει το λεξικό, είναι θεολογικό, (κυρίως παλαιορθόδοξο), μπινελίκι, βρισιά, υποτιμητική ρητορεία για τους αγαπολογούντες.
νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· ἐλάσσων δὲ τούτων ἡ άγάπη, μεγίστη δὲ ἡ ὑπακοή.
Έτσι έχουν διαστρέψει στην πράξη την αγάπη οι αγαποφοβικοί, πιστοί οπαδοί της ιεραρχίας. Με υπακοή στέκεται η ιεραρχία, με αγκαλιές θα γίνουμε ίσα και όμοια.
Ένα κριτήριο ορθοτομίας των αντιαγαπιστών είναι το κριτήριο της δυσκολίας. Εφόσον η αγάπη, είτε στα λόγια, είτε στην πράξη, είναι εύκολη, και η άσκηση με στέρηση και υπακοή, δύσκολη, το δύσκολο είναι το σωστό. Αν βάλεις δίλημμα, τι διαλέγεις, να αγαπήσεις, να νιώσεις τον εχθρό σου, τον αιρετικό σου, τον αδιάφορό σου, τον άγνωστό σου, ή να έρθεις να βοηθήσεις σε μια μετακόμιση από τον έβδομο όροφο με χαλασμένο ασανσέρ και δίχως μεταφορική;; θα σου πούνε, πιο εύκολο είναι το δεύτερο. Και αν το πας σκαλί, σκαλί....σιγάα το δύσκολο θα σου πει ένας άλλος. Εγώ αυτομαστιγώνομαι και σταυρώνομαι, αν θες. Και πιο πάνω ανατινάζομαι, κιόλας. Μία από τις ανηφόρες που οδηγεί στην θρησκευτική αυτοκτονία μετά των αλλοπίστων είναι η εμμονή στην άσκηση με υπακοή δίχως αγαπολογία.
Και φτάνουμε στο επόμενο κριτήριο, ότι η αγαπολογία είναι λόγια, ενώ η αγάπη κρίνεται από τις πράξεις. Και αυτό λάθος, αγάπη με αυθόρμητες πράξεις δίχως θεωρητική κατάρτιση και κατανόηση του αγαπητέου προσώπου είναι συναισθηματικός εκτονωτισμός, ή συνειδησιακή απόπειρα ύπνωσης. Πρώτα θα διαβάσεις, θα ερευνήσεις για τον άλλο και την άλλη, θα δημιουργήσεις άσκηση μαθήματος σε λευκό χαρτί, σαν να έδινες για εξετάσεις με άγνωστο θέμα, και αφού κατανοήσεις του άλλου τον κόσμο, μετά θα έρθει η ταιριαστή και συνειδητοποιημένη πράξη. Θέλουν χρόνο και διάβασμα τα προκαταρκτικά της αγάπης.
Και τι προτείνουν για τα δύσκολα, οι αντιαγαπιστές;; μείζονα δὲ τούτων τα ψυχοφάρμακα. Είναι κωμικοτραγικό πως αυτοί που πολέμησαν, ειρωνεύτηκαν την ψυχολογία, την ψυχανάλυση, την ψυχιατρική, πως δεν έχει λύσεις, ενώ είχαν αυτοί, όταν η επιστήμη έφερε εργαλεία για καταστολή και υπακοή, τα αγκάλιασαν κρυφά και με ζήλο. Και ιερωμένοι έγιναν ψυχίατροι, και φάρμακα διακινούνται κεκαλυμμένα.
και δείγμα από φιλομόναχο φόρουμ
Το έσβησα .
Δε νιώθω καλά να γράφω κάτι αρνητικό για το Άγιο Όρος ακόμα και αν είναι αλήθεια που σίγουρα ήταν αφού ήταν ομιλία. Αλλά δε θέλω. Ας έχει άλλος την ευθύνη του σκανδαλισμού των πιστών.
Όχι εγώ.
Οι παλαιάς κοπής πιστοί θα σκανδαλιστούν, οι μορφωμένοι νεότεροι είναι πιο ανεκτικοί. Περί ορέξεως...ψυχοφάρμακα.
Με αυτά και με αυτά, κι επειδή η μάνα μου λέει να χτίσουμε μια εκκλησία, σκέφτηκα, δεν χτίζω την Αγία Αγκαλιά με αγκαλιασμένες εικόνες αγίων;; Πάω στον αρμόδιο ναοδομίας, του λέω το και το. Ψάχνω στο συναξάρι, μου απαντά, τέτοια αγία δεν βρίσκω. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Το μόνο που σου μένει είναι να βαφτίσεις ένα κορίτσι Αγκάλη, Αγκαλιά, ή Αγκαλένια, να επιτηρήσεις τη ζωή του, ως πνευματικός πατέρας, ότι θα αγιάσει, και κατόπιν σε εκατό χρόνια από τώρα, έχεις ελπίδες...κάποιος απόγονός σου, να εκπληρώσει την επιθυμία σου, αφού πρωτοκολλήσει, βέβαια, το αίτημα αγιοκατάταξης.
Τι είναι εκατό χρόνια μπροστά στην Επανάσταση, του απαντώ;; Δεν μου λές, πιστεύεις ότι ισχύει πως «Δίχως αγκαλιά, άθεα παιδιά»;; Τέτοια συνθηματολογία, νέε μου, αφορά τους κρυόκαρδους τους Ευρωπαίους, εμείς και πιστούς νέους έχουμε, και γεμάτες εκκλησίες απολαμβάνουμε, διάβασε και τις στατιστικές. Στην ηλιόλουστη Ελλάδα, όπου η καλοσύνη είναι βιωματική πράξη, και όχι παπική, προτεσταντική αγαπολογία, δεν γεννήθηκε ανάγκη για τέτοιο σύνθημα.
Αυτοί μιλάνε για αγάπη, γιατί τους λείπει η αγάπη!
Πράγματα για μας λυμένα, μην τα ξεσκαλίζεις.
Χαλιέσαι, γιε μου, άδικα, και στη σιωπή θα μείνεις.
artist unknown
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου