Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020

Κι είμαστε μόνοι, ολομόναχοι

 τριγυρισμένοι απ' τις νεκρές εικόνες σου


Quis saber quem sou

Θέλησα να μάθω ποιος είμαι

O que faço aqui

τι κάνω εδώ

Quem me abandonou

ποιος με εγκατέλειψε

De quem me esqueci

ποιον ξέχασα

Perguntei por mim

αναρωτήθηκα

Quis saber de nós

ήθελα να μάθω για σας


η πρώτη στροφή από το πορτογαλικό τραγούδι
«E Depois do Adeus», «Και μετά το αντίο»,
σταλμένο στη Γιουροβίζιον*, 6 Απριλίου 1974,
έπαιξε και την 24η Απριλίου, 22:55 σε πορτογαλικό ιδιωτικό ραδιόφωνο,
ήταν το πρώτο συνθηματικό για τους αντιχουντικούς
συνωμότες του πεζικού, ότι όλα ήταν έτοιμα για την επιτυχημένη
 ρήξη και ανατροπή, που ακολούθησε

*(μετέτρεψαν ένα τραγουδάκι
για το πανηγυράκι της Γιουροβίζιον
σε αντιχουντικό σύμβολο,
όταν εμείς στέλναμε
λίγο κρασί, λίγο θάλασσα)

το επόμενο συνθηματικό τραγούδι εξέπεμψε 00:20
και ήταν το


Gràndola, vila morena,
Γκράντολα, μελαμψό χωριό
terra de fraternitade,
γη της αδερφοσύνης
és el poble qui governa
είναι ο λαός που κυβερνά
des del fons de la ciutat
απ' τα βάθη της κωμόπολης
 
[...]
 
Un amic a cada casa,
Ένας φίλος σε κάθε σπίτι
igualtat entre nosaltres,
ισότητα μεταξύ τους
Grândola, vila morena,
terra de fraternitade.

[...]

 a l’ombra d’una alzina,
στη σκιά βελανιδιάς
que no sé quants anys tenia,
δεν ξέρω πόσα χρόνια είχε
vaig jurar acompanyar-te
πάω να ορκιστώ πως θα 'μαι δίπλα σου
fins que no fossis ben lliure
μέχρι να γίνεις ελεύθερη

(αναμνήσεις μιας κωμόπολης από τα 1900,
που πλούτισε, διοικήθηκε δίκαια,
και περίμενε να ελευθερωθεί
από τη χούντα και την παρακμή
που τη βρήκε αργότερα)

τρεις τη νύχτα 
βγήκαν τα δημοκρατικά άρματα
στους δρόμους της Πορτογαλίας
και το πρωί ο λαός τους μοίραζε γαρύφαλα

Και στα δικά μας,
αν τυχόν χούντα, πολυτεχνείο και άρμα μας ξανάρθει.

Να μας φωτίζει το Πορτογαλικό Άγιο Πνεύμα
το αφοπλίζον την ανθρωποκτόνα υπακοή σε ανωτέρα αρχή,
όταν αυτή δίνει εντολή να πυροβολήσεις συμπολίτη σου

2 σχόλια: