Ζητείται και ελληνορθόδοξη αντίσταση στην αστυνομική επιθετικότητα

Ιούλιο και Αύγουστο έγιναν μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις στη Μόσχα με αφορμή τον αποκλεισμό των υποψηφίων της αντιπολίτευσης από τις τοπικές εκλογές https://en.wikipedia.org/wiki/2019_Moscow_protests

78 Ορθόδοξοι ιερείς υπέγραψαν επιστολή διαμαρτυρίας

για την ασύμμετρη κρατική βία που ασκήθηκε.

https://www.themoscowtimes.com/2019/09/19/russian-priest-who-signed-open-letter-in-support-of-protesters-says-government-threats-not-the-answer-a67345

Τόνισαν πως ένα κράτος κενό από δικαιοσύνη 

δεν είναι καλύτερο από μια συμμορία ληστών.

Στο βίντεο μιλάει παπάς ιστορικός ιταλικής καταγωγής 

ο Ioann, Giovanni Guaita που άνοιξε την εκκλησία του

να βρουν άσυλο διωκόμενοι διαδηλωτές.

______________

Και στην Ουγκάντα τον περασμένο μήνα

με αφορμή βίαιη καταστολή διαδήλωσης για την αύξηση των διδάκτρων

δεν αδιαφόρησε ο Λουάνγκα, καθολικός εκεί αρχιεπίσκοπος

(ο καθολικισμός έχει το 39%)

https://en.wikipedia.org/wiki/Religion_in_Uganda

«Αδέρφια μου και αδερφές αστυνομικοί, σταματήστε να βασανίζετε αθώους πολίτες. Αυτοί που δέρνετε είναι αυτοί που σας πληρώνουν τους φόρους για το μισθό σας. Τι σας φταίνε οι αθώοι Ουγκαντέζοι που υπέστησαν την αστυνομική κτηνωδία στο Πανεπιστήμιο του Μακέρερε;»
https://www.hrw.org/news/2019/11/04/uganda-security-forces-attack-students-journalists
https://www.newvision.co.ug/new_vision/news/1510467/rights-body-condemns-police-brutality

Μίλησε επίσης για Ουγκαντέζες που μεταναστεύουν για δουλειά

και καταλήγουν να τους έχουν αφαιρέσει όργανα από το σώμα τους.
https://observer.ug/news/headlines/60709-ministers-involved-in-human-trafficking-kadaga

Ευχαρίστησε τέλος την Έντιθ Νακαλέμα (Edith Nakalema), 

στρατιωτικό συνταγματάρχισσα,

και πρόεδρο αντιδιαφθορικής επιτροπής, για τον αγώνα της 

κατά της διαφθοράς και της αρπαγής γης από πολυεθνικές εταιρείες
 στην Ουγκάντα

https://tvxs.gr/news/kosmos/oygkanta-polyethnikes-arpazoyn-tin-gi-ftoxon-agroton

_____________

Στα νεότερα, μεταπολεμικά χρόνια, 
η μόνη αντίστοιχη ελληνορθόδοξη κοινωνική παρέμβαση σε υψηλό επίπεδο πρέπει να είναι η συμπόρευση του αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου,
στον κάλεσμα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
για τη δεύτερη πορεία 80 χιλιομέτρων
από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα,
που αντιμετώπισε αστυνομική και ακροδεξιά επιθετικότητα.

https://en.wikipedia.org/wiki/Selma_to_Montgomery_marches

[ Τις επόμενες μέρες από τη Σέλμα, ο Ιάκωβος θα επισκεφθεί την ελληνορθόδοξη ενορία της Αγίας Τριάδος στο Τσάρλεστον στη Νότια Καρολίνα. Εκεί, θα δεχθεί δεκάδες απειλητικά τηλεφωνήματα, ενώ θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια ώστε οι ομογενείς να κατανοήσουν το πόσο σημαντική ήταν η στάση του, για τη θέση και το κύρος της Ελληνικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ. ] 

http://ikivotos.gr/post/725/otan-o-amerikhs-iakwbos-badise-dipla-ston-martin-loyther-kingk

______________


γράφει ο Νίκος Κοσμίδης
https://orthodoxia.info/news/author/nikos_kosmidis/

Το 1968 η Εκκλησία της Ελλάδας απείλησε με αποχώρηση από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και μη αποστολή αντιπροσώπων στην Δ΄ Γενική Συνέλευση στην Ουψάλα. Αιτία αυτής της στάσης αποτέλεσε το γεγονός πως το ΠΣΕ και επιμέρους χριστιανικές κοινότητες, όπως η Εκκλησία της Σουηδίας, άσκησαν κριτική στα βασανιστήρια και στις πολιτικές διώξεις της Χούντας ή στήριξαν αντιδικτατορικές πρωτοβουλίες και πολιτικούς εξόριστους. Αρνητική ήταν και η απάντηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Κοτσώνη σε οικουμενική παράκληση να μεσολαβήσει υπέρ της ακύρωσης της θανατικής καταδίκης του Αλέξανδρου Παναγούλη.

[...]

Δυστυχώς, παρά τις παρακλήσεις 45 χρόνια τώρα, η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα δεν έχει σταθεί με ειλικρίνεια μπροστά όχι μόνο σ’ αυτό που ονομάζουμε Πολυτεχνείο αλλά ούτε καν απέναντι στον ίδιο τον πολιτικό, ναι, πολιτικό εαυτό της. Ενδεχομένως, η συζήτηση περί αλλαγής του Συντάγματος και επανεξέτασης των σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας να άνοιγε τέτοιες προοπτικές. Τα δείγματα, όμως, των ημερών είναι αποκαρδιωτικά και περιορίζονται σε έναν εκκοσμικευμένο ιδεολογικό οικονομισμό και στην προάσπιση συμφερόντων. Ασφαλώς, επ’ αγαθώ της κοινωνίας θα σπεύσουν να πουν πατέρες και αδερφοί.

Ίσως η πνευματική και όχι μόνο ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας να ήταν διαφορετική αν την περίοδο 1967-1974 η Εκκλησία έδειχνε τον ίδιο ζήλο για να προστατέψει όχι την περιουσία ή τη μισθοδοσία των κληρικών, αλλά τον ίδιο τον λαό της. Και η προστασία αυτή δεν ήταν αναγκαία μόνο για τα θύματα των βασανιστηρίων και τους εξόριστους, αλλά και για κείνους, τους πάρα πολλούς, που έμαθαν να ταυτίζουν Χριστό και Έθνος, Εκκλησία και Κράτος, πίστη και ιδεολόγημα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν έγινε και τα λίγα παραδείγματα θαρραλέων πιστών κληρικών, θεολόγων και λαϊκών που αντιστάθηκαν δεν αρκούν για να εξιλεώσουν την αμαρτία του Σώματος. Άλλωστε, οι καθεστωτικοί και οι βασανιστές, πιστά τέκνα της Εκκλησίας δήλωναν και ορισμένοι ποιμένες και διδάσκαλοι του λαού του Θεού τολμούν μέχρι σήμερα να τους θεωρούν ως τέτοιους. Όπως πιστούς Ορθόδοξους Χριστιανούς θεωρούν και τους πολιτικούς τους επιγόνους. Με τούτα και με κείνα, η περίοδος της Δικτατορίας και το Πολυτεχνείο παραμένουν η κρυφή ενοχή και ντροπή της Εκκλησίας. Τουλάχιστον να ακολουθούσε η μετάνοια…


https://orthodoxia.info/news/προκλητικοί-διάλογοι-για-την-εκκλησί/

....ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε....