Από το εγχειρίδιο αυτό, οι σελίδες που έδιναν οδηγίες αντοχής, ως το μόνο σωστικό μέσον του ανθρώπου και της γαλήνης του, πνίγηκαν. Από έναν οργισμένο κατακλυσμό, με στόχο να αφανίσει την αιματηρή διαμάχη μεταξύ της εξήγησης και του ανεξήγητου. Αντ' αυτού την αθώωσε και την καθιέρωσε.
Κι είναι σημαδιακό πως ούτε στην πρωτότυπη Κιβωτό του Νώε μπόρεσαν να χωρέσουν και να σωθούν αυτές οι σελίδες, ούτε στις χιλιάδες απομιμήσεις της μετά, όπως είναι τα όνειρα, οι προγραμματισμοί, η πίστη, ο έρωτας, η τέχνη.
Ενώ, αντίθετα, για τις σελίδες εκείνες που καθόριζαν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς εξαφανίζεται κομματιαστά ή διαμιάς ο άνθρωπος, ο Νώε πρόσθεσε έκτακτα βαγόνια στην Κιβωτό του, κι όχι μόνο χώρεσαν, αλλά ζευγάρωσαν οι εξαφανίσεις μας, αυξήθηκαν και διαιωνίσθηκαν.
Κατάλαβες τώρα για πότε μιλώ. Για τότε, όταν μου απάντησες ότι η Κιβωτός σου ήταν γεμάτη και δεν χώραγε η δική μου σωτηρία. Ενώ, από την πίσω πόρτα, έμπαζες, έμπαζες αβέρτα, και σώθηκε όλο εκείνο το σκυλολόι της σκληρότητας.
Μη μου πεις τώρα περασμένα, ξεχασμένα αυτά, και που τα ξέθαψα· o συνειρμός τα έφερε. Αυτός ο ταχύτατος Ερμής της γλώσσας, ο αγγελιαφόρος των συσχετίσεων, ο ημίθεος της πρωτοβουλίας. Με το που είπα τη λέξη Κιβωτό έφερε από τη μακρινή μνήμη τον πνιγμό μου.
Κική Δημουλά, (6 Ιουνίου 1931-22 Φεβρουαρίου 2020). Έρανος Σκέψεων για την ανέγερση τίτλου υπέρ της αστέγου αυτής ομιλίας, εκδ. Ίκαρος 2009, (https://ikarosbooks.gr/444-eranos-skepseon-ebook.html) κείμενο που εκφώνησε στην Αρχαιολογική Εταιρεία. https://books.google.gr/books?id=Y2NuBgAAQBAJ&pg=PP2&dq=%CE%88%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%A3%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B5%CF%89%CE%BD&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjE_N6pgebnAhUr06YKHcppDxsQ6AEIKTAA#v=onepage&q=%CE%88%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B5%CF%89%CE%BD&f=false
Claude Debussy, La cathédrale engloutie (Ο βυθισμένος ναός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου