Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Εισβολές που είπαμε και ΝΑΙ και ΟΧΙ (1854-1974)


1) Εισβολή και τριετής γαλλοβρετανική κατοχή Πειραιά και Αθήνας
(1854-1857) κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο (1853-1856)
με σκοπό να τηρήσει ουδετερότητα ο βασιλιάς Όθωνας
απέναντι στους Οθωμανούς σταματώντας να αναμιγνύεται
σε εξεγέρσεις σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Μακεδονία,
πράγμα που επετεύχθη δίχως αντίσταση.
Στόχος μας ήταν να βοηθήσουν τη Ρωσία
στον πόλεμο και διαμοιρασμό του κράτους των Οθωμανών.

(Έκατσαν ένα χρόνο παραπάνω οι Γαλλοάγγλοι
λόγω της συμμορίας του Νταβέλη
που απήγαγε για λύτρα Γάλλο αξιωματικό)
https://www.efsyn.gr/nisides/211484_o-listarhos-poy-espase-ithiko-gallon-kai-bretanon

Έλληνες εθελοντές πολεμούσαν στη Ρωσία,
και τα αισθήματα εδώ λαού και βασιλιά νόμιζαν
πως ήρθε η ώρα να πάρουμε την πόλη.

σωστό ή λάθος;;
συμπόλεμος ή ουδετερότητα;;


[ Το σχέδιο διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που επεξεργάστηκε, όμως, ο Νικόλαος Α’, το οποίο αν εφαρμόζονταν τελικά, θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τον Ελληνισμό, προέβλεπε την κατάληψη από τη Ρωσία 
της Μολδαβίας, μέρους της Βλαχίας και της βόρειας Βουλγαρίας, την ανεξαρτητοποίηση της Σερβίας και της υπόλοιπης Βουλγαρίας, την παράδοση στην Αυστρία της ελληνικής Ηπείρου και της δυτικής Μακεδονίας, μέχρι τη Θεσσαλονίκη, την παράδοση της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ρόδου στους Βρετανούς και την παράδοση της Κρήτης και των ελληνικών νησιών που δεν ανήκαν στο Βασίλειο της Ελλάδος, στη Γαλλία. ]
https://slpress.gr/istorimata/krimaikos-polemos-i-quot-ieri-quot-geopolitiki-sygkroysi/
 Tsar Nicholas made plans about the “possibility” to the point where he offered Crete and Egypt to Great Britain. However, that idea was far beyond the pale for the British. Their interests simply didn’t match.
https://www.warhistoryonline.com/instant-articles/face-of-crimean-war.html

Το αποτέλεσμα της ελληνικής αδυναμίας να πει ΟΧΙ
ενίσχυσε στη ρωσική σκέψη ακόμη περισσότερο τον πανσλαβισμό,
τη στροφή στη Σερβία και τη Βουλγαρία,
ότι η Ελλάδα και να θέλει φιλορωσική να είναι,
κείται μακράν και εντός καραβοκύρικων κρατών.


2) Εισβολή στο Ρούπελ και διετής κατοχή
της Ανατολικής Μακεδονίας (Μάης 1916-1918)
από Γερμανούς και Βουλγάρους,
Το Δ΄ Σώμα Στρατού (περίπου 6.500,
οι περισσότεροι αντιβενιζελικοί,
για να μην ενισχυθεί το βενιζελικό
κράτος της Θεσσαλονίκης)
εθελοντικά αιχμαλωτίζεται
και μεταφέρεται στη Γερμανία,
 όπου παρέμεινε υπό επιτήρηση σε στρατόπεδο,
μέχρι το τέλος του πολέμου.
Υπήρξαν θανατικές καταδίκες
αξιωματικών ανεκτέλεστες
λόγω Μικρασιατικού μετώπου.
Γύρω στους 200 έμειναν για πάντα στο Γκέρλιτς της Γερμανίας.
https://www.mixanitouxronou.gr/i-ntropi-tou-ethnikou-dichasmou-to-d-soma-stratou-pou-egkatelipse-ti-drama-ke-paradothike-amachiti-stous-germanous/


3) Εισβολή Γαλλοβρετανών στον Πειραιά (Νοεμβριανά, 1916),
και αντίσταση επίστρατων του Μεταξά.
Κατόπιν ναυτικού αποκλεισμού,
συνθηκολογούν, παραδίδονται,
και ζητούν με τελετή δημοσίως συγγνώμη
τον Γενάρη στο Ζάππειο.
Ο Βενιζέλος μεταφέρεται στην Αθήνα.
https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/2310792/otan-i-simmachikes-dinamis-apovivasan-3-000-stratiotes-sto-faliro-gia-na-paroun-tin-athina

4) Εισβολή στην Ήπειρο (28-10-1940) και εξάμηνη αποτροπή
των Ιταλών μέχρι να έρθουν τον Απρίλη οι Γερμανοί. (6-4-1941)
Είχε πάρει το δίδαγμα του ο βασιλικός Μεταξάς,
και πίστευε ότι η γεωπολιτική ορίζει
τις συμμαχίες ενός κράτους,
και όχι τα συναισθήματα.
Και πλέον ο βασιλιάς ήταν φιλοβρετανός,
και όχι φιλογερμανός.
https://en.wikipedia.org/wiki/Ohi_Day

Σε αντίθεση με άλλα κράτη
δεν γιορτάζουμε τη μέρα της απελευθέρωσης,
αλλά τη μέρα της ιταλικής εισβολής,
και επειδή η μέρα της απελευθέρωσης
συνδέεται με τον εμφύλιο που ακολούθησε,
και επειδή μένει εκτός η Κρήτη.
Από εκεί οι Ναζί έφυγαν όχι στις 12 Οκτωβρίου 1944,
αλλά στις 23 Μαΐου 1945, δεκατέσσερις μέρες
μετά την επίσημη συνθηκολόγηση στο Βερολίνο.
Λέγεται πως ανέχτηκαν
οι Άγγλοι τους ναζί ως αντικομμουνιστές,
σαν εφεδρεία σε ενδεχόμενη εαμική Ελλάδα.
http://www.ensfakia.gr/docs/kriti_apeleytherosi_1945_sifi_manoysogiannaki_antinayarxos.pdf

ΥΓ

 Αν είχαν γίνει εκλογές μετά την απελευθέρωση,
και τις κέρδιζε το ΚΚΕ και συνοδοιπόροι του,
και εισέβαλλαν Άγγλοι και Αμερικάνοι,
θα μπορούσε να ήταν νομότυπα εισβολή.
Από την άλλη εισβολή δεν έκανε ο κόκκινος στρατός,
επίσημα δεν διεκδίκησαν καν την Ελλάδα στη φιλοσοβιετική ζώνη επιρροής,
γιατί γνωρίζει γεωπολιτική ο καχύποπτος κόκκινος Τσάρος,
το κόστος προστασίας μιας ευάλωτης στη θάλασσα χώρα
είναι ριψοκίνδυνο, πόσο μάλλον όταν και η ίδια η χώρα
 δεν είναι σίγουρη για τον προσανατολισμό της.

 Συγκριτικά, παράλια κράτη, όπως Αλβανία και Γιουγκοσλαβία
βαδίζουν δικό τους δρόμο, παίρνουν διαζύγιο απ' την ορθοδοξία
χωρίς η ΕΣΣΔ να επέμβει όπως σε Βουδαπέστη και Πράγα.
(κάλλιο πέντε και στο χέρι
μη χάσεις και αυτά που έχεις)


Και τέλος έχουμε και την περίπτωση της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Βόρεια Κύπρο το 1974 στις 20 Ιουλίου, που ακολούθησε την ελληνική εισβολή και αποχή στις 15 Ιουλίου. Ως εγγυήτρια δύναμη δεν προστατεύσαμε
την ανεξαρτησία της Κύπρου, και αυτό το κυπριακό τραύμα
παρηγοριέται κάπως κάθε χρόνο με την περηφανολογία
της 28ης Οκτωβρίου.

img
https://en.wikipedia.org/wiki/File:Domenico-Fetti_Archimedes_1620.jpg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου