Κρυώνει κι ο Δίας!

****************

Κρυώνει κι ο Δίας,

απ' τον ουρανό μεγάλος

μας βρήκε χειμώνας,

και των υδάτων πάγωσαν οι δρόμοι.

Στο δάσος αντέχουν ακόμη 

κλωνάρια το χιόνι;

Δάμασε την παγωνιά

ανάβοντας μεν φωτιά,

κερνώντας δε τα ποτήρια

ανοιχτόχερα γλυκόποτα κρασιά.

Ντύσε και το κεφάλι σου

με απαλό και μάλλινο περίσκουφο,

καρδιά μου.

Και πυρωμένη, Ελένη,

ερμήνευε

του Δία που κρυώνει

στη γλώσσα του να ακούσει.

Εἴπατε τῷ βασιλεῖ

κατεψυγμένῳ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,

θείαν πάλαι ποτὲ 

διακοσμίζων τάξιν.

Ἄναξ οὐράνιε καὶ φλόγιστρον ζωῆς.

Μηκέτι δάκρυζε σὸν κεραυνόν,

ἀλλ' ἄστραψον βροτοῖς καὶ βρόντα,

κεκοιμημένους ἐγείρου ἐν τῇ ἀβουλίᾳ ἡμῶν.

Σὲ γὰρ ἔχομεν ἐλπίδα κραταιὰν τὲ καὶ βροντώδη.

Τέτοια μάλλινη κλήση γνέφε

θεού κατεψυγμένου

που κρυώνει.

Και εγώ κρυώνω, μόνο στα χέρια μου.

Ο νους μου ταξίδεψε, ζεστάθηκε.

Ευχαριστώ σε, Sky and Order.

http://inseconds.blogspot.com/2019/01/sky-order.html

________________________________________________

PREFIX

Ἀλκαίου Μυτιληναίου
αἰολικῇ φωνῇ λυρίσαντος

(6ος αιώνας π.Χ.)

ὔει μὲν ὀ Ζεῦς, ἐκ δ΄ ὀράνω μέγας

χείμων, πεπάγαισιν δ΄ ὐδάτων ῤόαι

[...]

[...]

κάββαλλε τὸν χείμων΄, ἐπὶ μὲν τίθεις

πῦρ ἐν δὲ κέρναις οἶνον ἀφειδέως

μέλιχρον, αὐτὰρ ἀμφὶ κόρσᾳ

μόλθακον ἀμφιβάλων γνόφαλλον

****

Ο Δίας ρίχνει βροχή, βαρύς χειμώνας

από τον ουρανό, τα ρέματα έχουν

παγώσει (και τα δέντρα μες στο λόγγο

το βάρος δεν μπορούν πια να σηκώσουν).

Πολέμα τ᾽ αγριοκαίρι· ξύλα ρίχνε

στη φωτιά· βάζε μπόλικο κρασάκι

γλυκόπιοτο· και γέρνε το κεφάλι

στο μαλακό σου απάνω μαξιλάρι.

(μτφ. Θρασύβουλου Σταύρου)

****

Και άλλες τρεις μεταφράσεις εδώ

http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/anthology/poetry/browse.html?text_id=254#m3

*****

Συν του Μιχάλη Κοπιδάκη

Βρέχει ο Δίας,

σταμνιά χύνονται από τον ουρανό,

πάγωσαν των υδάτων οι ροές.

(...)

Νίκησε το χειμώνα

ανάβοντας φωτιά.

Ρίξε μπόλικο γλυκόπιοτο κρασί

μέσα στην κούπα του νερού

και κάτω από το κεφάλι σου

βάλε ένα μαξιλάρι μαλακό.

ΥΓ
(περίσκουφο = full-face)