Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

Δεν είν' τα παιδιά σου, χελιδόνια 'ναι!


Για άλλους τα χελιδόνια
έφτασαν νωρίς.
Κι άλλοι νιώσαν αργά 
πως απ' τα χέρια τους
οριστικά χαθήκαν.



Χελιδόνια μόνα 
τη νυχτιά νανουρίζουν,
και τον χειμώνα μακριά
τον δακρύζουν.

Πέρα απ' τις γραμμές,
του διαλόγου τα
καλώδια τρίζουν.

Χελιδόνια μόνα
χωρίς κηδεμόνα.

Στον χωρισμό
νιώθεται η αγάπη,
σύνορα δεν ξέρει
μόνο μεταναστεύει.

Το μαύρο κολάζ
στανικά συνταιριάζει
χελιδονοπηγές
χωρών μες στο χάρτη,
που νομίζουν πως
δεν γεννούν χελιδόνια,
μα τα παιδιά τους.



Μαζί και τα ιπτάμενα
στο εξωτερικό λεφτά τους,
που σχέδιο ετοιμάζουνε
πίσω να 'ρθούν, κοντά τους.

Και τότε με παλίννοστα λεφτά,
 καλώδια διαλόγου θα ξετρίξουν.
Καρδιά που έλεγε πως έμεινε για να παλέψει πίσω,
σκαλίζοντας πατρίδα ν' αναστήσει από τη στάχτη,
 θα συχωρέσει στην αγκάλη της προδότη-μετανάστη.




Και μια γυναίκα που κρατούσε 
ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε:
Μίλησέ μας για τα Παιδιά.

Κι εκείνος είπε:
Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας.
Είναι οι γιοι και οι κόρες 
της λαχτάρας της ζωής για τη Ζωή.

Ερχονται στη ζωή τους με την βοήθεια σας αλλά όχι από εσας.
 και μ' όλο που είναι μαζί σας – δεν ανήκουν σε σας.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας, γιατί αυτά έχουν δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να τους δώσετε μια στέγη στο σώμα τους, 
όχι όμως και στην ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους 
κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας. 

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, 
μην προσπαθείτε όμως να τα κάνετε όμοιά σας. 
Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χτες.

Είστε το τόξο απ’ το οποίο εκτοξεύονται τα παιδιά σας 
σαν ολοζώντανα βέλη.

Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του απείρου 
και σας λυγίζει με τη δύναμή του, 
ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακρια.

Το λύγισμα σας στο χέρι του τοξότη ας είναι για σας χαρά.
Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη που πετούν,
έτσι αγαπά και τα τόξα που είναι σταθερά .

Μετάφραση, Ευάγγελος Γράψας
https://www.slideshare.net/ellixosgr/ss-41002096

https://lyricstranslate.com/en/khalil-gibran-children-lyrics.html

(Femijet tuaj, Khalil Gibran)


Δεν είναι πουλιά, τα παιδιά μας είναι
https://simplylife.gr/pages/proswpikh_anaptuksh/article/id/77
http://www.psychologized.eu/μεταναστες-ελληνες-ερευνα/

το αρχικό, από τον Απρίλη του 2012
εδώ με τίτλο

«Ώρα να φεύγουμε σιγά σιγά»
http://antipetroula.blogspot.com/2012/07/blog-post_7723.html

από Δ.Ψ. Δον Ψυχώτη
http://youtulube.blogspot.com/

και πρόσφατα το διασκεύασαν
και Ελληνοαλβανοί συλλέκτες
ιδεών εγχωρίων




 του ταιριάζουν τίτλοι, όπως

Ἡ ἀπόδημος Ἑλλὰς

Η αποχελιδόνιση της Ελλάδας

Το ξεπούλιασμα της Ελλάδας,

όταν οι νεοσσοί εγκαταλείπουν τις φωλιές τους,



και μάλιστα είναι το ιδανικό γράφημα για το συμβολισμό του απόδημου Ελληνισμού, γιατί τα τρέχοντα σύμβολα, με κυκλωμένη ελληνική την υδρόγειο, είναι του οικουμενικού Ελληνισμού, δεν δείχνουν τη στιγμή που ο μετανάστης  ανοίγει τα φτερά του  κι αποδημεί. Επειδή, όμως, η στιγμή του χωρισμού πονάει, γιαυτό έχει λίγες πιθανότητες να γίνει καθολικά αποδεκτό σύμβολο.

Συναισθήματα και τραγούδια της ξενιτιάς δεν γράφονται πλέον, γιατί η τεχνολογία φέρνει στο λεπτό κοντά μακρινές εικόνες και φωνές αγαπημένων προσώπων. Υπήρξαν, όμως, τον καιρό των μνημονίων, στιγμές θεατρικής έντασης και προβληματισμού, όταν κάποιοι από τους εναπομείναντες πίσω εκδήλωναν τη λύπη και την οργή τους για των εγκεφάλων τη φυγή, κυρίως σε ιντερνετικά σχόλια κάτω από συνεντεύξεις επιτυχημένων νέων μεταναστών. Άραγε, να έλαβαν μέρος παρόμοιοι διάλογοι, όταν πολλαπλάσιο ποσοστό Ελλήνων έφευγε μεταπολεμικά για τη Γερμανία, που λίγα χρόνια πριν είχε ματοκυλήσει με το αζημίωτο την Ελλάδα; Τότε, ο αντιγερμανισμός περιοριζόταν στα γερμανοκαμένα χωριά. Άλλα θέματα ήταν στην πρώτη ατζέντα.

Υπάρχει έλλειμμα διαλόγου και συγκριτικής ψυχολογικής έρευνας ανάμεσα στο πως ένιωθαν οι παλαιοί μετανάστες με τους νέους. Στην περίπτωση των Αλβανών, στην ίδια γενιά βρίσκεις και χτίστη και γραφιά, τον ίδιο άνθρωπο να έχει δουλέψει νεαρός οικοδομή, και να κάνει πλέον καθιστική εργασία. Δύο εποχές σε μία, εύκολο κέρδος για τον ερευνητή. (και με ένα λαό που μοιραζόμαστε τοσα βαθιά το νιάξιμο της φιλοκτημοσύνης για τους αγαπημένους μας.)



Και μετά το πέρας της έρευνας, συγκαλείς αξιοκρατία, διαφάνεια, νέες ιδέες, δημιουργικό συνεργατισμό, και έρχονται πάλι τα πουλιά με τα λεφτά τους πίσω...πουλάκια τα λες, να τα καλοπιάσεις. Είναι θέμα σύγκρισης και σχεδιασμού. 

Το προσχέδιο θεωρείται λήξαν.
Το τόξο από το βέλος έφυγε.

μπάλκαν.φάμιλυ.κόουτς.γρ

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Revolution rests in their loving hands!






Have you heard about a people
and their occupied homelands?
They fought alongside allies in the war against Saddam
The liberators of Rojava
Those brave women and men
Some gave their lives for freedom
and they'd do it all again.

So I sing today for the YPJ
in solidarity for those in Kurdistan
There's martyrs there from almost everywhere
They come from far and wide to lend a hand
If only everyone could understand
The revolution rests in their loving hands!



Έχεις ακούσει για λαό
με κατεχόμενες πατρίδες του;;
Πολέμησαν μαζί με τους Συμμάχους 
στον πόλεμο ενάντια στο Σαντάμ.
Οι ελευθερωτές της Ροζάβα (Δυτικού Κουρδιστάν)
Εκείνες οι γενναίες γυναίκες και άντρες
έδωσαν τη ζωή για τη λεφτεριά
και θα το ξανακάνουν

Τραγουδώ για YPJ
Yekîneyên Parastina Jin‎
Women's Defense Units
Γυναικείες Μονάδες Άμυνας
αλληλέγγυος με το Κουρδιστάν
Υπάρχουν μάρτυρες εκεί από όλο τον κόσμο
Ήρθαν από μακριά να δώσουν ένα χέρι.
Μακάρι να μπορούσαμε να καταλάβουμε,
η Επανάσταση εναπόκειται στα τρυφερά τους χέρια!

Λακουβοπνίχτες σκύλοι


Άλλοι δεντροφυτεύουνε λακούβες μες στον δρόμο,
κι άλλοι τις ρουφιανεύουνε μπροστά στον τροχονόμο,
σημάδια, είδα και βάζουνε, μην πάει κανείς και πέσει,
μα στα Χανιά δεν ξέρουνε το γραφικό το φέσι.
Στ' Αποκορώνου τα χωριά χέρια νεμαζωχτήκαν
και με του δήμου τα υλικά οι τρύπες γεμιστήκαν.
Ψυχρό το ασφαλτόμιγμα, δήμε να παραγγείλεις,
και θα βρεθούν μια δεκαρά λακουβοπνίχτες σκύλοι!




αφορμή το χτεσινό τροχαίο
με το αμαξίδιο της Γεωργίας Ξημεράκη
https://www.neakriti.gr/article/kriti/irakleio/1534108/i-ekklisi-tis-gnostis-aktivistrias-g-ximeraki-meta-to-trohaio-sti-dimokratias/

και για χαμένα της λακούβας πάνω στον χάρτη ρουφιανέματα
από το μακρινό 2009, τότε που περίσσευαν ιδέες και λεφτά
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=101429


{ Οποιοσδήποτε επισκεφτεί την ιστοσελίδα του «Pin Project» (http://www.msfree.gr/pin/index.htm) και γνωρίζει κάποιον επικίνδυνο δρόμο, μπορεί να «καρφώσει» πάνω στον Google χάρτη μια ψηφιακή πινέζα με τον βαθμό επικινδυνότητας του σημείου και στη συνέχεια την κατηγορία του προβλήματος, }

The “Lakouva Project” constitutes an innovative web application aiming at the recording of structural imperfections (a combination of photograph and explanatory text on the dangerous points) for the wider region of both Tripoli’s road network and central road arteries of Peloponnese region. 

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019

«Χτες στην πορεία στο Πανάνειο»

σείστηκε ολούθε η Πλαστήρα.
Του αναδόχου η πλάκα βανδαλίστηκε 
με θραύσματ' από εφημερίδας πείρα.


«Σκέπασε, Δήμε, το Πανάνειο μη βρέχεται,
| Φράχτο καλά | να μη σκουπιδοβρέχεται!»

«Πέντε χρόνια οι προγόνοι,

 δέν μου αρκούν τριάντα χρόνοι!»

«Ύπο τούρκικα δεσμά 
χτίσαν τον Αγιό Μηνά!»

«Τρώνε, τρώνε οι μελέτες,
πού 'ναι τώρα οι ευεργέτες;;»

«Σα σταυρωμένο από ψηλά χάσκει το άστεγό μας,
κακοπαρκαρισμένο από εγκέφαλο δικό μας!»




__Μα πού βρέθηκε τόσος 
αργόσχολος λαός 
σε νηκερδείς επάλξεις;
αντί να τρέχει για 
'πιδόματα, μισθούς 
και για συντάξεις;


Απ' τις φωνές εξύπνησε του δήμου ο δερβίσης
και συμπορεύτηκε μαζί μ' όλες τις απαντήσεις:

__Λαέ μου, οι ευεργέτες μας επί Οθωμανίας
του εμπορίου κράταγαν κερδώα τα πρωτεία.

Μα δά, | δεν θάβρεις μπουνταλά κι ανέμπορο λαό,
οι αστοί μας συνωστίζονται στον ανταγωνισμό.

Και μην ξεχνάς, στα νιάτα του κάθε λαός ξετρέχει,
κι έπειτα στα γεράματα τη βαρεμάρα πλέκει.

Όσο για το ημιτελές και άστεγο μνημείο
πάλι με χρόνους με καιρούς θα γίνει ιατρείο.

Του Πανανού έτσι ακριβώς ορίζει η διαθήκη,
τον λόγο του κρατούμενε λουκέτο-υποθήκη.

Αν τώρα ευθύς αναπλαστεί με δάνεια στο όνομά σας,
πίκρα, πείνα, λιτότητα θα βρούνε τα παιδιά σας.

Πολλά λεφτά σας δώσατε του Μεγαθηρικού,
θα περιμένει το Άσυλο Μητέρας και Παιδιού.

Προς το παρόν, πλέκω της πόλης πράσινο ιστό,
ξεμπλέκω από το τράφικο ταλαίπωρο οδηγό.

 Πιχί, με χτεσινό λαό και τον Περιφεράρχη
'πογράψαμε συμβόλαιο να φύγει απ' το Χαντάκι.

Κάτω απ' το Πανάνειο, πάρκο για δυο σχολεία,
λαέ μου τετραώροφη, δική σου μια πλατεία!

Και τότε ελογόπηρε του δρόμου καλλιτέχνης:

Πόλη, κι αν τη ζωή σου ανήμπορη
  όπως διψάς να χτίσεις,
κι αν προς παρόν σου λείπουνε
νόμοι ή επενδύσεις, 
 δώσε του λαού μπογιά
μια χαλασμένη γειτονιά
να την εξευγενίσει.
Έτσι σκιας αναπαύεται το μάτι μες στην κρίση.

Τ' άκουσε και χάρηκε του δήμου ο δερβίσης
κι υπόγραψε με το λαό προσωρινά μια λύση.

«Ωσότου στέγη του χτιστεί, 
εντάσσω το Πανάνειο στο Λάκκος-Πρότζεκτο,
και κάθε τοιχογράφο του καλώ εδώ ευπρόσδεκτο!

Του Πανανού, της Αθηνάς πίνακες σε υπόγειο,
θα αναπλαστούν εικαστικά στο φρέσκο τοιχολόγιο!

Ατάραχος με ναργιλέ ο Πανανός θα βλέπει
κι η εικόνα αυτή θα ηρεμεί του δρόμου οργίλα έπη.

Και τ' άστεγο θα 'ν' ανοιχτό μ' ομπρέλες μεσοχείμωνα,
κι όχι μονάχα στη γιορτή του Αγιού Παντελεήμονα!»


__Φτηνό Κασιμοδόκαστρό μου,
στη στενωσιά νόμου και δρόμου,
κι αν να ρυμοτομήσεις δεν μπορείς
εντός τειχών ζωή σου,
προσπάθησε τουλάχιστον να ζεις
στα γκράφιτί σου!
]]]] [[[[


https://www.neakriti.gr/article/parapolitika/1513931/vandalisan-graffiti-tou-nikou-xulouri/



Επί Οθωμανικού Ηρακλείου, δύο νοσοκομεία λειτουργούσαν, ένα μουσουλμανικό, στην Ιδομενέως, κι ένα χριστιανικό, τα "Ρωμαίικα Σπιτάλια", 1750-1900, (εκ του Hospitalia), στην Ταξιάρχου Μαρκοπούλου, εκεί που είναι το 8ο δημοτικό σχολείο. Βαριά νοσήματα στέλνονταν στο Γραικικό Νοσοκομείο Σμύρνης. Εκεί χρόνια έζησε και πλούτισε ο έμπορος από τη Μεγάλη Βρύση Μονοφατσίου, Πανανός Θεοδουλάκης. Mαζί με την Ηρακλειώτισσα γυναίκα του, Αθηνά Ανεμογιάννη, έδωσαν 500 λίρες και 2000 εικοσόφραγκα για να χτιστεί το νέο νοσοκομείο. Ξεκίνησε η θεμελίωση το 1895 με κάποιες εμπόλεμες διακοπές, και τελείωσε το 1900. Το 1902, τα εγκαίνια. Η πλάκα τότε έγραφε:


«ΘΕΟΔΟΥΛΑΚΗΣ ΠΑΝΑΝΟΣ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑ ΟΜΟΝΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΣ, ΤΟΝΔ’ ΑΝΗΓΕΙΡΑΝ ΤΟΝ ΔΟΜΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗΝ ΤΟΙΣ  ΠΑΣΧΟΥΣΙΝ, ΙΝΑ ΑΥΤΩΝ ΜΑΛΑΞΩΣΙΝ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΡΕΠΤΡΑ ΑΠΟΔΟΣΩΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑΝ ΓΗΝ»

(να δώσουν πίσω κάτιτις στη γη που τους μεγάλωσε)

Η συμβολαιογραφική πράξη παραχώρησης αναφέρει:


Τὸ οἰκοδόμημα τοῦτο θὰ χρησιμεύῃ πάντοτε ὡς Νοσοκομεῖον ὑπὸ τὸν τίτλον Πανάνειον Νοσοκομεῖον καὶ δὲν δύναται νὰ χρησιμοποιηθεῖ δι’ ἄλλον φιλανθρωπικὸν ἵδρυμα. Θὰ νοσηλεύωνται δὲ ἐν αὐτ ἄποροι ἀσθενεῖς ἀνεξαρτήτως θρησκεύματος.
....
Εἰς τοὺς δωρητὰς θὰ παραχωρηθ ἐν τ περιβόλ τοῦ Νοσοκομείου κατάλληλος χῶρος, ὅπως οἰκοδομήσωσιν ἐν αὐτῷ τάφον, εἰς ὅν νὰ ἐνταφιασθῶσι, ἤ νὰ ἐναποτεθῶσι τὰ ὀστά των, ἐὰν ἀποβιώσωσιν ἀλλαχοῦ…


Το 1904 πεθαίνει ο μπάρμπα Πανανός, όπως τον έλεγαν εκεί, στη Σμύρνη. Δύο χρόνια αργότερα η γυναίκα του. Κανένας Ηρακλειώτης δεν θυμήθηκε την τελευταία του επιθυμία. Δεν αποκλείεται να τους ανήκουν κάποια οστά που βρέθηκαν το 2016, κατά την κατεδάφιση της ιστορικής έδρας του Πανιωνίου,(https://www.ilioupoligiaolous.gr/article.php?id=17896που γειτόνευε με το κοιμητήριο του Μιχαήλ Αρχαγγέλου στο Ντάραγατς (Δαραγάτσι) της Σμυρναίικης Πούντας

Το 1963, στην 60ή επέτειο τοποθετήθηκε υπαίθρια μοναχική προτομή του, ερήμην της συζύγου του. Το 1970, ο Πατακός έβαλε το λουκέτο, στέλοντας το προσωπικό του Πανανείου στο Βενιζέλειο. Μετέφερε, μάλιστα, την περιουσία του από τον δήμο στο κράτος, αλλά το 1985, ο δήμαρχος Καρέλλης την επέστρεψε. Η πανάνεια περιουσία του δήμου, φημολογείται, ότι θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις, ώστε να στεγαστεί το «Άσυλο Μητέρας και Παιδιού».

Για την υγειονομική ιστορία της πόλης
αντιγράφω από την φιλόδημη σχολική εργασία
του 3ου Λυκείου Ηρακλείου το 2011

Το νοσοκομείο περιελάμβανε αρχικά μόνο Παθολογικό και Χειρουργικό τμήμα καθώς και δύο Παραρτήματα, ένα «των συφιλιδικών γυναικών» και ένα «των μολυσματικών νοσημάτων». Η ίδρυση ειδικού Παραρτήματος για τα αφροδίσια νοσήματα ήταν αναγκαία τότε, γιατί η μικτή κατοχή της Κρήτης από τους ξένους στόλους την περίοδο της Αυτονομίας και ο μεγάλος αριθμός γυναικών ελευθερίων ηθών που είχαν συγκεντρωθεί ιδίως στο Ηράκλειο και τα Χανιά αποτελούσαν απειλή για τη δημόσια υγεία. Αλλά και το Παράρτημα για τα λοιμώδη νοσήματα ήταν απαραίτητο λόγω της διάδοσης αρκετών λοιμωδών νοσημάτων, όπως η ευλογιά, η διφθερίτιδα, η οστρακιά, ο τύφος και η εγκεφαλονωτιαία μηνιγγίτιδα. Το νοσοκομείο ήταν επίσης επιφορτισμένο με τον εμβολιασμό στους άπορους δημότες. Στην αρχή της λειτουργίας του το Νοσοκομείο είχε δυναμικότητα 50 κλινών. Η νοσηλεία και τα φάρμακα ήταν δωρεάν για τους άπορους ασθενείς ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή εθνικότητας, ενώ οι πιο εύποροι ήταν αναγκασμένοι να πληρώσουν. Τα νοσήλεια των άπορων ασθενών που προέρχονταν από άλλους δήμους τα κάλυπταν οι δήμοι τους.




Όλα αυτά, με αφορμή τον Νοέμβρη ένα ρεπορτάζ 
της Νέας Κρήτης
https://www.neakriti.gr/article/kriti/irakleio/1527873/pananeio-ena-akatergasto-diamadi-apenadi-apo-ta-enetika-teihi/

 και μια συζήτηση
στην ομάδα "Ηράκλειο, Κουασιμόδεια Πόλη"
για την τρέχουσα κατεδάφιση 
του παρακατιανού κτιρίου
του Υγειονομικού

https://www.facebook.com/groups/1379487995667849/permalink/2245007292449244/

όπου ο Manolis Androulakakis πληροφορία
πρόσθεσε


 [ Η Περιφέρεια ψάχνει εδώ και 3 χρόνια να αγοράσει ακίνητο για τη στέγαση των υπηρεσιών της, στην ευρύτερη αστική ζώνη Ηρακλείου-Αλικαρνασσου. Μόνο ΕΝΑΣ ενδιαφερομενος εμφανίστηκε στον διαγωνισμό, ο οποίος ζητούσε ποσό μεγαλύτερο από το διαθέσιμο, οπότε κηρύχθηκε άγονος ο διαγωνισμός ]




Τι δουλειά έχει η οποιαδήποτε Περιφέρεια 
εντός του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσά της;
Αφού είσαι Περιφέρεια, πήγαινε κάπου μεταξύ
κέντρου και περιφέρειας, να βλέπεις τι σου γίνεται!

Οι Ηρακλειώτες του 2119 θα το 'χουν γκρεμίσει,
έχοντας επιμείνει περισσότερο 
να βρουν κτίσμα ΕΚΤΟΣ των τειχών.

Ταχυφαγικές        παραδόσεις 

κουασιμόδειων        προγόνων      επιστρέφονται!


ΥΓ
Επί χρόνια εδώ στην Κρήτη, υπήρχε σε ένα  τοίχο ένα σύνθημα που έγραφε με σπρέι «Ηράκλειο: Κουασιμόδεια πόλη». Δεν γνωρίζουμε τον εμπνευστή του γκράφιτι, αλλά η ρετσινιά έμεινε. 

http://www.kritipoliskaihoria.gr/2014/04/blog-post_932.html

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

Έλα, Χέβαλ, μάθε μαζί μας


Παιδικό τραγούδι 

του Σεπτέμβρη,
από τώρα πρέπει
να φτιαχτείς,
 ν' απαλύνεις
τ' Αύγουστου απώλεια,
κι ομαλή μετάβαση χαράς 
να συνεχίσεις.




Έλα μάθε μαζί μας
μοναχέ μαθητή
έλα, παίξε και σένα
τραγουδώ στην αρχή
της χρονιάς που σαλπάρει
για να φτιάξω ψυχή
και το χαμόγελό μας,
για να δώσω φιλί
στο σχολείο που ανοίγει
πόρτα του γιορτινή,
για να μπούμε, να ανθίσει
ο χορός στην αυλή.

[()&*&^%^&*()]

"Έλα μάθε μαζί μας"
είδα πρώτη φορά
σε σχολείο στο Ιρακι-
νό Κουρδιστάν
hevalen 'ναζητώντας,
φίλους στα κουρδικά
(Rind Reber û hevalen xo
H Ριντ Ρεμπερ και οι φίλοι της)


Hevalên Girîtê (Kretayê)
Φίλοι από την Κρήτη
https://hevalen-gr.espivblogs.net/




Αν το πετρέλαιο εκεί μπόρεσε να χρηματοδοτήσει ένα παιδικό κανάλι, μπορεί και στην Ελλάδα, όταν το βγάλουμε, να έχουμε λεφτά για περιττά πράγματα.


 I love my Kurdıstan in Beethoven's words

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

Επανασελήνιση (το φεγγάρι λάμπει για όλους)



 ~

(☽*

 ~


~

*☾)

~
~  ~

Βάλαν το φεγγάρι
μες στη θάλασσα
για να βρει νερό
και να ξεπλύνει
τις πληγές
που του καναν εκείνοι
που φαντάστηκαν 
ισλαμοσύνη.

Και γιατί εμάς
να κυνηγούν φαντάσματα,
και όχι τα ισλαμικά παιδιάσματα
που στη σημαία τους συνέραψαν
της φύσης νυχτικά παγανοσύμβολα;;
Πέρα στου γνησίου Ισλάμ την πατρώα γη,
εν αρχή ο λόγος του δικαίου ξίφους εστί.

Στη μονοσύμβολη, μονώνυμη Ελλάδα
θάψαν το Ημισέληνο Βυζάντιο,
τη Μισοφέγγαρη Άρτεμη,
το αστροσέληνο της Ουρανόπολης,
του Ιπποκράτη απ' τη Χίο τους μηνίσκους.
Ποιος φεγγαρόφοβος αρνείται
αυξανόμενο κρεσέντο σύμβολο της φύσης;;
Δεν φταιν οι μισοφέγγαροι, 
μα το ολόφεγγο μυαλό
 που έθαψε αλλόμορφη ιστορία μας.

Εκεί που οι φετίχηδες
προσπάθησαν να πνίξουν
 μισοφέγγαρο στη θάλασσα,
εκεί θα στείλουν οι μισόψυχοι 
κι αλλόμορφους ανθρώπους.

(Dort wo man Bücher verbrennt,

verbrennt man auch am Ende Menschen)



https://coinweek.com/ancient-coins/star-crescent-ancient-coins/





Αναδύθηκε λαμπερό πρώτη φορά από τα νερά του Θερμαϊκού στα Δημήτρια του 1995 στο ύψος όπου βρίσκονται σήμερα οι «Ομπρέλες» του Ζογγολόπουλου. Ταξίδεψε στη Σάνη Χαλκιδικής το 1998 φωτίζοντας έναν βράχο της ακτής για δύο χρόνια. Επέστρεψε ξανά στη θάλασσα της Θεσσαλονίκης μπροστά στην πλατεία Αριστοτέλους το 2000. Πήγε μια βόλτα στο Σεν Τροπέ το 2007 όπου έμεινε για έναν χρόνο.

Ξαναγύρισε το 2010 στην προκυμαία της νέας παραλίας όπου έλαμπε απέναντι από το «Μακεδονία Παλάς». Πριν από τρία χρόνια δέχθηκε βανδαλισμούς. Άγνωστοι το ξήλωσαν και το πέταξαν στη θάλασσα. Δύτες το ανέσυραν αλλά για να στηθεί μπλέχτηκε στα δίχτυα της γραφειοκρατίας. Χρειάστηκαν περίπου 40 υπογραφές από υπουργεία και υπηρεσίες στην προσπάθεια του δήμου για την επανατοποθέτησή του.

Η μικρή του οδύσσεια τελείωσε αισίως και σήμερα το «Φεγγαράκι στην Ακτή» του καλλιτέχνη Παύλου Βασιλειάδη βρήκε την τελική του θέση μέσα στη θάλασσα, όπως είχε σχεδιαστεί πριν από 23 χρόνια. 

Την επανεγκατάστασή του ανέλαβε ο επιχειρηματίας-δωρητής Σταύρος Ανδρεάδης, ο οποίος «υιοθετεί» παράλληλα και τη συντήρηση δύο πάρκων στη Νέα Παραλία, τον Κήπο των Γλυπτών και τον Κήπο της Μεσογείου. 

Το μισοφέγγαρο, είναι μία μεταλλική ανοξείδωτη εγκατάσταση, ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων.

«Η ανάδυσή του από το νερό είναι πιο θεαματική από τη θέση του στη ξηρά. Η αντανάκλασή του θα είναι καλύτερη και ο φωτισμός που θα σχηματίζει τον δρόμο του φεγγαριού θα δίνει ένα εντυπωσιακό θέαμα», είπε ο καλλιτέχνης Παύλος Βασιλειάδης.

«Η Θεσσαλονίκη το αγάπησε, ιδιαίτερα τα παιδιά», εξηγεί. «Μπαμπά, μπορώ ν’ ακουμπήσω το φεγγάρι;» άκουσα να λέει ένα παιδί και ερωτευμένους να κλείνουν ραντεβού στο φεγγάρι. Είδα μια κοπέλα να παίζει άρπα μπροστά στο «Φεγγάρι» ενώ ο φίλος της τη φωτογράφιζε. Ακόμη κι όταν το έβγαλαν από τη θάλασσα οι δύτες μετά τον βανδαλισμό, ένας διασώστης βρήκε την ευκαιρία να το προσφέρει στην καλή του κάνοντάς της πρόταση γάμου. Τώρα θα είναι ασφαλές και, για να παραφράσω τα λόγια του Πετρώνιου στο «Σατυρικόν», βάζοντας στη θέση του ήλιου το φεγγάρι, luna lucet omnibus: «Το φεγγάρι λάμπει για όλους». (Γιώτα Μυρτσιώτη)




Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Συν Φιλοπράγμονι και χείρα κίνει!


Ἀνὴρ Μακεδὼν τοὔνομα Φίλιππος 
παρὰ τὸν πρῶτον πόδα Χαλκιδικῆς ἐλούετο.
Ἄφνω χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου, 
ἐντὸς κύματος ἐπνίγετο, φίλος ὤν τῶν ἵππων,
οὐχὶ δὲ τοῦ κύματος. Γοργόνας, θεοὺς καὶ ἥρωας 
ἐπικαλούμενος μυρία ἐπηγγέλλετο, εἰ περισωθείη.
Ἀδδαῖος ὁ ποιητὴς παρανηχόμενος ἔφη πρὸς αὐτόν:

Ἤν παρίῃς ἥρωα, Φιλοπρήγμων δὲ καλεῖται,
πρόσθε Ποτιδαίης κείμενον ἐν τριόδῳ,
εἰπεῖν οἷον ἐπ᾽ ἔργον ἄγεις πόδας: εὐθὺς ἐκεῖνος
εὑρήσει σὺν σοὶ πρήξιος εὐκολίην.



Μακεδόνας ονόματι Φίλιππος
στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής λουζότανε.
Ξάφνου σφοδρή κακοκαιρία έσκασε,
 στο κύμα πνιγότανε, των αλόγων
φίλος ήταν, όχι του κύματος. 
Γοργόνες, θεούς και ήρωες φώναζε 
και χίλια δυο έταζε, αν σωνότανε. 
Ο ποιητής Αδδαίος που κολυμπούσε 
δίπλα του, γύρισε κι είπε του:

Αν περνάς απ' τον βωμό του ήρωα, Φιλοπράγμων λέγεται,
φίλος της πράξης θα πει, στην Κασσανδρεία, 
πρώην Ποτίδαια, είναι σε τρίστρατο, εύκολα θα τον βρεις, 
πες του για ποιο σκοπό πήγες μέχρι εκεί τα πόδια σου, 
και ευθύς εκείνος θα σου βρει,  με τη δική σου μετοχή, 
τρόπο η πράξη εύκολα, γοργά να εφαρμοστεί.

από μύθο του Αισώπου
εὐρήσει σὺν σοὶ = σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κίνει, όπου 
Ἀνὴρ πλούσιος Ἀθηναῖος μεθ' ἑτέρων τινῶν ἔπλει.


Aπό κει πρέπει να εμπνεύστηκε ο Αδδαίος το φανταστικό του επιτύμβιο επίγραμμα. Δεν υπάρχει άλλη πηγή για κάποιο ήρωα Φιλοπρήγμων, ήρωα της Ποτίδαιας, ή της Μακεδονίας. Βάσει των μακεδονικών αναφορών στα επιγράμματά του, πρέπει να έζησε τον 3ο με 4ο αιώνα π.Χ., και έτσι μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος Μακεδόνας ποιητής. Το 356 η Ποτίδαια, κορινθιακή αποικία, καταστρέφεται από τον Φίλιππο, και το 316 χτίζεται στη θέση της η Κασσανδρεία από τον Κάσσανδρο, ίδιο έτος που ίδρυσε και τη Θεσσαλονίκη.


Το επίκαιρο δίδαγμα τώρα


Τι έχει να πει ο φιλοπράγμων Αδδαίος στον σύγχρονο μακεδονομάχο που πνίγεται σε μια κουταλιά νερό;; Πάρε, σου λέει, το επίγραμμα και φτιάξε τον βωμό του Φιλοπράγμονα, (όχι Φιλοπρήγμονα, ειρωνικά το 'γραψα εγώ ιωνιστί, εσύ σοβαρά θα το πάρεις) σε ένα τρίστρατο κάπου στην Ποτίδαια. Βρες πρώτα εικαστικούς και ρώτα τους, πώς θα σχεδίαζαν τη μορφή της φιλοπραγμοσύνης, του φίλου της πράξης, του δραστήριου και πολυάσχολου. Με την ιδέα πρώτα στο χαρτί, περνάς μετά κι από τον δήμαρχο για το κονδύλι. Κι όταν το άγαλμα, ή το ανάγλυφο, γλυφτεί, χαράζεις και το επίγραμμα, και το κάνεις τουριστικό αξιοθέατο. Πάμε θα λες του τουρίστα, για γούρι, να προσκυνήσουμε τον βωμό του Φιλοπράγμονα, να γίνονται εύκολα πράξεις οι ιδέες μας. Θα 'ρχεται κι ο Βορμακεδόνας φίλος σου, θα βλέπει το παρ' Αδδαίου, πρώτου Μακεδόνα ποιητού. Πάμε να ρίξουμε και μια βουτιά στο κύμα που πνιγε τον Φίλιππο, γιατί


Μακεδόνας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι!
οι ταυτότητες χτίζονται, δεν χαρίζονται!
τα παλαιά τα μελετάς, τα αναγεννάς!
Γιατί αν κοιμάσαι ήσυχα ότι ταύτη κείται
σε σκονισμένο κι ακούνητο Μουσείο,
ότι η ιστορία γράφεται για να μην αλλάζει τίποτα,
θα σου σκάσει κανένας φιλοπράγμων
ανακατώστρας και θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις.
Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να τα 'χεις όλα στη ζωή,
και άρνηση σε άλλους παροικούντες γην Μακεδονικήν
να φτιάξουν μακεδονική ταυτότητα,
και αδιαφορία για τον δικό σου ελληνομακεδονισμό,
γιατί σου είπαν ότι η ιστορία λέει πως ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει,
και προτιμάς να συμπεριφέρεσαι ως Έλληνας περαστικός
που απλώς κατοικεί στη Μακεδονία.
Πες ότι αύριο, φιλοπραγμόνως ποιούντες,
πρόσθεταν και τα αρχαία Ελληνικά
οι Βορμακεδόνες ως επίσημη γλώσσα τους, 
τι θα κανες, συλλαλητήριο, ότι δεν έχουν δικαίωμα;;

Μελέτα, χτίζε κι αναγέννα.
Συν Φιλοπράγμονι και πράξιν γέννα!
Ζητάω νήξεις (βουτιές) 
και υποδείξεις!

ΥΓ
στην ιστορία
νήχε=κολύμπα
νήχου=όλος κολύμπα
με κολλητά τα δάκτυλα,
κάνοντας νηκτικές μεμβράνες 
τις παλάμες σου, να βρεις στεριά 
και τις Ιθάκες σου.