Χικικομόροι (αποσυρμένοι νέοι)

https://en.wikipedia.org/wiki/Hikikomori

hiku (αποτραβιούνται) komoru (απομονώνονται)

Αποσυρμένα παιδιά στο δωμάτιο,

βαριούνται τον ήλιο, τη θάλασσα,

φοβούνται την κρίση πολλών

πετυχημένων και κανονικών.

Σ' άλλο κόσμο, αν χάσουν ζωή ξαναμπαίνουν,

ως να καούν, ζωές μύριες αντέχουν.

Μετά, μουσική στα αυτιά δυνατά,

ταξίδι ακούν με αλλωνών μοναξιά.

Καταχωρούνται, βεβαίως, εκτός κοινωνίας,

στο σκοτάδι προσμένουν, σε κουτιά αυτονομίας,

πρώτο βήμα πρώην δικός τους να κάνει,

να ραγίσει, επιτέλους, η έρμη κλειστότητα

με οργάνωση, αναγνώριση μειονότητας.

♫
((Για τα παιδιά που κλείστηκαν))

Δικά μας νέα παραμύθια

απ' όσα δεν μου έχεις πει

αχ, είν' εκείνα που μιλάνε

για τα παιδιά που ’χουν κλειστεί

αχ είν' εκείνα που μιλάνε

για τα παιδιά που ’χουν κλειστεί

Για τα παιδιά που κλείστηκαν

σε ένα δωμάτιο μόνα

για ώρες και ζωές

για τα παιδιά που κλείστηκαν

παίζοντας στην οθόνη

σε αθάνατες σπηλιές

Σε δράση, τύχη και πολέμους

στα πιο φευγάτα σκηνικά

και σε καράβια του ανέμου

ζώντας ελεύθερα μυαλά

Για τα παιδιά που απόσυραν

πρόωρα τη ζωή τους

με βάρος κι ενοχές,

και φοβισμένα κι ορφανά

άκουγαν στα ακουστικά

ταξίδια κι εκδρομές

Κάτι απ' τον δάσκαλο προσμέναν

κάτι να πει κι ο γονιός

δεν είχε χρόνο δεδομένο

δεν καταλάβαινε κι αυτός

Στη γελασμένη πολιτεία

πέφτει του ήλιου η βροχή

γυρίζει ο ανεμιστήρας,

δακρύζει θερινή Λαμπρή

Δέκα μηνύματα έχεις στείλει

πάλι η ίδια συμβουλή

μου λες να φύγω από το σπίτι,

μου λες ν' αλλάξω πια ζωή

Καύσωνας πέφτει στις ακτές

στάζουν οι αλμυρές σκιές

κοιτώντας στο γυαλί,

καλά περνάνε οι γιορτές,

μέσα στ' αυτιά μου ακούω φωνές

που νιώθω από παιδί

Τα παιδιά που χάθηκαν - Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

Δ. Σαββόπουλου, 1969