Αχ Ελλάδα Εγγονό του Διογένη θα στο πώ με έχεις καταντήσει

 "Από Βλακεία"

«Ελλάς πυρ! Ελλήνων πυρ! Χριστιανών πυρ! Τρεις λέξεις νεκρές. Γιατί τις σκοτώσατε;»  

Χειρόγραφο Οκτ. '68

Ο Σεφέρης που έκανε δήλωση και ποιήματα για τη χούντα, έφυγε το 1971 και δεν πρόλαβε να δει την προφητεία των στίχων του, οτι δηλαδή στη Μεταπολίτευση αν μιλούσες για Ελλάδα ή Θρησκεία γινόσουν περίγελως, βαφόσουν οπισθοδρομικός, παλαιών αρχών, μπορεί και  χουντικός ή φασίστας, ιδίως στον φοιτητόκοσμο, την Πανεπιστημιακή Νεολαία, πάντα πρώτη στους αγώνες.:-)

Ως εξιλέωση και θεραπεία  στην πατρική αλλεργία ήρθαν τρία χορευτικά τραγούδια-σουξέ εκείνη την εποχή."Ας κρατήσουν οι χοροί " (1983), "Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ" (1984) και "Ελλάς" (1991). Με λίγα λόγια ξαναμπήκε σαν λαϊκό, αυθεντικό σύνθημα η λέξη Ελλάδα στα χείλη του απλού κόσμου, ακόμα και του Αριστερού, Πασόκου ακροατή που εμφάνισε το παραπάνω νόσημα :-).

Του Σαββόπουλου είναι πιό ενωτικό, πατριωτικό, νατουραλιστικό, λέει τα σύκα-σύκα....Τι να φταίει η Bουλή τι να φταιν οι εκπρόσωποι έρημοι και απρόσωποι βρε αν πονάει η κεφαλή...φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει..Kι είτε με τις αρχαιότητες είτε με ορθοδοξία των Eλλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία...Mα η δικιά μας έχει όνομα έχει σώμα και θρησκεία και παππού σε μέρη αυτόνομα μέσα στην τουρκοκρατία....Να μας έχει ο Θεός γερούς..συν το στοιχείο της Ορθοδοξίας και του Θεού, που λείπει απ' τα άλλα δύο, όχι τυχαία, αυτό προμηνούσε και τη νεορθόδοξη στροφή του Διονύση, που οι περισσότεροι σύντροφοι πήραν είδηση αργά τη δεκαετία του '90 και τον είπαν συντηρητικό γέρο που τα 'χασε ο καημένος.

Του Σταμάτη Μεσημέρη-Βασίλη Παπακωνσταντίνου έχει κάποια κοινά με το "Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ"

Μέσα σ' όλη αυτή τη δίνη όρθιο πες μου τι θα μείνει
σου φωνάζω μα εσύ δε μου μιλάς

Ψάχνεις για το μεγαλείο που σου μάθαν στο σχολείο
κι εγώ ξένος μετανάστης σου Ελλάς 

Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
 Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς (video-clip)
....... 

συν το Ερωτικό στοιχείο, "Οδυσσέα γύρνα κοντά μου". - Δε γουστάρω τα στημένα, έρχομαι ξανά σε σένα δυο μαζί μπορούμε δωσ' μου δυο φιλιά  όλα μοιάζουνε χαμένα μα καλή μου έχω εσένα παίρνω φόρα απ' τη δική σου αγκαλιά.....Mα το ντέρμπι είναι στημένο, κι από πριν ξεπουλημένο  κι εσύ πνίγεσαι με δίχρωμα κασκόλ...Αν και φαίνεται να μιλάει για ποδόσφαιρο εδώ, η μπηχτή  είναι ουσιαστικά για τον δικομματισμό και τους στημένους καβγάδες του βρώμικου '89...συν την "ποδοσφαιροποίηση" της Πολιτικής μέσω του Γαύρου Κοσκωτά, την ομάδα του λαού..:-)...Τα FM και τα κανάλια έχουν σφίξει σαν τανάλια...και αυτό, προφητικό για τον πολυπλόκαμο ρόλο των Μέσων μετά το '90...μέχρι και για χούντα δημοσιογράφων αρέσκονται να μιλούν τώρα οι νεότεροι επαναστάτες...κι οι αφίσες φτύνουν μέλι με καρφιά...αυτή η αφισορύπανση, σήμα κατατεθέν της Μεταπολίτευσης...μαζί με τα δημόσια σκουπίδια κάμνοντα πάρτυ στα λαϊκά στενά.....Εκάλη knows money, no party.....
..... 

Του Ρασούλη τώρα συνοπτικά είναι για τον Έλληνα που ζει, αγαπά, πεθαίνει για την Ελλάδα στο εξωτερικό ως μετανάστης και τη βρίζει, τη σιχαίνεται, αδιαφορεί ως γηγενής. Με λίγα λόγια, μόνο όταν χάσουμε κάτι, καταλαβαίνουμε την αξία του :-).

Για αυτό το τραγούδι, είχαμε δεί, παλιότερα στα Εργοτελέματα, "Αυλαία Ζωής από την Ερτ 3",  Στο φεστιβάλ τραγουδιού της Κέρκυρας, αρχές δεκαετία του '80 απέσυρε το "Αχ, Ελλάδα σε αγαπώ", επειδή ζήτησε να παρουσιαστεί εντέλει εκτός συναγωνισμού..πράγμα που λύπησε το Μάνο Χατζηδάκι.
.... 

Και λέει ο στιχουργός...Ουσιαστικά το τραγούδι «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ» το έστειλα για να προβοκάρω το Σαββόπουλο που ήταν στην επιτροπή με διάφορους εφοπλιστές, και είχε αρχίσει να πασάρει την εικόνα του συντηρητικού. Νομίζω ότι το πέτυχα. Γιατί όταν τελείωσε η παράσταση και βρισκόμασταν σε κήπο ξενοδοχείου σε δεξίωση, με έβλεπε, μ’ έβλεπε από μακριά, στριφογύρναγε, με πλησίαζε με σπειροειδείς κινήσεις, και πλησιάζοντας με επί τέλους μου είπε: το ξέρεις ότι το ύφος σου είναι αντιπαθητικό; Λέω να μην ξαναμιλήσουμε για τρία χρόνια.  Ό;πως θες του απάντησα.(ήταν πολύ καλός μου φίλος αν και η φιλία δεν είχε να κάνει με την λογική και τη σύνεση). Πραγματικά αρκετό καιρό δεν βρεθήκαμε...


Τα παραπάνω από το site του Ρασούλη κυκλοφόρησαν στο google με τον θεατρικό τίτλο "Συλλυπητήρια Σαββόπουλε" από το blog "Desmotis", όταν είπε ότι...Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ο Ρασούλης. Τέσσερις μέρες πεθαμένος και δεν τον αναζήτησε κανείς, σε ποιόν να δώσω συλλυπητήρια; Συλλυπητήρια σε όλους μας. "Ο Σαββόπουλος τα είπε όλα σε μία πρόταση", όπως είπαν. Θυμάμαι επίσης από tv το "ποιός να τον άντεξε μέχρι τέλος";; Στην Ανένταχτη και Ανυπόταχτη Αριστερά που χάρηκε καθυστερημένα από τον Αντι-Σαββοπούλειο λόγο, θα απαντούσε ο ίδιος ο Ρασούλης μέσα από το κείμενο με τον επίλογο "Δεν είναι ένα θέμα που το κλείνω σχηματικά με μια μονοκονδυλιά και θα επανέρχομαι για να φωτίζω τις όποιες και πολλές πτυχές και διαστάσεις του". Δυστυχώς έφυγε νωρίς για ανα-θεωρήσεις και συμφιλίωση με το παρελθόν και τη γενιά του, Μάη, του εξήντα οι εκδρομείς, κάτι που επιδίωκε τα τελευταία χρόνια. Για όποιον ενδιαφέρεται να εντρυφήσει στον Αντι-Σαββοπουλισμό, ας διαβάσει παλιό κείμενο με τα σχόλια από το blog Varometro, "Γιατί δεν γουστάρω τον Σαββόπουλο".....Είναι πιό σύνθετο το φαινόμενο, αυτός ο άλλος μπορεί να είμαστε και εμείς......πάμε παρακάτω...

 Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
 "Οδυσσέα γύρνα κοντά μου"
που τ' άγια χώματα της
πόνος και χαρά

Ποιά να φωνάζει τον Οδυσσέα της;;:-)..είτε η Πηνελόπη (η νόμιμη σύζυγος) είτε κάποια από τις ερωμένες.....Κίρκη, Καλυψώ, Καλλιδίκη, Ευίππη (See Offspring of Odysseus) ...Ακόμα και η Ναυσικά αν δεχτούμε ότι αναπτύχθηκε ένα πλατωνικό αίσθημα...:-)... Γλυκιά Πατρίδα είναι η ανθρώπινη επαφή και αγκαλιά.. κάτι ανάμεσα σε Francesca (Meryl Streep) και Robert (Clint Eastwood) από τις "Γέφυρες του Μάντισον"....... "Ο Ρόμπερτ επέλεξε μια ζωή τυχοδιώκτη χωρίς κανέναν άνθρωπο που να μπορεί να θεωρεί «σπίτι» του".....Ποτέ δε μ' άρεσε :-) αυτός ο στίχος και πάντα έψαχνα αφορμή να το γυρίσω στο Καβαφικό-Καζαντζακικό "σημασία έχει το Ταξίδι, καμμία Ιθάκη". Και πρόσφατα στις 16 τ' Απρίλη με χτύπησε το Θρίλερ "Το Όνομα του Βρόδου" (εξηγήσεις εκεί) στο δεύτερο σπίτι της Dodo :-).

Χαρά στον Καλόγερο που βρωμοξεχνά
και στην Μπανιέρα μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν κολυμπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Μονή μέσα ζει στην απλυσιά

Αχ Σαπούνι σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
να μυρίζω όπου βρεθώ
να δροσίζω όπου πατώ
το άρωμα σου κορυφαίο


Άγιο Πέτρο θα στο πω
πριν λαλήσει πετεινός
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το ρόδο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι


Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι το νερό
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ' άγια κύματα της
πόνος και χαρά


Κάθε ένας είναι ένας
που νεροπονά
κι εγώ είμαι ένας πλυμένας
που σας σαπουνά :-)

 Φωνάζει το Νερό, η Θάλασσα, το Κύμα : Γύρνα κοντά μου!...στο :-) Μικροαστό Οδυσσέα που πάει να ξεκουραστεί στο σπιτάκι του και την αγάπη του....από το Ψ της :-) Μεγάλης Οδύσσειας.

Κι η Θάλασσα γρικάει, σηκώθηκε, τον αγαπό φωνάζει:

"Λυπήσου με, καλέ, για πού κινάς και πού με αφήνεις χήρα

με ποιόν θα παίζω ξημερώματα, ποιόν νύχτα θα παλεύω;
...... 

 Η πιό γλυκιά πατρίδα είναι το Νερό..
......
...ταιριάζει σωσίβιο στους Αργοναύτες,Θαλασσοπόρους, Εφοπλιστές Έλληνες του Χτες.... :-)

 Για τον ίδιο τον Ρασούλη

...«Πατρίδα μου είναι η συνείδησή μου»...

και "Συγκίνηση μεν, Συνείδηση δε"

..με αυτό το σύνθημα τον αποχαιρέτισαν οι φίλοι.....για όσους αναζητούν ισορροπία ανάμεσα στη Λογική και το Συναίσθημα δίνει πολύ δύναμη ο συνθετικός στίχος.

Και κλείνοντας με αυτό το τραγούδι μαθαίνουμε απο τον αθλητικό δημοσιογράφο και Ρεθυμνιώτη Βασίλη Σκουντή το «Αχ Ελλάδα, σ' αγαπώ» το εμπνεύστηκε κι άρχισε να γεννά τους στίχους και να τους ντύνει με τη μελωδία του στόματός του μέσα στην τσατίλα του επειδή έχασε ένα λεωφορείο σε μια ερημική περιοχή της Κρήτης! (Ο ΟΦΗ, ο Κούδας κι ο Ρασούλης..gazzetta.gr)

Και πάμε τώρα στο "Τσιφτετέλι του Διογένη"  που μας βοηθά να καταλάβουμε το προηγούμενο. Να πούμε πριν μια και τα δυό τα τραγουδά ο Νίκος Παπάζογλου ότι πριν γνωριστούν ο Μανώλης με τον Νίκο είχαν ένα κοινό, έψαλλαν σε εκκλησία του Αγίου Μηνά, ο μεν στο Ηράκλειο, ο δε στη Θεσσαλονίκη. :-)..τους πήρε μαζί του ο Άγιος με την άνοιξη και τους δυό...

Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μ' αγαπάς τρελά μου λες
Ωχ αυτές βρε οι τρελές σου οι υπερβολές
Μια στιγμή αν μ' αγαπούσες, μια στιγμίτσα μόνο αν
 Στο ριλάξ θα την περνούσα μια ζωή γκαγκάν

 Αυτό το 2500 χρόνια Ελληνικού Πολιτισμού....(δες και link πασχαλιάτικο :-)...από μικρός, ηχεί στα αυτιά μου σαν καμπάνα...μα γιατί κολλήσαμε στα 2500...πριν δεν είχαμε πολιτισμό;;..είχαμε αλλά φαίνεται η Μεταπολίτευση ήθελε να συνδέσει στο μυαλό του μαθητή τον Πολιτισμό με την Αθηναϊκή Δημοκρατία, το Χρυσό Αιώνα του Περικλή....για να μη μας βρουν άλλα κακά σωτήρια στο μέλλον μας πουλιά...σκέψου τώρα με τόσο Χρυσάφι και Πολιτισμό...και χρεωκοπήσαμε...τί να πουν και οι λαοί που δεν έχουν Ιστορία και Πολιτισμό!!.....

Μιά στιγμή μόνο αν μπορούσε ο Αρχαιολάτρης 2500 ετών Νεοέλλην να σκεφτεί  στο παρόν λογικά, στο ριλάξ θα την περνούσε...αυτή η καίρια στιγμή είναι που μας λείπει...λόγω του διαχρονικού αγναντέματος αρχαίων λίθων...αυτή η Ασύνδετη Ιστορική Συνέχεια της Ελληνικής Φυλής...που θαύμασε και ο Φαλμεράυερ...

Του Διογένη εγγονό με έχεις καταντήσει
Και στα ίσια θα στο πω σ' αρχαίο μέλλον ζούμε κι οι δυό
Για πιθάρι έχω το νου, φανάρι την καρδιά μου
Ψάχνω ακόμα και παντού να σε βρω ψεύτρα εδώ και τωρατζού

Είμαστε τα εγγόνια της Γιαγιάς Αρχαίας Ελλάδας αλλά Μάνα μας, καλώς ή κακώς, είναι η Ρωμιοσύνη, το Βυζάντιο. Αυτό το "Αγαπώ τον Παππού μου" αλλά "Μισώ το Γονιό μου", ή και το αντίστροφο είναι άγνωστο πεδίο για γενικότερη Ψυχολογική Έρευνα :-). "Ελληνοβυζαντινό Σύνδρομο" θα το ονόμαζα :-)...Hellenobyzantine Complex....

 Είχε λόγους να ταυτίζεται ο Ρασούλης με το Διογένη. Και οι δυό με πατέρα αστό, χρυσοχόος ο μεν, τραπεζίτης ο δε. Και δύο χίππηδες, κυνικοί και κοσμοπολίτες. Αλλά αυτό το "Ελλάδα με κατάντησες σαν το Διογένη" σημαίνει "αν ήμουν Ελληνας μετανάστης στο εξωτερικό και έμενα, σπούδαζα εκεί, δε θα 'χα μια διαφορετική κατάληξη;;" ...και ένα όνειρο του Ρασούλη ήταν να γυρίσει ταινίες...αυτό σπούδασε...να μην είμαι δλδ εδώ ζητιάνος, να τρώγομαι με τα ρούχα μου, τους γύρω μου και την ελλαδική μιζέρια....αν εκφράζει κι άλλους ας το τραγουδούν..:-)..και όλα αυτά, τα Γηγενής-Μετανάστης, Μητρόπολη-Αποικία, Πολίτης-Μέτοικος ισχύουν και στην Αρχαία Ελλάδα, όπου η πατρίδα έχει βαλτώσει και αναζητάμε μια δεύτερη πατρίδα που θα στηρίξει μέσα μας την πρώτη...:-)

....Φανάρι την Καρδιά μου και Ψάχνω...

....Άνθρωπον ζητώ, μέρα μεσημέρι βγήκε με φανάρι ο Διογένης και το φώναζε....

Η εδώ και τωρατζού Ελλάς, ο Σωτήρ Ανδρέας του Εδώ και Τώρα Αλλαγή, Στις 18 Σοσιαλισμός!.....τόση βιασύνη είχε ο καταπιεσμένος Νεοέλλην που ήθελε ό,τι στερήθηκε να προλάβει να τα ζήσει αυτός και τα παιδιά του...μέχρι και εξαγωγή σοσιαλιστικής εμπειρίας κάναμε...Δεν υπήρξε μεταβατική περίοδος ή μακρόπνοος σχεδιασμός. Εδώ και τώρα. Ό,τι άλλοι λαοί το σκέφτονται σε ορίζοντα δεκαετιών, εμείς θέλουμε να το ζήσουμε Τώρα....τα ίδια αργότερα και με τον Σημιτικό Εκσυγχρονισμό....αλλά βιώσαμε την εμπειρία, τη χαρά να χεις ευρώ, ας μην είμαστε αχάριστοι, ε;; κάτι είν' κι αυτό για τις χώρες που θέλουν να φαίνονται πλούσιες...Ελλαδική Πατέντα Carpe Diem....  

 Ζώντας στην δικιά σου φρίκη εκατάντησα φρικιό
Την αγάπη χάπι κάνεις να την καταπιώ
Η δικιά μας ιστορία σαν τον αττικό ουρανό
Μα μπουκάρει η αιθάλη και εθαλοτυφλώ

Αυτή η Αττική Αιθαλομίχλη με τις αρχαίες εξατμίσεις της Μεταπολίτευσης έδινε ένα πρεστίζ Βιομηχανικού Αναπτυγμένου Έθνους... για κάθε φρικιό ένα πολιτιστικό χάπενινγκ...ένας αυτοκίνητος λαός ζωντανός, εξωστρεφής, που προοδεύει..αγοράζει αμάξια...κινεί την παγκόσμια οικονομία....
 ------
Εκείνη την εποχή (1983) κυκλοφόρησε και ο ιστορικός αμανές "Μάνα μου Ελλάς" για τη Μικρασιατική Καταστροφή με παρόμοιους σε νόημα στίχους..εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια...είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα...εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς...Όλη η ταινία το "Ρεμπέτικο" ήταν μια προσπάθεια συμφιλίωσης μας με τις Ανατολίτικες ρίζες μας. Να φανταστείς το μπροστάρικο ΚΚΕ και η μαύρη Δεξιά θεωρούσαν και το Ρεμπέτικο και το Ροκ..εκφυλισμένα, κατώτερα είδη μουσικής...τώρα βέβαια αυτά έχουν ξεχαστεί και στα φεστιβάλ παίζουν απ' όλα :-)...
------

 Και θα κλείσω με  Διονύση Σαββόπουλο από Μαύρη Θάλασσα, youtube, (Βρώμικο Ψωμί, 1972)....

 Κωμικού, ξυπόλυτου θιάσου
έργο τρομερό τα όρη του Καυκάσου
ίθρα-ου θανάσιμη τσουλήθρα
ίθρα-οα καταβόθρα, κολυμπήθρα

Σε πηγή θολή και μολυσμένη
την κρυφή μου αγάπη έχω βαφτισμένη
ερε-οα σ' όλα υπερέχω
όλα τα ζητώ και τίποτα δεν έχω

Δεν έχω ήχο, δεν έχω ήχο, δεν έχω υλικό, δεν έχω ήχο

Τον Αη-Γιάννη άκουσα να ψάλλει
ζώο φτερωτό μου γδέρνει το κεφάλι
ουντ-ια συντρίμμια το σαντούρι
έβγα να σε δω δειλέ κι ασχημομούρη
(Θεέ μου ασχημομούρη)

Μαλλιαροί τοξότες της Σκυθίας
με κοιτάζουν μέσα από εικόνες Παναγίας
αρ-ιο χρυσόμαλλο κριάρι
βάφτισε κι εμένα στη θάλασσα τη μαύρη

Δεν έχω ήχο, δεν έχω ήχο, δεν έχω υλικό, δεν έχω ήχο

Μυθικό πουλί με δυο κεφάλια
στου Παλαιολόγου τα κόκκινα σανδάλια
αρ-ιο του Προμηθέα χνάρι
πέτρινο εργαλείο και αλφαβητάρι

Δεν έχω ήχο, δεν έχω ήχο, δεν έχω υλικό,δεν έχω ήχο

Τι γυρεύω εγώ σ' αυτούς τους βάλτους
Ακρίτες ξαγρυπνούν στα σύνορα του κράτους
αου-γοα κάνε το σταυρό σου
και σα φαρμακερό κοντάρι απογειώσου

Αργοναύτη μέσα στα σκοτάδια
με όπλα ηλεκτρικά κι ιπτάμενα καράβια
αου-βυ προς τ' άστρα της αβύσσου
προς τους ουρανούς φωταγωγήσου

Δεν έχω ήχο, δεν έχω ήχο, δεν έχω υλικό, δεν έχω ήχο.

Υ.Γ.

....."Μαλλιαροί τοξότες της Σκυθίας με κοιτάζουν μέσα από εικόνες Παναγίας" στην ελληνοχριστιανική ΕΑΤ-ΕΣΑ.............Σκύθες ήταν στην Αρχαία Δημοκρατία της Αθήνας.....Μισθοφόροι Αστυνόμοι και Τοποτηρητές της Τάξεως και Ηθικής :-)...Ιδιωτική Φύλαξη με Κρατικά Κονδύλια :-)... Δεν καταδεχόταν τώρα ο Αρχαίος Πρόγονος να χάνει τον καιρό του με βάναυσες εργασίες...το πνεύμα διψούσε για ελεύθερες ασχολίες :-)...Φαντάσουν να 'χαμεν Αστυνόμους Κινέζους που λέειν ο λόχος..:-)

Το Επίθετο Μαλλιαροί εμφανίζεται ξανά μετα από χρόνια, το 1988, στους "Κωλοέλληνες" ..

................................. 

μαλλιαροί μου Ελλαδίτες
θλιβερές μου πορδές.

................................ 

με το φως σπασμένο
 κρατικοποιημένο

......................................

..................Κι ενώ εδώ θα ζούμε ...Kαταρρεύσεις..................
ο έξω Ελληνισμός θα προχωρεί
και φως και μουσική μιας άλλης σκέψης
στη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί

 στους Πανέλληνες

............................................ 

Καλή Εθνοσωτήρια Σταύρωση και Ανάσταση :-)