Ζωντανοί Νεκροί Χορεύουν στη Βροχή

((Ex-Black on White - Dodo))

...συνεχίζοντας για το πώς μία φράση λειτουργεί μόνη της ή μέσα στο κείμενο. Εκεί στα μεταφυσικά την παλεύουμε ακόμη δεν αναστήσαμε.. :-)

..και ο ανασταθέντας Χριστός είπε πρὸς ἕτερον· Ἀκολούθει μοι. ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι ἀπελθόντι πρῶτον θάψαι τὸν πατέρα μου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς· σὺ δὲ ἀπελθὼν διάγγελλε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. (Λουκάς 9.60, παρόμοιος διάλογος και στο Ματθαίο 8.21, εκεί ξεκινά... ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ.)

Τί να εννοεί άραγε;; "Άσε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους". Η πλειοψηφούσα ερμηνεία είναι "Άσε τους πνευματικά νεκρούς να θάψουν τους σωματικά νεκρούς. Ένα παράδειγμα από site του John Climacus,"περὶ ἀπροσπαθείας" αρ.7....Ὅσοι ἐπιθυμοῦμε νὰ τρέχωμε μὲ ταχύτητα (στὸν δρόμο τῆς ἀσκήσεως), ἂς στοχασθοῦμε καλά, ὅτι ὁ Κύριος ὅσους ζοῦν στὸν κόσμο τοὺς ἔκρινε καὶ τοὺς ἐχαρακτήρισε σὰν ζωντανοὺς νεκρούς, λέγοντας σὲ κάποιον: «Ἄφησε τοὺς νεκρούς του κόσμου νὰ θάψουν τοὺς νεκροὺς κατὰ τὸ σῶμα» (και για δεύτερο site, zoiforos.gr)

 Με βάση τα παραπάνω δλδ ο Χριστός παραγγέλλει του μαθητή του να αφήσει να θάψουν τον πατέρα του οι συγγενείς του, οι πνευματικά νεκροί κοσμικοί. Να μην ασχολείται με βιοτικές μέριμνες, βαφτίσια, γάμους, κηδείες, περιουσίες αλλά να αφοσιωθεί στο λόγο του θεού. Αυτή η εντολή.."Άσε τα Εγκόσμια....Έλα στα Υπερκόσμια" επαναλαμβάνεται πλειστάκις από τον Κύριο. Δεν είναι κάτι παράξενο, ακόμα και ο χωρισμός γονιού και παιδιού την ύστατη ώρα... Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος·  καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστιν μου ἄξιος. (Ματθαίος 10.37)

..υπερβολικά ακούγονται όλα αυτά...δε θα μπορούσε ο μαθητής να θάψει πρώτα τον πατέρα του και μετά να γίνει ακόλουθος;; ..δυό ωρώ υπόθεση...αν είναι δυνατόν... και παραβαίνει και την πέμπτη εντολή " τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι." Μήπως αυτά είναι της Παλαιάς Διαθήκης και ο Χριστός συμπληρώνει την Επουράνιο Γη;; τί να πεί κανείς;;..

Μιαν απάντηση δίνει ο βιβλικός αρχαιολόγος Gordon Franz, στο άρθρο "LET THE DEAD BURY THEIR OWN DEAD" ότι το περιστατικό σχετίζεται με την εβραϊκή Shiva, Shloshim και γενικότερα με τις εκεί τελετές θρήνου, πρώτης και δεύτερης ταφής. Τονίζει μάλιστα το ἑαυτῶν, their own. "Άσε τους νεκρούς να θάψουν τους δικούς τους νεκρούς, τα κοκαλάκια τους στη δεύτερη ταφή". Σουρεαλιστικό, ε;;..ο αποθαμένος να θάψει τον ίδιο του τον εαυτό!..Μεταφράζω το συμπέρασμα...Κοίτα νέε μου, έχεις ήδη τιμήσει τον πατέρα σου δίνοντας του την κανονική ταφή στο οικογενειακό τάφο. Τώρα αντί να περιμένεις τη σάρκα να αποσυντεθεί, αυτό δεν πρόκειται να σε εξιλεώσει για τις αμαρτίες σου, πήγαινε και κήρυξε τη βασιλεία του θεού, μίλησε για το μοναδικό μέσο σωτηρίας, την πίστη στο Χριστό. Άσε τα κόκαλα των προγόνων να μαζέψουν τα κόκαλα του πατέρα σου και να τα βάλουν στο οστεοφυλάκιο. Εσύ ακολούθα με!...

Μας κούφανε ο αρχαιολόγος. Πολύ τα ψειρίζει η Σχολαστική Θεολογία θα 'λεγε ένας ορθόδοξος και θα προτιμούσε την πρώτη ερμηνεία αλλά για να στερεωθεί αυτή, ζητώ ένα δεύτερο χωρίο της βίβλου, όπου ο Χριστός ή άλλος μιλεί αντιδιαστέλλοντας τους "νεκρούς τω σώματι" με τους "νεκρούς τω πνεύματι".

Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η ουσία είναι οτι η πρώτη ερμηνεία έδωσε την έννοια του "Ζωντανού Νεκρού". "Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ" που λέει ο Σαββόπουλος. Νεκροζώντανος θα πει στα νέα ελληνικά βρυκόλακας, φάντασμα ή κάποιος ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο.

Εδώ όμως θα μείνουμε στον εν ζωή πνευματικό θάνατο. "Όταν Φοβόμαστε το θάνατο, είμαστε ήδη Νεκροί" έλεγε η παραπροηγούμενη ανάρτηση. Αν το πάρεις ξέχωρο μπορεί να έχει άλλη σημασία, αν δεις τα βίντεο σημαίνει "Όταν φοβόμαστε να εκφραστούμε για το θάνατο, είμαστε ήδη συναισθηματικά νεκροί". 

Και στο τέλος.......Focus on other people, not on yourself.........Και όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί........ Δεν πάνε μόνα τους πάλι αυτά. Αμέσως θα ειπωθεί γιατί να μην εστιάζουμε και στον εαυτό μας και στους άλλους...Αυτό το quote αναφέρεται στον ίδιο τον Randy Pausch...σημαίνει...σου λέει ο γιατρός...σου μένουν πέντε μήνες ζωής...το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείς μετά τη θλίψη....να προλάβω να χαρώ ό,τι δεν έζησα...Αντί λοιπόν ο Randy να μιζεριάσει ή να επιδοθεί σε αγώνα ό,τι προλάβω, ό,τι ζήσω ή ακόμα να κοιτάξει το εγώ του, να σώσει την ψυχή του....εκείνος επιλέγει να εστιάσει στους άλλους που αφήνει πίσω του, από τα παιδιά του μέχρι εμάς τους αγνώστους, και να δώσει ένα μάθημα ελευθερίας, ανθρώπινης αξιοπρέπειας, θάρρους, αισιοδοξίας για εκείνους που ακόμη παλεύουν για τα παιδικά τους όνειρα. Κατά κάποιο τρόπο πέθανε για μας, τους ονειροπόλους :-)

Και όταν δεν μιλάμε ο ένας για τον άλλο είμαστε κιόλας νεκροί. Κάπως έτσι ήθελα να διασκευάσω το ρητό του Λειβαδίτη, που προέρχεται από μια ηρωική, άγνωστη για μας εποχή, ακούγεται τώρα λίγο ρητορικό, παράφωνο. Οπότε λέω ας ξεκινήσουμε από το δημοτικό πάλι, να μιλάμε ο ένας για τον άλλο και σιγά-σιγά θα φτάσουμε  ξανά στο Πανεπιστήμιο της Αυταπάρνησης. :-)

Καλές οι Θεωρίες αλλά Ζωντανοί ή Νεκροί, η ουσία είναι πώς Χορεύεις στη Βροχή!...πώς κατα μέτωπο κοιτάς τις δυσκολίες...κι Άλλοι κλαίν..:-(( κι .Άλλοι γελάν...:-))...στις τρικυμίες....

....Κλαίει ο Ουρανός μα Εγώ Γελώ..

....Βρέχονται τα Μάτια μου...

......Μα Όλους Σας Αγαπώ!....:-)))

((Winter or Summer Fan? - Dodo))