Υπάρχει μέρος στον ουρανό και για μένα (1972, Αγγελική Ιονάτου)

 

J’ai bercé des enfants incurables avec des fables sur les étoiles

Νανούρισα παιδιά αγιάτρευτα με μύθους για τα αστέρια

J’ai imaginé de belles histoires pour déguiser le présent,

Φαντάστηκα ιστορίες όμορφες να μασκαρέψω το παρόν

Y a-t-il de la place au ciel pour les poètes?

Υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές; 

Y a–t-il de la place au ciel pour moi? 

Υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα;

J’ai traversé les limites de visages, et les  anneaux de vos regards

Πέρασα τα όρια των προσώπων και τους κρίκους των βλεμμάτων σας

J’ai vu le monde derrière mes larmes, il était si beau que depuis j’y crois

Είδα τον κόσμο πίσω από τα δάκρυά μου, ήταν τόσο όμορφος

που από τότε τον πίστεψα

Y a-t-il de la place au ciel pour les poètes?

Υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές; 

Y a–t-il de la place au ciel pour moi? 

Υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα;

J’ai chanté la lumière de tes yeux sans les avoir jamais connus

Τραγούδησα το φως των ματιών σου δίχως πότε να τα 'χω γνωρίσει

Je t’ai cherché dans le cœur de l’exil, je t’ai trouvé dans le rire de l’ami

Έψαξα μέσα στην καρδιά της ύπαρξης, σε βρήκα μες στο γέλιο ενός φίλου

Y a-t-il de la place au ciel pour les poètes?

Υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές; 

Y a–t-il de la place au ciel pour moi? 

Υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα;

Maintenant que sur un bois de vil prix on a cloué tes mains

Τώρα που πάνω σε ξύλο φτηνό καρφώσαμε τα χέρια σου

Maintenant  qu’avec la lame du crime on a cloué mon cœur

Τώρα που με τη λεπίδα του εγκλήματος καρφώσαμε την καρδιά μου

Je sais qu’il y a de la place  au ciel pour les poètes

λέω πως υπάρχει μέρος στον ουρανό για τους ποιητές

Qu’il y a de la place au ciel pour moi…!

πως υπάρχει μέρος στον ουρανό για μένα!

~~~~~

Ο πρώτος λοιπόν δίσκος της Ionatos έχει τίτλο "Resurrection" (Ανάσταση) και κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1972 αποσπώντας μάλιστα και το περίφημο "Grand Prix Du Disque" της Γαλλικής Ακαδημίας εκείνης της χρονιάς στα 18 μόλις χρόνια της εκκολαπτόμενης δημιουργού.

https://diskovolos58.blogspot.com/2020/06/angelique-ionatos-resurrection-1972.html

Στην οικογένειά μου η ποίηση είχε μεγάλη σημασία, η μητέρα μου μου διάβαζε ποίηση όταν ήμουν μικρή. Αισθάνθηκα πόνο όταν 14 χρονών άφησα τη χώρα μου. Δεν επέλεξα να φύγω, ακολούθησα την οικογένεια. Εκείνη την περίοδο ήταν δικτατορία στην Ελλάδα, αισθανόμουν ότι μου έχουν κλέψει την πατρίδα μου. Όταν βρέθηκα στο εξωτερικό ήμουν στην εφηβεία και άρα πολύ εύθραυστη. Μαθαίναμε για τα βασανιστήρια που γινόντουσαν στην Ελλάδα, πηγαίναμε μπουλούκια να δούμε τον Θεοδωράκη όταν ερχόταν για συναυλίες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε μια από τις πρώτες συναυλίες του αφού έφυγε από την Ελλάδα, το κλάμα που είχε ρίξει ο κόσμος βλέποντάς τον. Τότε είπα στον εαυτό μου, αν η μουσική έχει τέτοια δύναμη θα ήθελα να γίνω μουσικός! 

https://www.elculture.gr/blog/article/angelique-ionatos/

Στο Βέλγιο όταν πήγα στο Λύκειο, επί ένα χρόνο ήμουν ακροαματική μαθήτρια, γιατί μάθαινα ακόμη τα γαλλικά και ήταν μεγάλος ο πόνος, γιατί εκεί η κοινωνία είναι πολύ λογοκεντρική. Ήμουν, όμως, το αγαπημένο «ζωάκι» της τάξης, εκεί στο βάθος με τα λεξικά για παρέα. Στα μαθήματα της γλώσσας γνώρισα μία καταπληκτική καθηγήτρια των Γαλλικών. Ήταν αυτή που με έσπρωξε στο τραγούδι, γιατί από μικρή τραγουδούσα όσα με πόναγαν. 

https://www.musicpaper.gr/interviews/item/3910-aggeliki-ionatos-glossa-mou-edosan-tin-elliniki

https://en.wikipedia.org/wiki/Angélique_Ionatos

(1954 - 2021)