Από τη θεομηνία στη θεολογική προστασία του δάσους

Στοιχεία νεοελληνικής θεομηνολογίας
από τις δασικές πυρκαγιές

Με αφορμή τη φωτιά στο Άγιο Όρος τον Αύγουστο του 1990 βρήκε χρόνο ο Παΐσιος να «νουθετήσει» την εκκοσμίκευση του τρίτου ποδαριού της Χαλκιδικής. «Ένα χέρι οδηγούσε την πυρκαγιά-σκαμπίλι από την Παναγιά στους φιλόκοσμους μοναχούς που σε λίγο, μετά τους δρόμους, θα χτίσουν μέχρι και ξενοδοχεία για τους τουρίστες, θα μας κάνουν μουσείο!». Κάηκαν τα δάση, κάηκε το κοσμικό φρόνημα, αναρωτιόταν. Πολύ πράσινο, πολύ καλαμπαλίκι οι καλόγεροι, λίγο πράσινο, όχι καλαμπαλίκι (νταβαντούρι, αργολογία) του έλεγε ο γέροντας Ηρωδίωνας που αρνιόταν προσευχή και κομποσχοίνια για τη φωτιά. ....μάλιστα, κάποια «αθεολόγητη» μονή ζητούσε βοήθεια, δεν κατάλαβαν πως το σκαμπίλι θα τελείωνε μόνο όταν η Παναγία το επέτρεπε. Κι αν δεν συνέλθουν, θα φάνε κι άλλο.

https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/agiou-paisiou-agioreiti-theominia-orgi-theou-kai-to-chastouki-tis-panagias/

Περίληψη αποσπάσματος απ' το βιβλίο «Ο Πατήρ Παΐσιος μου είπε», Αθανάσιου Ρακοβαλή, που έγινε βάιραλ. Σχολιάστηκε ως

(ανατριχιαστικό, συγκλονιστικό,

η εκκοσμίκευση στο Άγ. Όρος και η παιδαγωγική “τιμωρία” της Θεοτόκου

και

τα λόγια του Αγίου Γέροντα Παϊσίου, στις δύσκολες ημέρες του ανείπωτου πόνου των φονικών πυρκαγιών, έρχονται να καταδείξουν το μεγαλείο ενός ανθρώπου του Θεού!)

Δεν καήκανε τα ανακαινισμένα δωμάτια των μοναχών, και η τεχνολογία που έβαλε το ποδάρι της, αλλά την πλήρωσαν τα δάση, ευκολότερος στόχος. Ένας τέτοιος λογισμός απώτερα καταλήγει πως αν το Άγιο Όρος ήταν μια έρημος, όπως το Σινά, δεν θα προσέλκυε άσχετους φυσιολάτρες. «Για την ασκητική ευκολία μου, ας καούν και τα δάση, και οποιοδήποτε αξιοθέατο φέρνει χασομέρηδες τουρίστες». Αυτή είναι η ρίζα του λογισμού, η κοσμοφοβία. Τι αξία, όμως, έχουν οι αρετές της ερήμου, αν δεν έχεις παλέψει τους πειρασμούς της συνύπαρξης με άλλους ανθρώπους;;  Μάλιστα, κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, ο ίδιος ο Παΐσιος, λέγεται, πως χαστούκισε μέχρι δακρύων φοιτητή θεολογίας, όταν του είπε πως ο Θεός δεν είχε τι να κάνει και έπλασε τον άνθρωπο.

Το 2017, η Άντζυ Σαμίου απόρησε που τόσα κεράκια, τόσες λιτανείες, τόσες προσευχές δεν λύγισαν την Παναγία να σβήσει τη φωτιά...μήπως θέλει να μας πει κάτι;...αν πρόσθετε, μήπως είναι σκαμπίλι; που λέει κι ο Παΐσιος, θα καταλάβαινε το λαίμαργο για καλαμπαλίκι κοινό, πως δεν τα 'βγαλε απ' το μυαλό της.

Το 2018, ο αγαναχτισμένος Αμβρόσιος ερμηνεύει την πυρκαγιά στο Μάτι ως αποτέλεσμα της αποστασίας του πρωθυπουργού από τη θρησκεία. Δεν είχε προορατικό χάρισμα όταν τον επαινούσε ως λεβέντη και της Ελλάδας λυτρωτή. Και σε αυτό συμφωνεί και ο αγαναχτισμένος Τράγκας πως τιμωρεί την Ελλάδα ο Θεός εξαιτίας του πρωθυπουργού. Μάλλον, όμως με την Ελλάδα έχει το πρόβλημα ο Θεός, γιατί οι πρωθυπουργοί μια χαρά ζωή κάνουνε. Αυτοί έρχονται, φεύγουν εξασφαλισμένοι, οι θεομηνίες συνεχίζονται, είτε έχεις ένθεο, ή άθρησκο άρχοντα. Με θεοσεβούμενο Ελλαδάρχη, όλοι αυτοί δεν θα ανοίγανε το στόμα τους, αυτή είναι η πικρή αλήθεια ενός πολιτικάντικου κουτσομπολιού. Ο Μουλατσιώτης διαφωνεί με τους παραπάνω, τη φωτιά την προκάλεσαν οι Άιρον Μέιντεν. Ναι, αλλά και πάλι, κι αλλού πήγαν, φωτιές δεν ήρθαν, άρα με την Ελλάδα υπάρχει πρόβλημα, λέμε τώρα.

Ερώτηση περί μεγίστου κακού. Θεωρούνται από την ελληνική κοινωνία οι δασικές πυρκαγιές το χειρότερο κακό;; Όχι, τα τελευταία χρόνια, δύο είναι τα κακά ελκύουν μαζικά συλλαλητήρια. Το Μνημόνιο και το Μακεδονικό. Θεολόγησε ποτέ κανείς, απ' όσους θεομηνολογούν για πυρκαγιές, ότι κόβονται μισθοί και συντάξεις λόγω μειωμένης θρησκευτοσύνης, ότι ο Θεός εξύψωσε τους ταπεινούς Σκοπιανούς και επέτρεψε να ονομάζονται Μακεδόνες εξαιτίας των αμαρτιών μας; Αντίθετα, για το Μνημόνιο ηθικολόγησε ο Ιερώνυμος υπέρ μας, ότι οι σκληροί Προτεστάντες ζητάνε και το πενηνταράκι, ενώ οι καλοσυνάτοι Ορθόδοξοι συγχωρούν, είναι πιο χαλαροί με όσους τους χρωστάνε.

Εφόσον δεν πολυαπασχολούν την κοινωνία φυσικές, ή ανθρωπογενείς καταστροφές, όπως τα τροχαία, η ερμηνεία τους ως τιμωρίες και ρομφαίες Θεού έχει μειωμένο παιδαγωγικό χαρακτήρα. Μόνο η προσωπική συμφορά. Αν πάθουμε όλοι το ίδιο πράγμα. Όταν μια μειονότητα υποφέρει, η πλειονότητα συχνά, και ειδικά στην διχασμένη Ελλάδα, κουτσομπολεύει και τη χρησιμοποιεί ως εργαλείο για κομματική/συντεχνιακή αντιπαράθεση. Λόγια του αέρα δίχως προσωπικό κόστος, και πιθανή αμαύρωση των αντιπάλων, σκοπούμενα οπαδικά κέρδη μέσω εκφοβισμού.

Γιατί λοιπόν η φωτιά θέλγει τόσο τους θεοργίλους; επειδή ο Θεός έκαψε τα Σόδομα, κι ο λαός λέει θα μας κάψει, όχι θα μας πνίξει, που θα μπορούσε λόγω Κατακλυσμού. Και δεύτερον, επειδή είναι ένα τηλεοπτικό γεγονός που πουλάει λόγω εφφέ. Θρησκεία, τέχνη και διαφήμιση ποντάρουν στην εντύπωση.

Του απάντησαν του Αμβρόσιου οι αγαπούληδες, όπως τους λέει, να το βουλώσει, πως είναι αντίχριστος, βλάσφημος, εκτός εκκλησίας. Ο Θεός είναι αγάπη, όχι τιμωρός, λένε. https://www.huffingtonpost.gr/entry/theos-emprestes_gr_5b5c2817e4b0de86f4976c3b https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10216485348186986&set=a.2698631865767&type=3&theater
Έλα, όμως, που η ζυγάρια της παράδοσης ποσοτικά γέρνει προς τους εξοργιστές. Μπορεί η αγάπη να είναι το καινοτόμο στοιχείο της Καινής Διαθήκης, αλλά οι μετέπειτα ευχές, προσευχές, κηρύγματα εστιάζουν στον φόβο περισσότερο απ' την αγάπη. Όπως λέει και η ευχή της αρτοκλασίας, του κοψίματος των άρτων...καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, λές και είναι κανένα θηρίο ο Θεός έτοιμο να μας κατασπαράξει.

Πρώτον, την εποχή που γράφονταν αυτά είχε «παιδαγωγική» αξία ο εκφοβισμός στον βαθμό που έφερνε το παιδί με τα νερά του μεγάλου. Τώρα, που έχει αλλάξει η παιδαγωγική ο εκφοβισμός είναι εκτός τόπου και χρόνου, φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Κι αυτοί που από φόβο θα πειστούν, η ψυχή τους ξέρει τι κουβαλάνε.

Κατά δεύτερον, υπάρχει ανακολουθία/ασχετοσύνη μεταξύ οργής Θεού και δασών, είναι σαν να ισχυρίζεται οπαδός μια ομάδας πως τα δάση κάηκαν επειδή οργίστηκε ο Θεός από την πουλημένη διαιτησία εις βάρος της ομάδας του. Να τιμωρηθεί ο διαιτητής, ο πολιτικός, οι ψηφοφόροι του πολιτικού έχει, ας πούμε, μια συνάφεια. Αλλά να το πληρώσουν τα δάση, άσχετοι, αντίπαλοι του πολιτικού, αυτό δεν κολλάει. Ψάξε, κάτι άλλο συμβαίνει, κύριε θεομηνολόγε. Μήπως οργίστηκε ο Θεός με τα μειωμένα κονδύλια πυρόσβεσης και την απουσία πρόληψης;; πιο λογικό ακούγεται.

Τρίτο, και καταληκτικό, όλες αυτές οι φλύαρες παραδόσεις είναι  ξέπλυμα των εμπρηστών, είτε του κράτους, είτε ιδιωτών, είτε εξ αμελείας, είτε επί σκοπόν. Μάλιστα, υπάρχει και η κατηγορία των πυρομανών. Αν, λοιπόν, ο Θεός στέλνει καθαρτική φωτιά για να μετανοήσει ο κόσμος, γιατί να μη τον βοηθήσει στο έργο του ένας πιστός πυρομανής τιμωρός; Ειδικά, στην πυρολογία του Παΐσιου, όπου τα τουριστοφόρα δάση, θεολογικά απροστάτευτα, παρουσιάζονται ως ενοχλητικά και επικίνδυνα για τον αποτελεσματικό ησυχασμό. Άβυσσος η ψυχή του ζηλωτή.

Απέναντι σε αυτό το σκοτάδι υπάρχει ομόρριζο φως;;

Κάτι φαίνεται αλλά δεν προβάλλεται, γιατί η κακία, ο αρνητισμός πουλάει περισσότερο από την καλοσύνη και τη δημιουργία.

Το 2007 ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έγραψε μια προσευχή για τις πυρκαγιές. Συνοδοιπόρος με τον Αμβρόσιο μεν, αλλά και υπέρ του εκσυγχρονισμού, του ανοίγματος της εκκλησίας προς την κοινωνία. Τι στοιχεία καινοτομίας υπάρχουν; 1) είναι γραμμένη σε κατανοητά ελληνικά, απευθύνεται σε όλους 2) αναφέρει ότι δεν γνωρίζουμε την αιτία του κακού, της πυρκαγιάς, κάνει υποθέσεις, που είναι η βάση του ορθολογισμού, ενώ ο παραδοσιακός ξέρει πριν απ' τον Θεό, για τον Θεό, πως η αιτία είναι οι ηθικές αμαρτίες των υφισταμένων του. 3) παρακαλεί για οργή και τιμωρία του Θεού, όχι όμως γενικά και αόριστα, επί δικαίων και αδίκων, αλλά κατά των εμπρηστών.
https://www.klik.gr/gr/el/24-hours/makaristos-archiepiskopos-christodoulos-eidiki-proseuchi-/

Αυτή η απόπειρα δείχνει ότι αν έσπαγε ο ελληνικός γύψος της παράδοσης και γραφόντουσαν προσευχές από το μηδέν, θα είχαν άλλο ύφος και ήθος, προσαρμοσμένες στη σύγχρονη ηθική.

Υπάρχει και ένας δενδρολάτρης γέροντας, ενός χρόνου άγιος, ο Αμφιλόχιος της Πάτμου (1888-1970). Πρωτόφερε πεύκα στο ξερό νησί, έβαζε επιτίμια να φυτεύουν δέντρα για να συγχωρούνται οι αμαρτίες τους, λέγοντας ότι όποιος αγαπάει τα δέντρα, αγαπάει τον Χριστό. (Τα δέντρα είναι κάθετες προσευχές προς τον ουρανό (περσική παροιμία;) Άλλο να γίνεται προσκοπική δεντροφύτευση, και άλλο να ενταχθεί το δέντρο στην πνευματική παράδοση.

http://www.diakonima.gr/2015/06/23/ο-γέροντας-αμφιλόχιος-και-η-αγάπη-του-π/

Και πάνω σε αυτό το σκεπτικό θα μπορούσε ρητά να γραφτεί σε εξομολογητάριο ότι ο εμπρησμός είναι αμαρτία. Μοιράζουν φυλλάδια εξομολόγησης, αλλά πουθενά δεν ρωτά το χαρτί αν κατά λάθος ή δόλια έβαλες φωτιά. Άλλο να εννοείται, και άλλο να στέκει γραπτώς.

Και τέλος, ωφέλιμες θα ήταν οι μετανομασίες ναΐσκων μέσα σε δάση, π.χ. Παναγία του Δάσους, Πυροσβέστρα/Πράσινη/Δασωμένη Παναγιά, η Αναδασώστρα, ο Αϊ-Γιώργης ο Αναδασώστης, ο Πυροσβέστης. Ούτε καν ναός των Τριών Παίδων εν Καμίνω, προστατών της πυροσβεστικής δεν υπάρχει

...αν δεν βάλουμε κοινοτικό μυαλό, 

θα τρώμε κι άλλα χαστούκια

απ' τον φοβικό ατομισμό...

ΥΓ

Η πυρκαγιά στη θεολογία του Κακού

.......
Στις θρησκειολογικές κι ανθρωπολογικές μελέτες των κατοίκων της Ιάβας και των Φιλιππινών για παράδειγμα, βρίσκει κανείς μια θρησκευτική και κοινωνική αντίληψη για τις φυσικές καταστροφές πολύ διαφορετική. Οι διαταραχές στην κοινωνική και πολιτική ζωή των κοινωνιών αυτών συνδέονται στενά και αντανακλώνται σε καταστροφές όπως η ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι σεισμοί, οι πλημμύρες και οι φωτιές. Εντάσσοντας τις φυσικές καταστροφές στον κύκλο της κοινωνικής δραστηριότητας, οι κάτοικοι των χωρών αυτών προβλέπουν ενδεχόμενους φυσικούς κινδύνους αλλά και κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα. Επενδύουν δηλαδή σε μια αντίληψη ζωτικής σημασίας που έχει περισσότερο κοινοτικό παρά ατομοκεντρικό χαρακτήρα. Έτσι επιλέγουν να παρατηρούν τις φυσικές καταστροφές, να τις εντάσσουν στον κρατικό σχεδιασμό ως κανονικότητα κι όχι ως εξαίρεση (άρα δεν τις “απομακρύνουν”) με βασικό κριτήριο όχι τον αριθμό των ανθρώπινων ζωών που διακυβεύονται, αλλά τη ζωτική σημασία της βιωσιμότητας των τοπικών κοινοτήτων ως ύστερη αντανάκλαση του Κράτους. https://thepressproject.gr/i-purkagia-sti-theologia-tou-kakou/

image

https://www.facebook.com/113331462033985/photos/a.1926542937379486/2223690780998032/?type=1&theater

Μαζικά βοδινά, δασοφάγα λεργιά!

https://www.socomic.gr/2019/08/climate-change/

η λεργιά, (κρητικά), φαγητό που λερώνει τη νηστεία

Ρίγος θα πιάνει αμαρτωλό που βοδινά πληθεύει,

κι απ' τα παιδιά του το νερό και πράσινο στερεύει!

Οι επιστήμονες του Water Footprint Network εκτίμησαν ότι για να πάρουμε 200 κιλά βοδινού κρέατος θα πρέπει να καταναλωθούν 1.300 κιλά ζωοτροφής (σιτάρι, βρώμη, σόγια κτλ), 7.200 κιλά σανό και πρασινάδα από βοσκοτόπους, 24.000 λίτρα νερού που θα πιεί το ζωντανό και 7.000 λίτρα νερού για άλλες πράξεις που περιλαμβάνουν πχ. την καθαριότητα του ζώου ή την μετέπειτα επεξεργασία του κρέατος.

Η αγάπη των πολιτών της Ελλάδας για τα γαλακτοκομικά και το κρέας είναι μια αιτία για το υψηλό αποτύπωμα της Ελλάδας, που ανέρχεται σε 2.338 κυβικά μέτρα ετησίως ανά κάτοικο. Για να έχετε μια σύγκριση, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 1.385 κυβικά μέτρα ετησίως ανά κάτοικο.

http://www.enallaktikos.gr/ar13520el_poso-nero-spatalietai-gia-tin-paragwgi-twn-trofimwn-poy-katanalwnoyme-infographic.html

Ο Κεν Καλντέιρα, περιβαλλοντολόγος στο Επιστημονικό Ινστιτούτο Κάρνεγκι, υπολόγισε ότι η κατανάλωση μισού κιλού βοδινού κρέατος προκαλεί υπερθέρμανση του περιβάλλοντος ανάλογη με αυτή που προκαλείται από την καύση ενός γαλονιού βενζίνης.

https://www.kathimerini.gr/777260/article/epikairothta/perivallon/to-vodino-kreas-kostizei-poly-sto-perivallon

Περισσότερο κρέας, λιγότερα παρθένα δάση

2004

Κάθε φορά που τρώτε μία μπουκιά από ζουμερή μπριζόλα, ίσως να δαγκώνετε μαζί της και ένα κομμάτι ζούγκλας του Αμαζονίου. H μεγάλη ακμή που γνωρίζει η βιομηχανική κτηνοτροφία στον Αμαζόνιο θέτει σε κίνδυνο χιλιάδες σπάνια είδη φυτών και ζώων, επιταχύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη και στερεί από τους κατοίκους της Βραζιλίας πολλά αγαθά πρώτης ανάγκης που εξασφάλιζαν παραδοσιακά από το παρθένο δάσος.

Η παγκόσμια ζήτηση για βοδινό κρέας βρίσκεται στη ρίζα του προβλήματος. Οι εξαγωγές βραζιλιάνικου μοσχαριού έχουν πενταπλασιασθεί από το 1995, δίνοντας στη χώρα την πρώτη θέση στον κόσμο.

https://www.kathimerini.gr/181517/article/epikairothta/kosmos/perissotero-kreas-ligotera-par8ena-dash

Τέλος από Σεπτέμβρη του 2019 στα χάμπουργκερ και στις μακαρονάδες μπολονέζ για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Γκόλντμιθς του Λονδίνου: το βοδινό κρέας θα πάψει να πωλείται στο εκπαιδευτικό αυτό ίδρυμα που σκοπεύει να συμβάλει με αυτό τον τρόπο στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών.

https://www.sofokleousin.gr/giati-londreziko-panepistimio-apofasise-na-pei-stop-sto-vodino-kr

https://www.theguardian.com/environment/2019/aug/12/goldsmiths-bans-beef-from-university-cafes-to-tackle-climate-crisis

Μόνο οι πλούσιοι θα τρώνε βοδινό κρέας το 2050

«Οι απαραίτητοι πόροι για την παραγωγή του βοδινού κρέατος θα είναι 5 φορές υψηλότεροι σε σχέση με αυτούς που χρειάζονται για την παραγωγή κοτόπουλου και γουρουνιού»

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/53706/mono-oi-plousioi-tha-trone-vodino-kreas-to-2050

https://www.newser.com/story/101873/only-rich-will-eat-beef-in-2050.html

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙ ΓΗΣ ΘΕΪΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ

Στην Πέτρινη την Εποχή

 που ο μέσος όρος της ζωής

 ήταν τα εικοσιπέντε,

και πληθυσμό μετρούσαμε

ακόμα σε χιλιάδες,

και τα θηρία έτρωγαν

αδύναμους προγόνους,

και τρόμος μας κυρίευε

στη δύναμη της φύσης,

τότε Θεός ενέτειλε:

«Αύξανε και πλήθαινε

σ' απάνθρωπο πλανήτη,
σου δίνω επικράτεια,
εσύ 'σαι ο νοικοκύρης,

ζώα και κτήνη νίκησε,

την εξουσία πάρε,

την κτίση μη φοβάσαι,

φύση για σένα πλάστηκε,

δούλα για σένα θα 'ναι,

ανέτειλε η Εποχή

Κυριευτή Ανθρώπου!»

Σε Εποχή Ιατρική

που ο μέσος όρος της ζωής 

 φτάνει προς τα ογδόντα,

και δισεκατομμύρια

μετράμε στον πλανήτη,

υπέρβαρη πονά η γη

τον άνθρωπο να θρέφει,

που αρνιέται ακόμη αχόρταγος

πολέμους να νηστέψει,
και γήινη συνείδηση
πλανήτη να εντοπίσει,

είδε Θεός ότι κακόν,

μετάνοια Κυριευτών

ζητεί και στέλνει μήνυμα

Νέα Γραφή να λάβουν:

«Έλεγχε γης τον πληθυσμό,

ανάλογα τους πόρους,

μείωνε ανισότητα,

ρύθμιζε τους εμπόρους.

Αν δεν πεινάς, μην τρως φαΐ,

νήστευε τους πολέμους,

σκέψου πατρίδα σου τη γη,

με Νου Σώστη του Γένους.

Αφού πλανήτη δεύτερο

δεν έχεις αποικίσει,

ο ένας και μοναχικός

το μόνο σου είναι σπίτι.

Εγώ είπα και το 'γραψα,

δεν έχω αμαρτία,

και όποιος με κατηγορεί

για πλημμελή απουσία,

ανήλικου εγκατάλειψη

και θεία αστοργία,

του λέω πως δεν ζείτε πια

στη εποχή του λίθου,

καιρός να ωριμάσετε

με επίγνωση του μύθου.

Αν λόγια αλλοτινού καιρού

παίρνετε κατά γράμμα,

ψυχή σας αποκτείνετε,

θα στερηθείτε νάμα

πνεύματος που ζωοποιεί

συνείδησης τη δίψα.

Αυξάνετε, πληθαίνετε
συνείδηση, παιδεία,
και ανασταίνετε καρδιές
νεκρές από κακία.
Αυτά, και άλλο μήνυμα
θα αργήσετε να δείτε,
το τι σωστό, το τι στραβό,
μόνοι σας να το βρείτε!

imgs
https://fineartamerica.com/featured/scimitar-cat-attacking-a-hominid-mauricio-anton.html?product=art-print
https://en.wikipedia.org/wiki/Earth_(Lil_Dicky_song)
https://brucegerencser.net/2018/02/many-evangelicals-believe-the-earth-was-given-to-humans-by-god-and-it-is-theirs-to-exploit/


UPDATE OF GOD'S COMMAND ON EARTH

In the Stone Age,
when average life 
was at twenty-five,
and within thousands
the populace was counted,
and monsters ate
our weak ancestors,
and terror seized us
on the power of nature,
then God commanded:

«Multiply and fill
this inhuman planet,
I give you dominion,
you are the landlord,
conquer the animals,
take their power,
don't fear of the creature,
for you the nature was designed,
a slave for your needs,
now starts the dawn of Man,
the Age of Dominator!»

In the Age of Medicine,
when average life
arrives at eighty,
and we are counted
with billions,
and the Feeder Earth 
overweight feels pain,
while the fed ones refuse
to do fast of war,
refuse to locate 
planetary identity,
God saw this evil,
will make Dominator regret,
sends everyone a message,
 New Scripture to be spread:

«Control your planet's numbers
according to resources,
reduce inequality,
set trade regulation,
If not hungry, don't eat food,
do the fast of warlike mood,
think earth being your home,
save the planet with your thought.
Since a second planet
is out of your hands,
your one and lonely
home here stands.
I did write and speak,
and bear no sin,
and to those who blame me
of misdemeaning absence,
child abandonment,
and lack of godly love,
I say that you live no more
in the Age of Stone,
it's time to be an adult
and point of myth to know.
If you worship line for line
dry words of other time,
the letter kills your soul,
you will be deprived
of Spirit giving Life
and thirst for Upper Conscience.

Be creative, multiply
moral sense and education,
resurrect the gloomy hearts
lying dead by domination.
All is said, and other text,
a new message will be late,
what is bad, and what is good
it's up to you alone to choose!»

Ο Γκαζοτροχαίος και η απάντηση της νιόπαντρης χήρας του

Το 1997, στον δίσκο Σελοτέιπ, με τα τραγούδια «Τάσος ο Τροχοτυχαίος» και «Βασίλισσα της Λύπης» ο Μανώλης Ρασούλης σε μουσική Πέτρου Βαγιόπουλου υπενθυμίζει σε φιλοκτήμονα έλληνα άντρα, ότι αν στους δρόμους δεν προσέχει κι αναχωρήσει πάνω στο γκάζι ξέφρενος, η γυναίκα του θα πάει σε άλλου αγκαλιά. Αν το στοχαστεί, μπορεί να αλλάξει συνήθεια. Κάνε το καλό, κι ας είναι κι από ζήλεια. Στατιστικά, οι άντρες τρέχουν περισσότερο, και μάλιστα χωρίς γυναίκα και παιδιά μέσα, τρέχουν ακόμη περισσότερο, οπότε πρόκειται για σενάριο με ανεβασμένα ποσοστά πιθανότητας.

Ο Τροχοτυχαίος διασκευασμένος εδώ σε Γκαζοτροχαίο, οι αυθεντικοί στίχοι εκεί

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=51621

Η αφηρημάδα έτρεχε και τράκαρε εν' αμάξι,
κι ο τιμονιέρης μ' άγγελο έχει φτεροπετάξει.

Δεν βρέθηκε, δεν βρέθηκε πόδι φρένο να πιάσει;;

Πέρναγα και είδα μια ψυχή βολίδα,

ξέφρενη, αγγελιασμένη,

με δεξί πόδι βγαλμένη.

Αν απ' το γκάζι τον πόδα δεν σηκώνεις,
μόνος γράφεις τη μοίρα σου και την αποτελειώνεις.

Ας ειν' το χωμα ελαφρύ

γλυκά να σε σκεπάζει,

μπας και το ακούσει άλλος κανείς,

πολύ βιαζόσουν Γκάζη!

Μετά από χρόνια άλλονε βλέπει μέσα στο σπίτι,
παντρεύτηκε η γυναίκα του, κι επείραξε το μέσα του,
και ετοιμάζει μήνυμα στου ονείρου της την κοίτη.

Δεν βρέθηκε, δεν βρέθηκε πόδι φρένο να πιάσει;;

Αν απ' το γκάζι τον πόδα δεν σηκώνεις,
χήρα γυναίκα σ' άλλονε, δύσκολα το γλιτώνεις!

Έρχεσαι μες στα όνειρα μου

και σαν κραυγή μες την καρδιά μου

να λες «σε πρόδωσα πικρά»

Τέσσερα χρόνια τώρα λείπεις

και εγώ βασίλισσα της λύπης

έψαξα για παρηγοριά.

Τώρα με άλλονε μα δε σε ξεχνώ

τάφο δεν κάνω την καρδιά μου όσο ζω

και έτσι θα ζεις βαθιά μου ενώ

όταν πατούσες γκάζι δε με σκέφτηκες

και με τη φρίκη πήγες, κλέφτηκες

και ούτε που σκέφτηκες

πως τα αμάξια δεν πετούν στον ουρανό

κι ο έρωτας δεν ζει μες το κενό

Τι άλλο ήθελες να κάνω

άμυαλε σαν και σένα να πεθάνω, 

να μην πατήσω φρένο στην στροφή;

Έρχεσαι από κει που είσαι,

ουρλιάζεις «σαν και μένα σβήσε, 

αυτό θα πει αγάπη αληθινή»

Τώρα με άλλονε μα δεν σε ξεχνώ

τάφο δεν κάνω την καρδιά μου όσο ζω

κι έτσι θα ζεις βαθιά μου ενώ

όταν πατούσες γκάζι δε με σκέφτηκες

και με τη φρίκη πήγες, κλέφτηκες

κι ούτε που σκέφτηκες

πως τα αμάξια δεν πετούν στον ουρανό

και ο έρωτας δεν ζει μες στο κενό.

Τροχαίο τραγούδι, Quiz (Στούκα, Μηλιώκας)

Πρόσθετες ερωτήσεις στις εξετάσεις του ΚΟΚ.

Συμπληρώστε το δεύτερο στίχο από το δίστιχο:

Είδα το χάρο με τα μάτια μου, φορούσε κόκκινο αμάξι,

α) αν ήταν γκρίζο δεν θα το 'βλεπα, δεν θα 'χα γρήγορα αντιδράσει

β) παράνομη έκανε προσπέραση, να τερματίσει είχε ανάψει

γ) όρμησε μέσα στη λωρίδα μου, κι άπλωσε χέρια να μ' αρπάξει

Στο πίσω κάθισμα η πριγκίπισσα, δίπλα η βασίλισσα κοιμόταν

α) και εγώ με το μυαλό μου πάλευα, χάρο που πάνω μας ερχόταν 

β) ψιλόβρεχε και την ταχύτητα μείωνα που όλο αυξανόταν

γ) και η ζωή μας η ηλιόλουστη κορώνα γράμματα παιζόταν.

Είδα τον χάρο με τα μάτια μου, βγήκε από δίπλα στα δυο μέτρα,

α) περίμενε με το δρεπάνι του σε κακοφώτιστη ενέδρα
β) κι έλεγα μες στην πανοπλία μου, το θάρρος τώρα ξαναμέτρα
γ) το τόξο το 'χα παραμάσχαλα, τα βέλη τα 'χα στη φαρέτρα,

Δέκα λεπτά το δευτερόλεπτο, ένα λεπτό από το χάρο,

α) κόρναρα, και αυτός φοβήθηκε, σε δίκη μην τονε ρισκάρω
β) έστριψα τότε τον ξεγέλασα, σε χέρσο τόπο να παρκάρω
γ) έκοψα λίγο το τιμόνι μου απ' τη μεριά μου να στουκάρω.

Έκανα ιπτάμενο παρκάρισμα μέσα σε σίδερα και χόρτα,

α) βγήκα να κάνω φωτογράφιση, τεκμήρια για γεγονότα
β) κι έπιασα πλάι τη σπαθόσεγα κι έκοψα σφηνωμένη πόρτα
γ) έτρεξε ένας ευγενέστατος και μου ξεσφήνωσε την πόρτα

Φώναζε δίπλα η αυτοκράτειρα, ήταν στο πόδι χτυπημένη,

α) κι εγώ, κι η κόρη, όλοι πονούσαμε, χαμένοι, κατατρομαγμένοι
β) κι εγώ του δρόμου ο αλογάτορας είχα ξεμείνει με το γκέμι
γ) και από πίσω η πριγκήπισσα βγήκε απ’ τ’ αμάξι χτενισμένη.

Τώρα που γράφω θα βρισκόμασταν για τρίτη νύχτα μες στο χώμα,

α) μα είχαμε τύχη και γλιτώσαμε με δυο ουλές που 'χουμε ακόμα
β) μα είχαμε εικόνα και γλιτώσαμε, της Παναγιάς της Τροχονόμας

γ) μα είχαμε ζώνες και γλιτώσαμε με μελανιές σ’ όλο το σώμα

Πλάκωσε κόσμος, μποτιλιάρισμα, Εξπρές, τροχαία και φορεία,

α) και οι αρμόδιοι συνέλεγαν του κάζου τα ψιλά στοιχεία
β) πήρε κι η κάμερα να δείξουνε μάθημα από τροχαία βία
γ) στον ουρανό ένα ελικόπτερο, πετυχημένη συναυλία.

Τα εκατόν είκοσί μου άλογα μου έγιναν γέρικο γαϊδούρι,

α) που με τρακτέρ το ρυμουλκήσανε απ' το χωράφι του παππούλη
β) σαν τσίρκο το περιεργάζονταν μετά από τέτοιο νταβαντούρι
γ) βγήκε μουλάρι το αμάξωμα αλλά του έλειπε η μούρη,

Πήγα να δω αν συμμαζεύεται και τα παιδιά στο συνεργείο

α) μου 'παν με ένα πεντακοσάρικο στη σκραπαδούρα πες αντίο
β) μου 'παν χώμα να ρίξω μέσα του, να επενδύσω σε ένα κήπο
γ) μου 'παν να το γυρίσω ανάποδα και να το κάνω ενυδρείο.

Τρία ενθύμια κρατήσαμε, η κόρη μου την πίσω ζώνη,

α) εγώ ένα κάθισμα, κι η αγάπη μου ρολόι κάνει το τιμόνι
β) εγώ το ράδιο, κι η αγάπη μου μια ρόδα πήρε για γλαστρόνι
γ) το καθρεφτάκι η αγάπη μου, κι η αφεντιά μου το τιμόνι,

Είδα το χάρο με τα μάτια μου, είδε κι εκείνος τα δικά μου,

α) λαμπάδα άναψα στο μπόι του, δώρο στην επιείκειά του
β) τη στραβομάρα του αναγνώρισε, για άλλονα πήγαιν' η μπουνιά του
γ) και παραδέχτηκε το λάθος του, είχα πολλά χρόνια μπροστά μου.

α) Χραπ, λέει ο χάρος
πολλά αμάξια θε να γδάρω
χραπ, με το δρεπάνι
άζωστο παίρνει χαϊβάνι

β) Χλαπ, λέει ο χάρος
ποια ρόδα τώρα θα κεντράρω
χλαπ, και βάζει κόλλα
και κόλλησαν σε καραμπόλα

γ) Μπαμ, πάνω στο χάρο,
ή να χαθώ ή να ρεφάρω,
μπαμ, πω πω καραμπόλα,
σε μια στιγμή τα είδα όλα


Στούκα - Μηλιώκας - Δίσκος -Νομίζω
1998

Abholzonaro Song (Υλοτόμαρου άσμα)

(Wenn ich gewählt werde

Όταν εκλεγώ

wird es keine Schutzgebiete

δεν θα υπάρξει προστατευόμενη περιοχή

für die Indigenen

για τους ιθαγενείς)

Hier in Brasilien

Εδώ στη Βραζιλία

regiert ein Fiesling

κυβερνά ένα τομάρι

mag Polizei und Militär

αγαπά αστυνομία και στρατό

und ballert gerne mit Gewähr

και πυροβολεί χαρωπά με τα όπλα

Die Ureinwohners vom Amazonas

Οι αρχαίοι κάτοικοι του Αμαζόνιου

die müssen weg egal, was soll's

πρέπει μόνο να φύγουν, γιατί χρειάζεται (η γη τους)

für Ackenbau und Tropenholz

για καλλιέργεια και τροπική ξυλεία

Der Bolsonaro sagt

Ο Μπολσονάρο λέει

geht hin und und holzt ihn ab

πάτε εκεί και ξυλοκόφτε τον

und sprichst du vom Klimawandel

και αν μιλάς για κλιματική αλλαγή

wirst du ausgelacht

θα γελοιοποιηθείς

Dieser Opa ist Brasilianer

Αυτός ο παππούς είναι Βραζιλιάνος

nur kein besonders humaner

όχι όμως ιδιαίτερα περισσότερο άνθρωπος

Er steht auf Soja

Στηρίζει τη σόγια

so ein Agrar-Narr

 όπως ένας αγρότρελος

Er mag liber Rinder

Προτιμά καλύτερα βοδινό

statt Zukunft für Kinder

από το μέλλον των παιδιών

Ja, der Opa

Μάλιστα, ο παππούς

hat den Schuss nicht gehört?

το χτύπημα δεν άκουσε;

seit Amtsantritt von Bolsonaro

από την ενθρόνιση του Μπολσονάρου

hat die Abholzung zugenommen

έχει η αποδάσωση αυξηθεί

und könnte langfristig steigen

και μπορεί επί μακρόν να επεκταθεί

Und will Europa ihn auch ermahnen

Κι αν θέλει η Ευρώπη να τον προειδοποιήσει

die Grüne Lunge, die ist ihm Banane

ο πράσινος πνεύμονας γιαυτόν είναι αδιάφορος.

Der Wald bringt Kohle

Το δάσος δίνει φράγκα

und jetzt ist Zahltag

και τώρα είναι της πληρωμής η μέρα

Er sagt, ich find's gut

Λέει, το βρίσκω σωστό

und nach mir dir Sintflut

και μετά από μένα ο κατακλυσμός

So wie Noah, ha, ha, ha

όπως στον Νώε, χα, χα, χα

https://en.wikipedia.org/wiki/Deforestation_in_Brazil
https://en.wikipedia.org/wiki/Jair_Bolsonaro#Environmental_protection

Η Αργεντινή κατέχει το παγκόσμιο «προνόμιο» της ταχύτερης αποδάσωσης. Από την έγκριση του Νόμου περί Δασών το 2007 ξεριζώθηκαν περίπου 2,5 εκατομμύρια εκτάρια δάσους. Η Επαρχία του Τσάκο είναι αυτή που επλήγη περισσότερο από αυτό το έγκλημα, αλλά η κατάσταση δεν είναι καλύτερη σε Σάντα Φε, Κόρδοβα, Μισιόνες και Σαντιάγο ντελ Εστέρο. Η διαφορά είναι ότι στο Τσάκο η ισοπέδωση των δασών, προκειμένου να προετοιμαστεί το έδαφος να «υποδεχτεί» τις μονοκαλλιέργειες της σόγιας, έγινε σε απαγορευμένες (προστατευόμενες) περιοχές.

Έκτοτε, αγροτικές κοινότητες χωρικών και αυτοχθόνων λαών χρειάστηκε να μετακομίσουν εξαιτίας της εξάπλωσης των μονοκαλλιεργειών, για να εγκατασταθούν σε θλιβερές παραγκουπόλεις στις περιφέρειες των μεγαλουπόλεων.

..... και οι περιοχές που πλήττονται από πλημμύρες κατ’εξακολούθηση από το 2014 μέχρι και σήμερα, είναι εκείνες όπου τα δάση έχουν αντικατασταθεί από απέραντα χωράφια σόγιας.

https://3pointmagazine.gr/αργεντινή-σόγια-μονοκαλλιέργειες-κα/

Μόνο το 6% της παγκόσμιας παραγωγής σόγιας, προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση. Το 80% της παραγωγής σόγιας προορίζεται για ζωοτροφές, δηλαδή το τάισμα εκτρεφόμενων ζώων όπως κοτόπουλα, γουρούνια και αγελάδες, ενώ το υπόλοιπο προορίζεται για σογιέλαιο και άλλες χρήσεις.

Το περιβάλλον καταστρέφεται από τις τεράστιες εκτάσεις γης που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια σόγιας, με σκοπό αυτή να ταΐσει τα δισεκατομμύρια ζώα που στη συνέχεια τρώνε οι άνθρωποι.

https://www.greekvegans.gr/health/katarriptontas-mithou-soli-i-alitheia-gia-ti-sogia/#ixzz5xJy2VAxI

Διασύνθεμα (mash-up)

Σε πεντάγραμμα κινούμενα κεφάλια συνθετών

 ρωτούν ποιός είμαι εγώ, αποστήθισε,
και αν μέχρι τρεις μπορείς,
μαζί να συνακούσεις!

μουσικό μωσαϊκό 

μωσαϊκό > mosaico> musaicum > Μούσα

αλλιώς, το τρέχον μασάπ (πολτός, πελτές, τουρλού, ποτπουρί)

https://en.wikipedia.org/wiki/Mashup_(music)


 I came up with the concept of representing each voice with animated notes
on a staff. I realized these visuals could really help viewers understand
what’s going on.
https://www.wqxr.org/story/how-make-classical-music-mashup-out-57-individual-themes/
https://www.classicalmpr.org/story/2017/01/10/grant-woolard-returns-with-a-sensational-sequal-to-the-classical-mashup

Θανατομάθεια, καρκινομάθεια στου Μπαμπούλα (Ευθύμης Σαββάκης)

Έχοντας μόλις πιάσει διαφημιστική δουλειά στου Μπαμπούλα, γραφείο τελετών στη Θεσσαλονίκη, ο Ευθύμης Σαββάκης, δημοσιογράφος απ' τη λιγνιτόπνοη Πτολεμαΐδα, έπειτα από ανεξήγητη απώλεια βάρους, επισκέφτηκε τον γιατρό, διαγνώστηκε έγκαιρα με καρκίνο, που με επιτυχία αντιμετώπισε.

Φέτος την άνοιξη τον κάλεσαν στα Χανιά να μιλήσει

για το πως είναι να δουλεύεις διαφημιστής σε οίκο τελετών

και για την περιπέτεια της υγείας του.

Και στην προηγούμενή του δουλειά,

διαφημιστής για δωμάτια απόδρασης (escape rooms),

είχε έρθει σε επαφή με τον καρκίνο των άλλων,

προκαλώντας δώρισμα παιχνιδιών και βιβλίων

στη Λάμψη, Σύλλογος Γονέων Παιδιών 

με Νεοπλασματικές Ασθένειες Β. Ελλάδος 

https://vworld.gr/articles/locked-φυλακίζει-για-καλό-σκοπό/

Από συνέντευξη σε κοζανίτικη εφημερίδα

Με εκνευρίζουν άπειρα και οι φράσεις «έχασε τη μάχη, κτλ κτλ» που έρχονται σε αντιδιαστολή με τους νικητές που παρουσιάζονται ως σούπερ ήρωες. Είναι λογικό να προβάλουμε τις ιστορίες με αίσια έκβαση προφανώς. Προφανώς. Για να παίρνουν θάρρος και αυτοί που νοσούν τώρα. Αλλά δεν έχουμε καταλάβει κάτι. Υπάρχουν άνθρωποι που διαγνώστηκαν και το μόνο που τους ανακοινώθηκε στη «μάχη» είναι ο χρόνος που τους μένει. Ποια μάχη λοιπόν; Πιστεύετε ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν πάλεψε; Που δεν ήθελε να ζήσει περισσότερο; Που δεν είναι ήρωας μπροστά σε έναν πόλεμο που είχε κριθεί από τη διάγνωση; Τα γράφουμε πολλές φορές σαν να είναι μία ισότιμη μάχη και κερδίζουν μόνο οι γενναίοι.

Όχι ρε φίλε. Δεν είναι έτσι. ΟΛΟΙ παλεύουν γενναία (ρωτήστε έναν ογκολόγο να σας πει ιστορίες). Αν το γράφεις έτσι είναι σαν να ρίχνεις ευθύνη στον ασθενή που δεν τα κατάφερε και στους συγγενείς που έμειναν πίσω. Ευθύνη;! Μέσα σε έναν τέτοιο αγώνα και μέσα στο μεγαλείο της ψυχής. Συνέλθετε. Θεωρώ ότι η εποχή μας έχει ανάγκη όχι τόσο από ήρωες αλλά από μοίρασμα.

http://www.prlogos.gr/ο-ευθύμιος-σαββάκης-μιλά-για-την-περιπ/

Από συνέντευξη στον Προβοκατέρ

Σοβαρά τώρα, live streaming σε κηδείες ρε; Πάτε καλά;

Μπορεί να σου φαίνεται αδιανόητο, αλλά έχει τεράστια πρακτική σημασία και έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές. Κυρίως για περιπτώσεις που ο συγγενής δεν μπορεί να έρθει εγκαίρως στην κηδεία από το εξωτερικό και θέλει να παρακολουθήσει το μυστήριο. Γενικά στην εταιρεία έχουμε επενδύσει σε μία σειρά καινοτόμων υπηρεσιών που μας ξεχωρίζουν στην αρένα του ανταγωνισμού. Υπηρεσίες που βάζουν και την επιστήμη στο κάδρο της διαδικασίας, όπως συμβαίνει με την «Ανάλυση DNA», όπου εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό ενημερώνει τους συγγενείς του θανόντα για προδιάθεση σε ορισμένες ασθένειες ώστε να κινηθούν αναλόγως. 

......

 Στην άκρη του τραπεζιού καθόταν ένας ψυχίατρος. Δεν τον είχα ξαναδεί στη ζωή μου, οπότε όταν μου απεύθυνε τον λόγο τον άκουσα με προσοχή και επιφύλαξη. «Είναι σημαντικό αυτό που κάνεις. Και θα το καταλάβεις σταδιακά. Έχεις βρει τον κατάλληλο τρόπο για να ξορκίσεις έναν από τους μεγαλύτερους φόβος σου». Είχε δίκιο. Φοβάμαι οικτρά τον θάνατο. Όπως όλοι (άντε ίσως οι περισσότεροι). Είναι τόσο ανθρώπινο να τον φοβάσαι και να τον μισείς, καθώς όλους μας μας έχει στερήσει αγαπημένα πρόσωπα. Ωστόσο, με αυτό το πρότζεκτ με βλέπω όντως αλλιώς. Προφανώς δεν έχω λύσει τα υπαρξιακά μου, αλλά έχω μάθει να «συζητώ» μαζί τους. Μεγάλο βήμα.

http://provocateur.gr/out-about/15542/pws-einai-na-doyleyeis-gia-ena-grafeio-teletwn

https://www.facebook.com/mak.savvakis

Τροχαίου Μπαμπούλα θερέτριο μήνυμα

α)  200 στη στροφή και με ρωτά ο Βοριάς,

για τον Μπαμπούλα, μόρτη, πας;;

β) Θέρετρο, αντί για φέρετρο, ο μοτοσυγλετάνος*,

να πάει θέλει λαχταρά, γιαυτό φορεί το κράνος.

γ) Εκεί που μηνυμάτιζε παράσταση πως πάει,

του οδηγού ο κορέκτορας παράδεισο πετάει.

(*κρητικά, μοτοσυγλέτα, ή ματοσυκλέτα, fr. motocyclette,
κατά την καρέγλα και το πορτακάλι)

https://www.motomag.gr/news/epikairotita/grafeio-teleton-odiki-asfaleia

α)
https://www.facebook.com/baboulas.gr/photos/a.257956187688317/1335052129978712/?type=3&theater
β)
https://www.facebook.com/baboulas.gr/photos/a.257956187688317/1340499579433967/?type=3&theater
γ)
https://www.facebook.com/baboulas.gr/photos/a.257956187688317/1346360555514536/?type=3&theater

Καλιά μας Οδηγήτρια παρά Χαρακιανή

καλύτερα Παναγία που οδηγεί οχήματα,

παρά του χαρακιού, του βράχου σε γκρεμού.

Την παραμονή έγινε ιερή πορεία τεσσάρων χιλιομέτρων

σε μισή λωρίδα οδού ταχείας κυκλοφορίας,

δίχως διαχωριστικό διάζωμα,

στον ΒΟΑΚ, Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης,

πορεία δίχως ένα πανό να στείλει μήνυμα

πρόληψης των τροχαίων. Ευκαιρία ήτανε,

γιατί δύσκολα μαζεύεται κόσμος στην εθνική

για ζητήματα εκτός του συντεχνιακού συμφέροντος.

Θα μπορούσε το πανό να λέει: 

Η Παναγία να σας οδηγεί,

η Παναγία σου λέει μην τρέχεις,

μην οδηγάς ολόπιωτος κι αναστροφές μην κάνεις,

χαμήλωνε το γκάζι σου, η Παναγιά φωνάζει.

Φώτισε τους Παναγιά,

για να φτιάξουν τον ΒΟΑΚ.

Αφού λωρίδα έκλεισες, περαστικοί ξανοίγαν,
γιάιντα τον ΚΟΚ της Παναγιάς 
στο νου τους δεν επήραν;;

(Δεν έχουν τη διάθεση οι προσκυνητές;;

καλείς ένα σκηνοθέτη, ένα χορογράφο

να φτιάξει στην ουρά της πορείας

ένα δρώμενο συναίσθησης

οδήγησης και ατυχημάτων.
Πότε θα ξαναπετύχεις
περπατητό τον δρόμο;;)

Και ανήμερα έγινε θανάσιμο τροχαίο

με αναστροφή αυτοκινήτου

και υπερβολική ταχύτητα μηχανής.

Όσοι πορεύτηκαν,

θα κοιμούνται με τη συνείδησή τους ήσυχη;;

ενώ είχαν τον τηλεοπτικό χρόνο 

να περάσουν ένα μήνυμα,

προτίμησαν τη γραφειοκρατία

της παράδοσης αντί να καινοτομήσουν,

κι όταν τους ρωτούσαν γιατί πήγαν,

μα για τα στενά οικογενειακά συμφέροντα,

δεν πάει κανείς για ξένα πράγματα,

ούτε για τον εχθρό του,

ή για κοινά και δημόσια.

Το να έχει η Κρήτη την πρωτιά στα τροχαία,

μάλιστα φέτος θα σπάσει ρεκόρ σε νεκρούς,

και η παράδοση να μην αναπλάθεται,

δεν είναι οιωνός για καλύτερες μέρες.

Υπήρχε μια πιθανότητα,

να δουν οι εν λόγω οδηγοί

τα συνθήματα και να ανακληθούν

στη μνήμη κατά την οδήγηση.

Για ποιο λόγο δεν έγινε, τώρα, η Οδηγήτρια

προστάτρια των οδηγών,

και αντ'  αυτής ο Άγιος Χριστόφορος,

«ο μεταφορέας του Χριστού»; 

Η ονομασία Οδηγήτρια προέρχεται

από τη Μονή Οδηγών στην Κωνσταντινούπολη, 
https://en.wikipedia.org/wiki/Hodegon_Monastery

όπου μοναχοί οδηγούσαν τυφλούς

σε θαυματουργική πηγή 

για να θεραπευτούν.

Γιαυτό και η εικόνα της Οδηγήτριας

έχει το χέρι σηκωμένο να δείχνει κατεύθυνση.
https://en.wikipedia.org/wiki/Hodegetria

(Και τώρα θα δεις «τυφλούς» να οδηγούν στους δρόμους,

υπάρχει και η τυφλή γωνία οχήματος, blind spot,

που οι γάλλοι λένε νεκρή γωνία, angle mort.)

Άντε και του χρόνου,

με άλλα μυαλά.

Όπως η Οδηγήτρια τυφλών έδινε ζήση,
έτσι και τους αναίσθητους των δρόμων να φωτίσει!