Με αφορμή την Αμαλία, 4 χρόνια μετά...

  ((Αμαλια Καλυβινου))

Μετά την αρχική συγκίνηση που έσβησε,

συνοπτικά μερικά ζητήματα

...τί έγινε με τους γιατρούς που κατήγγειλε;;..τίποτα, πού να τρέχεις, πού να μπλέκεις και πάντα θα βρεθούν αντίθετες φωνές με θετική εμπειρία....

..ξεκίνησαν τότε blogs για την Αμαλία, http://giatinamalia-blog.blogspot.com/ , http://amaliasday.blogspot.com/ , το μόνο που ανανεώνεται  τώρα είναι το http://amalia2007.blogspot.com/

...Αμαλία και κινητοποίηση των bloggers...περπάτησε πολύ εκείνο τον Ιούνη του 2007 αυτό το κλισέ απ' την τιβί...άρα δεν έχει μόνο εγκληματίες το ιντερνετ έμαθε ο πολύς κόσμος...ουσιαστικά η Αμαλία διαφήμιζε τo blogging  εκείνη τη στιγμή....τα 15 λεπτά του Γουόρχολ να αφήσουν βάση, όπως είχε πει στην τελευταία ανάρτηση....

....για όσους υπήρξαν bloggers τότε....ένα σημείο αναφοράς αλλά δεν είναι πια ίδια η μπλογκόσφαιρα...το 2007, μεταίχμιο....και πάντα ξεχνάει ο Έλληνας...μπορούμε να αριθμήσουμε ένα σωρό τραγωδίες με απόντες υπευθύνους και αμνήμονες πολίτες...ποιός θυμάται πια, ποιός χαίρεται;;..οι αρμόδιοι...μη σκας θα ξεχαστεί η υπόθεση...τώρα με το μνημόνιο, τα χρέη, την Ελλάδα που βγήκε στο σφυρί.... πού κολλάει η Αμαλία;;...σε αυτό το ερώτημα έδωσε μια απάντηση ο Πιτσιρίκος....η Αμαλία είχε περιγράψει την χρεοκοπία, πολύ πριν έρθει η χρεοκοπία..και τότε τον Ιούνη μέσα στο ζενίθ της συγκίνησης είχε γράψει ένα πικρό γράμμα...Μπορεί να σε κάνουν και νοσοκομείο. Το «Αμαλία Καλυβίνου». «Σύμφωνα με καταγγελία ασθενή, χειρούργος του ζήτησε φακελάκι στο νοσοκομείο ‘Αμαλία Καλυβίνου’. Το γελάς; Μην έχεις καμιά αμφιβολία πως έτσι θα γίνει....Αν γινόταν το όνομα της νοσοκομείο για δημαγωγικούς λόγους μόνο τότε τον καυτό Ιούνη είχε ελπίδες, τώρα ξεχάστηκε....και σιγά μη γίνει..ενοχλεί καλύτερα να ξεχαστεί...

Παρόλαυτα δεν είμαι και πολύ φαν των μαζικών κινητοποιήσεων...είμαστε δυό, είμαστε τρεις και συγκινιόμαστε ευθύς...αυτό που ήθελα από τότε (http://ergotelina.blogspot.com/2007/05/amlia-rodrigues-for-amalia-kalyvinou.html - http://ergotelina.blogspot.com/2007/06/medical-malpractice.html ) ήταν η στοχευμένη ορθολογική συζήτηση γύρω απ' τα ιατρικά...μέρος του δημόσιου χρέους, τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων...το φακελάκι είν' η κορυφή αυτού του παγόβουνου...νομικό ασφαλιστικό κυνήγι γιατρών (δικηγόρων χαρά) ή αυτορύθμιση/επιμόρφωση γιατρών/ασθενών;;...αξιολόγηση..οι γιατροί που έχουν δέσει το γάηδαρο τους, πληρώνονται ακριβώς το ίδιο με τους δια βίου μάθησης επιστήμονες ...και ο έλληνας έχει πολύ ψηλά το γιατρό, μετά το θεό...το φακελάκι  στη κοινή πρακτική κάτι σαν κώδικας άγραφης ηθικής...κατά της αναξιοκρατίας....όπως στην παραπαιδεία...

Ιντερνετικά τότε υπήρχε το http://iatreio.wordpress.com/ , δυστυχώς έκλεισε...ήταν μια αφορμή για κάτι καλό....ό,τι έμεινε, μερικά αποσπάσματα απ' το πρώτο ποστ....6 στους 10 φοιτητές ιατρικής εγκρίνουν το “φακελλάκι”....Αναρωτήθηκα πόσα φασόν σκευάσματα να είχε συνταγογραφήσει ο πατέρας του προκειμένου να τον βολέψει...μη νιώθεις άβολα όταν αναγκάζεσαι να αντιμετωπίσεις έναν ασθενή χωρίς να είσαι σίγουρος: είναι δουλειά σου να τζογάρεις. Βεβαιώσου όμως πάντοτε οτι έχεις μαζέψει αρκετά στοιχεία, ώστε να μεγιστοποιήσεις την πιθανότητα να πέσεις μέσα...η επιθυμία του καθενός να “παρακάμψει” το σύστημα και να διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τον εαυτό του και μόνο....Αν υπήρχε σύστημα υγείας, η Αμαλία θα είχε απευθυνθεί εξαρχής στον “οικογενειακό” γιατρό της, ο οποίος θα την παρέπεμπε στους ειδικούς....Στην πραγματικότητα όλοι είμαστε ικανοί για τα μεγάλα και σπουδαία (όπως εξίσου και για τα μικρά και ευτελή).....

Δεν πάει καλά η ελληνική ιατρική μπλογκόσφαιρα...το παλιό http://e-physician.blogspot.com/ έχει σταματήσει στο 2009...το http://nysteri.wordpress.com/ το 2010... κι άλλες  προσπάθειες κλείνουν...αυτό με καίει περισσότερο γιατί πίστευα ότι θα έδινε η Αμαλία ως ιστολόγος-ασθενής έναυσμα και για γιατρούς-bloggers ή γενικότερα του ιατρικού χώρου...άλλο  ουδέτερο, ενημερωτικό site και άλλο να αφήνεις το προσωπικό σου σημάδι στο ημερολόγιο...(αν δείτε τπτ ενδιαφέρον, στείλτε λινκ)....λίγοι οι γιατροί λογοτέχνες;;..

Και κλείνοντας....ποιά ήταν η Αμαλία;;..δες http://bigbigmama.blogspot.com/2009/05/malpractice.html ...δεν ήθελε τον οίκτο και την συμπόνια...δεν ήθελε δάκρυα...κάποτε, σχετικά κοντά στη μέρα του θανάτου της, κοντέψαμε να ρίξουμε κάτω το μπαλκόνι από τα γέλια. Ούτε την ώρα που πέθαινε δεν προκάλεσε τον οίκτο κανενός....που λες εδώ με έχουνε σ’ ένα κρεβάτι πάνω, μα δίχως άντρα δίμετρο, τι θες να σου το κάνω;....καμία σχέση με θλιβερούς ρομαντικούς τριτοδεσμίτες...ήταν άλλο φρούτο...αντι-σταρ της αυτοσαρκαστικής  σχολής...ήθελε με αφορμή το τηλεοπτικό γεγονός, να δούμε κάτι κάπως αλλιώς και όχι για την Αμαλία εφήμερο πένθος....Αυτά είναι τα νέα μου ως τώρα, φιλενάδα -έπος λίγο μικρότερο από την Ιλιάδα. ελπίζω να περνάς καλά, όμορφα και ωραία, να δώσεις τα φιλάκια μου σε όλη την παρέα....συγκίνηση μεν, συνείδηση δε ...αλλιώς....

.....ραντεβού στην επόμενη Αμαλία....