Μ' αλεξίπτωτο βλέμμα κι αλεξίσφαιρο δέρμα
φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες.
Στο μυαλό σου μια χάβρα μες στο αίμα σου λάβρα.
Αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος.
Νίκησες όλα τα θηρία στη γη,
τίγρεις, σειρήνες, λιοντάρια και φίδια
κι άφησες να σε φαν' οι κοριοί,
δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορεί να 'σαι εσύ.
Αλαβάστρινο ύφος κι απροσπέλαστο ήθος,
φωσφορίζουσα ελπίδα ενός θρύλου θρυαλλίδα
απ' το μέλλον μας ήλθες είδες φιν και απήλθες
κι αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος.
φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες.
Στο μυαλό σου μια χάβρα μες στο αίμα σου λάβρα.
Αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος.
Νίκησες όλα τα θηρία στη γη,
τίγρεις, σειρήνες, λιοντάρια και φίδια
κι άφησες να σε φαν' οι κοριοί,
δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορεί να 'σαι εσύ.
Αλαβάστρινο ύφος κι απροσπέλαστο ήθος,
φωσφορίζουσα ελπίδα ενός θρύλου θρυαλλίδα
απ' το μέλλον μας ήλθες είδες φιν και απήλθες
κι αν δεν ήσουν γαμώτος, θα γινόσουν ο πρώτος.
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Ορέστης Γεωργιάδης
Δίσκος: Το τρένο φτάνει τελικά στην Κατερίνη 1998
Video επιλεγμένο από Doctormarkon
στίχοι εμπνευσμένοι από Μπρεχτ, διαβάζω,
γενικά ή ειδικά από κάποιο τραγούδι;;..
Αλαβάστρινο ύφος κι απροσπέλαστο ήθος η κατεστημένη σοβαροφάνεια αλλά ποιός είναι αυτός ο Γαμώτος;;....μικρός ήταν φτωχός. Και τώρα βρέθηκε με καταθέσεις. Ο γαμάω. Οι αρχαίοι Έλληνες φτιάξανε τον άριστο, οι φεουδάρχες τον ιππότη, οι αστοί τον τζέντλμαν, οι μεταδικτατορικοί Ρωμιοί έφτιαξαν τον Γαμάω. (από το Θάνατος στη Λογική του Καργιόλη του blogger Μανώλη Ρασούλη)
Ο θέλων πρώτος είναι έστω πάντων έσχατος
Αυτό το ρητό του Χριστού άρεσε πολύ του Μανώλη. Αν ήσουν μέσα σου ταπεινός, ανάποδος και τελευταίος, θα γινόσουν ο πρώτος σαν τους αρχαίους ημών πρωτοπόρους προγόνους. Απόγονοι νεόπλουτοι με αλεξίπτωτο ευρω-βλέμμα στη γηραιά ήπειρο και στους νέους μετανάστες αλεξίσφαιρο δέρμα. Φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες. Στο μυαλό μας μια χάβρα μες στο αίμα μας λάβρα η μεταπολίτευση....
....Νίκησες όλα τα θηρία στη γη...Κατοχή, Χούντα, Πείνα και Φτώχεια (τότε πρώτοι, τώρα γαμώτοι)....κι άφησες να σε φαν' οι κοριοί... το Χρήμα, η Καλοπέραση, η Γκλαμουριά, η Δόξα, το Δήθεν, το Τίποτα....Ελλάδα δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορεί να 'σαι εσύ......
......ή κι εγώ διανοητής απ' το μέλλον μας ήρθα, είδα τέλος, απήλθα, φαντεζί στις ιδέες προσδοκίες ακραίες στο μυαλό μου μια χάβρα μες στο αίμα μου λάβρα. Αν δεν ήμουν Γαμώτος θα γινόμουν ο Πρώτος...έχει γούστο να λέει για μένα...μήπως είμαι κι εγώ Κύριε;;..
Μυσταγωγών σου Κύριε τους Έλληνας
εδίδασκες λέγων
" ει ουν υμείς φίλοι μου εστε, εμέ μιμείσθε
ο θέλων πρώτος είναι έστω έσχατος
μείνατε εν εμοί, ίνα βότρυν φέρητε
((ΜΑΖΙ ΤΑ ΗΠΙΑΜΕ))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου